d
BHh/
e
SOLJENITSIN
HUISKAMER
BEVUILING...
Achtenveertigste Jaargang
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraaf 10 - 9400 NINOVE
Tel. 054/327.27 - Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement 190 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Voor wie 'het niet zou weten, Soljenitsin is de
Russische auteur die, wegens de vranke en vrije
taal waarmede hij in zijn boeken de wantoestanden
aanklaagt van het bolchevistisch regime, regelma
tig in konflikt - en dus in de bak - geraakt.
Nochtans niet de eerste de beste, die Soljenit
sin. Gewezen kapitein van het Rode Leger tijdens
de laatste oorlog, Nobelprijswinnaar voor Letter
kunde, werd deze auteur alleen om zijn kritiek
op 'het kommunistisch regime, voor langere tijd
opgesloten in een der talrijke heropvoedings
kampen van Kolyma, een ijskoude en barre streek
in het uiterste Noord-Oosten van Siberië.
Ongetemd is de man uit de gevangenis terug
gekeerd, kreeg in het Westen een goede naam toen
sommige van zijn werken hier gepubliceerd wer
den zonder toestemming van de kommunisten en
is, met enkele andere vooraanstaande schrijvers en
geleerden een der topfiguren in het huidige Rus
land.
Met zijn Nobelprijs zat het Kremlin uiterst
verveeld en was het niet om de terugslag op de
toenaderingspolitiek tot het Westen van Rusland,
dan zat Soljenitsin al lang in een of ander krank
zinnigengesticht, want in de ogen van de kommu
nisten moet ge immers stapelzot zijn om het tegen
het regime te willen opnemen.
Die pil hebben de Russische leiders wel geslikt,
■maar intussen toch naar middelen gezocht om de
auteur mond-dood te maken.
Te vergeefs, want onlangs verscheen in Parijs
opnieuw een boek van zelfde schrijver, Arkhipelag
Goulag', waarin een gedetailleerde beschrijving
wordt gegeven van het leven in de kommunistische
koncentratiekampen tussen de jaren 1918 en 1956.
Een genadeloze aanklacht tegen het bolchevisme
met bittere beschouwingen over de rechten van
de mens tegenover dit weerzinwekkend diktatoriaal
systeem, waar tegenover de iberuehte Nazi-organi
satie Nacht und Nebel maar klein 'bier was.
Dank zij het getuigenis van 227 ex-gedetineer-
den, waarvan de meesten nog in Rusland verblij
ven en uit schrik onbekend wensen te blijven, be
wijst de auteur dat sinds 1917, hegm der revolutie,
een ononderbroken vloed van gevangenen de werk
kampen in Siberië heeft gespijsd.
De massale uitzuivering van 1937-38. als gevolg
van het berucht gebleven proces tegen Zinoviev
en Boukharin, is lang niet de enige geweest.
Sindsdien zijn generatie na generatie gevan
genen naar Kolyma vervoerd, meestal zonder ern
stige redenen, maar onder een of ander voorwend
sel, om op deze wijze het regime aan goedkope
arbeidskrachten te 'helpen.
De in Duitse krijgsgevangenkampen vertoefde
Russische soldaten werden speciaal bedacht, want
die vlogen allemaal, zonder verder onderzoek, di
rect naar de arbeidskampen omdat ze, naar kom
munistische opvatting, besmet waren met Westerse
ideeën.
Over de middelen door de Staatsveiligheid -
K.G.B. - gebruikt, weet Soljenitsin heel wat te zeg
gen, niet alleen door het aan den lijve zelf onder
vonden te hebben, maar ook uit geschreven getui
genissen van andere gevangenen uit andere kam
pen dan Kolyma.
Dagenlange ondervragingen, honger, folterin
gen, slapeloosheid, leugens, afdreigingen met sanc
ties tegen familieleden, alle middelen zijn de beu
len goed om de verdachten tot bekentenis of
verklikking te dwingen.
In een vlaag van gerechtvaardigde opstand te
gen deze methodes, eist Soljenitsin niets minder
dan een proces zoals in Nurnberg tegen alle ver
antwoordelijken van het kommunistisch systeem
dat nog slechter is dan de Inquisitie en het Na
zisme
Noteer nu wel dat de auteur een overtuigd
kommunist is. een man die veel van zijn land
houdt en niettegenstaande de geboden mogelijk
heden, niet wenst Rusland te ontvluchten. Dat
onderstrepen we om de zuiverheid van menselijke
gevoelens te bewijzen die Soljenitsin doen han
delen.
De onthullingen van dit nieuwe boek hebben
de openbare opinie over de ganse wereld diep ge
schokt. Niet omdat er veel nieuwe of onbekende
feiten in voorkomen, wel omdat een dergelijk ge
tuigenis de laatste twijfel wegneemt over de ge
nadeloosheid van het kommunisme, waarbij de
rnens zelf geen enkel recht bezit, maar met han
den en voeten gebonden ligt aan een politieke par
tij voor dewelke alles moet zwichten.
Te vergeefs nochtans wachten we op een reac
tie van de Linkse studenten, die van Leuven - ja,
ja - inbegrepen. Ook Amada zwijgt, evenals het
Humanistisch Verbond, de met-de-tong onbetwiste
voorvechters van de Rechten van de Mens. alle
maal en altijd bereid spontaan op straat te
komen als het maar gaat tegen Franco, Portugal,
de Griekse kolonels, Zuid-Afrika en noem maar
alles op wat enigszins rechts of kristelijk is.
Maar als de dood zwijgen ze als de Russische
meesters zich als beesten gedragen tegenover hun
eigen volk of zoals in Hongarije en Tsjechoslova-
kije.
Lenin's leger van nuttige idioten is lang nog
niet uitgestorven.
In het weekblad De Vaandrig van Geraards-
bergen verscheen vorige week, onder de rubriek
vrije tribune, met als titel Huiskamerbevuiling
een artikel van een lezer dat ons dermate heeft
aangesproken dat wij het hier integraal voor onze
lezers overnemen en ter beoordeling geven.
Dat de B.R.T. eenzijdig gericht is hoeft niet
bewezen. Het is een axioma of algemeen aangeno
men stelling van de kranten.
De schijnheilige methode waarmee de B.R.T.
de goede gemeente in de doeken doet is de volgen
de De B.R.T. laat een geëngageerde persoon, zon
der enige verantwoordelijkheid, interviewen door
een B.R.T.-bediende die soms zeer behendig, soms
dwaas weg, vragen stelt en de dialoog zo in
gewenste, doorgaans zeer progressieve of liever re
gressieve richting stuurt.
Dat vergif wordt vaak gemengd in een schijn
baar onschuldig ontspanningsprogramma van lied
jes en populaire muziek.
Een voorbeeld van dit systeem is de zaterdagse
uitzending, getiteld Ga jij maar winkelen, ik
zorg wel voor de radio
Vóór en gedurende deze uitzending worden de
luisteraars uitgenodigd telefonisch te reageren of
wel direct na de uitzending.
Het systeem is zeer behendig, men kan niet
beweren dat de andere klok niet gehoord wordt,
maar wat is die andere klok
Totaal onvoorbereid.
Op zaterdag 29 december 1973 om 13 u. na
het nieuws, werd een protestzanger voorgesteld.
Ondertussen werd amusementsmuziek gepre
senteerd en teksten gelezen o.a. over... abortus.
Ik ben geen stenograaf. Ik geef zo trouw en
zo bondig mogelijk weer wat ik gehoord heb in dit
ontspannend programma.
Een vader van 7 kinderen zegt dat een kindje
van 3 jaar was gestorven. Het was abnormaal.
Dit kind is voor ons (vader en moeder) en
voor onze andere kinderen een zegen van liefde
geweest en heeft ons het geluk van te mogen leven
doen waarderen. Hierop volgt een minuut ernstige,
gepaste muziek. Ik dacht bravo B.R.T.
Een zeer ernstige stem brak door en vroeg
Weet ge hoe abortus gepleegd wordt
a) Als de foetus (dat is het ongeboren kind)
minder dan 6, 7 weken oud is. wordt het in stuk
ken gesneden in de baarmoeder.
b) Onder de 2 maanden wordt de baarmoeder
van de zwangere vrouw vol gespoten met een zout
oplossing. De doodstrijd van het ongeboren kind
duurt één uur.
(Lees verder op pagina 2)
