N° 54. Zondag 7 January 1872. 2de Jaergang. WEKELYKSCH MEUWSBLAD. Nieuwjaerdag te Rome De Vondeling. Nieuwjaerdag te Parys Aelst, 6 January 1872. Bevolking van België. Gazette van Aelst Het ICureel von liet I>lail Is gevestigd in de Kapellcstraet !M° 11, woer alle brieven, gelden, enz. vraclitvry moeten toegezonden worden. /Ikbonnenientsprys fr. 'sjaers, vooraf belaelbaer. Voor den buiten kan men Inseliryven in al de s»ostkantooren, en voor de landelyke gemeenten by de briefdragers* 1872. Koning Victor-Emmanuel, thans in de stad der Pauzen gevestigd, dank aende heiligschen- dende aenslagen welke hem liet erfdeel der Kerk in handen hebben geleverd, heeft op 1 january laetst verhoor verleend aen zyne ministers, aen eene deputatie van het Parlement, aen zyne staetsoffieieren,aen de municipaliteit van Rome en andere deputation. Op het oogenblik dat wy schryven heeft de telegraphe nog niet gemeld dat het diplomatiek korps by de konïnklyke ontvangst tegenwoordig was. Heelt liet zich in- derdaed onthouden de gelukwenschen der Mo gendheden te voegen by die der piemonteesche bedienden, het heeft wel gedaenhet is voor de Mogendheden een schande min. Wat Victor-Emmanuel betreft, die is alle schande vry. Heelt .hy op Nieuwjaerdag niet een zyner stafofficieren naer liet VatiHaen durven zenden 0111, in zynen naem, Pius IX geluk te iven- schén0 bittere, smadelyke spotterny Gelukwenscliingen van wegens Victor-Emma nuel aen Pius IX, waerom? Omdat Pius IX de plaets heeft geruimd voor hem die de levende verwezenlykheid is van al den smaed sedert tien jaer aen den Stadhouder van Christus toegebragt; voor hem in wiens naem de Pauzelyke Staten zyn gestolen, in wiens naem de laetste, maer ook de schuldigste en heiligschendendste aenslagis gepleegd, deover- wel liging van Rome! Waerom? Om de gevangenschap welke hy zyn onschul dig en heilig slagtoffer doet ondergaen in het midden van Rome zelve, in hel midden van dit Rome dat voor den grooten Paus geen ander gevoelens koestert dan gevoelens van verkleefd heid en liefde, van eerbied en hoogachting, zoo niet de eerlooze schelmen deritaliaensche revo lutie de echte romeinen waren komen vervan gen, de paleizen stelen der eeuwige stad, hare gestichten en kloosters, hare gebouwen en by- zondere huizen 0111 dezelve in een oord van weelde en verderf te herscheppen, in eene stad welke het levend beeld zy van al de schande en oneer verborgen in den schoot der itaiiaensche eenmaking? Onnoodig te zeggen dat Kardinael Antonelli, die den gezant des konings ontving, zich niet verhaestte zynen beminden meester bloot te stellen aen den hoon, aen de bloedige vernede ring van dien nieuwen Judaskus: eene ligte ontsteltenis van den Paus bood hem een aen- neemlyk voorwendsel aen om de beleediging af te keeren. Er ontbrak waerlykniets meer aen de langdurige martelie van het slagtoffer des Vatikaens dan zich, naer het voorbeeld van het heilig slagtoffer des Calvariebergs, het voor werp te zien van de smadelyke spotgroete zy ner beulen Van den anderen kant hadden zich ontelbare Romeinen en vreemdelingen naer het Vatikaen begeven om Pius IX hunne eerbiedige en troost- Naer het Hoogduitsch. (oe VERVOLG.) Het was een wissel van zes duizend gulden op den bankier van den generael. De luitenant nam het papier, las het en vroeg: De wissel is dus myn eigendom, niet waer, gene rael-, en ik mag daermede doen wat ik wil! Wel zeker mpogt gy dal, antwoorde de oude heer. Welnu, sta my dan toe dat ik het papier ver scheur, want ik verlang geen geld. En de stukken van den wissel vielen voor de voeten van den kapitein. Vervloekte trotscheid en styfhoofdighejd, riep de generael, maer in zyn oog vonkelde er iets als een parel. Niets van dit alles, generael; dil horlogiezal my steeds aen uwe vriendschap en aen myn geluk hcriu- neren. Thürring, sprak de oude heer, ik zou gaerne zeer hoos op u zyn, maer ik kan het nietwant ik heb u lief als myn eigen zoon. Hoe gaerne zou ik 11 als zoodanig omhelzen. Is de overste Schönberg hier? Zeker, generael! Maer gv hebt hem dan nog niet gesproker.? Ik wilde eerst met u klaer komen; maer daer dit niet gaen wil, verzoek ik u my naer hem te vergezellen, en dan zult gy hooren, hoe ik my over u by hem zal beklagen. Myne komst zal den overste nooit zoo welkom geweest zyn, als lieden, nu het my vergund is, hém een zoo aengenamen gast te brengen. volle wenschen aen te bieden. Onder de bezoe kers bemerkte men den afgezant van Frankryk, graef d'Harcourt in voilé plechtgewaed. Het is Kardinael Antonelli die de ontvangst heeft voor gezeten uit hoofde der ontsteltenis waeraen Z. Heiligheid leed, en welke thans geheel is genezen. WAT DE OMWENTELINGEN KOSTEN. Eenige jaren geleden, roemde men de ver- schillige Staten van Italië omdegeringe zwaerte der lasten welke het volk had te betalen, en de Pauzelyke Staten waren van de meest beguns tigde. Alsdan beweerde men dat, mei al die Stalen tot één koningryk te versmelten, men eene onberekenbare economie zou te wege bren gen. Tlians ondervinden de Italianen ten hun-, nen koste wat er'in die beweering waerlieid was, en hoe waer het is in tegendeel dat ge stolen goed niet gedyt. Italië heelt sedert tien jaer voor een half milliard, tzy 500,000,000 fr. kerk- en staelsgoederen aengeslagen, het heelt ingepalmd al waer liet de hand kon aen steken, bet is ryk door eigen middelen ea nogtans zyne schuld klimt van dag tol dag; liet geelt papieren geld uit by milliards en jaerlyks vergroot zyn deficit. Op dees oogenulik moet het den in trest opbrengen van eene staetsscliuld van 5,500,000,000 Iranken, en, dank aen de revolu tie welke bel lelierlyk verslindt, is hel,in even redigheid zyner bevolking, geklommen tot den eersten rang onder de meest schuld hebbende Mogendheden van Europa! Wat Italië onder vindt ondervinden insgelyks al de landen waer de revolutie in.eere staet: Fraukryk, onder an- ueren, zal gedurende 18 opvolgende jaren 653,000,000 lr. meer lasten op te brengen heb ben dan voor deszelfe laetste omwenteling. IN 1871. Frankryk, Parys vooral, hebben met vreugd het jaer 187:2 begroet. 'Wat het bun ook mede- brenge, liet zou al slecht moeten gaen, om slechter te zyn dan 1871 en 1870 voor onze na buren zyn geweest. Jammer dal zy zoo gauw en zoo liglelyk vergeten Op nieuwjaerdag van verleden jaer, zag het er in de bezette bouldstad van Frankryk, uiterst droef en somber uit. Van de prachtige, kostbare en wereldberoemde beuzelingen, gekend onder den naem van ar tikels van Parys, op nieuwjaer by hopen op gestapeld voor de vensters van ontelbare maga- zynen, was er dien dag niets te zien dan eenig versiensd en vergeten overschot van verledene jaren. De groote boekdrukkeryen, die gewoon wa ren voor bonderde duizenden te verkoopen, juichten dien droeven dag als liet hun gelukt was voor 300 fr. verouderde printboeken te bei-ben uitgezet. Wat men meest aenlrof waren, wat men noemt, nuttige nieuwjaersgillen, alsecono- mieke lampen, komfooren, koffiepotten, maer vooral dikke handschoenen, sjerpen, pelsrok- De overste ontving zyn voormaligen gevangene met harlelykheid en hoorde diens klachten óver Thürring'sj styfhoofdigheid glimlachend aen. Den volgenden dag vertrok de generael, nadat hy van Thürring de belofte had ontvangen, dat, wanneer het hem niet naer wen sell ging in het vaderland, hy zich het aenbod van den generael zou herinneren en bVhem eene nieuwe woonplaets zou komen zoeken. V Heïiiige maenden na hel vertrek van den generael, éntVïTTE Thürring eenen brief, die hein smarielyk trof. De oppasser van zynen vriend den majoor, dien hy op hel slagveld had gevonden, schreef hem, dal deze zyn einde naby was, en hem nog voor zynen dood een- mael wcnsehle te zien. Met dezen brief in de hand spoedde den luitenant zich naer den overste en ver zocht om een lang verlof, dat hem ook dadelyk werd toegeslaen. Hy vertrok onmiddellyk en kwam nog juisl by lyds. Thürring vond zynen vriend geheel uitgeput, doch hel gezicht van den jongen inan scheen zyne levens geesten op nieuw aen te wakkeren. De majoor nam de handen van zynen vriend in de zyne, en bezwoor hem, voor zynen dood, de heilige belofte als kristen en officier af te leggen, 0111 den laetsteu wil dien hy had gemaekt op het strengste te doen nakomen. Daerhy ter wille van hem zulk eene lange reis had ondernomen, zegde de zieke, en hem de vreugde had vproorzaekt, voor zyn sterven nog eenmael niet hein le mogen spreken, hoopte hy, dat de bede van eenen stervende niet tevergeefs zou zyn. De luitenant belooldé zyn verlangen naer eer en geweten te vervullen. Ver heugd dankte de majoor voor die belolle en verzekerde den luilenaul, dal hy niets anders Verlangde, dan dat deze zyn testament zou ten uitvoer brengen, dat by het gerecht der naeslbygelegen stad was bewaerd. Daer hy hem als een fegt scha pen en onbaelziichlig- ken van geitenvel, wollen dekens en weefsels, lyfrokkeh, kappen enz., ten dienste der bele gerde soldaten en garden. Eene tdame die ganscli alleen was gebleven, en zelva'in gebrek verkeerde, droeg in eenen handdoek eenige klompkens brandhout aen eene vriendin die armer was dan zy. Vrienden, een huisgezin willendo believen, waer zv in betere dagen meniginael aen tafel hadden gezeten, vonden na onzeggclyke moeite een koppel versehe eiers om hun gescheuk te doen. i Een gèschenkvaneen stuk kaes was iets won ders en ieldzaems. Men ontving met uiterste dankbaarheid een ingelegd» kieken, een potJLiebigs vleeschzap, eene pastei van rattenvleeséh! Dil laetste vooral \$as aeiizieu als een kostbaer geschenk. Een ryke bankier, om het nieuwjaer in fami lie te vieren, bekwam voor lr. 240 een rugstuk ossenvleesch dat de maeg zyner gasten tot nu toe nog niet heelt, verteerd. Een andere bankier, een groot millionnair, was er in gelukt een dozyn oesters te doen ko men vamRuoil waer de Pruisen markt hielden. Op het Oogenblik dezelve zyne twaelf gasten, die ze reeds met liet oog verslonden, voortedie nen, koint er een dertiende eter by, en men is genoodzasek! lot te trekken om te weten wie een oester zt|l krygen. De keurigste geschenken kwamen uit den die rentuin. Een pond van den beer, van den kemel, van den dliefant, van de gazelle, ja zelfs van den vuilen orang-outang, was welkom in de rykste buizen. Dat kostte maer dertig tot veertig fran ken! Wat waerlyk een koninklyk geschenk was, was een punthelm, een echt pruisisehe helm, gevuld met lekkergoedDit was de hoogst ge vierde mode. Deze Tiyronderheden zyn ontleend -aen de chronykschryver van het beleg van Parys. De groote gebeurtenis van den dag, in Frank ryk, is de demissie van Mgr Dupanloup, als lid der Akadcinie, als lid van de vereeniging der «onsterfelyken,zooals men wel eens spottend zegt. liet ontslag werd gegeven, omdat door de werking van M. Thiers, M. Littré tot lid van die vergadering gekozen werd ,een schryver die gekend is door zyne godloochenende prin ciepen en die openlyk als een aenbanger van de Internationale bekend is. Het kan niet geloochend word.en dat de af brekende denkbeelden van M. Littré het hunne hebben bygedragen, om aen de Commune van Parys, een groot getal partygangers te geven en liet was dus stootend voor de goede grondbe ginsels, dat men, daegs na die petrooibrandery, aen dezelfde denkbeelden de kroon opzette, door hunnen apostel tot de Akademie toe te laten. Mgr Dupanloup beeft zich niet verwyderd, 0111 reden dat. M. Littré in de Akademie eigen- lyk propagande maken zou; ware dit, dan zou de bisschop van Orleans wel bekwaem zyn hem daerin tegenstand te bieden. Neen, het geldt hier eene kwestie van princiep: men moet man had leeren kennen, wist hy niemand beter te kiezen, die zyn testament nauwkeuriger zou opvolgen. De luitenant beloofde hel mei hand en woord, en de zieke was gerustgesteld. Den volgenden dag v erscheen de geeslelyke en sprak met den majoor over den gewiebtigca overgang, die hem spoedig verbeidde, en de luitenant bewonderde liet verlangen van zynen vriend om le sterven, even zeer als de wyze waerop de priester hem op den dood 'voorbereidde. Hel was een vriendsehappeiyk gesprek tussehen deze beide, waerin de geeslelyke van het menschelyk leven, van de goddelyke genade en van hel leven na den dood sprak. De zieke daerenlegen prees de goddelyke genade, die hy in zyn leven had ondervonden en dikwyls niet naer weerde had geschat. Getroffen dankte hy God voor zyne verlossing van een sinarlelyken dood op hel slagveld door zynen vriend Thürring; toch had hytyd gehad zich zeiven te leeren kennen en zich op den dood voor le bereiden. Dit is de jonge man die myn goede engel was, zeide hy tot den priester en wees op Thürring. Uil liefde voor my heeft hy die groote reis gemaekl. De majoor leefde- nog slechts weinige dagen. Hy overleed korl daerna, onder de gebeden van alle ver zamelde huisgenoten. Luilenaul Thürring drukte hem de oogen loc. Den volgenden morgen liet de luitenant den regler komen om, mot hem over de begrafenis te spreken. De regtsgeleerde merkte echter op, dai de overledene, zoo dikwyls van dit punt geWag was gemaekl, steeds naer een by het testament, gevoegd stuk bad verwezen en men daerom lol de onraiddellyke opening van zvnen laelsten wil nioesl overgaen. testament werd geopend, en men verbeelde 'zicïïlfë verbazing van Thürring, loen hy uit den mond van den regtsgcleerdo vernam, dal (te afgeslorvene geene denkbeelden in cere brengen, die tot de schande en den val van Frankryk hebben ge leid. Die benoeming was, zegt een blad, als liet ware eene uitdaging van het openbaar geweten, en Mgr Dupanloup heeft, door zich te verwy- deren, bewys willen geven dat by ten minste begreep dat dergelyke verdraegzaemheid een onzin, wy zullen zeggen eene nieuwe fran- sclie losbollery is. Neen, de fransche natie zal nooit leeren; zy zal door bare iukonsekwenliën zich zelf voort durend ten onder brengen. De volgende statistieke opgave van den stand der fransche financiën onder de voornaeuiste regeei'ingen sedert Pliilippe-Auguste is niet van belang ontbloot. Deze koning had een inkomen van 354,042 fr.; onder Karei VII was de staet der finantiën 2,753,600 fr. By den dood van Lodewyk XI was de ontvangst 25,832,900 fr. die by de troonbestyging van Karei VIII op 6,007,200 gebragl werd. Tydens de regeering van Frans I steeg de ontvangst tot de som van 61,881,280. Zy verminderde onder Hendrik II tot 44,066,000 fr. en onder Frans II tot 33,048,000 fr. Volgens Sully waren de inkom sten onder Hendrik III 89,838,000 fr. Hendrik IV verminderde die weder lot 62,491,000 Ir. By den dood van Lodewyk XIV waren de inkom sten tot 298,534,955 fr. gestegen en in 1798 tot 475,294,027 fr. en in 1830 tot 979,352,034 fr. Sedert dien tyd zyn de inkomsten voortdurend geklommen, zoo zelfs dat zy op liet oogenblik byna 3 milliards bedragen. Ziehier eenige statistieke inlichtingen, ont leend aen het Jaerboek van de Koninklyke Ster renwacht te Brussel, voor 1871, uitgegeven door den heer Quetelet «Den 31 december 1869 bedroeg de bevol king van België, 5,021,336 zielen, waervan 1,889,488 in gemeenten van kleinere bevolking wonen. De bevolking der 9 hoofdsteden van pro vincie was als volgt: Antwerpen» 126,668 Brussel171,277 Cent121,409 Brugge47,621 Bergen Luik. Hasselt. Aerleu Namen. 22,692 106,442 10,514 5,754 24,842 Totael. 637,279 Het getal der geboorten (doodgeborenen er in begrepen) beliep tot 98,888, en dit der over- lydens 66,058. Er stierven 33,827 jonge lieden; 30,364 jonge dochters; 14,467 gehuwde mannen; 12,394 gehuwde vrouwen; 7,474 weduwenaers; 10,681 weduwen. Dil zyn 55,768 overlydens van het mannelyk en 53,839 van 't vrouwelyk geslacht. Er was 1 geboorte op 31,6 inwoners en 1 sterf- hem tol erfgenaem van zyn geheel vermogen gemaekt had, behalve een aental legaten aen kerken, scholen en aen zyne bedienden. Onder zulke omstandigheden kon Thürring niets anders, dan hel verlangen van zynen vriend voldoen, te meer, daer zyne weinige bloedverwanten ook allen ryke lieden waren. Het prachtige kasteel, het fraeie uitgestrekte riddergoed, alles was het eigendom van den armen vondeling, dio voor vyf-en-lwintig jaren in eene doos, aen den ring van de deur hangend, gevonden werd, een vreemde ling in de wereld, zonder ouders of vrienden, aen de liefdadigheid der menschen overgelaten. De overledene was volgens zyn verlangen behoor- lyk, doch zonder pracht begraven, en Thürring her stelde ten eerste de beambten en bedienden weer in hunne betrekkingen, en nadat hy orde op zyne zaken had gesteld ondernam hy de terugreis naer de stad waer hy iu garnizoen lag, hoewel zyn verlof nog uiet verloopen was. Hy gevoelde echter.een sterk verlan gen, 0111 het dorp weer te zien, waer hy zyne kinder jaren had doorgebragl, om den houtvester en den schoolmeester, die hein steeds zoo vriendelyk behan deld hadden, op te zoeken en hun zyne dankbaarheid to toonen. Hy reisde er heen en kwam op zekeren avond in hel stadje aen, alvvaerde overledene gravin hem wegens de plageryen der dorpsjeugd op 'l gym nasium gesluerd had. Vau hier zond hy zyn knecht als afgezant naer zyn geboortedorp heen. Deze keerde terug met de tyding, dal de jachtmeester reeds voor twee jaer gestorven was, en dat zyne vrouw en doch ter armoedig leefden van een gering pensioen. De schoolmeester en zyne vrouw woonden nu ineensladje dat tien mylen van daer verwyderd was, alwaer hy eene plaets op een kantoor had aengenomen. (Wordt, voortgezet,)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1872 | | pagina 1