N° 30. Zondag 16 July 1871. 1st0 Jaergang.
WEKELYKSCH NIEUWSBLAD.
Buitengewone Kiezing
Karei-VERBRÜGGHEN,
De Bedrogene Wraek.
Aclst, 15 July.
Kiezers
G-azette van Aelst
Hot Bureel van liot bind 1» gevestigd In <le Kapelleetraet I\T0 II, waer allo brieven, gelden, enz. vrachtvry moeten toegezonden worden.
A.l>onncinents]>rys Jï fr. *s jneos, voornfbetnelbner. Voor den bulten linn men Inschryven in al de poatkantooren, en voor de lnndelyke gemeenten l>y de brlofilrageva.
Hoewel ons blad niet bestemd zy om polit ieke
kwestien te verhandelenhebben wy ons nogtans,
als katholiek burger, gansch ter beschikking ge
steld van de gezindheid welke tevens onze gods
dienstige en onze burgerlyke belangen verdedigt.
Daerom verhoesten wy ons het volgeude mani
fest mede te deden en er de lezing oen de kiezers
van het arrondissement van aen te bevelen
voor een lid
van de Kamer der Volksvertegenwoordigers.
Aan de lleeren Kiezers van het arrondisse
ment Aalst.
Munheeren,
Het Comité der grondwettige en bewarende
wereeniging van bet arrondissement heeft in hare
zitting van gisteren besloten, u de kandidatuur
van den heer CH. VERBRÜGGHEN, Adrokaat te
Aalst, aan te bieden.
De algemeene achting die M. VERBRÜGGHEN
in geheel het arrondissement geniet, de standvas
tigheid zijner katholijke gevoelens en zijne aan-
gekleefdheid aan al de grondstelsels welke het ge
luk der maatschappij uitmaken, verzekeren ons
dat zijnen naam met geestdrift zal aangenomen
worden.
Wij verzoeken ÜEd. dus MM. voor hem te
stemmen en van aHen aan de kiezing van 20 Julij
aanstaande tegenwoordig te wezen.
De Voorzitter,
De Sekhetaris, Baron H. DELLAFAILLE.
TH. VAN WICHELEN.
Aalst, 10 Julij 1871.
De verdiensten van den heer Advokaet Ver
brugghen zullen wy niet doen uitkomen. Hy is
Aelstenaer, en geheel Aelst, en geheel het arron
dissement kennen hem. De hoogachtbare familie
aen welke hy toebehoort en van welke hy een
zoo waerdig 'lid is, zyne gegronde en lang be
proefde katholyke princiepen, zyne onbaetzuch-
l.ige dienstveerdigheid, van welke elk een heelt
preuven gehad, beloven ons alleszins eenen/
nuttigen, en eenen aen onze belangen verkleef
den vertegenwoordiger in de Kamer. M. Verf
brugghen is aller achting en vertrouwen waer^
dig, en de kiezers van het arrondissement zullen
het hem op 20 j.uly bewyzen.
Kandidaet der grondwettige
en bewarende vereeniging van het
arrondissement Aelst
ADVOKAET.
Eene zedesehets uit Limburg.
('2" VERVOLG.)
Ecne hevige pyn, die als een nies door geheel zyn
ivf sneed, onderbrak de alleenspraek des molenaers,
cn gaf eene andere rigling aen zyne denkbeelden.
-Och!... oohl steende hy Wat grievende pyn
snydt my door merg en hoenderen! Dal ik eens plolse-
lyk uit de wereld gerukt vvierde! Wat is de mensch
toch een broos werktuig!... Hoe menigen heb ik niet
weten sterven in hel midden der plannen, welke zy
voor de toekomst smeedden? Indien ik heden stiervc...
Wat dan? Wat dan?
De mulder -Sehrcuder liet zyn hoofd op beide han-*
den rusten, en verzonk daerna in een diep en trcur-
geestig nadenken.
Zyne vrees was misschien meer gegrond dan hy
'l wel geloofde. Was 't niet reeds de jicht, die zyne
ledematen met lamheid sloeg? Was 'l niet om aen den
ryken patiënt aengenaem te zyn, dat de geneesheer
zyne kvvael met den veel zachloren naem van flereajn
bestempelde?
Zyn uiterlykc gaf ondertussoben weinig schyn van
gegrondheid aen zulke vrees. Zvne oogen hadden nog
al het vuer der jeugd; de kleur zyns aangezigts scheen,
natuerlyk, krachtig en gezond. Zyn zwart en eeilig-
zins gekruld hoofdliair stond nog digt bezet, ter uit
zondering van de kruin, waer (om eene volksuitdruk
king te bezigen) Tt begon maonschyn lo worden. Doeli
sedert vier weken reeds, was hy aen zynen leuning
stoel geboeid.
Deze rampzalige toestand voor eenen man, die van
zyne vroegste jeugd af, aen een werkzaem en bedryvig
leven gewend was, stemde hem tot een onverdragelyk
gemor. De smarten, welke hy moest doorslaen,
De dood van den diep betreurden volksver
tegenwoordiger M. Lienart dwingt ons UEd.
nogmaels tot dekiesbuste roepen. De algemeene
wensch en roep wees M. Karei Verbrugghen
aen omüen afgestorven te vervangen; het is hy
ook dien het kiescomiteit u aenbiedt.
Nogmaels wordt het arrondissement van Aelst
opgeroepen om aen het land een nieuwe preuf
te geven van zyne verkleefdheid aen de katho
lieke grondstelsels, aen de vryheden ons dooi
de Grondwet gewaerborgd.
De stad en het kanton van Aelst mogen fier
zyn op hun verleden
Een oogenblik misleid door liet doctrina-
risme, namen zy de eerste gelegenheid te
baet om de zaken op vasten voet te herstellen.
In 1851 ontbond M. Frère den Senaet om de
hatelyke wet op de erfenissen te doen zegepra
len, en ons kiezerskorps zond de heeren Della-
faille en dlianc op om de plannen van M. Frère
tebestryden.
In 1852, ondanks al de ma<?onnieke kuipery
en, zondt gy, Kiezers, de heeren De Naeyer,
De Rudder en De Portemont naer de Kamer om
er onze drie doctrinaire afgevaerdigden te ver
vangen.
In 1856, na vier jaren lang, deze nieuwe af-
gevoerdigden aen 't werk te hebben gezien,
vondt gy dat gy uw vertrouwen aen geen on-
waerdigen hadt geschonken, cn gy aerzeldet
geen oogenblik hun mandaet te vernieuwen.
In 1857 werd de Kamer, ten gevolge der op
roeren van Brussel, ontbonden. Het doctrina-
risme liaelde het spook der tienden, der doodc
hand cn andere dwazigheden voor den dag, en
zocht het belgisch kiezerskorps 'te bedriegen.
Vele kiezers werden inderdaed bedrogen, doch
gy nietde heeren De Naeyer, De Rudder en
De Portemont werden voor de derde mael uwe
dépulés.
In 1861, ten gevolge eener verdeeldheid tus-
schen UEd. en liet kiescomiteit ontstaen, gelukte
het aen M. Cumont, vader, een derde plaets by
uwe deputatie in te nemen; doch de eendracht
werd hersteld en M. Van Wambeke verving
M. Cumont.
In 1866 verwyderde M. De Rudder zich. Dan
haddet gy het geluk eenen uitmuntenden jongen
advokaet te kennen, geboren kind van Aelst;
en sedert dien bleef uwe deputatie samenge
steld uit de heeren De Naeyer, Van Wambeke
en Lienart.
Op 14-juny 1870 vernieuwdet gy, met eenpa
righeid van stemmen hun verdi.enstv.ol mandei.
braglen hem tot zul ken trap van korzelhooofdigheid,
dat iiy met Jan en alleman zou aen het kyven geraekt,
zyn, die onder zyne oogen verschenen.
Niemand kon hein icis naer zynen zin doen; hy de
minste wederwaerdigheid schoot hy op; in zulke
oogenblikkcn zou hy van harte gaerne geheel den
boedel, vroüw eu dochter inbegrepen, op straet ge
smeten hebben.
Heden was 't Hendrik, welke door zyne afwezigheid
geheel de stortvlaeg op zynen hals haelde, en zulks
zeer onverdiend. Nogtans beminde en achtte hy den
jongman, cirhad hem steeds behandeld als zyn éigen
kind.
Slechts sedert eenigen tyd was hy jegens hem veel
koeler geworden; aangezien hy (en niet zonder rede
nen) vreesde, dat neet Hendrik zyne huwelyksplannen
met den jongen burgemeester zoude doorkruisen.
Zyne misnoegdheden van heden hadden nog ecne
andere reden.
Hendrik Evel was niet alleen zyn neef cn peetkind,
maer ook zyn meesterknecht en vertrouwde in den
watermolen. Daer nu mulder Schreudcr alles, wat iiy
bezat, verschuldigd was aen zyne onvermoeibare
werkzaemhei'd, aen hel benuttigen van den kostbaren
tyd, zoo vojid hy 't onvergcellyk, dat de jongman
slechts een uerlje in lediggang verkwistte. Menigmael
dacgs had hy hein sedert twintig jaren toegeroepen:
Wie brengt u de verlorene uren terug?
Zulke nultelooze tydverkvvisting scheen hem niet
alleen een teèken van luiheid, maer ook een onfeilbaer
bewys van gemoedszwakheid... en omtrent dit lactste
gebrek was hy onverbiddelyk streng.
Hel huidige, buitengewoon lange uitblyven van
Hendrik had diensvolgens geheel zyne gramschap
tegen liet peetkind gaende gemackt. De oom geloofde
daerènboven nog andere en geheime redenen te heb
ben, om zyn misnoegen te laten blyken. Nogtans,
wilde de mulder Schreudcr eene opregte belydenis
doen, dan moest liv bekennen, dal hy zelf, voor zyn
Dien huichclykeii dag viel het doctrinaire minis
terie en de katholieke party kwam aen 't be
wind. Ten dien gevolge werd andermael de
Kamer ontbonden en,
Op 2 augusty 1870 werd de zelfde deputatie
herkozen, met 1600 stemmen tegen 800
Het vroegtydig afsterven vanM. Lienart roept
u dus andermael naer de stembus. M. Lienart
moet vervangen worden door een man die opent-
lyk zyne en uwe princiepen,zyne en uwe denk-
wyze belydt! Dien man heeft reeds iedereen ge
noemd, en kiezers en kiescomiteit hebben ge
zegd: M. den Advokaet Verbrugghen .moet naer
de Kamer!
KIEZERS!
Blyft uw eervol verleden getrouw! Dat, op
20 july aenstaende, de verpletterende meerder
heid uwer stemmen nogmaels getuige over uwe
verkleefdheid aen Godsdienst en Vaderland
Wy vragen geene voorregten; neenmaer wel
vryheid voör allen en in alles; vryheid zooals
de Grondwet het verstaet! De voorgestelde
kandidaet zal deze uwe zoo kostbare belangen
handhaven en verdedigen.
Dus, allen op den post, en gestemd voor nie
mand anders dan voor
KAREL VERBRUGGHEN, Advokaet.
De Internationale voor den Senaet van België.
De achtbare senator van S'-Nikolaes, de.heer
Malou, heeft, een wetsprojekt voorgedragen, dat
luidt als volgt
Alwie, door redevoeringen, uitgespro
ken of gelezen in openbare byeenkomsten, regt-
streeks zaj, aengchitst hebben tot feiten welke
door het Êurgerlyk of militaire strafwetboek ge
noemd worden misdaed of overtreding, zonder
dat de aönsporing gevolgd zy geweest van daed-
zakeii, zal gestraft worden met eene inaend tot
twee jaren gevang en met eene boet van vyltig
tot twee duizend franken.
Het voorstel van M. Malou is bestemd om
eene leemte van 't art. 66 van het strafwetboek
in te vullen. De achtbare senator wil degenen
straften die in openbare byeenkomsten het volk
ophitsen om de veiligheid der burgers te stoo-
ron en het regt van eigendom te schenden.
Men herinnert bel zich, redevoeringen van
dien aerd zyn innieetiiigenlc Brussel en elders,
reeds menigmael uitgesproken, redevoeringen
die mogen gesteld worden op den zelfden rang
als de slechtste en gruwelykste uitdagingen
welke de schelmstukken te Parys bedreven, tot
'gevolg hebben gehad.
Het geldt bier noch politiek, noch constitu-
laonneel voo^regt, noch vryheid van opinie of
discussie; liet geldt hier den lofspreker der
.tfiefte, der plundering, der brandstichting en
iiuwelyk, menig ucr opgeofferd had ter liefde zyner
Aenstaende... en wie is de jongman, die helzelfde'niet
jlocl? Zoo Was, zoo is de wereld... zoo zal zy ten
eeuwige dage blyven.
Waer mag hy toch blyven? herhncldc by an
dermael. Het komt my onbegrypelyk voor! Doch
bet hem maer komen, ik zal hem* loeren, den heer
spelen, zoolang ik hier in huis nog de baes ben! De
Satan zal hent dón molenvyver troebel makeij! Ik zal
hem toonen, \vaer de timmerman de deur van dit huis
heelt gehangen.
Indien de ryke Schreudcr ecnigzins vermoed hadde,
wat doodsgevaér op dénzelfden oogenblik boven het
hoofd des jóngmans zweefde;... indien hy daerby ge-
welen hadde, dat de liefde cn niets dan de liefde voor
den peetoom hem dit gevaer berokkende, dan zou hy
misschien een ander oordeel over den jongen mensch
geveld hebben.
111.
De hecrenwoning.
üc klopjagl in het bosch, waeraen ook eene jonge
dame was deelgenoot geweest, had opgehouden ten
dry ure namiddag, wacrna het gezelschap was huis-
waerts gekeerd.
Een vorslelyke middagmaellyd vercenigde de voor
name gasten uit Aken en Maestricht, allen kennissen
van den jongen burgemeester-y^nd de tafel in de
'groote zael der heerenworyngjjkéds neigde de zon
naer bet ondergaen, cn de iiionigTffldige tafelgereglen
liepen ten einde, maer de stopsels der champanje-
Hessen sprongen hoe langer des te rapper achter
'.elkander tegen het gewelfsel.
De oud-burgemeester Scbepens had misnoegd en
morrend do tafel verlaten. Misschien vond hy zich niet
l'huis noch op zyn gemak, in hel midden der fync
stedelingen met hunne witte handen engeslepeno ton
gen. Misschien had hy met den ovcrvloedigen wyn
eene zonderlinge gril opgeslurpt, die thansgeheel zvne
zinnen en godachten bezig hield. Misschien waren'het
der moordery te beletten zyne afschuwelyke
leerstelsels onder onze vreedzame bevolking te
zaeien. Staetsmaiuien, die elders gewoon zyn
alles naer de beste zyde te beschouwen, moe
ten bekennen dat de samenleving ziek is, en
Jules Favre, de zoo gekende franscliö minister
maende onlangs geleden al de staten van Europa
uit om een algemeen bondgenootschap in tc
rigten tegen de Internationale.
M. Malou heelt niet gewild dat België vreemd
bleef aen liet werk van gemeenschappelyke be
hoeding dat aen alle staten, in de tegenwoor
dige omstandigheden, wordt opgelegt; want
het is wel zeker tegen de Internationale dat zyn
"wetsvoorstel is gèrigt, wy hebben wetten, ja,
om de misdaden te straffen; maer het is onein
dig beter de misdaden te voorkomen dan dezelve
te straffen als zy gepleegd zyn. Het js het doel
datM. Malou wil bereiken en, geen wonder dus
dat zyn voorstel door den Senaet in aenmerking
is genomen.
Men vergete derhalve niet dat ons België,
door zyne geograpliische ligging tusscbende
groote laftden Duitschland, Frankryk en Enge
land en door zyne vryzinnigo instellingen, be
dreigd wordt, even als Zwitserland, een der
werkzaamste middenpunten der volkswanorde
te worden. Wy hebben verledene week, steu
nende op echte statistiek, een denkbeeld kun
nen geven van de verwoestingen aengerigt in
ons land door de Internationalevooral ineenige
onzer waelsche provinciën. Het is een altyd
dreigend gevaer dat ten regte allen staetsman
verontrust en het is de pligt der wet hetzelve
te voorkomen en te bestryden.
DE INTERNA TION ALE IN FRANKRYK.
Terwyl de fransche politie op den loop is om
de kletste vlegels der Commune in 'tnel de kry-
gen, ontzet zich de propagande der Interna
tionale op de gevaerlykste wyze in du provin
ciën buiten Parys. Wat bet ongeluk is geweest
der parysische Commune, zeggen die schelmen,
is dat zy* gerekend beeft en geholpen is gewor
den door de provinciën, die nog niet ryp ge
noeg waren. Den naetsten keer want zy tel
len op eene naetste mael den naetsten keer,
zal liet niet meer voorvallen
Wat zy uitvinden om grond te winnen is
waerlyk ongeloollyk. Men verspreidt, by dui
zenden, phothographiën van den gefusilleurden
Aertsbisscliop van Parys; men roemt en verheit
die moord en men verklaertdat bet mensclulom
slechts waerlyk zal vry zyn, wanneer al de
calotins, den Paus medebegrepen, betzelfde lot
zullen ondergaen hebben
De aenieiders der Internationale specificeren
Ier zelffier tyd op 't karakter van den Fransch-
man; zy zoeken baet in de opgewondenheid en
verbittering welke de zegepralen zyner vyari-
den, de Pruisen, in hem hebben vcroorzaekt.
Zoo hebben zy op liet theater te Nantes een
tooncelsluk opgebragt waerin de bisschoppen
opkomen als medepligtigen van Trochu, en
Frankryk overleveren aen Pruisen!.... Trochu!
aen wiens vernuft eu moed, Pary»zooveel ver»
scliuldigd is!
beide oorzaken te gelyk, welke hem aenspoórden tof
hel nemén van zyn zetdzaoin besluit.
Het gezelschap liet zich evenlvyel niet stooren door
papa's vertrekken.
Toen de oud-burgemeester op ?ynê kamer kwam,
nam hy zvn tweeloopig jagtgeweer van den inner; het
was ongeladen. Hy goot op ioderOn loop eene sterke
lading buskruid hetgeen by met grys papier nedor-
prople. Vervolgens mengde hy een handvoi zout onder
eenig lood van de fynste soort, en laodde de heide
loopen met dit zonderlinge schroot.
Dit gedaen zynde, sprak hy met eene zekere voldoe
ning lot zichzelven: Zoo, dit zal meer dan toereikende
zyn om het gladde aengozigl van den boererrschoft te
bederven! Ik zal hem doen voelen, wat er van komt,
als men myne wegen doorkruist en myne plannen
zoekt te verydelên!
Hy deze woorden wierp hy den tweeloop met de
raadselachtige lading op zynen schouder; sloop lang-
zacin en voorzigtig uit de woning, door het park van
het heerengoed, tot op twee honderd slappen boven
den molen.
Vader Schepens was een lange, magere man van
ongeveer vyf en zestig jaren. Zyn dungezaeid, zilver
kleurig hair was nog ter nauwernood in stael om den
hoofdschedel te dekken. Sloeg men zyne regtgaende
gestalte en zynen suorbaerd gade, dan giste men den
voormaligen kryger. Hy had onder de dragonders van
Latour als hoofdman gediénd, lot den tyd.dat.de lran-
sehe republiek den regt er Maesoever opslokte.
Op bet einde des pafks stond een zware eikenboom,
op tien stappen a Islands van een voetpad, dat niet
openbaar was. Aobté'r dozen boom vatte hy post, of
liever plaelsle hy zich op den loer.
Van hel slaudpünt, waer hy zich bevond, kon hy
regtstreeks op de vensters van Schreudcr blikken. De
avondzon spiegelde zich in der glasruiten. Slechts de
molenvyver scheidde hem van deze woning.
(JVurdt voortgezet.)
