d
vu
e
zin
Ö/7
GROOTHEIDSWAANZIN
WONINGBOUW
dhr. Marcel De Paepe
Achtenveertigste Jaargang
Vrijdag 25 oktober 1974
JAARGETIJDE VOOR
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. (054 33 27 27 - Postrek. 4786.86
Prijs voor Jaarabonnement 190 Fr.
Prijs per nummer 5 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Jaren geleden al, in de onverdachte tijd van de
'vette jaren hebben we in dit weekblad herhaalde
malen gewaarschuwd voor het ondoordacht beleid
van onze nationale vliegmaatschappij, onze be
ruchte Sabena, die het middel vond jaarlijks en
kele honderdtallen miljoenen te verliezen daar
waar normale zakenmensen gouden jaren beleef
den.
Die verliezen "werden door de Staat, gij en wij
dus, bijgepast. Zo gezegd om ons nationaal pres
tige hoog te houden, in feite om een staatsinstel
ling in leven te houden waar politiekers van alle
kleur hun vriendjes een goed betaald jobken kon
den bezorgen.
Nu het verlies van Sabena voor 1974 door be
voegde instanties op rond en om de 3 miljard wordt
geschat, wordt het de hoogste tijd aan dit schan
daal een einde te stellen door het zoeken naar een
oplossing die wel hard zal zijn, maar onvermijde
lijk is.
Akkoord, de ongewone stijging van de petro-
leumprijzen hebben ook een negatieve invloed uit
geoefend, niemand is er van gespaard gebleven,
zelfs niet Trans World Airlines of Pan-American,
om maar de twee dikste te noemen.
Maar dat belet niet, en dat stemt tot nadenken,
dat over het algemeen een onderbezetting werd
vastgesteld. Zo weten we nu dat alleen voor 1973
en alleen voor vluchten over de Atlantische Oce
aan, 7 miljoen onbezette plaatsen werden geno
teerd. Uit een vlugge berekening kan afgeleid dat
er een minder-ontvangst van 100 a 140 miljard fr.
is geweest, weliswaar te verdelen over 22 lucht
vaartmaatschappijen, maar toch. de financiële uit
slagen liegen er niet om. Voor 1974 en rekening
houdende met de sterke daling van het toerisme,
mag aangenomen dat de cijfers nog hoger zullen
liggen niettegenstaande de drastische maatregelen
door Panam en T.W.A. getroffen.
Het een en ander heeft bijgebracht dat de Sa
bena in zulke nauwe schoentjes is geraakt dat de
directie ervan van de Staat een voorschot op
verlies vraagt van 1,4 miljard frank, in afwachting
van de eindafrekening per 31 december a.s. Willens
nillens izal de Staat, wij allen weer eens, het ver
schil moeten bijpassen.
De vraag blijft echter of aan dit schandaal geen
einde kan worden gesteld. En dat kan, zeer een
voudig dan nog wel. Door afstand te doen van de
grootheidswaanzin die ook in andere Europese lan
den heerst en eens te gaan praten met de Neder
landers, de Finnen, de Ieren, Scandinaviërs en
Zwitsers, allemaal kleinere goden die even diep in
de put zitten als de Sabena, om samen een systeem
uil te kienen dat vluchten met vollen bak niet
alleen over de Oceaan maar ook in Europa, Afrika
en Azië mogelijk zou maken. Uiteraard zou een der
gelijke samenwerking de kostprijs drukken en niet
alleen het verlies ongedaan maken maar zelfs een
winst kunnen opleveren. De aldus gevormde groe
pering zou over één centraal onderhouds- en repa
ratiecentrum moeten beschikken, de overtollige
vliegtuigen verkocht of verhuurd worden, wat met
een al heel wat miljarden in de kas zou brengen.
Niets belet trouwens dat deze groepering zou
aanpappen met grotere Europese broers als Luft
hansa, Alitalia en Air France die wat blij zouden
zijn met de inbreng van een nieuwe klienteel en
hiervoor zeker graag goed zou afdokken, alleen
•maar omdat hun eigen vliegtuigen op de lange
vaart ook met verlies werken.
Waarom niet gedaan zoals met de hangende
aankoop van gevechtsvliegtuigen en zelfs de Ame
rikanen - T.W.A.Panam enz... - de kans geven
een bod te doen tot gezamenlijke exploitatie van
de noord-atlantische vlieglijnen.
Wie, in het geval als de meeste Europese lij
nen, letterlijk niet op eigen vleugels kan vliegen
•maar van de openbare onderstand moet leven mag
geen pretentie hebben, moet het zo gezegde na
tionaal prestige aan zijn zolen lappen en alleen
maar trachten rond te komen zonder om subsidies
te moeten bec-ien.
Gemakkelijk zal het niet gaan, maar moeten
is moeten en zo ver zijn we toch dat de Sabena
aan het eind van haar rolleken is. Slachtoffers hoe
ven er niet te vallen, dat is allerminst onze be
doeling, maar 3 miljard per jaar - in afwachting
van beter - blijven 3 miljard en met dat geld
kunnen heel wat betere en rendabeler werkgele
genheden worden geschapen, op voorwaarde dat de
betrokkenen zich bewust <zijn van de toestand van
hun werkgevers, bereid zijn een offer te brengen
onder de vorm van afzien van bepaalde voordelen,
net verzaken aan de bestaande gemakzucht en bo
ven alles politieke benoemingen radikaal schrap
pen.
Want daar zit het grote euvel. Bevoegdheid
moest en moet het nog altijd afleggen tegen het
bezit van een partijkaart, in hogere kaders moet
de politieke dosering eveneens totaal worden ge
schrapt en alleen de bekwaamheid in acht worden
igenomen. Zoals het in privaat-zaken gebeurd. Wie
daar aan de gestelde eisen niet voldoet weet wat
hem te wachten staat.
De Sabena in haar huidige vorm in leven hou
den is grootheidswaanzin, en die leidt verder dan
Geel. In onze zak
Gedurende het jaar 1974 maakte de bouwsec
tor een zeer sterke evolutie door. Enerzijds was
de vraag veel hcger dan het aanbod, anderzijds
veroorzaakte de kostenstijging van de grondstoffen
een stijging van de prijs van de materialen. Alles
samen had men op één jaar tijd af te rekenen met
een globale prijsstijging van 30 tot 40é<
Dat de Regering maatregelen getroffen heeft
is meer dan Icgisch, maar spijtig genoeg hebben
deze maatregelen eerst later dan verwacht een uit
werking. In het algemeen is er nu reeds een re
cessie waar te nemen in de bouwsector. De bouw-
aanvragen zijn minder talrijk, de index van de
materialen blijft reeds een paar maanden kon-
stant.
Het wordt noodzakelijk tegenmaatregelen te
treffen. Een normale ontplooiing van de bouwsector
■kan alleen maar een gunstige invloed hebben op
het regeringsniveau.
Enerzijds is er het sociale aspect van het pro
bleem. In België zijn er nog altijd 400.000 krotwo
ningen daarbij nog eens 400.000 andere woningen
die als ongezond beschouwd worden maar wel vat
baar zijn voor verbetering. Eén Belg op vier woont
in een krot of in een ongezonde woning.
Men kan het probleem ook vanuit een zuiver
financieel en fiscaal standpunt benaderen.
Op de eerste plaats heeft de evolutie van de
bouwsector maar weinig invloed op de inflatieten
dens in het algemeen.
De bouwsector vertegenwoordigt een zeer be
langrijke bron van inkomen voor de Staat. Om
maar enkele cijfers te noemen. Statiestieken heb
ben uitgemaakt dat men jaarlijks tot een bedrag
komt van circa 39 miljard frank aan rechtstreekse
taksen en dit voor de periode van 1969 tot 1972,
dus vóór de laatste forse prijsstijgingen. In boven
vermelde cijfers werd er geen rekenning gehouden
met de persoonlijke belastingen van de inwoners
(Lees verder op pagina 2)
Op Allerzielendag, zaterdag 2 november a.s., te
11.30 uur, in de O.-L.-Vrouwekerk te Ninove
Vrienden en kennissen worden vriendelijk uit
genodigd deze H. Eucharistieviering bij te wonen
die zal gecelebreerd worden door Zeereerwaarde
Heer Prof. D Norbert De Paepe, zoon van de over
ledene.
e^6/
U/Qatns en
