k
r'sfBn
s hh
•bicf
HET VERSCHIL
De Brandweer van Ninove vierde Sint-Barbara
en twee zilverenOnderofficieren
Zesenveertigste Jaargang
Vrijdag 15 december 1972
Drukker Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. 054/327 27 - Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement 170 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
In onze vroegere uitgaven vestigden we reeds
de aandacht van de lezer (es) op het geval van de
Kristalfabriek Val St. Lamert. te Seraing. wereld
beroemd om de kwaliteit van haar producten, maar
minder bekend om de katastrofale manier waarop
de izaak de laatste tijd werd uitgebaat, een ver
schijnsel dat zich voordoet in elke zaak waar alles
nog te veel op handenarbeid berust en derhalve
niet concurrentieel kan optreden.
Het verlies steeg de laatste iaren tot een der
gelijk peil dat sluiting van het bedrijf als onaf
wendbaar werd beschouwd. Tot de regering, hoofd
zakelijk onder druk van Vice-Premier Cools - toe
vallig ligt de Val in zijn kiesdistrict - besloot de
zaak in leven te houden door overname tegen klin
kende munt - onze centen, we onderstrepen dat -
van het paket kwasi waardeloze aandelen in bezit
van een gekende bankmaatschappij.
Om de zaak vlot te krijgen werden een dikke
vierhonderd miljoen - weer van onze centen, weer
onderstreept - geïnvesteerd, nodig om het antieke
materieel te vernieuwen en te trachten de zaak
weer rendabel te maken. Goed. Als die inspuiting
van een half miljard bestaanszekerheid kan ver
schaffen aan circa 1.200 werknemers, valt daar niets
op te zeggen.
Elk sociaal denkend mens kan zich alleen om
deze maatregel verheugen, al moesten wij zelf ons
ingeboren scepticisme tegen alles wat naar natio
nalisme riekt, met geweld onderdrukken.
Te veel staatstussenkomsten zijn de laatste tijd
faliikant uitgevallen om zich nog illusies te maken,
maar aangezien men al doende leert hoopten we
ditmaal op een meevaller te kunnen rekenen. He
laas.
Lang duurde het niet of het ziet er naar uit
dat de opgepepte kristallen kip geen gouden-, wel
windeieren zal leggen. De nieuwe Directeur-Gene
raal van de Nationale Val doet er trouwens geen
doekskens om.
Als eerste maatregel werd het aantal werkne
mers van 1.200 tot 680 teruggebracht met als voor
uitzicht het cijfer 580, door het vervroegd op pen
sioen stellen van arbeiders (58 j.) en bedienden
(60 j.) zodat de gemiddelde leeftijd van de werk
nemers tot 36 jaar werd teruggebracht.
Danik zij deze maatregel zal het maandelijks -
ja, ja, maandélijiks - verlies van 10 tot 13 miljoen
frank verminderd worden tot 3 a 4 miljoen frank.
Verder wordt verwacht en we citeren letter
lijk, dat in 1974 het financieel evenwicht zonder
afschrijvingen, en in 1975 mét afschrijvingen zal
bereikt zijn, terwijl intussen nieuwe investeringen
noodzakelijk zullen zijn
Met ons eenvoudig verstand besluiten we daar
uit dat voor 1973 het verlies nog in de tientallen
miljoenen zal lopen, dat voor 1974 en mits geen
rekening te houden met afschrijvingen voor onaf
wendbare sleet op machines enz... nog geen winst
zal geboekt worden terwijl voor 1975 winst noch
verlies worden voorzien, maar dan op voorwaarde
dat opnieuw veel geld - weer van ons, weer onder
streept - uit de staatsruif kan geplukt.
Een prachtzaak, zoals ge ziet Maar komt, zegt
Eddy, de Staat is rijk en op een miljard min of
meer komt het nu precies niet aan. Ten slotte zijn
wij het toch die betalen.
Aan dit zoveelste geval van geld-door-hetven-
ster-smijterij willen we enkele bedenkingen vast
knopen.
Vooreerst onze bewondering betuigen voor de
moed van de nieuwe Directeur-Generaal die de
nuchtere cijfers laat spreken en onze machthebbers
voor hun verantwoordelijkheid heeft gesteld. Die is
ofwel <zijn leven moe, ofwel beseft hij van nu af
aan dat zijn carrière niet van lange duur zal we
zen.
Verder is het opvallend dat harde maatregelen
als het afdanken van 40 der werknemers plaats
.grijpen zonder dat de syndikaten op hun achterste
poten gaan staan, zonder zwarte vlaggen, zonder
interpellaties in het Parlement, zonder stakingen,
zonder bezetting der fabriek, zonder optochten van
de linkse iberoeps-progressieven,
Stel U voor dat een privé-izaak, noodgedwongen
en om de kop boven water te houden, er met dezelf
de grove borstel zou doorgaan en denk aan wat de
syndikale bonzen dan wél, nu nu niet durven doen.
En waarom a.u.b. Omdat deze verkapte natio
nalisatie van de Val precies past in het kader van
onze linkse plannenmakers die, tegen alle gezond
verstand in, via staatsgeld een greep doen naar
industriële macht.
Het oprichten van super-Coops moet ook van
uit deze hoek worden beschouwd. En nationalisatie
van alle bedrijven staat toch vooraan op het eisen
programma van de syndikalisten. Niet waar, Heren
De Bunne en Houthuys
Intussen herhalen we nog maar eens dat in dit
land goed-leefbare en goed-beheerde bedrijven te
vergeefs op staatshulp zullen rekenen. Veel te on
afhankelijk en daarom als niet passende in het
nationalisatie-plan, worden ze liever stilaan maar
zeker doodgeknepen.
Het staatsgeld - ons geld - dient maar om zaken
op te peppen waar, voor benoemingen, de partij
kaart zwaarder weegt dan beroepskennis.
Vorige zondag, de zondag volgend op het naam
feest van Sint-Barbara (4 december), vierde de Ni-
noofse Vrijwillige Brandweer haar patroonheilige.
Heeft de Brandweer bij haar blussingswerk
soms wel eens af te rekenen met watergebrek, dan
werd haar jongste feestviering gezegend met een
ware zondvloed koude druilerige regen van de
eerste tot de laatste minuut.
Die tegenvaller kon nochtans het enthousiasme
niet blussen en keurig in de rij, met een frisse
fanfare voorop, werd gestart naar de O.L.-Vrouwe-
kerk waar te 10.30 u. de H. Mis werd opgedragen
voor de afgestorven leden.
Middenin een pletsende regenvlaag werd, na
de godsdienstige plechtigheid, door Luiten. Couck
een bloemengarve neergelegd aan de voet van het
monument der gesneuvelden, terwijl het muziek
korps Te Velde en het Vaderlands Lied speelde.
Tot 13 uur gaf de Fanfare een wandelconcert
ten beste in de stad en werden enkele leden-her
bergiers betzocht.
Toen reisde het ganse gezelschap naar de feest
zaal Bungalow te Outer waar het feestbanket plaats
had.
Luitenant Couck verwelkomde er het stadsma
gistraat dhr Burgemeester Milo en dhren Schepe
nen De Jotnghe, Coppens en Timmermans. Hij ver
ontschuldigde dhr Schepen De Riemaeoker, dhr
Stadssekretaris De Mol. dhr Politiecommissaris
Keppens en dhr Stadsontvanger Van Londersele.
Vervolgens richtte spreker zijn welkomstwoord tot
de veteranen van het korps de ere-Luitenanten
De Ruyver en De Jonge, Sergeant De Grijse, Kor
poraals Daem, Vanderspinnen en Braekmans. Bij
dit gezelschap liet Sergeant Verbeken zich veront
schuldigen. Een bijzonder welkomstwoord viel te
beurt aan Commandant André Moeremans die, al
hoewel tijdelijk bij de Brandweer inactief wegens
gezondheidsredenen, er toch aan hield midden zijn
feestvierend korps te vertoeven. Een daverend ap
plaus bewees de Korpsoverste de sympathie van
izijn manschappen.
(Lees verder op pagina 2)
ezw
d we
