d
e
zin
Sn o\ksSB
Qams sn
KERSTMIS 1974
U/at maken w/e ervan
talige JCoogdag
HUN EIGEN SCHULD
DE DENDERKLOK
Achtenveertigste Jaargang
Vrijdag 20 december 1974
AAN AL ONZE LEZERS
EN LEZERESSEN
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NINOVE
Tel. (054 33 27 27 - Post rek. 4786.85
Prijs voor Jaarabonnement 295 Fr.
Prijs per nummer 7 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Illl Hl iliMlllMIIIBIIIlllWlllMIIHHBIIHIIlllill'IIIIIIIIIHiHI
De problemen stapelen zich op Iedereen
spreekt over inflatie Werkloosheid hangt als een
dreigend spookbeeld boven onze westerse welvaart.
Oorlog dreigt vanuit het Midden-Oosten Amerika
wil onafhankelijkheid inzake energiebronnen. De
beschikbare voedselreserves hebben hun dieptepeil
bereikt sedert 20 iaar. Door het ophopende effekt
van prijsstijgingen en aanhoudende droogte zijn
een aantal landen voor de eerstkomende jaren der
mate bedreigd dat miljoenen kinderen, ouders en
zwakken van honger zullen sterven.
1974 en 1975 blijken terzake tot de donkerste
jaren te behoren uit de mensengeschiedenis. Voor
Azië alleen worden de slachtoffers geraamd op 50
tot 125 miljoen, bijzonder in Indië en Vietnam; in
een provincie van Ethiopië sterven sinds 1973, begin
'74, ongeveer 500.000 mensen van de honger...
Met de prijs van de Mirages zouden velen kun
nen geholpen worden Storten wij nog V", van
ons inkomen voor ontwikkelingshulp, nu de infla
tie aan onze eigen bezit-bezet en he id knaagt
Doen wij aan versobering zonder versombering
ten voordele van de armsten, de laatsten de dik
wijls vergeten randbewoners van onze overvloed
samenleving vele bejaarden bijvoorbeeld, lang
durige zieken, sociaal uitgestotenen
Och... er is zoveel duisternis in onze wereld
Misschien kunnen we ons optrekken aan de woor
den van Jesaja die hij uitsprak midden de uitzicht
loze situatie van het volk van Galilea dat naar
Assyzië werd gevoerd Het volk dat in het don
ker wandelt ziet een groot licht... want een Kind
is ons geboren de Vredevorst
Zoals die tijd in dit orakel houvast vond. zo
kunnen oök wij houvast vinden en optimisme in
dat Kind. Maar bidden we dan, dat we eerst orde
op izaiken stellen want het wordt bij ons een her
berg waar voor Jezus geen plaats meer is. Het lijkt
meer en meer een bordeel van theorieën en twij
fels, macht en wellust voor eigen opvattingen. We
horen niet eens meer dat de deur open gaat en dat
iemand vraagt is er nog plaats voor mij Tot
wanneer we gaan ontdekken dat God tot ons kwam
langs de wegen van de eenvoud; zouden wij niet
een beetje eenvoudiger gaan leven Kleine
mensen waren zijn geliefde leeftochtgenoten; waar
om zoeken wij altijd de groten op Hij keek
geen rijken naar de ogen; hoe dikwijls kruipen wij
niet cm toch maar in het gevlei te komen van de
sterken Hij praatte de machtigen niet naar
de mond; hoe dikwijls geven wdj principes en op
vattingen op om op een goed blaadje te staan, of
om in-te-zijn Hij ziet naar de kleinen en
luistert naar de armen... En wij Zou het geen
echt kerstgebed zijn voor deze dagen Heer help
ons een beetje orde op zaken stellen... Iemand
zei eens onze samenleving lijkt op een aantal
egels die in de kou samen kruipen om warmte te
zoeken, maar elkaar met hun stekels op afstand
houden Orde op zaken stellen
Inderdaad Christus mens geworden Het is
echt verontrustend. Hij was inderdaad God, on
grijpbaar, onvoorstelbaar, meer en grootser en
enormer dan alles. Boven alles en boven ieder.
Maar Hij stond niet op zijn rechten; werd vlees,
kleine mens, gevangen en geboeid, slaaf van allen;
snijdend gegeseld, gehangen tussen de boeven.
Hij is vlees geworden; levend en tastbaar beeld
van dienende dienst; onverbreekbare trouw. Zijn
mens-zijn is voor ons allen een uitdaging, verwijt,
aanmoediging. Niet staan boven de andere; niet
regeren met ijzeren vuist. Zijn en leven zoals Hij.
Als God ons zozeer heeft liefgehad moeten ook
wij elkaar liefhebben
Ken jij mensen met zulke liefde Heb je hen
mogen smaken Zij herinneren ons Jezus de Chris
tus. de Zoon van God.
Als Kerstmis 1974 ons op die weg brengt dan
wordt het een Zalige Kerstmis die niet beperkt
(blijft tot kalkoen en schuimwijn, tot vrome kerst-
romantiek of een vlaagje liefdoenerij... dan wordt
Kerstmis 1974 de inzet van een heilig jaar van
verzoening en vernieuwing. Dat moge de Mens-
geworden God U allen schenken.
Zalige, vreugdevolle en vredevolle Kerstbele
venis
Nog niet zo lang geleden, in de tijd dat de heer
Simonet, minister van Economische Zaken in de
regering Eyskens door zijn eigen partijgenoten van
de B.S.P. naar de E.E.G. werd uitgerangeerd, voor
spelden we de terugkeer van deze man tot het
politieke leven van het land, omdat de Socialisten
zich eenvoudig de luxe niet kunnen veroorloven
een dergelijk intelligent iemand op zij te laten;
daarvoor zijn hun kaders te weinig gestoffeerd. De
manier nochtans waarop de heer Siimonet terug in
de belangstelling geraakte is alleszins ongewoon.
De Standaard, gekend als een degelijk dagblad,
bracht het bestaan aan het licht van een brief,
getekend Simonet, waarbij aan een Engelse In
vestment Cov. beloften werden gedaan in verband
met het huren van burelen in het World Trade
Centrum, brief en handtekening die rap als vals
en nagemaakt zijn te beschouwen.
Uit een klacht door de heer Simonet neerge
legd bij het Parket blijkt nu dat een Luiks rood
zakenman, Delhougne, méér over die zaak schijnt
te weten, en precies deze Delhougne werd op aan
beveling van ex-premier Leburton als attaché aan
net kabinet van de heer Simonet verbonden. Als
gevolg daaraan is er tussen de rode broeders Si
monet en Leburton een krakende ruzie ontstaan
die nog wel verdere gevolgen zal hebben.
In hetzelfde artikel van De Standaard was ook
spraak van beloften door de ex-rode minsters Cools
en Ciaes gedaan aan tweee Luikse fabrieken, maar
hier heeft alles toch een normaal verloop geikend
en zijn geen van beiden hun 'bevoegdheden te
buiten gegaan.
Niet normaal nochtans is het feit dat geen van
beiden het nodig geacht heeft hun opvolger, Mi
nister Oleffe. op de hoogte te brengen van het
bestaan van deze verbintenissen, wat maar de ele
mentairste beleefdheid zou geweest zijn. Cools en
Claes zijn, vanzelfsprekend, op de achterste poten
gaan staan, roepen schandaal en beramen, samen
met het rode partij-bureau, middelen om aan deze
anti-B.S.P.-campagne zoals ze die noemen, kort en
goed een einde te stellen. Dat is hun volledig en
goed recht, maar zouden ze er niet beter aan doen
de oorzaak zelf van deze voor hen onaangename
geruchten op te sporen. Ver moeten ze niet zoeken,
de oorzaak ligt immers bij hun eigen zelf, bij ai
de geheimzinnigheid die hun doen en laten ken
merkt eenmaal ze de regerings-teugels in handen
krijgen.
Zijn ze de verdokenheid vergeten waaronder
Ibramco werd gesticht, met een volledige rode raad
van beheer, waarvan het 'bestaan maar gekend
(Lees verder op pagina 2)
If
II
