d
e
Z\"
^/QQtris
AKTU EEL
TJES...
Bal van Schepenen
De Riemaecker
en De Jonghe
DERDE WERELD
tt TiTiriTrp wé iamte"i<Miii'rfiiiiiiii iswiiMiiiwirrr ffpi -iimri
Zesenveertigste Jaargang
Vrijdag 14 april 1972
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. 054/327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 150 Fr.
Prijs per nummer 4 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Deze week, dinsdag, werd weeral een belgisch
priester uitgewezen uit Zaire. Dat is nu de vijfde
sinds Nieuwjaar,
De officiële reden, deze keer die man
had 'het aangedurfd een agenda op te stellen voor
de aanstaande Zairese bisschoppenconferentie
Wat voor een land wordt het ginds toch
We kregen er een staaltje van te zien langs de
T.V.-reportage die daar ter plaatse in het geniep
opgenomen werd door een B.R.T.-ploeg. Mensen
(zowel inlanders als vreemdelingen) die bang zijn
zich in bet. publiek uit te spreken over de toestand,
die pessimist zijn over wat kernen gaat, en die
schuw om zich heen kijken uit vrees gehoord of
gezien te worden door een of andere partijfunktio-
naris, met alle gevolgen vandien.
Een toestand die stilaan veel gelijkenis begint
te vertonen met de sistemen van achter het ijzeren
gordijn.
En dan horen we de socialistische staatssekre-
taris Harmegnies (gelast met de problemen van
ontwikkelingshulp alsjeblief) over dezelfde T.V.-
antenne verklaren dat volgens hom er nog nooit
zó een gevoel van veiliglheid en zekerheid heeft
geheerst in dat land als de dag van vandaag.
De vraag van de T.V.-reporter of het nog
wel verantwoord is belgische financiële en mate
riële hulp te verlenen aan zulke diktatoriale en
op zaterdag 15 april 1972 te 21 uur
Orkest Theo Porter's Band
Zaal Roxy n Toegang 50 fr.
De opbrengst wordt afgedragen aan
De Stichting Dokter Hemerijckx ten
bate van de melaatsen.
vrijheidsfnuikende regimes wimpelt Harmegnies
luchtig af met de sarkastisch herhaalde bewering
dat het er nog nooit zó goed is geweest, en dat
de kwestie van het sisteem een louter binnenland
se aangelegenheid is waarmee wij, buitenlanders,
ons niet te bemoeien hebben.
Je moet maar lef hebben
Maar ja, dat is nu eenmaal de socialistische
logika van twee maten en twee gewichten, alnaar-
gelang het in het linkse kraam past of niet. Van
fanatiekers kan je trouwens moeilijk objektiviteit
verwachten.
Daar hebben we bevoorbeeld het drama in
Vietnam, gevolg van de door Noord-Vietnam ont
ketende invasie. En meteen zijn alle kommunisti-
sche landen er als de kippen bij om de Amerikaan
se reaktie aan de kaak te stellen. Over het moor
dende Vietkong-offensief zwijgen zij in alle ta
len.
Wat wil je...
Zo kan je ook van een Maoïst moeilijk een ob-
jektieve maatschappijkritiek verwachten.
Per definitie zit hij volgepropt met de ideeën
van de Mao-revolutie, en de citaten uit het rode
boekje dat ten andere al zijn geloofsgenoten en
al de Chinezen (zowat 1/5 van het mensdom) heb
ben moeten lezen en zelfs van buiten leren.
Nu staan daar, eerlijk gezegd, wel enkele goede
dingen in, b.v. in de hoofdstukken over solidari
teit, kritiek en zelfkritiek, leiderschap enz...
Maar zoek er geen vrede in of vredesgedachten,
want die vind je er niet in. Het is voor 50' i mili
tair en zelfs militaristisch.
Citaten als deze zijn er legio in Het gewa
penderhand grijpen van de macht, de regeling van
de kwestie door geweld en oorlog, is de centrale
taak en de hoogste vorm van Revolutie. Dit Mar-
xistisch-Leninistisch principe van de revolutie is
universeel geldig, voor China en voor alle andere
landen (Dus ook voor Afrika en zelfs voor bij
ons hier).
Wie eenmaal doordrongen is van deze ideeën,
kan zich nog moeilijk op objektiviteit beroepen.
En nu we 't toch over Mao en konsoorten heb
ben onze Ninoofse D.W.B.-knapen (die zich in
hun geschriften openlijk als Maoïst bekennen) on
dervindend dat hun haring op die manier niet meer
braadt ibij het grote publiek, trachten het nu over
een andere boeg te gooien...
Bij verschillende jeugdorganisaties bieden zij
zich om een voordracht ofte bespreking te komen
geven over de problemen van de derde wereld en
de aktie terzake van de DWB.
Je kan meteen al denken wat het wordt.
We izijn er echter gerust in... voor zover we
ze kennen, hebben onze jeugdleiders nog verant
woordelijkheidsgevoel, en lust het hun niet de
hen toevertrouwde jongeren te laten volproppen
met de allesbehalve objektieve Mao-ideeën.
We twijlen er niet aan of ze zullen de Mao-
jongens en him managers dan ook in de regen laten
staan.
De recente gebeurtenissen in Vietnam laten
ons toe hieromtrent enkele bedenkingen te maken.
In feite gaat het hier om een wereldkonflikt
op beperkte schaal, aangezien de grootmachten van
het kommunisme achter de Vietkong staan, terwijl
de Verenigde Staten Zuid-Vietnam steunen.
De ontwikkeling van de atoomwapens heeft
voor gevolg dat de verliezende partij gemakkelijk
een einde zou kunnen stellen aan het konflikt, met
alle gevolgen die dergelijke aktie zou kunnen uit
lokken.
Vandaar de zogenaamde politiek van koexis-
tentie. In feite een flop daar het meer en meer
duidelijk wordt dat de kommunisten hun streven,
om gans de wereld onder hun laars te krijgen, niet
opgeven. Om dit doel te bereiken worden verschil
lende middelen aangewend. In Lndo-China door mi
litaire akties.
Laten wij ons niet te veel illusies 'koesteren...
Moest Saigon vallen dan wordt het zeer binnen
kort Cambodja, Laos, Thailand. Ook in India kan
men sterke pro-kommunistische stromingen waar
nemen, en tevens is het zeker niet onmogelijk dat
gans het Midden-Oosten en Noord-Afrika in deze
invloedfeer zou komen.
Blijkbaar is het kapitalisme wel een oplossing
voor ons, maar laat ons 'toch even de keerzijde
van de medalie belichten.
Onze westerse landen moeten meer dan de
helft van hun basisgrondstoffen aankopen in de on
derontwikkelde landen. Deze laatsten worden hier
voor maar slecht betaald met als gevolg dat zij tot
geen verdere ontwikkeling komen. Het kommunis
me buit deze toestand zeer handig uit. Laat ons
(Leest verder op pagina 2)
e«6/
