en
ZOTTEXENSSPEL!
HUISKAMER-
BEVUILING...
Achtenveertigste Jaargang
EEN LEZER SCHREEF ONS
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JAGOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. 054/327.27 - Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement 190 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Het zal de lezer wel niet uit het hoofd zijn ge
gaan dat we hier, van in het begin, hardnekkige
tegenstanders zijn geweest van het Ibramco-pro-
jèkt en er tevens voor waarschuwden dat de. Walen,
niettegenstaande alles, toch hun wil zouden door
drijven en hun raffinaderij zouden krijgen.'
Onze mening steunde, toen al, zowel op eko-
ïKxmische als op politieke redenen.
v - -
Kort samengevat komt het hier op neer dat de
Staat ons nog altijd moet bewijzen dat. van de
talrijke parastatale en privé-instellingen waarin
ONS geld werd gestoken, er ook maar één is die
piet met verlies werkt..
Aan de lange lijst van de klassieke budget
vreters kan nu ook de. Val St. Lambert gevoegd,
die na een inspuiting van circa een miljard en de
afdanking van 3/4 van het personeel, langs om
dieper zakt. De vet betaalde kaderposten zijn in
tussen al onder de kameraden verdeeld en daar was
het toch alleen maar om te doen.
Met. Ibramco gaat het dezelfde weg op. Ibram-
co dat volgens minister Claes wél renderend wordt,
maar volgens zelfde staatsman hoofdzakelijk
moet dienen om inzage te krijgen van de werkelij
ke prijsberekening. Wat Kamerlid De Croo zeer
gevat deed vragen hoe Claes kan weten dat Ibram
co renderend zal zijn als hij zelf nu nog niet in
staat is zijn productieprijs te bepalen.
Zoals bij de aanvang gezegd, een echt zotte-
kensspel dat aan ons allemaal, qua kosten, een
eerste uitgave van 15 miljard zal kosten zonder de
jaarlijkse subsidie te rekenen die het verlies zal
moeten dekken. Denk maar aan de Sabena, de
Spoorweg en andere fraaigheden in dezelfde aard.
De hardnekkigheid waarmede de socialisten
zich aan dit projekt vastklampen is van een an
dere, politieke aard. Zowel Premier Leburton als
B.S.P.-co-President André Cools zijn beide volbloed
Luikse socialisten die bij de laatste verkiezingen
hun kiezers beloften hebben gedaan in verband met
tewerkstelling die ze nu willens niliens op de een
of andere manier moeten inwilligen.
Dat ze hierbij in petto aan die raffinaderij
hebben gedacht spreekt uit zichzelf, want als het
lukt dan kunnen beiden met een dikke nek voor
het kiezerskorps verschijnen en is hun herverkie
zing in 1975 zo goed als gebakken.
Lukt het niet. dan zien de zaken er voor de
B.S.P. zeer somber uit.
Want er is nog altijd het schandaal Baudrin-
R.T.T. dat onder het stof en de rook. geschapen
rond Ibramco, voor een tijd op de achtergrond is
geraakt. Het onderzoek', ter zake. ingesteld door
het Hoger Comité van Toezicht, gaf aanleiding tot
inbeschuldiging stelling van Parteigenossen Bau-
drin en ex-Minister Abel Dubois, tot arrestaties
van verschillende personen in de streek van Nijvel
en Bergen en tot. een rapport dat door gezegd co
mité werd opgemaakt en in handen gegeven van
Premier Leburton.
Een normaal Eerste Minister zou zijn verant
woordelijkheid hebben opgenomen en de zaak open
baar .voor het Parlement hebben gebracht. Lebur
ton niet, de kameraden moesten gespaard worden.
Dan maar rap, rap een parlementaire commissie
samengesteld die moet oordelen of de onthulde fei.-
ten allemaal ofwel gedeeltelijk mogen openbaar,
gemaakt. Mooie rode democratie is dat
Een Premier die bij de Keizer van Iran, al
machtig en geen tegenspraak duldend, zijn opwach
ting gaat maken en samen met het onverbeterlijke
Claesken verbintenissen op lange termijn aangaat,
miljarden van onze centen engageert zonder zijn
Minister van Buitenlandse Zaken of zijn Parlement
te kennen.
Een Leburtongsken die zijn vriend Moboetoe
Sese Seko in Kanshasa en in Parijs gaat bezoeken,
in gezelschap van zijn rode vriend Baudoux - in
tussen op de fles gegaan - om er te onderhandelen
over de bouw - ook op onze kosten - van een
Maison des Mutualites of zo iets.
Allemaal zaken waarvan één enkele normaal
voldoende moet zijn om een Minister. Premier of
niet, zijn ontslag te doen nemen.
En de andere partijen
Och, die zwijgen. Ze zitten immers, V.U. en
F.D.F. uitgezonderd, allemaal in dezelfde kaas en
vreten zich vet. Geen enkele partij heeft de euvele
moed te eisen dat tot een echte, gezonde democra
tie wordt teruggekeerd. Er is geen andere oplossing,
zeggen ze toch. Het zottekensspel kan dus gerust
verder gaan in afwachting dat er misschien ergere
dingen gebeuren. Want zó kan of mag het niet
verder.
Sinds het einde van de laatste oorlog kenden
we een aantal regeringen die om onbenulligheid
volkomen in de vergeethoek zijn geraakt.
Andere hebben de hun opgelegde taak naar be
horen vervuld zoals b.v. een Van Den Boeynants,
geen staatsman in de echte zin van het woord, wel
iemand die als Premier geen verschil kende tussen
Vriend of vijand en bij gelegenheid ook rond voor
zijn gedacht uitkwam.
Anderen drukten een diepe stempel op het
landsbeleid zoals bv. Theo Lefèvre-Paul H. Spaak,
beiden van de zeer goede soort, met begrip voor
de noden van de andere politieke partijen.
De topfiguur der laatste jaren was nochtans
Gaston Eyskens, een écht staatsman, breed van ge
dacht, goed ekonomist, die zijn ploeg met vaste
hand wist te leiden en in zijn ene pink meer poli
tieke. feeling bezat dan de ganse bende van Lebur
ton samen.
Een Leburton die met rode oogkleppen loopt,
stipt de orders van het B.S.P.-partijbureau volgt
en wiens enige verdienste nog kan zijn het zo vlug
mogelijk af te stappen.
In verband met ons uit a De Vaandrig over
genomen artikel Huiskamerbevuiling ontvin
gen we een schrijven van een zeer trouw lezer die
er ons om verzoekt zijn protest hier over te ne
men.
Aan deze wens voldoen wij zeer graag.
11 januari 1974.
Ik heb zo pas het Kijk- en Luistergeld ge
stort op rekening van de B.R.T.
Ik protesteer samen met de schrijver van het
artikel verschenen in De Vaandrig te Geraards-
bergen en overgenomen in De Denderklok te
Ninove op 11 januari 1974, MET KLEM tegen die
zo fatale als on-menselijke uitzendingen, waarvan
sprake in ibedoeld artikel.
Als mens betaal ik. Ik heb rechten als mens.
Als pastoor heb ik ook het recht, dat onze kris-
telijke moraal, zij het dan dat zij door de uitzen
dingen niet verspreid wordt, toch niet aangevallen
wordt. Ook wij hebben recht op eerbied voor onze
levensopvatting.
De B.R.T. mag zich NIET het recht toeëigenen
het geweten van het grootste deel van ons volk
aan te vallen en tegen de natuurwet in te misvor
men.
Hoogachtend.
Claus M.
pastoor
9401 Pollare.
0<aa
