&n ol
'Qqitis
eZind wee^A,
Q<y
Turnfeest
4t°KKrosCOU#SS'
mnowe
A K T U E E L-
TJ ES...
Zesenveertigste Jaargang
Vrijdag 12 mei 1972
OP HET SI NT-ALOYSIUSCOLLEGE
Dru'kker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOYE
Tel. 054/327.27 - Postcheckrek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 150 Fr.
Prijs per nummer 4 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Mensen die nooit een feestkleed aantrekken
gaan ten onder lazen we bovenaan het program
ma van het gymnastiekfeest van het Sint-Aloysius-
oollege.
Het jubileumjaar van het college gaf aan Ni-
nove en omgeving de kans een blik te werpen op
de uitgebreide garderobe waarin de T.V-mis, het
jubileumconcert, de academische zitting, het ge
denkboek, de socio-culturele dag door en voor de
leerlingen en nu het turnfeest zoveel feestklederen
waren waarvan het brokaat met geduldige liefde
werd geweven en de sniit met zoveel bekoorlijkheid
werd gesneden dat de schoonheid van de instel
ling en de mens er slechts door geaccentueerd
werd.
7 mei, een zonnige zondag, ongeveer driedui
zend toeschouwers. Het rumoer viel stil toen dui
zend leerlingen in kraaknette uniformen de speel
plaats opmarcheerden voorafgegaan door de jeugd-
fanfare udt Sint-Lievens-Houtem. Indrukwekkend
hoe de rijen zich ontplooiden, 'zich zonder moeite
lijnden en hoe deze leerlingen in de speelsheid van
hun jeugd getuigenis aflegden van hun groei naar
de ernst van de mannelijkheid.
Duidelijk gelukkig stond de Principaal op het
podium om ouders en sympathisanten te verwel
komen. Opvallend hoe hij zijn fierheid over zijn
leerlingen liet blijken Moge de lenigheid van
uw gebaar de zichtbare uitdrukking zijn van de
soepelheid van uw wil, van uw zorg voor tucht en
levensorde Tracht door taal, daad en voor
beeld uw leven uit te bouwen tot schone mensen;
-wil met de levende piramiden het beeld vormen
van een onberispelijke levenshouding en van waar
dering waardoor honderd jaar opvoedingswerk in
het reliëf geplaatst wordt...
Het zou onbegonnen werk zijn al de vlot op
eenvolgende oefeningen in haar sierlijkheid en dy
namisch bewegen in dit kort verslag volledig uit
te borstelen.
Heel lief was het choreografisch spel van de
kleuters onluikende vergeet-mij-nietjes In de
sympathiserende glimlach van de toeschouwers za
gen we heel even de monkel van de oude Guido
Gezelle Ik ben een iblomme, en doe des morgens
open, des avonds toe mijn blad... Allen mochten
we weeral zien en beleven hoe de mooiste bloem
het kind is, hoe zouden wij het-kunnen-vergeten.
Als één grote zonnebloem bloeide het turnfeest
open gedreven op een heerlijke muzikale omlijs
ting; dynamisch bewegen op Cherry Pink en de
witte appelbloesem, zelfs op moderne westernfilm-
muziek Niemand der aanwezigen was gekomen
om de perfectie in afwerking te zien, collegeleer
lingen zijn immers geen gedrilde circusartiesten,
maar toch waren menigen verrast door het vloeiend
geheel van lenigheid en ritmiek samengebundeld
in een honderdvoudige harmonische beweging.
Sensatie kwam er zelfs toen de keurgymnasten met
hun sprongen even een stilte schiepen onder de
duizenden aanwezigen.
Als slot kwam de apotheose met vierhonderd
leerlingen in slotformatie en de gedurfde eindpira-
mide. De wolk applaus die openbarstte was het
getuigenis van de waardering en dank van het
publiek.
Het turnfeest was geslaagd, was een feest
kleed in het jubeljaar.
Om dit te bondig verslag te besluiten onze fe
licitaties aan de leraars lichamelijke opvoeding
Guy Daelman, Frank De Sutter en Jean Baeyens,
om de degelijke keuze van oefeningen, om hun de
gelijke organisatorische inizet en vooral om de
opvallende bevelvoering, die miniem was, dus nooit
stoorde, en die nooit schreeuwerig militaristisch
klonk.
Gelukkig de school waar de leraar zijn leer
lingen aanspreekt en beveelt met vrienden
Kulturele Revolutie
...begrip dat ons overgewaaid kwam uit China
(dus IN en dat in deze tijd nogal eens door
goedmenende oratoren als magische formule wordt
gebruikt.
Daarom precies is het goed even onder de lou-
/pe te nemen wat die kulturele revolutie in China
eigenlijk was en betekende.
Het officieel doel van de kulturele revolutie,
gelijk het voorgesteld werd door de leiding van de
kommunistische partij, klonk goed en schoon. De
bedoeling was, volgens Peking, een toenadering te
bereiken tussen handenarbeid en geestesarbeid. Er
werd geëist dat de kaders, partijleden, ingenieurs
en leiders, professoren en direkteurs, handenarbeid
zouden doen om aldus te begrijpen wat zij opleg
gen aan anderen en dat werk ook een beetje te
beleven. Er werd gewenst dat de werklieden meer
zouden geëerbiedigd worden, want die hebben ook
hun verstand, hun ideeën; die hebben ook hun
bijdrage, die moet aan bod komen in de leiding
van het land.
Dit was het Leitmotiv officieel... Was het
ook de ware bedoeling Of was het eerder een
sympathieke slogan op spandoek, die de massa's
moest mobilizeren voor de andere bedoelingen van
de initiatiefnemers
Het initiatief van de kulturele revolutie kwam
echter niet van het volk maar wel van de rege
ring.
Op zekere morgen, nL 1 juni 1966, om 5 u.
's morgens, sprak de publieke radio in alle steden
van China om de studenten van de middelbare
scholen op te roepen om tegen 7 u. op school te
zijn. Als ze daar aankwamen, dan stonden de le
raars en leraressen al op een rijtje langs de muur.
Er was op de koer van de school een aktieteam dat
uit een andere stad kwam. Die gaven instrukties
met een gramafoonplaat. Op die gramafoonplaat
spraken o.a. Lin Piao, de vrouw van Mao Tse-Toeng
en nog verschillende anderen. Er werd gezegd dat
men van de studenten verwachtte dat ze de leraars,
de leraressen en de direktie zou bekritiseren en
hun straffen voor hun misdaden en misbruiken.
De studenten kregen ook de toelating om physieke
en lichamelijke sankties te treffen en toe te passen.
Het onderwijzend personeel moest ten minste ook
met de handen arbeiden, physieke arbeid leveren
•in de school, zoals gangen poetsen, de koer schoon
maken en ruiten wassen.
Enkele dagen later werd aan de studenten en
studentinnen van de middelbare school gezegd
Jongens en meisjes, jullie krijgen allemaal één
jaar vakantie, op voorwaarde dat jullie naar Peking
komen om daar te manifesteren voor de kulturele
revolutie Al deze jongens en meisjes kregen een
armband en voedselbonnetjes, om onderweg te eten
Ze kregen de toelating om alle autobussen, camions
en treinen op te eisen voor hun vervoer. Zij zijn
met miljoenen vanuit heel China naar het feeërieke
Peking getrokken. In Peking hebben ze grote kleur
rijke manifestaties op touw gezet. Wat wij, hier in
Europa, van de kulturele revolutie vernomen heb
ben in onize internationale 'berichtgeving, betrof
veelal hoofdzakelijk die manifestaties van die
RodeWachter van die voorlopig uitbundig
gelukkige jongens en meisjes in Peking.
(Leest verder op pagina 2)
