GB vraagt
verdere uitbreiding
te Ninove
Qms
Eenenvijftigste Jaargang
Vrijdag 2 september 1977
}.K
Dat het gemeenschapspakt der Belgen na an
dere voorafgaande besprekingen er uiteindelijk
kwam, na vele dagen en nachten konklaaf, kan op
zichzelf wel een wonder genoemd worden.
De mentaliteit van de Waalse broeders en voor
al deze van de Brusselaars kennende, konden de
Vlaamse onderhandelaars wel vermoeden dat oplet
ten de boodschap zou zijn, wilden zij niet gedupeerd
van tafel weggaan, knarsend op de zo begeerde vre
despijp.
Premier Tindemans verklaarde destijds dat lan
ge en dan vooral nachtelijke besprekingen, best tot
een oplossing leiden en wij kunnen ons goed voor
stellen dat de lichamelijke uitputting van de onder
handelaars, van beide zijden, de gezochte formules
vond, om er vanaf te zijn en te kunnen gaan slapen.
Sedert de publicatie van het pakt ontstond ern
stige reactie, zelfs met incidenten uit de Vlaamse
hoek, vooral dan van de radikale federalisten. Won
der bij wonder, de Franstaligen zwegen als ver
moord en vergenoegden zich de misnoegdheid en
de verdeeldheid onder de Vlamingen te registreren,
zonder kommentaar.
De Vlaamse Staatssekretaris voor de hervor
ming der instellingen heeft zijn mond voorbij gepraat
in een interview, afgenomen door het C.V.P - blad
«ZEG" en één sluiertje opgelicht van de vele wolven-
ijzers en schietgeweren, die zich in het pakt bevin
den en de poppen gaan aan het dansen. De Staats
sekretaris is nog nieuwbakken en sprak ten persoon
lijke titel uit de biecht. Zo werd het een publiek
geheim dat het fameuze en zo door de Vlamingen
betwiste inschrijvingsrecht van de toekomstige
Franstalige inwoners der Egmontgerneenten in de
Brusselse agglomeratie, aanleiding gaf tot verschil
lende interpretaties. Volgens de Heer De Bondt zou
dit recht van inschrijving enkel gelden voor de vol
wassenen bij het in voege treden van de wetgeving
en in feite een verworven recht zijn, hetwelk met
hen zou verdwijnen; dus tijdelijk en gedoemd tot uit
sterven.
De Franstalige collega van de Staatssekretaris
was er als de kippen bij om te; verklaren dat zijn
interpretatie anders was en dat het inschrijvings
recht geen verworven recht was ten persoonlijke
titel van de volwassenen, ma'ar een blijvend recht
voor de toekomst.
Voorzitter Gramme van de P.S.C. en de Heer
Nothomb, mede-onderhandelaj ars van het pakt, spron
gen onmiddellijk bij en verklaarden dat het hier in
derdaad ging om een interpretatie «in de brede zin»,
t.t.z. voor de eeuwigheid.
C.V.P.-vootzitter Martens is er niet over te spre
ken voor het ogenblik en wacht op de eerstkomende
vergadering van het partijbureau op 5 september.
V.U.-voorzitter Schiltz heeft eveneens geen kom
mentaar en verklaart zich bereid opnieuw aan de
Egmonttafel te gaan zitten voor verdere bespreking,
indien nodig.
Hoe dan ook blijkt vanaf heden dat het vast
leggen van de Egmonttekst in een wettekst, niet van
een leien dakje zal lopen en nog in lange tijd niet
voor de wetgevende Kamers komt.
Het zi£t er naar uit - en wij schrijven zulks niet
met leedvermaak - dat de verklaring van Staatsminis
ter De Bondt olie zal zijn op het vuur van de tegen
standers van het pakt, die zich gereed maken om
vanaf volgende maand de campagne in te zetten.
Wij vinden het werkelijk jammer dat de grond
slag van een zo moeilijke geboorte als het Egmont-
pakt, voor de zoveelste maal in onze geschiedenis,
de Vlaamse partners riskeert te verdelen, dan wan
neer de samenhorigheid en een eensgezind optre
den meer dan noodzakelijk zal zijn.
De doorsnee Vlaming is het, zoals de
Nederlanders het zeggen hardstikke beu steeds
maar te zien zoeken door kultureie en andere ver
enigingen - die het maar voor het zeggen hebben,
doch geen politieke verantwoordelijkheid nemen -
naar mogelijke tekortkomingen in de teksten, en
stokken in de wielen steken van dezen die de moed
opbrengen een oplossing voor te bereiden.
Zoals altijd zal deze oplossing, wanneer zij er
komt, een werk zijn van mensen, bezield met veel
goede wil, die ook weten dat niets volmaakt is op
deze wereld en zeker niet in ons klein land.
Wij wensen dat het demokratisch spel verder
zou gespeeld worden, wetend dat een slechte over
eenkomst veel beter is dan een aanslepend, langdu
rig, gewonnen geding. Alle betrokken partners moe
ten het hoofd koel houden, de wetteksten moeten
klaar gemaakt worden en de wetgevende Kamers
alleen moeten, volgens de regels van onze instel
lingen, hun verantwoordelijkheid opnemen omdat zij
precies de vertegenwoordigers zijn van het volk.
Wat eerst een praatje was, blijkt nu toch waar
te zijn GB-Inno-BM, de grootste warenhuisketen
in België, heeft de plannen om zijn hypermarkt te
Ninove uit te breiden met een doe-het-zelf-afdeling.
De GB-Inno-BM-keten, met in 1976 een jaarom
zet van 66.669 miljard Belgische frank, een winst
van 609 miljoen of slechts 0,9 van de omzet
en een totale verkoopsoppervlakte van 801.000 m2,
zou dus de officiële procedure voor de vergro
ting van zijn Super Bazars Center te Ninove hebben
ingezet. Sinds de wet van juni 1975 op de vestiging
van grote verkoopseenheden kan een bedrijf - ook
een machtige groep - niet zonder meer een grote
verkoopseenheid van bepaalde afmetingen bouwen.
Wanneer het gaat om een uitbreiding van een
vestiging met een netto - verkoopsoppervlakte van
meer dan 750 m2, moet een eerder verwarde en vaF
gens sommige we! op zijn minst duistere weg wor
den gevolgd een hele reeks ministeries en nog
meer commissies dus. Voor sommige zones in Bel
gië is de norm niet 750 m2 maar 1500 m2.
De GB te Ninove werd geopend op 7 maart 1972
Deze vestiging heeft een oppervlakte van ruim 4 Ha
waaronder 7500 m2 verkoopsruimte met een tewerk
stelling van zowat 150 mensen. Het artikelen-assor
timent omvat 25.000 niet-voedingsmiddelen. Een vol-,
ledige Supermarkt voedingswaren van 1750 m2. Ver
der een cafetaria GB, een Auto-Center, een benzine
station en een wassalon.
Dat was dus reeds heel wat voor Ninove en de
middenstand kon en kan er om belangrijke roden
niet mee lachen.
Of de vestiging te vermijden was is een andere
zaak vroeger (in 1972 en vroeger) had men eigen
lijk niet zo n ernstige moeilijkheden dan nu om een
vestiging te bewerkstelligen (In de E.E.G. is er een
basisprincipe van vrijheid van vestiging). De moge
lijkheden van de gemeentelijke overheden waren
vroeger nog beperkter dan nu. De middenstand
stond in Ninove voor een dilemna ofwel met een
grote slok-op in huis zitten, ofwel de grotere
broer een paar kilometers verjagen die dan de aan
vullende handel naar zich toe zuigt. Hoe spijtiq het
ook is voor de Ninoofse middenstand, een vestiging
in Roosdaal of ergens anders in de buurt, zou (nog)
erger geweest zijn.
Dat hij zo groot was van in het begin is te wijten
aan twee redenen die oorspronkelijk ten zeerste in
het voordeel waren van de Ninoofse middenstander.
Er was vooreerst tot 1972 geen enkel warenhuis
van enige omvang én het aantrekkingsgebied van
Ninove was nogal groot, nog zuiver en sterk ge
richt op de kern Ninove. Dat kon de specialisten van
de GB niet ontgaan. En tot de crisis van 1974, het
(Lees verder op pagina 2).
Drukker - Uitgever
PAUL LUYSTERMAN - JACOBS
Koepoortstraat 10 - 9400 NSNOVE
Tel. (054) 33 27 27 - Prk. 000-0478685-87
Prijs voor Jaarabonnement360 Fr.
Prijs per nummer: 9 Fr.
VERSCHIJNT IEDERE WEEK.
Wordt het Egmontplan
een legpuzzel
