jubiléImTiüs ix.
N° 25.
Zondag 11 Juny 1871.
lste Jaergang.
WEKELYKSCH NIEUWSBLAD.
De Dorpsduivel
Aelst, 10 Juny.
XVI Juny, MDCCCLXXI.
Buitenlandsch Xieuws.
Gazette van Aelst
chtvry moeten toegezonden worden.
Het Bureel vnn het hln.l Ie geVe»tlgd In de Kupelle.trnet W II, waar nlle brieven, gelden, enz. vrnch
don bulten kan men ln.ebry ven In nl de poMbnntooren, en voor de lnndelybe geineenton by de briefdrager».
Abonnement» pry. B fr. '»Jner», vooraf betnelbner. Voor c
vrr^-crr-TrTT-i, Depersoonen welke een
-V abonnement nemen voor
een jaer, znllen van heden tot 1 July
het blad GRATIS ontvangen.
Er gaet eene week beginnen welke hare ge-
lyke in de geschiedenis niet heeft. Nog eenige
uren en de Vader van twee honderd millioen
Katholieke Christenen, de goede, de alombe-
minde Pius IX viert zyn gelukkig Jubilë van vyf-
en-twintig jaren Pausdom.
Welke schoone, Welke plegtige dag
Als men overweegt dat de geestdrift dien wy,
ter toebereiding van het gewenschte feest zien
heerschen, hier ter stede, en in ons Vlaenderen,
en in gansch het land, dezelfde geestdrift is die
heerscht door gansch Europa en door de vyf
deelen der wereld,dan, getroffen van innig ont
zag, roepen wy uit: Groot is Pius IX, en god-
delyk is de Kerk van Christus
Pius IX gaet haest vyf-en-twintig jaren de
Kerk hebben bestuerd en hy nadert de jaren
van Petrus.
Tusschen Petrus en Pius IX, zyn er meer dan
achttien eeuwen verloopen, en er is niet eene
dier eeuwen die hare Kerkvervolgers niet heb
ben gehad, en niet eene dier vervolgers die den
ondergang van Kerk en Paus niet hebbe voor
zegd en gezworen. En nogtans Kerk en Paus,
zy bloeien en leven
Sedert achttien eeuwen zyn al de mensche-
lyke instellingen veranderd geworden; keizer-
ryken en koninkryken, constitutiën en dynas-
liën, ja, scheuringen en ketteryen, zyn vergaen,
en de Kerk leeft en het Pausdom is gebleven.
Dry eeuwen lang heeft het almagtig Römeinsch
Keizerryk de Kristenen, hunne Kerk en hunne
Pauzen in het bloedbad der martelie gepoogd te
versmachten, en Paus en Kerk overleefden de
Roomsche Keizers!.
Nauwlyks had het Catholicisme met Constan-
tinus den Groote den troon beklommen of Arius
kwam op, en de Kerk beleefde droevere dagen
dan onder keizer Nero. Constantinus, Juliaen
de Apostaet, Valens en andere Keizers leenden
hun gezag en hunne magt aen de kettery en de
vervolging; maer Jesus-Christus zegepraelde en
met Hem de Kerk en de Pauzen.
En vervolgens kwamen de barbaren en de
musuimannen, die beurtelings het Romeinsche
en het Grieksche Keizerryk vernietigden. De
Kerk en de Pauzen bekeerden de eersten, en
verdreven de anderen door het heuchelyk werk
der Kruisvaerden.
En later stond er een moedwillige, hoogmoe
dige monik op, met name Luther, de groote
apostel der omwenteling. De sprankel, ontgloeid
in Saxen, verspreidde zich als een alverslindend
vuer over Duischland en Pruisen, over Zweden
en Denemarken, over Holland en Zwitserland.
Engeland ook, het aloude eiland der heiligen,
scheurde af met de Kerk. En nogtans de Kerk
zegepraelde en ging hare verliezen herstellen
in Indien en in de Nieuwe-Wereld.
Sedert zyn dry eeuwen voorby, en het ge
duchte protestantisme ligt te zieltogen in den
afgrond der goddeloosheid.
En wat hebben wy niet gezien in onze dagen?
Pius VI werd gevangen geleid in Frankryk,
en de goddeloosheid, de voorzegging van Vol
taire meenende volbragt te zien, zwoer dat het
de laetste was der Pauzen.
De fransche Revolutie ging voorby en Pius VI
bad zyne opvolgers.
En onder die opvolgers groeten wy heden
den onstervelyken Pius IX wier vyf-en-twintig
jarig Pausdom toch ook niets anders is geweest
dan eene vyf-en-twintig jarige martelie.
Doch Pius IX leeft, en, wy bidden God dat Hy
den grooten Paus, dien Hy tot heden op zulke
buitengewoone en uitstekende wyze heeft be
schermd de Jaren van Petrus late bereiken.
En na Pius IX, zal Petrus zyne opvolgers
hebben tot het einde der eeuwen, want, tot bet
einde der eeuwen blyft Christus met zyne Kerk!
Leve de KerkLeve Pius lx
eene geschiedenis uit onzen tyd.
(24® VERVOLG.)
ben volgenden morgen ging hy reeds vroeg de deur
uil. Hy zocht niet naer werk, want hy droeg een ge
voel met zich om, als of hy verwachtte dat de land
bouwer hem terug zou roepen, en hy was besloten,
tol hem terug te keeren, daer hy met den zieke in zyn
verlaten toestand medelyden gevoelde. Verscheidene
dagen verliepen er inlusschen, en de landbouwer
zond niet om hem.
In hel dorp verheugden zich de moesten, dal Friese
•eindelvk don dorpsduivel weggejaegd had. Te lang
reeds was hy hel voorwerp van aller afgunst geweest,
omdat hy het géheelc bestuer der hoeve in zyne han
den had gehad. Nu ook was de vrees geweken dal de
landbouwer hem een deel zyns vermogens zou ver
maken.
Hendrik zag de spotlende en boosaerdige blikken
•die men op hem wierp, wanneer hy door het dorp
.ging; hy bekommerde zich echter nicl dacrom. Dat
wist hy intussehen wel, dat geen van allen den moed
had hem eene belcediging te zeggen, noch ook om
hem openlyk te trotseeren.
Van de knechts op de landhoeve vernam hy, dat de
ziekte des ouden mans van bedenkclyken aerd was
geworden. Wederom was hy besluiteloos, of hy niet
naor hem toe zoude gaen. Hy deed het echter niet.
Daer werd hy op den avond van den vyfdcn dag na
dien waerop'hy de hoeve verlaten had, tot den land
bouwer geroepen. Hy zelf had de begeerte geuit, hem
nog eens te zien. Van de dienstmeid,-die hem kwam
Laet feestzang thans en jubelkreten
ln vreugd en geestdrift ongemeten
llcrgalmen hemelhoog!
Laet Pils' naem op praelbanicren
Triomfvol door het ruime zwieren
Ja, hemelhoog!
Dringe, op den blyden dag van heden,
Dringc onze zang met ons gebeden
Tot ginder voor Gods troon,
Met 't danklied dat der Eng'len choren,
ln zaligheid verrukt, doen hooren
Voor Godes troon!
De razerny, de dolle woede,
Die legen Paus en Kerk steeds broedde
In 't duistere diep der hel,
Beproeve vry thans hare krachten
Haar nyd'ge kreet zal God versmachten
ln 'tdiep der hel....
Ons zegelied toch zal niet zwygen;
't Alleluia moet klinken, stygen.
En galmen d'aerde rond
Dat vreugd al harten thans vereen'ge,
Dal vreugd thans alle smarten leen'ge,
Gansoh d'aerde rond
Dat hier de trotsche Scepters huigen,
Dat d'hoogste Tronen het betuigen:
Pils alleen is groot
Oh! mogt die kreet de broederbanden
Herstellen tusschen al de Landen
Pius is groot!
Pius is groot!!!
De Fransche natie moet thans zegt de
Times nu de orde te Purys hersteld is, aen
hare staetkundige toekomst gaen denken. Het
uer voor politieke werkzaemheid is geslagen.
Met weinig woorden is de tegenwoordige staet
van zaken omschreven. Men heeft de keus tus
schen dry regeerings-stelsels: een hernieuwd
Bonapartisch keizerryk; een koninkryk onder
een Bourbon van den' ouderen oi' van den jon
geren tak; een voortduren van de republiek.
Deze laetste hectl liet voordeel, dat zy er reeds
"is; maer dal is dan ook wel alles wat ten
haren gunste pleit.
Nooit toch kunnen democratische instellingen
in Frankryk zooveel vrees en afschuw hebben
opgewekt! als op het oogenblik. Verreweg de
groote meerderheid van Frankryk's bevolking
woont op het platteland. Omtrent het gevoe
len nu van die meerderheid kan geen twyl'el be-
sLaen in hare oogen is het begryp van demo
cratie en republiek meer dan ooil gekoppeld aen
bloedig despotism, nationalen ondergang en on
gehoorde wandaden.
Vele steden, vooral in het Noorden des lands,
zyn bovendien streng konservatief; zy zou
den geen boerenkoning wensehen; zy ken
nen de waerde van een konstitütioneel bewind;
doch zy hebben plaetselyke belangen te ver
dedigen, en verlangen orde boven alles zoo
noodig, ondereen koning by de gratie Gods.
We overdryven dan niet, wanneer we stellen,
dat vier vyl'den van de fransche natie voor het
tegenwoordige eene monarchie zouden welkom
heeten—althansdaermeé vrede zouden hebben.
En de Nationale Vergadering? Zy inder-
daed, verbergt haredenkwyze niet.Niet minder
dan 400 barer leden zoo wordt op goed ge
zag verzekerd ivenschen een koning op den
troon te zien. De Vergadering werd gekozen in
ile dagen van de krachtigste reaktie tegen Gum-
Vtta en demannen van de gematigde republiek.
Ware het rustig gebleven te Parys misschien
zou het nu zittende Souvereine Lichaem doer
een meer vryzinnig zyn vervangen geworden.
Maer de laetste gebeurtenissen hebben gemarkt
dat de tegenwoordige reaklionaire Vergadering
meer dan imnier Frankryk vertegenwoordigt;
en 't is met zekerheid te voorspellen; dat de
aenstaende kiezingen, voor 140 nieuwe leden
ter aenvüHing, de konservatieve meerderheid
Versailles slechts zullen versterken.
Na die nieuwe kiezingen zal derhalve de Ver
gadering zich met voüe regt kunnen beschou
wen als de meest regtmatige uitspraek van den
nationalen wil.
Een droevig vooruitzigt dus voor de republiek
al mogen ook M. Thiers en zyne journalisten
nog voor deze stryden. Haer lot berust in de
handen van eene öppermagtige koningsgezinde
Volksvertegenwoordiging.
roepen, vernam hy, dat de zieke zoo goed als op sier
ven lag.
Zonder toeven sneldde hy tol hem. Met een angstig
kloppend hert opende hy de deur, want hy vreesde,
hem misschien niet meer levend te vinden.
Met hel aengezigt naer de deur gekeerd en liet oog
strak daerop gevestigd, lag de zieke ter neder. Een
zwakke glimlach verhelderde voor een oogcnblk
zyn aengezigt, toen hy Hendrik zag binnentreden.
Met eene ligto beweging zyner hand wenkte hy by
hem te komen en wees hem eenen stoel uaesl het bed
aen.
Diep bewogen greep Hendrik zyne regterhand en
hield die met beide handen vast.
Het is goed, dal gy gekomen zyt, sprak de oude
terwyl hy met zwakke* fluisterende stem moeijelyk
deze woorden uitbragt.
Hendrik kon niet antwoorden. Niet dan met de
uiterste inspanning vermogt hy zyne aendoening te
bedwingen.
liet loopt met my ten einde, ging de zieke lani_
zaem fluisterend voort. Spoedigspoedig zal alles
gedaen zyn.
Neen neen! riep Hendrik bewogen uit. Gy zult
weder beter worden!
Met een weemoedigen lach op de lippen schudde de
oude het hoofd.
Help my een weinig op, vervolgde hy.
Hendrik plaelslc hem in eene half zittende hou
ding.
Zoozoo. Ik heb u verdriet aengedaen....
Laet dat laet dat rusten! Ik denk niet meer
daeruen. Houd u bedaerd.
Ik had hel goed met u voor, ging do zieke met
inspanningzynerlaelste krachten na eenige oogenblik-
ken voort: 'k meende... hel goed... maer zie.... myn
testament....
Maer wat dan? Moet de nieuwe heerscher uit
Chislehurst, uit Twickenham of uit Frolisdorf
ontboden worden? Uit Chislehurst zeker niet.
Welke ook, by eene wenteling vttn dynasliën,
de toekomstige kans der Bonapartefl zyn moge
één jaer na Sedan kan hunne zon niet wéér
opgaen.
Zal dan de keuze op een der Bourbons vallen?
Indien Frankryk dit wenscht waerom zou de
wereld 't afkeuren? 't Zal (altyd volgens 'de
Times!) een droevige vertooning zyn, wanneer
de arme balling, die Frankryk als kind verliet,
ten slotte nog den troon van Karei X zal moe
ten beklimmen; 'tzal tevens de overwinning be-
teekenenvan bet legitimism in al zyn vertakkin
gen. Doch, wil Frankryk orde en rust tegen zulk
een prys Europa zal dien wil eerbiedigen;—
ja, bet zal 't pligt denken, de zwaer getroffen
natie bebulpzaem te zyn in bare poogingen tot
heeling harer bloedende wonden.
nMHKRYK.
PARYS, 3 juny, De in-en uitgang zyn van
heden af vry. Het publiek is enkel verpligt, op
aenvraeg der policie, de papieren te toonen.
He spoorwegen hernemen den dienst.
Het getal persoonen, heden te Parys aenge-
komen, is ontelbaer. Eene groote menigte komt
de puinen bezigtigen, welke door den brand
veroorzaektzyn.
De militaire overheid neemt gunstig do aen-
vragen der bestuerders aen, welke de toeslem
ming verlangen hunne theaters te mogen lier-
openen. De helopening der Café cliantants is
nog niet toegestaen.
Aubry, agent van de Internationale teRouaen
en schatbewaarder dor commune, is •gisteren
aengeliouden.
PARYS, 4 juny. Men zegt dat tot nader be
vel niemand na ii ure 's avonds de poorten van
Parys mag verlaten. Kavallerie-patrouijlesdoor-
loopen gedurende den naclitParys en ovislreken.
De kommissie ter inrigting van T leger, heelt
eenstemmig liet groudbegin van denverpligtcn-
den dienst voor alle Franschen aangenomen,
iiieltegenstnende liet tegenstrydig gedacht van
M. Thiers, die de herstelling der wet van 1832
begunstigd.
Veie vreemdelingen en vooral Engelschen,
komen ie I'arys aen.
De Figaro zegt, dal er nog 50,000 oproerlin
gen in Parys zyn, welke aendemilitaire justieie
ontsnapt zyn. Deze mannen zyn altyd oen ge-
vuer, zy wachten maer een gunstig oogenblik
ai', om ongeregeldheden aen le stoken. De Figaro
reedt aen, allen naer de fransche bezittingen
van den Ocanie over te bréngen.
lüoc Pnrys er uitziet.
Indien Purys iels beeft teruggewonnen vnn
zyne vroegere levendigheid, dun toch is zyne
bevolking nog onder den slagen de ontroering,
verwekt door de luelstcgebeurtenissen»Denen-
gezichten zyn droevig, doodseh, verwonderd,
verstomd. Ieder dag brengt, een nieuwe ramp,
een nieuwe misdacd aen bet licht.
Hy kon niet eindigen; geheel uitgeput zonk hy neder.
Hendrik stond op, en schikte zyne kussens zoo ge-
mogelyk.
is bedaerd, spreek niet! Het doel u te veel
slïïfcekte hy en greep des ouden hand, die hy vast
in de zyne hield.
Nog eens beproefde het de zieke om to spreken, on
geduldig, haeslig, daer hy zyn einde voelde naderen,
bewoog hy zyne lippen geen geluid echter vermogt
hy meer voort te brengen. Slechts nog weinige minu
ten leefde hy. Met eene kalme, zachte, byna lagehcnde
uitdrukking op het gelael, en hel oog op Hendrik ge
slagen, stierf hy zonder stryd. Slechts nog cenmael
bewoog hy zich", en hel leven was voor altyd uil hem
j ontvloden.
Hendrik boog zich over hem heen. Hy kon zyne tra
nen niet weerhouden, want hy had den oude toch lief
gehad. Byna den geheelen nacht door, bleef hy aaest
kien doode zitten, en alles wat hy hem te danken had
kwam hem op nieuw voor den geest.
Reeds den daerop volgenden middag kwam het gc-
regt uit de stad om den boedel des landbouwers te
verzegelen, tot dat het testament, hul welk hy aen het
geregt had ter hand gesteld en den volgenden dag in
de dorpsherberg zou gelezen worden, bepaeld zou
hebben wiedc toekomstige bezitter was. Eenige buren,
die zich in den laet sten tyd geheel en al van den zieke
hadden teruggetrokken, kwamen hu weder voor den
dag, en drongen zich op om zoo schoon betoog te
houden over de zaken der hoeve en voor de begrafenis
zorg le dragen.
Hendrik bemerkte duidelvk, dat zy het slechts deden
om liet niet aen hem over te laten. Zonder zich echter
in het minst le verzetten, liet hy ze begaen. Het zou
hem bovendien zwaer gevallen zyn.
Veel 'werd ei op dien dag, over gesproken, welke
bepalingen het testament van den overledene wel zou
bevatten, en wicn hy lot erfgcnatun zyner hoeve mogt
benoemd hebben. Niemand wist er iels van. Met zoo
veel te groot er spanning zagen allen don volgenden
dag te gemoet, wanneer hei testament zou geopend
worden.
Digt op elkander stonden dé nieuwsgierigen in het
ruime vertrek der dorpsherberg, toen hel geregt den
volgenden morgen lol de opening van het testament
overging. Hendrik was er echter niet. Gedurende dien
tyd zat hy by Margaret ha.
Zoudt gy er ook niet heen gaen?vroeg hel meisje.
Misschien heeft de landbouwer u ook iets vermaekl.
Ily antwoordde niet. Had hy niet om harent wil de
hoeve geweigerd
Hel berouwde hem niet, en toch overviel hem een
cigennerdig gevoel.
Ga er toch heen, Hendrik, ging Margaretlia op
smeekenden loon voort. Ik hen er zoo nieuwsgierig
naer.
Uy schudde het hoofd ten teeken van weigering.
Wy zuilen-bet wel vernemen, antwoordde hy.
Op hetzelfde oogenblik kwam erécn man het vertrek
instormen, die Hendrik zegde dadelyk in de herberg
le komen, daer de landbouwer hein hy zyn testament
de gansehe hoeve gemaekt had.
Hendrik wasylings opgesprongen. Het bloed steeg
hem naer de wangen.
Heeds liep hy inol drift naer de deurdralend
bleef hy echter staen.
Hendrik Hendrik, ga dan toch! riep Margare
tlia hem juichend toe.
De een of ander zal my eene poets willen spelen,
antwoordde hv en wilde weer gaen zitten; maer de
bode verzekerde hem, dal hy de waerheid sprak en
het zelf gehoord had, dat hy in hel testament stond.
Driftig, opgewonden volgde Hendrik hem nu naer
de dorpsherberg.
