d
e
Z\n
0\V^Qe
^^QcilVS
BROOD EN SPEL
ZUSTER THÉRÈSE
is overgegaan
naar het Eeuwig Leven!
Achtenveertigste Jaargang
Vrijdag 12 juli 1974.
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. 054/327 27 - Postcheckrek. 4786 85
Prijs voor Jaarabonnement 190 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Eigenlijk is er sinds de tijd van het oude Rome,
twee duizend jaar geleden, op deze wereld niet zo
erg veel veranderd.
In die tijd van hoogkonjonktuur van de wel
vaartstaat Rome liepen de massa's, zoals nu, sa
men rond de arena's om er onder het drinken en
eten met een welgevallig oog de strijd te volgen
van gladiatoren die mekaar in stukken probeerden
te kappen of het opnamen tegen uitgehongerde
wilde dieren. Alles onder het toezicht van de Cae
sars, die arbiters die niet het fluitje, wel de duim
hanteerden. Duim omlaag betekende zoveel als een
strafschop - de onverbiddelijke dood - duim om
hoog uitstel van executie, de rechtstreekse vrij
schop even buiten het strafschopgebied.
Wat bij de Romeinen in het begin een spel
was van handigheid, ontaardde, onder druk van
de steeds meer eisende toeschouwers en mede dank
zij de demagogie van de Caesars, tot de meest beest
achtige afslachtingen uit de oude geschiedenis met
als toppunt het loslaten van wilde dieren op weer
loze christenen of uit bezette landen aangesleepte
gevangenen. De ondergang van het Romanum Im
perium werd trouwens rond die tijd voorgoed in
geluid.
Al gaat het er tegenwoordig niet meer zo bloe
dig aan toe, toch kan in zekere zin een pararel
getrokken tussen vroeger en nu.
Neem nu het laatste wereldkampioenschap voet
bal van Miinehen. Van wat nog niet zo lang ge
leden een spel was van gezonde jongens die achter
een balleken liepen, schiet niets meer over. De
liefhebberij werd, omwille van de steeds groter
wordende massa supporters, een reden tot publi
citeit en dus werd er grof geld tegenaan gegooid.
Liefhebberij ontaardde tot beroepsspel en hardnek
kige strijd, altijd om het vele geld dat te verdie
nen is in geval van overwinning.
Maar het bleef toch allemaal nog binnen rede
lijke grenzen, tot de rotte politiek er zich ging
mee bemoeien.
Is het niet zo dat Moboetoe's (staats)amateurs,
de 'beruchte Luipaarden, van uit Kinshasa het bevel
kregen te overwinnen of... te sterven
En vernemen we niet dat deze voetballers die
nota bene geen enkel doelpunt scoorden en zich
onsterfelijk 'belachelijk maakten, omdat ze een
beetje te veel lui en te weinig paard waren, zullen
heropgevoed worden in een geest van... Volksre
volutie Adus de Zaïrese Minister van Culturele
Ontwikkeling. Wat die zwarte paloeter daarmede
wil zeggen snappen we niet. Een tekeningsken ware
welkom.
En wat dan te zeggen van de Braziliaanse sup
porters die twee dagen op voorhand al de eind
overwinning vierden om, na hun uitschakeling, hun
TV s door het venster te gooien, trainer Zagalo met
een wrede dood bedreigden als hij ooit nog een
voet op de onteerde vaderlandse 'bodem durfde
zetten Dat zowel regering als politie moestan
ingrijpen om te beletten dat Zagalo's vrouw en
kinderen met woning en inboedel in de vlammen
zouden opgaan, wijst op het waanzinnige van een
tot de top gedreven voetbalfanatisme.
Achter het ijzeren gordijn klonken zowel in
Moskou als in Oost-Berliijn vreugdeschoten en klok
kengelui omdat de communistische voetbaltechniek
en dito spieren het met 1-0 gehaald hadden van de
rotte kapitalistische Duitse broeder.
Over de finale tussen West-Duitsland en
Nederland vernemen we nu ook al het een en an
der.
Het touwtrekken van de Russen die om ideo
logische redenen weigerden naar Chili te gaan
en door de Internationale Voetbalfederatie met
recht van verdere deelname uitgesloten werd, maar
als weerwraak de nochtans bekwame Engelsman
Stanley Rous uit zijn voorzitterszetel hielpen wip
pen.
De zotte prijzen door anders door hun krente
righeid bekende Nederlanders (1000 tot 1200 DW
16 tot 24.000 fr.) op de zwarte markt betaalden om
kun mannekens de gouden beker in ontvangst
te zien nemen.
De aanwezigheid van een koninklijke prins,
gewone prinsen en prinsessen, gewezen en in func
tie zijnde Bondskanseliers, eerste Ministers en wat
nog allemaal - waarvoor op de zwarte markt 600
toegangskaartjes werden opgekocht - zijn een veeg
teken aan de politieke wand. Wie via het brood
en spel zijn populariteit moet 'behouden of op
voeren is er erg aan toe. Als bewijs het kinder
achtig gedoe van de nederlandse Premier Den Uyi
die op een amsterdams plein, samen met een troep
dolle supporters, in een rondedans gingen omdat
Nederland in Miinehen... geklopt werd Ditmaal
onder het geamuseerd oog van Cruyf Co die
er als moderne Keizers bijstonden.
Gelukkig maar blijft alles nog beperkt tot uit
zonderingen en houden de meeste andere naties
het hoofd koel. Alhoewel, naar onze mening de
tijd gekomen is om tegen deze kollektieve waan
zin te reageren. Anders gaat onze beschaving op
haar beurt de berg af 'zoals het Romanum Impe
rium in zijn tijd.
Zij is een echte kloosterlinge ge
weest, die volledig bewust was dat een re
ligieuze toch ook een mens blijft
mens met zijn kleine kanten en zijn idea
le betrachtingen.
In het klooster getreden heeft zij wel
bewust dat leven aanvaard en beleefd. Zij
heeft ondervonden dat niet alles verliep
zoals het ideaal mogelijk zou kunnen zijn,
maar zij heeft in de gevende onderwer
ping en gehoorzaamheid alle last ervan ge
dragen, het minder aangename kon zij be
dekken met een optimistische levensaard
en een gezonde kristelijke vroomheid,
wars van alle flauwdoenerij en kwezelarij.
Haar kloosterleven heeft ze doorge
maakt in blijde, hartelijke en menselijke
gesteldheid. Haar omgang met haar me-,
dezusters en mensen was vrij van alle ge
maaktheid maar openhartig en bezield
van naastenliefde.
Trouw aan dat kloosterleven, aan de
Kerk en de Leiders, deed het "losworden
van deze tijd haar pijn, zij heeft er veel
voor gebeden, en vond er een reden in
om des te aanhankelijker en steviger haar
eigen leven te maken.
Zij beminde het leven met zijn
schoonheid en gezelligheid. Zij beminde
het kloosterleven met al zijn offers, ver
draagzaamheid, edelmoedigheid, en zus
terlijke liefde.
Dienstbaar zijn was voor haar zo na
tuurlijk dat zij steeds paraat stond als het
voor anderen goed was.
Het grootste deel van haar klooster
leven - meer dan 20 jaar - bracht ze door
te Ninove. Als kleuteronderwijzeres heeft
(Lees verder op pagina 2)
w
