N° 38.
Zondag 17 September 1871.
l3te Jaergang.
WEKELYKSCH NIEUWSBLAD.
De Baenstrooper.
Aelst, 16 September.
De Internationale.
—v.—
Of het er vast staet.
Builenluiidsch Nieuws.
G-azette van Aelst
Hot Bureel van liet blad la gevestigd in de Kapellestraet IV0 11, wacr alle brieven, gelden, enz. vraelitvry moeten toegezonden worden.
Abonnementsprve Si ft*, 'sjaers, vooraf betaelbaer. Voor den buiten kan men inscliry ven in al de poatkantooren, en voor de landelyke gemeenten l»y de briefdragers*
Vervolg van voorgaenden artikel.)
En dan komt er een oogenblik, zoo laet liet
God toe, dat die menschen, zonder ander prin
ciep dan dit hunner slechte driften, worden
hetgeen de Internationale zich zelve noemt, te
weten: het getal, de magt; en-dan gebeurt er,
wat in Parys, onder de Commune, is omgegaen.
Zonder Godsdienst valt men van dwaling in
dwaling, en elke dwaling komt noodlottig uit op
een schelmstuk.
Nog eens, welk middel om de Internationale
tegen te werken, om dezelve te vernietigen?
Dit kan, noch de politie die de werkmans-
meetingen uiteendryl't, noch de krygsraed van
Versailles die de Communemannen veroordeelt.
Voor ééilë meeting die mislukt, zullen er tien
andere hun doel bereiken, en voor vyf moorde-
naers en brandstichters die men naer het scha
vot zendt, staen er vyftig andere op, boozer dan
de eerste; want zy meenen voor zending te heb
ben, niet alleen de samenleving te vernietigen,
maer tevens hunne vermoorde broederszoo als
zy ze heeten, te wreken. De Internationale is
geen bende baénstroopers gelyk een andere; die
samenrotting vertegenwoordigt een princiep,
zy verwezentlykt eene dwaling, een ganscli
systeem. Een princiep is door vuer noch zwaerd
te verdelgen en de waerheid alleen kan de dwa
ling doen vergaen.
De kerels der Internationale zeggener
is geen God, onze God is onze eigene voldoe
ning! »Eliwel! zoolang men hun niet eenen
God zal tegenstellen die boven allen en boven
alles is, zullen de volkmassa's zich by de Inter
nationale vervoegen, omdat de massa's niets an
ders zoeken dan hunne voldoening, hun stolïe-
lyk welzyn, en dat, beroofd van de hulp van
den Godsdienst, zy slechts een kudde domme
dieren worden.
De Internationale schryft op haer pro
gramma: Weg met den eigendom En zoolang
men haer niet zal tegenstellen een God die ge
zegd heeft: Gy zult niet stelen,zal de eigen
dom van dag tot dag dringender bedreigd wor
den en welhaest ten allen kante worden aenge-
rand.
De Internationale roept uitWeg met het
huisgezinEn zoolang men haer niet zal legen-
stellen een God die aen de ouders het gezag
heeft gegeven over hunne kinderen, hun de
liefde en de zorg voor dezelve als de strengste
pligt der natuer voorhoudende, terwyl Hy van
den anderen kant, aen de kinderen zegt: Eert
vader en moeder, zal het huisgezin vergaen, de
heilige familiebanden zullen breken, ouders en
kinderen zullen onverschillig worden voor elkan
der om elk, op eigen hand, te zoeken wat de
Internationale beloofd.
De Internationale roept eindelykGeene
natie, geen vaderland meerMaer eens de fa
milie vernietigt, is er geene natie, geen vader
land meer mogelyk. Eene natie is slechts de uit
breiding der familie; zy steunt op dezelfde
princiepen als die welke de familie verbindt; de
overheid en de onderdanen van een land zyn de
ouders en de kinderen van een en hetzelfde
Op ccn helderen avondstond van het jaer 1815
keerde de bejaerde pastoor van San Pielro, een dorpje,
eenige mylen van Sevilië (Spanje) gelegen, vermoeid
naer zyne woning weder, waer hein Margarela, eene
zeventig-jarige dienstmeid, wachtte. Juist had zy het
avondmael voor haren meester bereid, wanneer de
eerbied waerdige grysaerd met zynen gast, welken hy
op den weg ontmoet had, binnentrad.
Margarela, sprak de pastoor, ik zie dat wy juist
van pas komen. Ik ben verzekerd dat myn kameraed
honger heeft,
I)c dienstmeid, die op het woord van kameraed de
oogen ophief, bemerkte met verwondering een vreem
deling, wiens voorkomen haer weinig beviel. Zy ves
tigde op den onbekende eenen doordringenden blik en
bezag vervolgens ondervragend den pastoor, die mei
de blooheid van een kind in stilte sprak:
Bah, waer eten voor twee is, daer is ook vpor
dry. En gy zoudt immers een Christen, die sedert
twee dagen geen het minste voedsel meer genui hoeft,
niet van honger willen laten omkomen?
Wat, Christen!... mompelde Margaret?, neen, het
is veeleer een roovcr!
Gedurende dit weinig vricndelyk looneel, had onze
gast zich allyd otibewegelyk by de deur gehouden.
Hctwasecn manvan hooge gestalte, wiens verscheurde
kleederen en zwart haer, gevoegd by hel karabyn, dal
hy by zich had, inderdaed geen goed oordeeï over
zynen persoon lieten slryken.
groot huisgezin. Dc wildste volkstammen uit
Amerika en Oceanië beminnen den grond waer
de assclie rust hunner helden en voorouders,
den grond dien zy eens zullen overlaten aen
hunne kinderen, en dit edel vaderlandsgevoel,
dat zelfs de heidensche volkeren, hoewel, ge
zeten in de schaduwe der dood, zoo groot
heeft gemaekt, wil de Internationale, zy die be
weert de opperste uitdrukking te zyn van den
vooruitgang, wil zy ontrukken aen het hart van
menschen die zich beschaefd noemen
Dwael dus, ongelukkig slagtoffer dierhelsche
sekte, dwael dus arme werkman, dwael de we
reld rond als een ander gevloekt Caïn, zonder
godsdienst, zonder naetn, zonder huisgezin,
zonder vaderland, dwael verre van den grond
waer uwe wieg heelt gestaen, waer uw moe
ders gebeente rust, dwael om onder hel licht
der brandstichtingen van Parys, van Bourges
en Marseille, om, onder rookende puinen en
bloedig modder te zoeken wat de Internationale
u heel't beloofd en wat zy u nooit zal geven;
want gy zyt de blinde slaef van eenige booze
kerels die zich vetten met uw zweet
(Wordt vervolgd.)
UITSPRAEK DER FRANSCHE KRYGSRADEN.
De uitspraek der fransche krygsraden heelt
alom genoeg gerucht gemaekt en baert tegen
woordig nog opspraek genoeg om er eenige
regelen over te schryven. Wat wy zeggen komt
derhalve overeen met het gevoelen van al wie
meent dat deregtbanken daerzynom het kwaed
te straffen.
Ons laelste nummer heeft het vonnis mede
gedeeld dat uitgesproken is tegen de zeventien
beschuldigden der Commune.
Onder die zeventien zyn er twee ter dood ver
oordeeld.
Hoewel men de uitspraek van den krygsraed
eerbiedigt, verwachtte men zich in 't algemeen
aen minstens vier of vyf doodvonnissen. Men
verstaet niet hoe misdaden als moord en brand
stichting, kunnen doorgaen als politieke mis-
grypen, hoe het politiek als verzachtende om
standigheid by diergelyke schelmstukken kan
ingeroepen worden. Tropmann was een afgry-
zelyke moordenaer en is als dusdanig onthoofd
geworden. Nu, had hy gemoord als lid van de
Commune, met eenen rooden sluijer om het lyf,
wie weet of hy voor den krygsraed niet zou
doorgegaen zyn voor een politieke persoon-
naedje en tegenwoordig niet het hoofd nog op
de schouders zou dragen?
De troepen van Versailles, by hun intrede in
Parys, schoten onmeedoogend voor den kop al
wie zy verrasten met de wapens in de hand.
Die zoo streng geregte ongelukkigen waren
meestal lieden die, met of tegendank, zich on
der het roode vaendel hadden geschaerd. De
aenleiders, de bazen, hadden, zoo als het ge-
woonlyk in die omstandigheden gebeurt,zich in
tyds van kant gemaekt. Eenige dier aenleiders
zyn later gevat geworden en voor den krygsraed
gedaegd.Er waren er zeventien en slechts twee
zyn ter dood veroordeeld. Nu, wie is er pligli-
ger, ofwel degene die het kwaed beveelt, ofwel
de ongelukkige verblinde die het bevel uitvoert?
Hadde Tropmann, in plaets van zyne slagtoffers
zelf te doorschieten, dezelve verzonden naer
een piket schurken met den kepi op 't hoofd en
Is het noodig dat ik vertrek? vroeg de vreemde
ling op een onverschilligen toon.
Niemand, antwoordde hierop de pastoor met na
druk, zal ooit myn huis met honger verlaten: nooit,
zeg ik, zal hier iemand slecht onthacld worden. Ont
last u van uw karabyn. Laet ons den zegen des Ileeren
afsmeekeu en ons aen tafel zetten.
Nooit sta ik myn karabyn af, sprak dc onbekende.
Ik haudel volgens het kaslillisch spreekwoord: twee
vrienden is slechts een; een karabyn is myn beste
vriend; ik zal het tusschen myue beenen plaetsen;
want alhoewel gy my hier in rust laet, zyn er echter
anderen, die my op dit oogenblik uwe woning kunnen
doen verlaten; laet ons derhalve maer eten.
Hel zonderlinge gesprek van den vreemdeling, dc
gulzigheid, waermede hy 't avondmael nam,belctteden
den pastoor om met smack te eten.
By het minste gedruisch beefde de vreemdeling;
eindelyk opende de wind eene deur, en nu vreesde
hy meer dan ooit voor zyne vyanden; hy richtte zich
op en plaetste zich met zyn karabyn op eene vvyze,
om zich gcmakkclyk te kunnen verdedigen. Weldra
echter van dezen schrik hersteld, ging hy weder zitten
en begon op nieuw te eten.
By al het goed, dat ik reeds genoten heb, her
nam onze gast, durf ik nog ceucu anderen dienst van
u verzoeken. Ik ben aen mynen bil gekwetst, en acht
dagen zyn er reeds verloopen sedert mync wonde niet
meer vermaekt is. Geef my eenige oude lappen, opdat
ik u van my ontlaste.
Ik ben u nog niet moede, hernam de eerwaar
dige grysaerd. Ik ben een weinig heelmeester, by
gevolg wil ik zelf uwe wonde vermaken.
den cbassepot in de vuist, ware hy min pligtig
geweest dan dc uitvoerders zyner barbaersche
bevelen?
Het ambt der gewone regters wordt overge
laten aen den krygsraed slechts in eenige zeld
zame omstandigheden, wanneer er strenger
dient gestraft te worden dan in gewone tyden,
en men vraegt zich met verwondering hoe er
zooveel mcedoogendheid kan schuilen onder
eene epaulette, het zinnebeeld der opperste
magt tegen wanorde en misdaden.
Dertien zyn veroordeeld tot ballingschap of
tot dwangarbeid. Maer, daer sterft men niet
van, en men komt er dikwyls van weer. Ter
gelegenheid eener algemeene kwytschelding
voor politieke misdryven of van verandering
van bestuer, komen die veroordeelden terug en
mogen herbeginnen. Er is reeds in Frankryk
een genadeverzoek in omloop, en M.Thiers met
zyn gouvernement is wel het wankelbaerste
spel dat men ooit heeft ontmoet.
Twee zyn vrygesproken. Die heeren hebben
deel gemaekt van de Commune, de eene gedu
rende tien a twaelf dagen, de andere tot het
einde. De Commune was niet alleen een oproe-
ringsbestuer, maer een afschuwelyke, onmen-
schelyke en bloedgierige dwinglandy; maer dat
schyiit geen misdryf meer te zyn. Die heeren
zyn thans op hun gemak, en wachten waerschyn-
lyk op hunne tot ballingschap veroordeelde
broeders om zich te wreken.
In de provinciën stellen de krygsraden vry
byna al wat als betigte hun wordt voorgesteld.
De Mogendheden hadden zich verbonden de
gevluchte fransche Communacrds over te leve
ren. Er loopen er by hoopeo^ft Zwitserland en
Engeland onder liet volle licht der zonmen
laet ze loopen.
Dit alles samen belooft voor de toekomst.
Hoegrooterde booswicht, hoe slapper hetregt.
De Franschman die den ouderdom heeft be-
lcelt van vyf-en-veertig a vyftig jaren, heeft in
zyn land vier omwentelingen bygewoond:
De omwenteling van july 1830.
De omwenteling van february 1848.
Den staetsaenslag van 2 december 1851
De omwenteling van 4 september 1870.
Die zelfde Franschman heelt zyn land tien
mael van gouvernement zien veranderen:
1830. Louis-Philippe I komt in de plaets van
Karei X.
1848. February. Het voorloopig bestuer d'er
elf vervangt Louis-Philippe.
Mei. De uitvoeringscommissievervangt
liet voorloopig bestuer.
Juny. Generael Cavaignac vervangt de
commissie.
December. Prins Napoleon vervangt
Cavaignac.
1851. Prins Napoleon wordt uitgeroepen als
President der Republiek voor tien jaren.
•1852. President Napoleon wordt Keizer.
•1870. liet bestuer der nationale verdediging
vervangt het keizerryk.
1871. February. M. Thiers vervangt het be
stuer der nationale verdediging.
SqHember. M. Thiers wordt uitgeroe
pen als President der Republiek.
Dit zeggende, hacldo liy eenige doeken, schorste
zyne mouwen op en begon hel ambt van heelmeester
uit te oefenen.
De wonde was zeer diep, een kogel had zynen bil
doorboord, en de ongelukkige had, om zynen weg
voort te zetten, eene bovenmenschelyke magt en moed
noodig.
Heden moogt gy u in liet geheel niet op weg
begeven, sprak de pastoor, terwyl hy hel gevaer dei-
wonde onderzocht. Dezen nacht moet gy volstrekt
hier blyven, de rust zal uwe krachten herstellen en
de ontsteking uwer wond zal hierdoor verminderen.
Dit is my onmogelyk, antwoordde de onbekende;
eenigen wachten my, vervolgde hy al zuchtende, en
anderen zoeken myn gezelschap, voegde hy er met
een' zekeren glimlach by. Is de vermaking nog niet
gedaen? vroeg hy eenigzins ongeduldig. Reeds voel ik
my zoo zeer op myn gemak alsof ik geene wonde had.
Geef my nu nog een brood, en dat uwe gaslvryhcid
door dit goudstuk bclaeld zy, sprak hy verder, terwyl
hy het op dc tafel wierp.
De pastoor echter weigerde volstrekt het geld en
sprak op eenen waerdigen loon.
Ik heb u geene spys, drank en huisvesting aen-
geboden,om hiervoor bclaeld te worden; ik heb hierin
alleen volgens de gevoelens van myn hart en volgens
's Heeren voorschrift gehandeld; behoud uw geld.
Zoo als gy wilt, mynheer, nu, vaerwel!
Dit zeggende, nam de onbekende hel brood, dat
Margarela, op bevel haers meesters, knorrende go-
bragt had, en vertrok in allcryl.
Eene uer later hoorde men een hevig geweervuer;
Die zelfde Franschman heefl onder het be
heer gestaen van vier constitution.
De Charter van 1814.
De Charter van 1830.
De Constitutie van 1848.
De Constitutie van 1852.
Het wetgevend korps van Versailles gaet de
hand aen 't werk slacn om er hem een vyedb te
brouwen.
FRANKIIYK.
Dc vernieling der boeken van den burgerly-
ken stand, door het verbranden van het paleis
van justicie, is niet zoo ten volle gelukt als hier
voor in den beginne gevreesd was. Het groot
ste deel, wel is waer, zyn verkoold, maer toch
kunnen er nog sommige deelen van hernieuwd
worden. Aen bet daglicht blootgesteld, biedt
het schrift op de verkoolde bladzyden verschil
lende kleuren aen, volgens den inkt waermeê
dit geschreven is, maer het blyll allyd leesbaer.
Bedienden in dit vak ervaren, kunnen met be
hulp van een breed houten mes, de moellyke
lack, om die overblyfselsstuk voor stuk weg te
nemen, ten uitvoer brengen en zoo worden
langzamerhand en zoo goed mogelyk de boeken
van den burgerstand van Parys vernieuwd.
Men leest in de Nouvelliste du Seine-et-
Manie, van 9 sept.: lieden ten 2 ure namiddag,
hebben de beiersclie bezettingstroepen der
stad Melun deze plaets verlaten om met kleine
dagreizen naer St-Denis al te trekken. Oogen-
blikkelyk na het vertrek des laetsten vreemden
krygsman, werd dc drykleurige fransche vlag
op het stadhuis gehcesclien en al de huizen dei-
burgers bevlagcl. De stad heeft byna een gansch
jaer onder het juk dier vreemdelingen gestaen.
Men schryft uit Marseille, 10 sept.: Ver
schillende brieven uit Toulon bevestigen het
gerucht door de dagbladen meegedeeld, van
eene samenspanning om het arsenael te ver
branden en de galeiboven los te laten. Men
heeft vele licht ontvlambare stoffen gevonden
die op verschillende plaetsen onder zacgtneel
verborgen waren. Men hoopt met behulp der
minst bedorven gevangenen de aenleiders van
dit komplol te loeren kennen.
Ziehier tot hoeverre de militaire schade
vergoeding van 4 milliards door Frankryk aen
Duitschland afgekort is:
De minister van linantiën heeft betaeld 1 mil
liard 500 millioen fr. Men heeft op het 21' half
milliard aengeschrcven de 325 millioen waerde
der yzeren wegen van het Oosten en het overige
van dit halve milliard welk eerst in december
moest uitbetaeld zyn, is op 31 augusty ten volle
afgedaen.
Men schryft uit Parys, 42 september:
Nieuwstydingen uit Algerië, zeggen dat do
staet van beleg opgeheven is, uitgenomen in de
distrikten Dellys, Aumale en Milionah. De stam
der Benis-Manasses is onderworpen. De oproer
in de provincie Algiers is geheel en gansch
versmoord.
Men schryft uil Parys, 41 september:
Uit het verslag over het budjöl van Frankryk
voor bet jaer 1871, dat heden inde Kamer
door M. Casimir Perier is voorgelezen, nemen
wy de volgende cyfers over, welke niet van be
lang ontbloot zyn. De uilgaven, gewone en
bleek als een doode verscheen de vreemdeling ander
maal in de woning van den ccrwaerden geestelyke.
Myne kinderen, sprak hy, terwyl hy den pastoor
eenige goudstukken toereikte, bevinden zich ginds in
den grachtweg, by myne misschien stervende vrouw;
heb toch medelyden met hen!... Ik kan niet meer!...
Ik ben zwacr gewond....
Hy viel; spaensehc gendarmen traden het huis van
den achtingswaerdigcn grysaerd binnen en knevelden
den onbekende. Men stond den pastoor too een ver
band op de wyde wonde te leggen; echter, ondanks
de opmerkingen, welke de mcnschlicvendc man
maekle nopens het gevaer van dien persoon in zulk
een' slact mede te nemen, wierpen de gendarmen hem
onmeódoogend op eene kar, terwyl zy mompelden:
Bah bah! hy moet toeli sterven, want liet is do
groole rooverJosé!
José bedankte nogmaels den pastoor en vroeg hem
vervolgens een glas water; hetwelk dc goede grysaerd
hem zelf aen de lippen bragt.
Ik smeek hel u nogmaels, sprak José, denk toch
aen myne echtgenote, aen myne kinderen!...
Weesl gerust, hernam de pastoor, ik zal my
hiermede gelasten.
Wanneer de gendarmen zich met hunnen gevangene
verwyderd hadden, doorkruiste de pastoor het nabu
rige bosch en bereikte eindelyk de plaets, welke hem
José had aangewezen. Naest het roerlooze lichaem
eener vrouw vond de grysaerd een' zuigeling, bene
vens een knacpjc van omtrent dry jaren, welk le ver
geefs den arm zyner moedor wilde bewegen; de
vrouw was dood. Een kogel der gendarmen had Inter
getroffen. Wordt vjortyeset.)
