d
\3U
R
z\n
e1 1,1 vo\K5^e
Matris sn
V/ o o r mijn
Moeder
WANKLANKEN
Vrijdag 10 mei 1974
12 MEI:
MOEDERDAG
Achtenveertigste Jaargang
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. 054/327.27 - Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement 190 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Dit jaar feliciteren wij de moeders met hun feest
op een meer poëtische wijze, namelijk zoals de
dichteres Blanka Gijselen haar moeder ooit
a proficiat heeft gewenst.
Blanka Gijselen.
Als ik nog was een kind van licht en louter lach
en men mij vroeg hoe graag ik moeder zag
dan reikte mijn gebaar, dat nog geen woorden woog,
tot aan de hemel en ik zei tot daar, zo hoog
En toen verbeelding vormen zocht in kinderbrein
beloofde ik moeder, als ik eens groot zal zijn,
dan krijgt u al van mij wat u maar kiezen wou,
en ik bedacht luidop wat ik bezitten zou
Een meer met witte zwanen en een schoon kasteel,
een meid met grote hoed, een tuin vol fruit, en veel
o, zoveel geld... een wagen... en een hazewind
en een blond dochtertje, mijn moeders petekind.
Vergeef me moeder, nu ik groter ben,
en geen geloof in schone droom meer ken,
maar van verwachte weelde weinig heb vervuld,
dat drukt me vaak als een verborgen schuld...
Ik heb van u gevergd en veel gevraagd,
en gij die zelf zo zware dagen draagt,
gij geeft, vergetend eigen groot gemis,
zo maatloos - breed voor 't kind, dat lang
geen kind meer is.
Maar als men mij soms vraagt hoé ik van moeder hou,
weet ik geen weeldewoorden, schoon genoeg, en 'k wou
de hemel wijzen in naïeve kinderzin,
om beter te beduiden, Moeder, hoe ik U bemin.
Afgezien van het klassiek geworden gejammer
van de Walen, die zich zoals altijd weer geminora-
liseerd voelen, mag gezegd dat de regering die vo
rige week in het Parlement aantrad, de algemene
simpatie van de bevolking geniet.
Premier Tindemans slaagde er inderdaad in
een regeringsploeg samen te boksen die er lang niet
slecht uit ziet, beter in elk geval dan alles wat we
de laatste jaren te zien kregen; we zouden zelfs
durven zeggen zeer goed als er niet een paar wan
klanken in voor kwamen waarover we het verder
hebben.
Het lag voor de hand dat van CVP-PSC-zijde
weer beroep zou worden gedaan op hen die in de
vorige regering niet onverdienstelijk waren ge
weest.
Zo vinden we, met het grootste genoegen, op
Buitenlandse Zaken Minister Van Elslande terug,
de eerste Vlaming op deze post sinds 1830, die met
een bewees dat diplomatie geen monopolie van
de franstaligen is.
Minister Lavens werd terecht op Landbouw
behouden want al izegt de man niet veel, zijn werk
is af en daardoor geniet hij het volle vertrouwen
der landbouwers.
Minister Ohabert kreeg in plaats van een halve
nu een hele portefeuille toegewezen, een promotie
die deze nederlandstalige Brusselaar volkomen ver
diende.
Het onverwachte kwam evenwel op Ekonomi-
sche Zaken, waar de franstalige kristen demokraat
Oleffe, tevens voorzitter van de machtige Bank-
commissie, het opperbevel in handen krijgt. Op de-
Ekonomische Zaken na lange jaren bezetting door
>ze extra-parlementair, dus vrijstaande van elk po
litiek mandaat, valt de zware last het rode kot dat
de socialisten geworden was, eens ernstig uit te
zuiveren. Ais voorzitter der Bankcommissie én als
demokraat heeft Minister Oleffe het dikwijls aan
de stok gehad met onze grote bankinstellingen,
waarbij hij bewees van niets vervaard te zijn. Voor
het eerst sinds lang zullen de touwtjes niet langer
door het rode sindikaat - in casu De Bunne - ge
trokken worden.
Even verrassend is de come-back van Minister
De Saeger, de grijze eminentie van de kristen de-
mokraten, die vrijwillig en om gezondheidsredenen
van elk politiek mandaat had afgezien. Zijn werk
aan Volksgezondheid kan hij, als de tijd hem wordt
gegund, tot een goed einde voltooien, en de nood
zakelijke veranderingen brengen in een sector waar
de socialistische heerschappij absoluut dient inge
dijkt te worden.
Allemaal pluspunten dus, die jammer genoeg
een beetje verduisterd worden door het toevoegen
van Brusselse Zaken aan... Landsverdediging onder
Minister Van Den Boeynants. We kennen deze
laatste als Brusselaar in merg en been, als verwoed
unitarist ook, zodat we er mogen op rekenen dat
de geplande en door iedereen gewenste hervorming
van het kiesdistrikt Brussel er onder V.D.B. nooit
zal komen, specialist als hij is in het in-de-frigo-
stoppen zoals hij als Premier vroeger voldoende
heeft bewezen. Het kiesdistrikt Halle-Vilvoorde is
dus niet voor morgen.
Ook de liberalen deden een inspanning om het
beste wat ze hebben naar voor te brengen. Werke
lijk verdienstelijke mannen als Minister van Finan
ciën De Clercq en Minister van Justitie Van Der
Poorten werden op hun plaats behouden. Van bei
den mag gezegd dat ze staatsmanzin hebben, nooit
voor hun verantwoordelijkheid zijn gevlucht, kort
om partners op dewelke men kan vertrouwen.
Werkelijk spijtig vinden we dat de liberalen
te veel hebben toegegeven aan kiesdravers De Croo
en DTIaeseleer.
Van de eerste weten we dat hij het zeer goed
kan uitleggen en via plakaten op de rijksweg Bra-
kel-Oudenaarde een bestendige publiciteit voert
voor zijn eigen politieke winkel. Ook nog dat hij
op de TV - waar hij niet weg te slaan is - ooit
heeft gezegd fier te zijn dat hij geen flamingant is,
om niet te spreken van de wierookvaten die hij
in het POST-pannel op zijn eigen neus kapot klopt.
Wat we daarvan mogen verwachten ligt voor de
hand, tenzij deze vijfendertig jarige jongeling, die
altijd goed weet uit welke hoek de wind waait, er
zijn zeil naar spant. Op dat vlak leverde hij door
slaggevende bewijzen. Een wanklank dus, maar
niet de grootste begaan door de liberalen.
(Lees verder op pagina 2)
