N° 54.
Zondag 7 January 1872.
2de Jaergang.
WEKELYKSCH MEUWSBLAD.
Nieuwjaerdag te Rome
De Vondeling.
Nieuwjaerdag te Parys
Aelst, 6 January 1872.
Bevolking van België.
Gazette van Aelst
Het ICureel von liet I>lail Is gevestigd in de Kapellcstraet !M° 11, woer alle brieven, gelden, enz. vraclitvry moeten toegezonden worden.
/Ikbonnenientsprys fr. 'sjaers, vooraf belaelbaer. Voor den buiten kan men Inseliryven in al de s»ostkantooren, en voor de landelyke gemeenten by de briefdragers*
1872.
Koning Victor-Emmanuel, thans in de stad
der Pauzen gevestigd, dank aende heiligschen-
dende aenslagen welke hem liet erfdeel der Kerk
in handen hebben geleverd, heeft op 1 january
laetst verhoor verleend aen zyne ministers,
aen eene deputatie van het Parlement, aen zyne
staetsoffieieren,aen de municipaliteit van Rome
en andere deputation. Op het oogenblik dat wy
schryven heeft de telegraphe nog niet gemeld
dat het diplomatiek korps by de konïnklyke
ontvangst tegenwoordig was. Heelt liet zich in-
derdaed onthouden de gelukwenschen der Mo
gendheden te voegen by die der piemonteesche
bedienden, het heeft wel gedaenhet is voor de
Mogendheden een schande min.
Wat Victor-Emmanuel betreft, die is alle
schande vry. Heelt .hy op Nieuwjaerdag niet een
zyner stafofficieren naer liet VatiHaen durven
zenden 0111, in zynen naem, Pius IX geluk te iven-
schén0 bittere, smadelyke spotterny
Gelukwenscliingen van wegens Victor-Emma
nuel aen Pius IX, waerom?
Omdat Pius IX de plaets heeft geruimd voor
hem die de levende verwezenlykheid is van al
den smaed sedert tien jaer aen den Stadhouder
van Christus toegebragt; voor hem in wiens
naem de Pauzelyke Staten zyn gestolen, in wiens
naem de laetste, maer ook de schuldigste en
heiligschendendste aenslagis gepleegd, deover-
wel liging van Rome!
Waerom?
Om de gevangenschap welke hy zyn onschul
dig en heilig slagtoffer doet ondergaen in het
midden van Rome zelve, in hel midden van dit
Rome dat voor den grooten Paus geen ander
gevoelens koestert dan gevoelens van verkleefd
heid en liefde, van eerbied en hoogachting, zoo
niet de eerlooze schelmen deritaliaensche revo
lutie de echte romeinen waren komen vervan
gen, de paleizen stelen der eeuwige stad, hare
gestichten en kloosters, hare gebouwen en by-
zondere huizen 0111 dezelve in een oord van
weelde en verderf te herscheppen, in eene stad
welke het levend beeld zy van al de schande en
oneer verborgen in den schoot der itaiiaensche
eenmaking?
Onnoodig te zeggen dat Kardinael Antonelli,
die den gezant des konings ontving, zich niet
verhaestte zynen beminden meester bloot te
stellen aen den hoon, aen de bloedige vernede
ring van dien nieuwen Judaskus: eene ligte
ontsteltenis van den Paus bood hem een aen-
neemlyk voorwendsel aen om de beleediging
af te keeren. Er ontbrak waerlykniets meer aen
de langdurige martelie van het slagtoffer des
Vatikaens dan zich, naer het voorbeeld van het
heilig slagtoffer des Calvariebergs, het voor
werp te zien van de smadelyke spotgroete zy
ner beulen
Van den anderen kant hadden zich ontelbare
Romeinen en vreemdelingen naer het Vatikaen
begeven om Pius IX hunne eerbiedige en troost-
Naer het Hoogduitsch.
(oe VERVOLG.)
Het was een wissel van zes duizend gulden op den
bankier van den generael. De luitenant nam het papier,
las het en vroeg:
De wissel is dus myn eigendom, niet waer, gene
rael-, en ik mag daermede doen wat ik wil!
Wel zeker mpogt gy dal, antwoorde de oude
heer.
Welnu, sta my dan toe dat ik het papier ver
scheur, want ik verlang geen geld.
En de stukken van den wissel vielen voor de voeten
van den kapitein.
Vervloekte trotscheid en styfhoofdighejd, riep
de generael, maer in zyn oog vonkelde er iets als een
parel.
Niets van dit alles, generael; dil horlogiezal my
steeds aen uwe vriendschap en aen myn geluk hcriu-
neren.
Thürring, sprak de oude heer, ik zou gaerne zeer
hoos op u zyn, maer ik kan het nietwant ik heb u lief
als myn eigen zoon. Hoe gaerne zou ik 11 als zoodanig
omhelzen. Is de overste Schönberg hier?
Zeker, generael! Maer gv hebt hem dan nog niet
gesproker.?
Ik wilde eerst met u klaer komen; maer daer dit
niet gaen wil, verzoek ik u my naer hem te vergezellen,
en dan zult gy hooren, hoe ik my over u by hem zal
beklagen.
Myne komst zal den overste nooit zoo welkom
geweest zyn, als lieden, nu het my vergund is, hém
een zoo aengenamen gast te brengen.
volle wenschen aen te bieden. Onder de bezoe
kers bemerkte men den afgezant van Frankryk,
graef d'Harcourt in voilé plechtgewaed. Het is
Kardinael Antonelli die de ontvangst heeft voor
gezeten uit hoofde der ontsteltenis waeraen
Z. Heiligheid leed, en welke thans geheel is
genezen.
WAT DE OMWENTELINGEN KOSTEN.
Eenige jaren geleden, roemde men de ver-
schillige Staten van Italië omdegeringe zwaerte
der lasten welke het volk had te betalen, en de
Pauzelyke Staten waren van de meest beguns
tigde. Alsdan beweerde men dat, mei al die
Stalen tot één koningryk te versmelten, men
eene onberekenbare economie zou te wege bren
gen. Tlians ondervinden de Italianen ten hun-,
nen koste wat er'in die beweering waerlieid
was, en hoe waer het is in tegendeel dat ge
stolen goed niet gedyt. Italië heelt sedert tien
jaer voor een half milliard, tzy 500,000,000 fr.
kerk- en staelsgoederen aengeslagen, het heelt
ingepalmd al waer liet de hand kon aen steken,
bet is ryk door eigen middelen ea nogtans zyne
schuld klimt van dag tol dag; liet geelt papieren
geld uit by milliards en jaerlyks vergroot zyn
deficit. Op dees oogenulik moet het den in
trest opbrengen van eene staetsscliuld van
5,500,000,000 Iranken, en, dank aen de revolu
tie welke bel lelierlyk verslindt, is hel,in even
redigheid zyner bevolking, geklommen tot den
eersten rang onder de meest schuld hebbende
Mogendheden van Europa! Wat Italië onder
vindt ondervinden insgelyks al de landen waer
de revolutie in.eere staet: Fraukryk, onder an-
ueren, zal gedurende 18 opvolgende jaren
653,000,000 lr. meer lasten op te brengen heb
ben dan voor deszelfe laetste omwenteling.
IN 1871.
Frankryk, Parys vooral, hebben met vreugd
het jaer 187:2 begroet. 'Wat het bun ook mede-
brenge, liet zou al slecht moeten gaen, om
slechter te zyn dan 1871 en 1870 voor onze na
buren zyn geweest. Jammer dal zy zoo gauw
en zoo liglelyk vergeten
Op nieuwjaerdag van verleden jaer, zag het
er in de bezette bouldstad van Frankryk, uiterst
droef en somber uit.
Van de prachtige, kostbare en wereldberoemde
beuzelingen, gekend onder den naem van ar
tikels van Parys, op nieuwjaer by hopen op
gestapeld voor de vensters van ontelbare maga-
zynen, was er dien dag niets te zien dan eenig
versiensd en vergeten overschot van verledene
jaren.
De groote boekdrukkeryen, die gewoon wa
ren voor bonderde duizenden te verkoopen,
juichten dien droeven dag als liet hun gelukt was
voor 300 fr. verouderde printboeken te bei-ben
uitgezet.
Wat men meest aenlrof waren, wat men
noemt, nuttige nieuwjaersgillen, alsecono-
mieke lampen, komfooren, koffiepotten, maer
vooral dikke handschoenen, sjerpen, pelsrok-
De overste ontving zyn voormaligen gevangene met
harlelykheid en hoorde diens klachten óver Thürring'sj
styfhoofdigheid glimlachend aen.
Den volgenden dag vertrok de generael, nadat hy
van Thürring de belofte had ontvangen, dat, wanneer
het hem niet naer wen sell ging in het vaderland, hy
zich het aenbod van den generael zou herinneren en
bVhem eene nieuwe woonplaets zou komen zoeken.
V Heïiiige maenden na hel vertrek van den generael,
éntVïTTE Thürring eenen brief, die hein smarielyk trof.
De oppasser van zynen vriend den majoor, dien hy op
hel slagveld had gevonden, schreef hem, dal deze zyn
einde naby was, en hem nog voor zynen dood een-
mael wcnsehle te zien. Met dezen brief in de hand
spoedde den luitenant zich naer den overste en ver
zocht om een lang verlof, dat hem ook dadelyk werd
toegeslaen. Hy vertrok onmiddellyk en kwam nog juisl
by lyds.
Thürring vond zynen vriend geheel uitgeput, doch
hel gezicht van den jongen inan scheen zyne levens
geesten op nieuw aen te wakkeren. De majoor nam de
handen van zynen vriend in de zyne, en bezwoor hem,
voor zynen dood, de heilige belofte als kristen en
officier af te leggen, 0111 den laetsteu wil dien hy had
gemaekt op het strengste te doen nakomen.
Daerhy ter wille van hem zulk eene lange reis had
ondernomen, zegde de zieke, en hem de vreugde had
vproorzaekt, voor zyn sterven nog eenmael niet hein
le mogen spreken, hoopte hy, dat de bede van eenen
stervende niet tevergeefs zou zyn. De luitenant belooldé
zyn verlangen naer eer en geweten te vervullen. Ver
heugd dankte de majoor voor die belolle en verzekerde
den luilenaul, dal hy niets anders Verlangde, dan dat
deze zyn testament zou ten uitvoer brengen, dat by
het gerecht der naeslbygelegen stad was bewaerd.
Daer hy hem als een fegt scha pen en onbaelziichlig-
ken van geitenvel, wollen dekens en weefsels,
lyfrokkeh, kappen enz., ten dienste der bele
gerde soldaten en garden.
Eene tdame die ganscli alleen was gebleven,
en zelva'in gebrek verkeerde, droeg in eenen
handdoek eenige klompkens brandhout aen eene
vriendin die armer was dan zy.
Vrienden, een huisgezin willendo believen,
waer zv in betere dagen meniginael aen tafel
hadden gezeten, vonden na onzeggclyke moeite
een koppel versehe eiers om hun gescheuk te
doen. i
Een gèschenkvaneen stuk kaes was iets won
ders en ieldzaems.
Men ontving met uiterste dankbaarheid een
ingelegd» kieken, een potJLiebigs vleeschzap,
eene pastei van rattenvleeséh! Dil laetste vooral
\$as aeiizieu als een kostbaer geschenk.
Een ryke bankier, om het nieuwjaer in fami
lie te vieren, bekwam voor lr. 240 een rugstuk
ossenvleesch dat de maeg zyner gasten tot nu
toe nog niet heelt, verteerd.
Een andere bankier, een groot millionnair,
was er in gelukt een dozyn oesters te doen ko
men vamRuoil waer de Pruisen markt hielden.
Op het Oogenblik dezelve zyne twaelf gasten,
die ze reeds met liet oog verslonden, voortedie
nen, koint er een dertiende eter by, en men is
genoodzasek! lot te trekken om te weten wie een
oester zt|l krygen.
De keurigste geschenken kwamen uit den die
rentuin. Een pond van den beer, van den kemel,
van den dliefant, van de gazelle, ja zelfs van den
vuilen orang-outang, was welkom in de rykste
buizen. Dat kostte maer dertig tot veertig fran
ken!
Wat waerlyk een koninklyk geschenk was,
was een punthelm, een echt pruisisehe helm,
gevuld met lekkergoedDit was de hoogst ge
vierde mode.
Deze Tiyronderheden zyn ontleend -aen de
chronykschryver van het beleg van Parys.
De groote gebeurtenis van den dag, in Frank
ryk, is de demissie van Mgr Dupanloup, als lid
der Akadcinie, als lid van de vereeniging der
«onsterfelyken,zooals men wel eens spottend
zegt.
liet ontslag werd gegeven, omdat door de
werking van M. Thiers, M. Littré tot lid van
die vergadering gekozen werd ,een schryver
die gekend is door zyne godloochenende prin
ciepen en die openlyk als een aenbanger van
de Internationale bekend is.
Het kan niet geloochend word.en dat de af
brekende denkbeelden van M. Littré het hunne
hebben bygedragen, om aen de Commune van
Parys, een groot getal partygangers te geven en
liet was dus stootend voor de goede grondbe
ginsels, dat men, daegs na die petrooibrandery,
aen dezelfde denkbeelden de kroon opzette,
door hunnen apostel tot de Akademie toe te
laten.
Mgr Dupanloup beeft zich niet verwyderd,
0111 reden dat. M. Littré in de Akademie eigen-
lyk propagande maken zou; ware dit, dan zou
de bisschop van Orleans wel bekwaem zyn hem
daerin tegenstand te bieden. Neen, het geldt
hier eene kwestie van princiep: men moet
man had leeren kennen, wist hy niemand beter te
kiezen, die zyn testament nauwkeuriger zou opvolgen.
De luitenant beloofde hel mei hand en woord, en de
zieke was gerustgesteld.
Den volgenden dag v erscheen de geeslelyke en sprak
met den majoor over den gewiebtigca overgang, die
hem spoedig verbeidde, en de luitenant bewonderde
liet verlangen van zynen vriend om le sterven, even
zeer als de wyze waerop de priester hem op den dood
'voorbereidde. Hel was een vriendsehappeiyk gesprek
tussehen deze beide, waerin de geeslelyke van het
menschelyk leven, van de goddelyke genade en van
hel leven na den dood sprak. De zieke daerenlegen
prees de goddelyke genade, die hy in zyn leven had
ondervonden en dikwyls niet naer weerde had geschat.
Getroffen dankte hy God voor zyne verlossing van een
sinarlelyken dood op hel slagveld door zynen vriend
Thürring; toch had hytyd gehad zich zeiven te leeren
kennen en zich op den dood voor le bereiden. Dit
is de jonge man die myn goede engel was, zeide hy
tot den priester en wees op Thürring. Uil liefde voor
my heeft hy die groote reis gemaekl.
De majoor leefde- nog slechts weinige dagen. Hy
overleed korl daerna, onder de gebeden van alle ver
zamelde huisgenoten. Luilenaul Thürring drukte hem
de oogen loc.
Den volgenden morgen liet de luitenant den regler
komen om, mot hem over de begrafenis te spreken.
De regtsgeleerde merkte echter op, dai de overledene,
zoo dikwyls van dit punt geWag was gemaekl, steeds
naer een by het testament, gevoegd stuk bad verwezen
en men daerom lol de onraiddellyke opening van
zvnen laelsten wil nioesl overgaen.
testament werd geopend, en men verbeelde
'zicïïlfë verbazing van Thürring, loen hy uit den mond
van den regtsgcleerdo vernam, dal (te afgeslorvene
geene denkbeelden in cere brengen, die tot de
schande en den val van Frankryk hebben ge
leid.
Die benoeming was, zegt een blad, als liet
ware eene uitdaging van het openbaar geweten,
en Mgr Dupanloup heeft, door zich te verwy-
deren, bewys willen geven dat by ten minste
begreep dat dergelyke verdraegzaemheid
een onzin, wy zullen zeggen eene nieuwe fran-
sclie losbollery is.
Neen, de fransche natie zal nooit leeren; zy
zal door bare iukonsekwenliën zich zelf voort
durend ten onder brengen.
De volgende statistieke opgave van den stand
der fransche financiën onder de voornaeuiste
regeei'ingen sedert Pliilippe-Auguste is niet van
belang ontbloot. Deze koning had een inkomen
van 354,042 fr.; onder Karei VII was de staet
der finantiën 2,753,600 fr. By den dood van
Lodewyk XI was de ontvangst 25,832,900 fr.
die by de troonbestyging van Karei VIII op
6,007,200 gebragl werd. Tydens de regeering
van Frans I steeg de ontvangst tot de som van
61,881,280. Zy verminderde onder Hendrik II
tot 44,066,000 fr. en onder Frans II tot
33,048,000 fr. Volgens Sully waren de inkom
sten onder Hendrik III 89,838,000 fr. Hendrik IV
verminderde die weder lot 62,491,000 Ir. By
den dood van Lodewyk XIV waren de inkom
sten tot 298,534,955 fr. gestegen en in 1798 tot
475,294,027 fr. en in 1830 tot 979,352,034 fr.
Sedert dien tyd zyn de inkomsten voortdurend
geklommen, zoo zelfs dat zy op liet oogenblik
byna 3 milliards bedragen.
Ziehier eenige statistieke inlichtingen, ont
leend aen het Jaerboek van de Koninklyke Ster
renwacht te Brussel, voor 1871, uitgegeven door
den heer Quetelet
«Den 31 december 1869 bedroeg de bevol
king van België, 5,021,336 zielen, waervan
1,889,488 in gemeenten van kleinere bevolking
wonen.
De bevolking der 9 hoofdsteden van pro
vincie was als volgt:
Antwerpen» 126,668
Brussel171,277
Cent121,409
Brugge47,621
Bergen
Luik.
Hasselt.
Aerleu
Namen.
22,692
106,442
10,514
5,754
24,842
Totael. 637,279
Het getal der geboorten (doodgeborenen er
in begrepen) beliep tot 98,888, en dit der over-
lydens 66,058.
Er stierven 33,827 jonge lieden; 30,364
jonge dochters; 14,467 gehuwde mannen; 12,394
gehuwde vrouwen; 7,474 weduwenaers; 10,681
weduwen. Dil zyn 55,768 overlydens van het
mannelyk en 53,839 van 't vrouwelyk geslacht.
Er was 1 geboorte op 31,6 inwoners en 1 sterf-
hem tol erfgenaem van zyn geheel vermogen gemaekt
had, behalve een aental legaten aen kerken, scholen
en aen zyne bedienden. Onder zulke omstandigheden
kon Thürring niets anders, dan hel verlangen van
zynen vriend voldoen, te meer, daer zyne weinige
bloedverwanten ook allen ryke lieden waren. Het
prachtige kasteel, het fraeie uitgestrekte riddergoed,
alles was het eigendom van den armen vondeling, dio
voor vyf-en-lwintig jaren in eene doos, aen den ring
van de deur hangend, gevonden werd, een vreemde
ling in de wereld, zonder ouders of vrienden, aen de
liefdadigheid der menschen overgelaten.
De overledene was volgens zyn verlangen behoor-
lyk, doch zonder pracht begraven, en Thürring her
stelde ten eerste de beambten en bedienden weer in
hunne betrekkingen, en nadat hy orde op zyne zaken
had gesteld ondernam hy de terugreis naer de stad
waer hy iu garnizoen lag, hoewel zyn verlof nog uiet
verloopen was. Hy gevoelde echter.een sterk verlan
gen, 0111 het dorp weer te zien, waer hy zyne kinder
jaren had doorgebragl, om den houtvester en den
schoolmeester, die hein steeds zoo vriendelyk behan
deld hadden, op te zoeken en hun zyne dankbaarheid
to toonen. Hy reisde er heen en kwam op zekeren
avond in hel stadje aen, alvvaerde overledene gravin
hem wegens de plageryen der dorpsjeugd op 'l gym
nasium gesluerd had. Vau hier zond hy zyn knecht
als afgezant naer zyn geboortedorp heen. Deze keerde
terug met de tyding, dal de jachtmeester reeds voor
twee jaer gestorven was, en dat zyne vrouw en doch
ter armoedig leefden van een gering pensioen. De
schoolmeester en zyne vrouw woonden nu ineensladje
dat tien mylen van daer verwyderd was, alwaer hy
eene plaets op een kantoor had aengenomen.
(Wordt, voortgezet,)