N° 17.
Zondag 16 April 1871.
lste Jaergang.
WEKELYKSCH NIEUWSBLAD.
De Dorpsduivel
De Burgeroorlog.
Aelst, IS April.
De Oorlog van 1870-71.
Buitenlandsch Nieuws.
G-azette van Aelst
Het Bureel ran het blad la geveatlgd ln de Kapolleatrnet IV" 11, vraer alle brieven, gelden, ear. vrnel.tv.-y moeten toegezonden worden.
Abonn.ment.pry. B fr. >gJoer«, vooraf betaelbner. "Voor den bulten knn men Inachryven lil al de poatkantooren, en voor de landelyke gemeenten by de briefdragers.
VII.
Parys vroeg dus de Commune, tenvyl de los
hoofden en ydele zwetsers, om het spoor der
commune-mannen te volgen, en Frankryk te
redden, de hebzucht vleidden van Victor-Emma
nuel. Deze nam de lang betrachtte gelegenheid
waer om de stad Rome te overweldigen.
De fransche revolutionnairen hoopten in den
Koning van Italië eenen kostelyken bondgenoot
aen te winnen, en eenen bondgenoot als Victor-
Emmanuel meenden zy niet te duer te koopen,
met Regt en Paus te slagtofferen, met het ge
weten der katholieken den bloedigsten hoon toe
te brengen, met de geschiedenis van 'tVaderland
met zulk laf en eerloos feit te bezoedelen
Daerna verjoegen zy en vervolgden de kloos
ters, die dapperen, riepen de roode benden uit
Italië ter hunner hulp, en de verhevene zending
van hun Vaderland te verdedigen vertrouwden
zx aenGaribaldi.
Den 19 september bezette Victor-Emmanuel
de stad Rome met een leger van 80,000 man.
Maer denzelfden dag bezette het pruisisch leger
de stad Parys waer het revolutionnaire bestuer
der nationale verdediging zetelde......
Den 20 september rukte het italiaensch leger
Rome binnen. Maer denzelfden dag versterkten
zich de Pruisen op de hoogten van Meudon en
hielden Parys onder het vuer hunner kanons...
De rampen van Frankryk in dezen veldtogt
zyn toe te schry ven aen twee verschillige oor
zaken: de tuchteloosheid van zyn leger, tuchte
loosheid welke door moed noch manhaftigheid
niet te vervangen zyn, en de wanordelyke
oppositie aen het bestaende bestuer gebrouwd
door Parys, Lyon en Marseille.
Frankryk had de brutale magt boven het regt
verheven, de revolutie gevleid en ondersteund,
en allen eerbied voor de Overheid te niet ge-
daen; het had den hoogmoed en de slechte drif
ten geplaetst boven God en zyne heilige wetten,
en ziet hoe het is gestraft gewordenWelke
les voor de volkeren
Den 28 october capituleerde Bazaine te Metz.
Metz, dat men oninneembaer verklaerde, Metz
dat sedert het bestond zich nooit had moeten
overgeven, viel in de handen der Pruisen en
een nieuw fransch leger van 170,000 man ver
trok krygsgevangen naer Duitschland.
VERVOLGING DER GEESTELYKHEID.
Een broeder Franciscaen, met twee zyner
medebroeders te Parys aen deRooden ontsnapt,
terwyl deze bezig waren met hun klooster te
plunderen, is te Gent aengekomen, en verhaelt
onder andore de volgende gruwelen, door de
muiters van Parys bewerkt:
Twee duizend priesters en kloosterlingen zyn
hoop over hoop in een en hetzelfde gevang op
gesloten, zonder eenige verzachtingsmiddelen,
ten prooi aen den honger en den dorst.
Al de kerken zyn geplunderd, en staen voor
alle winden open.
De broeders der christelyke leering zyn ge
dwongen, de wapens op te nemen, en tegen de
troepen van Versailles te stryden; zoo zy weige
en, worden zy terstond door 't hoofd geschoten.
In eenen brief, uit Parys geschreven, in dato
6 dezer maend, leest men nog het volgende
Wy vernemen dat twee leden van de orde
der Sulpicianen er in gelukt zyn te ontsnappen
uit de handen van de razende agenten der com
mune. Twee huizen van opvoeding, door het
gezelschap Jesu bestuerd, en gelegen in de rue
de la Poste en rue des Sèvres, zyn aen de plun
dering overgeleverd. De gezworene bandieten
der commune hebben er niets achtergelaten.
Een zeker getal Jesuieten zyn gewelddadig acn-
gehouden en in de Conciergerie opgesloten. Het
schynt dat het opvoedingsgesticht, insgelyks
bestuerd door het gezelschap Jesu, en gelegen
rue Lafayette, hetzelfde lot als de andere ge
stichten ondergaen heeft.
Een inboorling van Gent, sedert verscheidene
jaren te Parys gevestigd, waer hy vrouw en kin
deren heeft, was door de handlangers der com
mune opgeëischt om als nationale garde mede
te vechten. Hy is er, met acht andere mannen,
in gelukt langs de riolen aen hunne handen te
ontsnappen, en van daer buiten de stad te ge
raken.
De muiters zullen van nu af tot den 25 dezer
maend alle slach van toebereidselen maken om
met het vuer en het zwaerd de Pruisen van
Versailles te ontvangen. Te dien einde worden
al de straten der stad met groote hoeveelheden
petroololie voorzien.
Wie staet er borg voor, dat het gespuis in de
wanhoop der razerny, zich magteloos ziende
om de meesterschap te behouden, niet trachten
zal zynen tegenstrevers, zich zelve en de gan-
sche stad te niet te doen
Een Amerikaen, die verleden donderdag met
zeer veel moeite uit Parys ontsnapte, kon zich
niet bedwingen om aen de statie, waer hy zyn
pas voor het metst te toonen had, uit te roepen,
terwyl hy met de regterhand op zyn paspoort
sloeg: Hier hebt gy het, en als gy geene repu
bliek als deze kunt vestigen, kom ik in Frank
ryk niet meer terug
Wy vreezen, dat hy in dat geval wel nooit de
Fransche grenzen weder over komen zal. Een
ellendiger stand van zaken als die, welke op het
oogenblik Frankryk onteert,istot nu toe in geen
land der wereld, als in Mexico en de binnen
landen van Afrika, gezien.
Het is onmogelyk den waren toestand van
Parys te beschryven: de schrik en de verslagen
heid zyn algemeen. De feiten overtreffen al,
wat zich kan voorspiegelen.
Al de mannen van 18 tot 35 jaren worden
ecne geschiedenis «It onzen tyd.
(16* VERVOLG.)
VI.
Zyt gy schuldig, Grietje? vroeg Hendrik het
.meisje ten tweede male.
Zy kon daerop niet antwoorden. Het drukte haer
reeds zwaef genoeg, dat zy veertien dagen lang on
schuldig in de gevangenis had doorgebragt.
Zyn oog rustte op haer, maer zonder medelyden. Hy
geloofde de verzekering harer onschuld niet.
Ha ha! berstte hy bitter lachend los. Gy waert te
grootsch en te eerlykom geld van my aen te nemen.
!dat ik door smokkelen verdiend had, gy weigerde het,
waerom zytgy nu ook niet te grootsch geweest! Waerom
hebt gy het my niet gezegd, toen gy geld noodig hadt?
Ik heb er niets van geweten, dat myne moeder,
zy kon het niet uitspreken.
Zeg de waerheid maer, vervolgde Hendrik. Ik
•weet, dat gy weder in vryheid zyt gesteld, omdat men
n niets heelt kunnen bewyzen, of denkt gy, dat ik u
zal aengeven?
Ik heb er niets van geweten, verzekerde zy nog-
jnaels.
Gy hebt er geen deel aen gehad?
Neen!
Spreek de waerheid! riep hy heftig. Denkt gy
my ook te kunnen misleiden?
Ik ben onschuldig! herhaolde zy.
Onschuldig! riep Hendrik nog altyd twyfelend
uit. Haha! Ik ben in myu leven te dikwyls misleid en
bedrogen geworden, om geloof te hechten aen eene
verzekering of zelfs aen eenen eed. Maer zie iny aen
zie my vast, open in de oogen, en herhael dan nog-
maels, dat gy onschuldig zyt, dat gy van de daed uwer
moeder niets geweten hebt. Open, vast moet gy my
in de oogen zien.
Margaretha stond op. Met geweld trachtte zy de tra
nen te weerhouden, die hare oogen verduisterden, zy
met geweld geprest om de wet te schenden,
oproer te maken, en eene goede kans te loopen
als honden te worden doodgeschoten
De fatsoenlyke rustige lieden, die zich in
Parys bevinden, verkeeren in den toestand van
menschen, die by ongeluk in een krankzinnigen
gesticht met gevaerlykegekken zyn opgesloten.
Arm Parys! arm Frankryk!
FHANKHYK.
Het onderhoud der duitsche troepen op fran-
schen grond, zal eene aenzienlyke som kosten.
In de vergadering is er 721/2 millioen aenge-
vraegd, om de kosten te bestryden.
In de rue Lhomond werden zeven paters Jesuie
ten aengehouden. Het buis dezer kloosterlingen
is gansch geplunderd van den zolder tot den
kelderwat niet draegbaer was, werd gebroken.
Strafuitvoering.
Toen generael Vinoy te Versailles de kolom
krygsgevangenen ontmoette, stapte hy van zyn
paerd.
Er is onder u, zegde hy, een mynheer
Duval, zich noemende generael; ik zou hem wil
len zien.
Dat ben ikantwoordde Duval trotsch en
kwam uit de rangen.
Gy hebt twee bataillonsoversten by u.
De twee officieren kwamen vooruit.
Gy zytgemeenecanailles, hervatte Vinoy;
gy hebt de generaels Clement Thomas en Lecomte
gefusilleerd; gy weet wat u te wachten staet.
Kapitein, ging hy voort, formeer een peloton
van 10 jagers, en Mynheeren, gaet hier naest op
het veld.
De dry officiers der commune gehoorzaemden.
Zy sprongen over eene kleine gracht, gevolgd
door de tien manschappen, die hen gingen ex-
pedieeren. Het drytal werd tegen den muer van
een klein huis geplaetst, op welks gevel—won-
derlyk! te lezen stondDuval, bloemist.
De rooden wierpen zelf hunne kleederen uit,
en twee minuten later vielen zy onder den kreet
van leve de commune! Vinoy en zyne officiers
woonden, zonder een plooi in het aengezicht
te vertrekken, die executie by.
Itnoul Ktigault.
Citoyen Raoul wil de Marat van 1871 zyn.
Die communist is de groote aenhouder. Schier
al wat hem onder het oog valt, wordt in de ge
vangenis gebragt vooral al wat priester is.
Behalve de reeds aengehoudenen, meldt men
nog den pastoor van Plaisance, dien van St.Ger-
main-des-Prés, dien van St. Eustache. Maer
men verzekert dat de koopvrouwen der Halle,
wreef met hare hand over hare oogen, en met een
smertelyken en treurigen blik, maer open en vast zag
zy hem aen.
Ik ben onschuldig, Hendrik, ik heb niets daervan
geweten, sprak zy met bevende slem. Zoo waer ik u
lief heb!
Tot haer voorover gebogen, met ingehouden adem
stond hy daer. Vast rustte zyn oog op het hare, als
wilde hy diep in hare ziel zien. En toen zy zynen blik
bedaerd doorstond, toenzieh ook niet de kleinste spier
in haer aengezigt bewoog, toen haer gansche hert uit
haer oog hem tegeustraclde, haelde hy diep adem, een
blyde trek verspreidde zich over zyn gelael en onstui-
mig omvatte hy haer met beide zyne armen.
Gy zyt onschuldig! riep hy uit. En al zouden zy
u nu ook wederom in de gevangenis voeren, dan nog
zou ik u gelooven!
Innig liefkozend drukte hy haer aen zyn hert.
Zie, ik had reeds begonnen aen alles te twyfelen,
ging hy voort. Het leven had voor my iedere bekoor-
lykheid verloren, want al te vast had ik opu gebouwd.
Nu zal my niets meer van u losrukken. Gy zyt onschul
dig, datwilikvoorGodendegeheelewereld bezweren.
Dat kunt ge vry doen, antwoordde Margaretha.
Dit eene oogenblik van verzoening, stelde haer scha
deloos voor al den angst en de kwellingen, die zy uit-
gestaen had. j.
Tol laet in den avond bleef Hendrik by haer err be
loofde geheel en al voor haer te zullen zorgen.
Met nieuwen levenslust was hy wederom bèzield.
Nu hy van Margaretha's onschuld vast Overtuigd was,
wilde hy iedereen toonen, hoe weinig hy om den
sckyn gaf, die tegen haer was.
Even als vroeger bragt hy icdcren avond by haer
iT.
Set minst van allen beviel dit den landbouwer, die,
'egds gedacht had, dal hy van deze neiging geheel en
ai genezen was. Nog had hy geen woord met hem daor-
over gesproken; hy hield dit echter voor zyn pligl, en
zegde dat hy niet zooveel met Margaretha moest omgaen.
Waerom niet? vroeg Hendrik.
De schyn is tegen haer en dat hare moeder schul
dig is staet vast, antwoordde Friese, Het huis beeft
nooit een goeden naem gehad en het zou beter voor u
zyn, daer niet te komen.
En toch heeft de gemeente er geen bezwaer in
gemaekt my in dat huis te doen verplegen, gaf Hendrik
ten antwoord. Ik weet hoe het daermede staet, en ik
weet ookdat Margaretha onschuldig is. Of zy den schyn
tegen zich heeft, daerovcr bekommer ik my niet.
De landbouwer zweegeen oogenblik; want hel korte,
weigerachtige antwoord ergerde hemt Hy was het met
zich zeiven nog niet eens of hy er eigenlyk wel op ant
woorden zou. Met driftige stappen liep hy de kamer op
en neêr. Hendrik scheen zyne gemoedsbeweging niet
te bemerken, want hy zag door het venster in den
hof.
Gy zyt kort aengebonden tegen my, zegde de
landbouwer ten laeste, terwyl hy zich moeite gaf om
zoo bedaerd mogelyk te blyven. Gy moest toch einde-
lyk ingezien hebben, dat ik het goed en oprogl met u
meen. Ik voor my heb geen belang daerby, dat weet
gy wel; en ik ken ook de menschen en het leven lan-
gei' dan gy.
Hendrik keerde zich langzaem om. De bedaerde
toon des landbouwers trof hem.
Ja, gy zyt goed jegensmy, antwoordde hy. Ik doe
u ook in alles geerne genoegen; slechts in dit kan ik
het aietdoen.
En waerom hierin niet? vroeg Friese. Ik wil ge
looven, dat gy veel van liet meisje houdt, ik weet echter
ook dat gy hoogmoedig zyt en begryp dus niet, hoe gy
hel 'ustig verdragen kunt, dat allen het hoofd over u
schidden, omdat gy met dat meisje omgang licht.
Geheel andere meisjes hebben tegenwoordig het oog
op li, sedert gy een ordelyke kuaep geworden zyt.
Dae'in zou ik nu in uwe plaels myne eer stellen, dat
ik het allen anderen knapen afwon, en myne hand zoo
hou,' uitstak als maer mogelyk was.
Een glimlach speelde om Hendrik's mond.
Gy hebt gezegd, dat ik hoogmoedig ben ant
woordde hy, ik ben het ook, maer op eeneandere wyze
dan gy denkt. Omdat ik arm was, hebben allen iny
vencht en den spot met my gedreven, want niemand
zou het gewacgd hebben uwen-zoon een dorpsduivel
te loemen, al ware hy ook tienmael wilder geweest
met messen gewapend, de vrylaling van dezen
laetste geëisclit en bekomen hebben.
Men vertelt een feit, dat men wenschen zou
te zien gelogenstraft worden. Men heeft een
stokoud priester aengehouden; men dwong hem
blootshoofd voor de bende te marcheeren, en
men heeft zelfs eenen persoon aengehouden,
die zyne verdediging nam.
Volgens men zegt durft men niet meer ter
kerke gaen en verbiedt men desermoonen.Men
spreekt veel van rekwisitiën in de kerken, het
geen misschien meer waerheid bevat dan het
eerste nieuws; want de roof en de plundering
is aen lret orde van den dag.
Prlentcr#.
De Gaulois zegt dat er ongeveer 300 priesters
door de rooden zyn aengehouden. Wat is de
misdaed van die menschen? Elke misdaed, die
de rooden zich maer willen verbeelden en ver
onderstellen.
Vrouwen ook!
Zekere posten zyn te Parys, zoo zegt men,
niet alleen bezet door mannen, maer ook door
vrouwen. Allen zyn oproerlingen. Als men voorby
eenen postgact, hoort men niet zelden de kapo-
raelster, met eene heesche stem vragen, of het
de beurt is van Anaïs of van Anastasie, om op
schildwacht te staen. Al de burgeressen hebben
den eetketel op den rug, 't baerdbranderke in
den mond en den sabel op zy. O, Theroigne de
Mericourt, gy, de woeste revolutiemaekster van
1792, gy ook hadt een sabel, ja; maer gy rooktet
toch geene pyp, neen
De Dames Cltoyennee»
Het is niet zeldzaem, in de puer roode wyken
der stad, bataillons vrouwen te ontmoeten. Zy
marcheeren twee aen twee, den sabel nevens
den rok en den chassepot op den schouder. Die
bende huilt, tiert, buldert, 't Is afschuwelyk,
maer 't is ook koddig. Ge kunt geen beleedigin-
gen, geene bedreigingen, geene vuiligheid be
denken, welke die schepsels niet uitbraken.
Niet alleen gaen zy' op militairen stap door de
straten en mengen zich met het slyk der straet;
maer, volgens het schynt zegt de Gaulois, vallen
zy in de appartementen, welke de wraek en de
hebzucht haer aenwyzen en plunderen zy dat
het een liefhebbery is.
De Puetoor van St. Sulplee.
Donderdag, ten 3 ure, op het oogenblik dat
de geloovigen in de kerk van St. Sulpice ver-
eenigd waren, om de plechtigheid der voetwas-
sching by te wonen, stormde een detachement
nationale garden met gedruisch en gewapend,
de kerk binnen. De schrik der geloovigen was
groot. De kaporael was drager van een mandaet
van aenhouding van den eerw# heer Icard,
superior van het seminarie van St. Sulpice.
Hy richtte zich eerst tot een oud priester, die
zynen paein noemde, en verklaerde niet van de
dan ik. Vroeger verkeerde ik n de meening, dat dit
veranderen zou, zoodra ik maer eenmael geld had
toch zagen de rykeren steeds trotsch op my neer,
daerom verlang ik niet meer daernae#. Maer ik wil de
knapen, die zoo dikwyls over my gelagchen hebben,
toonen, dat ik betere dingen kan doen dan zy, ik wil
hen dwingen niet meer den spot met my te dryven, al
ben ikook arm. Margaretha is my altyd trouw gebleven,
al keerden allen zich ook van my af, daerom zal ik ook
haer trouw blyven, al zou het my nog zoo goed gaen.
Ik weet wel dat anderen haer reeds den rug zouden
toegekeerd hebben; dat doe ik echter niet, en dat ik
zulks niet doe, daerop ben ik trotsch.
Hy had deze woorden met de grootste vastberaden
heid' uitgesproken en keerde nu weer naer het venster
terug.
Nu, handel naer uw goedvinden, antwoordde de
landbouwer. Moge het u echter nimmer berouwen, als
het te laet zal zyn. Myne zienswyze kent gy nu.
Hierop verliet hy de kamer.
Een tvdlang bleef Hendrik nog in gedachten verzon
ken aeii het venster staen en zag peinzend naer bui
len in den hof. De woorden des landbouwers klonken
hein nog in '1 oor. Hy dacht aen Margaretha. Keeds
eenmael had hy harentwege het ryke loon geweigerd,
dat hem voor George's redding beloofd was. Het had
hem niet berouwd en toch moest hy herkennen dat hy
zyn geluk daermede van zich gestoolen had. Ook nu
stonden hem gansch andere wegen open, als hy haer
in den steek wilde laten. Kon zy hem dit alles eens
vergoeden? Woog het geluk, hetwelk hy door haer
hoopte te verkrygen, tegen dat alles op, waervan hy
om harentwil afstand had gedaen? voor de eerste maei
rezen er ernstige twyfclingen in hem op, en zochten
met geweld in zyne ziel te dringen; maer het. duerde
slechts weinige minuten of hy wiero ie snel en met
alle kracht van zich af. Hy wilde aeé haer vasthouden,
wat er ook mogt gebeuren, en hy wist dat een vast
besluit door niets aen '1 wankelófi kon gebragt wor
den.
Hy was weder tol zyne volle kracht lenig gekomen
cn toen hy de kamer verliet, droeg hv hel hoofd weder
hoog en trad met zoo voel zekerheid voort, als of zyn
