a
e
u/
'Q.Q. tris 6^
Bedenkingen bij het ontslag van de regering
Hernieuwing
van de Abonnementen
BIJ EEN AFSCHEID
Zesenveertigste Jaargang
Vrijdag 1 december 1972
Drukker Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. 054/327 27 - Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement 170 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Er wordt heel wat heen en weer gepraat in
verband met wie al dan niet verantwoordelijk is
voor de regeringscrisis. Het wil ons nochtans voor
komen dat niet daar het zwaartepunt van de hui
dige moeilijkheden dient gezocht, maar wel in
het waarom van deze regeringscrisis.
En dit waarom is heel duidelijk uit de
stellingnaime der partijen af te leiden De uittre
dende regeringsploeg bezat niet de 2/3 meerderheid
in het parlement. In het regeringsakkoord was be
paald dat beide partijen zidh ®ouden inspannen om
deze meerderheid te bekomen ten einde de grond
wetsherziening te kunnen afwerken. Welnu, déze
wil bleek niet meer aanwezig te zijn bij een van
de regeringspartners. Daarom werd er een topover-
leg gehouden tussen de partijleidingen.
Wanneer dit niet opleverde wat er van ver
wacht werd, gingen een tiental top-ministers het
eens proberen en ook hier was er geen overeen
stemming, zodat de heer Eyskens aan de C.V.P.-
fracties geen voorstel van overeenkomst kon voor
leggen. Hij heeft wel een mededeling gedaan,
waarvan de inhoud zeer ontgoochelend was voor
de Vlaamse C.V.P., zodat er niemand in de fractie
de verdediging hiervan wou opnemen.
Daaruit heeft dan de heer Eyskens de conclu
sie getrokken dat het voor het land zeer nadelig
zou zijn deze toestand <te laten aanslepen en heeft
hij, als een waar staatsman, zijn ontslag en dit
van de regering aan de Koning aangeboden, die
dit na enkele uren beraad heeft aanvaard.
Hiermede begon de derde opeenvolgende rege
ringscrisis omwille van communautaire problemen.
Deze Belgische realiteit kan niemand loochenen,
maar wij betwijfelen het sterk of het imago van
ons land op het internationale vlak hiermede ge
diend is.
Op haar jongste congres te Antwerpen heeft
de C.V.P. nogmaails haar onwrikbare wil betuigt
om zo snel mogelijk de regionalisering van het land
door te drijven, ten einde een zo groot mogelijke
autonomie aan de gewesten Vlaanderen, Wallonië
en Brussel te geven. Aan doze stelregel blijft de
C.V.P. trouw en dit staat niet in tegenstelling met
een sociaal vooruitstrevende politiek, integendeel
Niemand kan betwisten dat de wetten op de
regionale expansie en het inschakelen van staats
secretarissen voor streekeconomie, afzonderlijk
voor Vlaanderen en Wallonië, een aanzienlijke sti
mulans geweest zijn voor de economische reconver
sie van deze gebieden. De saheidende regering was
de eerste waar er ook staatssecretarissen voor ruim
telijke ordening en huisvesting voor Vlaanderen en
Wallonië waren in opgenomen. Het is onze over
tuiging dat er op die weg moet worden voortge
gaan en er opnieuw een lid van de regering moet
worden gelast met de behartiging van de proble
men, aan dewelke artikel 107 Quater van de grond
wet een oplossing wil geven.
Dit betekent dat ook de tewerkstellingspolitiek,
het gezins- en geografisch beleid, de hygiene en
volksgezondheid, de beroepsopleiding en beroepsom
scholing, toerisme en onthaal, alsook de visserij,
jacht en het bosbeheer onder een regionale minis
ter zouden moeten vallen.
Maar dan is er een tweede en gebiedende voor
waarde deze minister moet de macht hebben om
iets te verwezenlijken en moet daarenboven kun
nen steunen op een democratisch-gékozen uitvoe
rende macht (bv. een uitgebreide bestendige depu
tatie) om deze omvangrijke taak aan te kunnen.
Slechts op die wijze verlost men ons land van deze
eeuwige twisten en we 'zijn er van overtuigd dat
de meerderheid van de bevolking inderdaad wenst
dat er zo spoedig mogelijk taal vrede komt, dat elk
gewest van ons landeke aan zijn toekomst moge
(bouwen en dat de mogelijkheden die in de grond
wetsherziening besloten liggen op het sociaal, eco
nomische en culturele vlak, zo spoedig mogelijk
werkelijkheid worden.
Minister De Saeger werd door de Koning met
een informatie- en onderhandelingsopdracht gelast.
Het is de eerste maal dat zo een welomschreven
opdracht werd gegeven. Volgens zijn verklaringen
voor radio en TV gelooft hij in het welslagen van
zijn opdracht. Wij hopen, in het belang van het
land, dat dit werkelijk zo moge wezen.
Veel succes, minister De Saeger
WIM VERLEYSEN, Senator.
Stilaan naderen wij het einde van het jaar,
en meteen ook de periode om uw abonnement op
De Denderklok te hernieuwen.
Om U en ons veel tijd, moeite en kosten te
besparen, nodigen wij onze abonnenten uit, in de
loop der eerstvolgende dagen, hun abonnement te
hernieuwen door overschrijving of storting van
170,- Fr. (160 Fr. 10 Fr. B.T.W.) op postcheck-
rekening 4786.85 van Paul Luysterman. Ninove.
Natuurlijk kan men dit bedrag eveneens op
ons redactie-adres komen betalen.
Wij danken U vooraf voor uw bereidwilligheid.
Tegen onze eigen verwachting in is de Rege
ring Eyskens-Cools dan toch gevallen, of beter ge
zegd afgetreden, om reden van innerlijke onenig
heid.
Wij gaan ons niet bezighouden met allerhande
soorten overwegingen over het hoe en waarom,
maar dn korte woorden trachten te zeggen hoe -
naar onze mening - deze crisis tot stand kwam.
Toen een jaar geleden de coalitie Eyskens-
Cools tot vervroegde verkiezingen besloot, besef
ten beide regeringspartners (toen al) dat de klare
en eenvoudige tekst van de geplande Nieuwe Grond
wet, dank zij de door de Franstalige Brusselaars ge-
eiste grendels, alarmbellen, 2/3 en eenvoudige
meerderheden, zodanig verwaterd was dat van de
oorspronkelijke bedoelingen niets gangbaar over
bleef. Integendeel.
Het in praktijk brengen van het nieuw grond
wettelijk geval bleek van in het begin onmogelijk
omdat gerëkend werd op de goodwill en het begrip
van Walen en Brusselaars. Hoe onbetrouwbaar de
ze zijn bewezen de verkiezingen voor Parlement
en Agglomeratieraad.
■Met zijn scherp verstand en politiek inzicht
zal Premier Eyskens hieruit wel de nodige gevol
gen hébben getrokken en begrepen dat het poli
tiek personeel - in hart en nieren unitair en der
halve niet bereid de voorziene decentralisatie (of
noem het federalisme) door te drijven - noodzake
lijk diende vervangen door jongere en meer mo
dernere krachten.
En hier ontstonden dan de wrijvingen tussen
de verjongde C.V.P.-B.S.P.-kaders en de in postjes
en prebenden vastgeroeste rode bonzen die wel
beweren de B.S.P. te vertegenwoordigen maar in
deze mening tegengesproken worden, zoals kan af
geleid uit de conclusies van het B.S.P.-Jongeren-
congres in Den Haan, waar de rode ouderlingen
scherp op de korrel werden genomen en een ver
jongingskuur werd voorgesteld zoals deze in de
C.V.P. sinds lang werd doorgevoerd. Niet zonder
reden trouwens, want de beste tijd van Van Eynde,
Anseele, Vermeylen, Major en cs. is lang voorbij.
De moeilijkheid voor de socialisten is echter dat ze,
door eigen schuld, niet over het nodige jonge kader
beschikken om de ouderen af te lossen. De toekomst
zal bewijzen dat wij het bij 'it rechte eind hebben.
De (beslissing van de heer Eyskens een punt te
zetten achter zijn politieke loopbaan heeft ons niet
verrast. Wie hem in zijn politieke loopbaan heeft
gevolgd, begreep dat deze man bewust een lijn
heeft gevolgd waarvan hij slechts om politieke re
denen en dan slechts tijdelijk lichtjes is afgeweken.
In feite is hij de Vlaming en demokraat gebleven
die 'hij altijd was; de socialist die naar de kerk
ging zoals hij in het begin door bange burgers
harten werd genoemd. Zijn inzicht in de evolutie
van de moderne staat was echter zo juist, dat stil
aan zijn vroegere tegenstanders zijn bijgedraaid.
De staande ovatie die hem door het Congres der
Kristene Syndikaten werd gébracht, bewijst ten
(Lees verder op pagina 2)
E^ó/
