tt
fist
^Qams eft
Een Lezer schrijft ons...
Zesenveertigste Jaargang
Vrijdag 29 september 1972
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
TeL 054/327.27 - Postcheokrek. 4786.85
u/ee%;
Prijs voor Jaarabonnement 150 Fr.
Prijs per nummer 4 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Profeet of sterrenlezer moest ge niet zijn om
te kunnen voorspellen dat we de komende maan
den op financieel en politiek vlak heel wat beroe
ring gaan beleven. Nog maar enkele dagen geleden
vernamen we via de T.V. van niemand minder dan
van K.U.L. Professor Levie, specialist ter zake, dat
onze nationale munt sinds 1957 aan een erosie van
40% onderhevig was geweest. Munterosie is de han
dige en huidige term voor het verdoezelen van het
feit dat een briefken van 1.000 fr., waarde 1957, nu
nog slechts de koopkracht van 600 fr. bezit. In vroe
gere jaren, toen een kat nog een kat genoemd werd,
noemde men deze bewerking doodgewoon schrooi-
en bedriegen. In onze nationale geschiedenis is
er zelfs een Filips die als de Muntschroder een,
toen al, vermaardheid verwierf.
Deze inleiding maar om te zeggen dat alle re
geringen. hoe en waar ook ter wereld, nooit nauw
hebben gekeken toen het er op aankwam de ledige
staatskas te vullen en de belastingbetaler de cen
ten uit de zakken te kloppen, zolang en zoveel tot
zelfde betaler het zoodje beu werd en op de achter
ste poten ging staan. Dat punt hebben we hier in
het land bereikt.
De verhoging van post- en telefoontarieven
ging er tamelijk gemakkelijk in omdat die door de
verbruiker niet rechtstreeks uit eigen zak moeten
betaald. Met het brood ging het al moeilijker...
maar nu, met sigaretten en benzine loopt letterlijk
en figuurlijk de tank over. terwijl de in het voor
uitzicht gestelde opslag van de biefstuk en de ros-
bif als onaanvaardbaar mag bestempeld. De terug
keer naar spek met ajuinsaus is niet voor morgen
noch overmogen.
Het is allemaal goed en wel met enkele E.E.G.-
spitsvondigheden als meer mestvee en minder
melkvee uit te pakken, de verbruiker begrijpt
niet dat onze nationale plannenmakers nu tegen
een boterberg moeten opkijken terwijl het toch
eenvoudiger was geweest de prijs der verse boter
in het begin lager te stellen zodat iedereen tegen
een redelijk tarief zijn potje kon vullen. Nu zien
deze plannenmakers zich verplicht een keurpro-
duct te herwerken om het tegen 1/3 van de kost
prijs op de markt te gooien. Als ersatz. Dat geeft
aanleiding tot begrijpelijke ergernis, te meer om
dat de staat zelf izich er toe niet kan dwingen tot
de noodzakelijke besparingen over te gaan.
Denk maar aan ons nationaal luxe-paard, de
Sabena, die koudweg een tekort van 1 miljard voor
spelt. En kijk maar eens wat gebeurt in de nieuw
opgerichte agglomeratie- en andere raden. In Brus
sel b.v. waar de postjes van voorzitter, secretaris
en dergelijke al toegewezen werden, nog niets pres
teerden, tenzij de wedden vast te stellen waarvan
ze zullen genieten.
Zo met een zekere Mr Lagasse, F.D.F.-er die
buiten zijn vergoeding als volksvertegenwoordiger,
als voorzitter van de agglomeratieraad nog circa
één miljoen zal binnen rijven. En alle andere pos
ten zijn eveneens met ruime bezoldigingen en zit-
penningen bedacht. Dat er in deze omstandigheden
weerstand geboden wordt om deze raden het recht
tot heffen van belastingen toe te kennen, hoeft
nauwelijks gezegd.
Op het politieke vlak zit het ook vol moeilijk
heden. Om er maar één te noemen, als doorslaand
voorbeeld, willen we het even hebben over de be
ruchte Voer. Bevoegden ter zake hadden voor
deze streek een statuut uitgekiend dat, zo hoopten
•ze toch, iedereen voldoening zou schenken, nl. het
losmaken van deze in totaal 3.000 man tellende vijf
gemeenten uit Limburg, om ze onder rechtstreeks
beheer van Binnenlandse Zaken te stellen. Een po
litieke kneep die al te doorzichtig was en daarom
vanwege Vlaanderen op tegenstand stuitte. Hier
over geraadpleegd, verklaarde de Raad van State
het geplande statuut als ongrondwettelijk, bijge
volg onuitvoerbaar en blijft de Voer definitief bij
Limburg. Gelijk waar ter wereld, zelfs bij de pri
mitieven, zou een dergelijk oordeel zonder kom-
mentaar door iedereen worden aanvaard. In dit
gezegend land niet. De Brusselaars zijn er achter
gekomen dat van de vijf zetelende rechters vier op
de nederlandstalige taalrol, en slechts één op de
franstalige rol voorkomt. En aangezien, omwille
van hun gekend imperialisme, Vlaamse rechters
geen goede rechters kunnen zijn, willen de Walen
deze beslissing niet aanvaarden. Een ergerlijk en
voor ons onaanvaardbaar precedent dat er nog
maals op wijst dat federalisme een noodzaak is
geworden.
Van Vlaamse zijde kwam intussen al reactie
want de stad Komen, ingelijfd bij Henegouwen
niettegenstaande een brede meerderheid van Vla
mingen. eist nu hetzelfde statuut als voor de Voer.
Als komische noot nog dit. De kultuuriaad voor
Vlaanderen koos als nationaal embleem de zwarte
leeuw op geluwveld, zonder rode tong of dito klau
wen. Van socialistische zijde werd hiertegen ge
protesteerd, want rood moet er noodzakelijk bij
omwille van de tricoloor. Hetzelfde voor de nieuwe
autoplaten. Proefondervindelijk is bewezen dat
geel en zwart de beste kleuren zijn voor de zicht
baarheid bij dag en nacht. De U.S.A., Frankrijk
en andere landen 'beslisten deze kleuren te aan
vaarden. Amen en uit. België volgde, tot de Brus
selse vaderlandslievende groeperingen vonden dat
geel en zwart te veel Vlaams roken, en eisten dat
er, ten minste, een rode rand rond de nummers
zou komen. En Minister Hanin gaf toe.
Alles wijst er op dat Premier Eyskens nog voor
hete vuren zal komen te staan en zich met prulle-
werk zal moeten bezig houden in plaats van zijn
tijd aan nuttiger zaken te kunnen besteden. Maar
zó zijn we nu eenmaal. Verder dan hun neus heb
ben de Belgen zelden kunnen kijken.
Wij ontvingen een schrijven van een lezer,
pendelaar op de baan Ninove-Brussel, met goed en
slecht weer, bij dag en bij nacht.
Waarde Redaktie,
Wegens beroepsbezigheden ben ik verplicht da
gelijks, met de wagen, en in alle weersomstandig
heden, de baan Ninove-Brussel te berijden.
Gedurende de stevige mistperiode van verleden
week, heb ik eens te meer kunnen vaststellen, dat
bij avond rijden op deze baan in gezegde omstan
digheden geen zwaar probleem stelt, dank zij witte
verkeerslijnen welke aangebracht zijn vanaf Schep
daal tot Meerbeke. Men kan zich werkelijk richten
en betrekkelijk veilig rijden bij een redelijke snel
heid in verhouding tot de zichtbaarheid.
Wat ik niet begrijp is wel waarom deze weg-
signalisatie plots onderbroken wordt aan het tram
depot van Meerbeke tot en met het kruispunt aan
de kerk van Trezeken. Men komt er werkelijk in
een woestijn terecht, met halve verlichting die
niets geeft bij mistig weer, met geparkeerde wa
gens en camions aan beide zijden. Dat is toch on
gehoord
Ik vraag mij werkelijk af, waarom dit baanvak
zo stiefmoederlijk behandeld wordt door het Be
stuur der Wegen, en de verkeersstrepen niet door
getrokken worden op deze brede verkeersweg. De
toestand is werkelijk levensgevaarlijk. En waarom
ook het parkeren vanaf 19 u. b.v. niet radikaal
verbieden De baan is er werkelijk herleid tot drie
rijstroken hetgeen vooral bij mist, s avonds en
's nachts, onverantwoord is.
Mag ik vragen dit schrijven op te nemen onder
de gepaste rubriek; wie weet komt het niet onder
de ogen van de betrokken instanties
Met dank bij voorbaat en
Hoogachtend.
Wij voldoen zeer graag aan dit verzoek omdat
de aangeklaagde toestand werkelijk onverstaanbaar
is en er ten andere op deze strook regelmatig aan
rijdingen gebeuren met geparkeerde wagens.
Wij danken onze gelegenheidsmedewerker van
harte voor zijn bijdrage tot Veilig Verkeer, waar
over nu zoveel gesproken en geschreven wordt.
HERFST
