N° 79.
Zondag 30 Juny 1872.
2de Jaergang.
WEKELYKSCH NIEUWSBLAD.
Naer de grot van Han,
Aelst, 29 Juny.
Kiezers der stad Aelst.
Een droeve verjaerdag.
Ituilenhiudsch Aicuws.
G-azette van Aelst
Het Bureel von het blad 1» geve»tlsd ln de Kai.elle.trnet IV" 11, vener olie brieven, gelden, c-nz. vr.i-lit.rj moeten toegezonden worden.
Abonnemeiitsprys CS Fr» 'sjaers,
voorafbetnelbacr. Voor den bulten kan men Inecbryven In al de pottkantoorcn, en voor de lundelyke gemeenten by de brlerdragem.
Het plegtig, het beslissend oogenblik nadert.
De stryd is hardnekkig; maer by zal uitkomen
ten onzen voordeele, \vy hopen het, en onze
hoop is vast gegrond.
De kiezers van Aelst, vooraleer te beslissen
in wiens handen zy het lot der stad gaen toe
vertrouwen, hebben al te ernstig nagedacht op
de ontzaglyke magt waerover een gemeente-
bestuer beschikt.
Zy weten welk groot getal onzer wetten
door de gemeente overheid wordt uitgevoerd, en
zy hebben ondervonden dat, zoolang het Land
huis afhing van de coterie, de burgers onder
den onverdragelyken dwang stonden der coterie,
terwyl, sedert de katholieke meerderheid in den
Raed zetelt, die wetten zyn uitgelegd en toege
past geworden in den zin der vryheid.
Zy weten dat twee allerbelankrykste vak
ken -van het onderwys onder het toezigt staen
van de gemeente overheid. Het lagere en het
middelbaer onderwys worden geregeld en be
st uerd naer de wet van 1842. Deze wet waer-
borgt de vryheid van onderwys en de godsdiens
tige opvoeding onzer kinderen. Zoolang de katho
lieken aen het bestuer zullen zyn, zal die wet
geëerbiedigd blyven; vervang men ze door de
vryheid- en godsdiensthatende coterie, die wet
zai verdwynen, of verkeerd uitgelegd worden,
gelyk het gebeurd met de wet op de kerkhóven.
Het dekreet van prairial, jaer XII, is niet
ingetrokken; waer de liberale coterie aen 't be
wind staet, leent zy haer gezag tot het schandig
schenden onzer gewyde begraefplaetsen, terwyl
\vy aen onze katholieke meerderheid de wyding
van het nieuw kerkhof hebben ie aameen en wy
niet te vreezen hebben dat, zoolang zy besturen
zal, het kerkhof zal geschonden worden. Dit
weten de kiezers.
—Zy weten ook dat de hand van het gemeente-
bestuer zit in de godshuizen en de bureelen van
weldadigheid, en, sedert de katholieke gezind
heid zich met dien belankryken dienst mogt be
moeien, kunnen de kiezers de vergelyking daer-
stellen tusschen het eene bestuer en het andere.
ïnsgelyks kunnen zy oordeelen over het
verzorgen der andere openbare diensten, aen
wier hoofd de gemeenteraed staet, hoe stads-
finantisn, het is te zeggen, de duer gewonnen
penningen der burgers, sedert deze laetste jaren
worden besluerd.
Sedert de katholieke gezindheid hare verte
genwoordigers op het Landhuis heeft gebragt,
sedert daer de bekwame,-onomkoopbare, deftige
en onbaetzuchtige burgers zetelen wier naem
men steeds met eerbied en herkentenis uit
spreekt, gaet de stad vooruit; dit kan niemand
miskennen, niemand aen welke party hy ook
behoore.
Wilt gy dus, kiezers, dat bloei en vooruit
gang, dat zedelyke en stoffelyke welvaert het
aendeel blyven onzer schoone stad, zendt terug
naer het Landhuis de heeren die daer sedert
jaren onze ware belangen zoo druk ter harte
hemen; zendt ze terug in gezelschap der nieuwe
katholieke kandidaten die, even als zy, ons ver
trouwen weerdig zyn en plegtig beloofd hebben
de voetstappen hunner vrienden te volgen.
Kiest dus voor de heeren
VAN WAMBEKE, Victor.
DE WOLF-COEVOET.
BETHUNE, Paul.
VERBRÜGGHEN, Charles, Avocat.
MONFILS, Fransois.
DE -BIÈVRE, Albert.
GHEERAERDTS, Frangois.
VAN WICHELEN, Edouaril.
BORREMAN, Emile.
VANDERHAEGEN, Charles, Docteur.
DE MEULEMEESTER, Emile.
MOYERSOEN, Frangois.
CALLEBAUT-CALLÈBAUT, Charles.
DE GHEEST, Joseph.
VAN DEN BOSSCHE, Pierre.
Bqrigt wegens de Kiesbriefjes.
De kiezers worden verzocht om aen hun
Kiesbrielje geene hoegenaemde uilschrabbingen
of veranderingen toe te brengen, want de Kies
briefjes waer op-namen uitgcschrabt zyn of an
dere bygevoegd, zyn nietig en konnen in reke
ning niet komen.
f VERDEELING DER "kIESBURËELEN.
4e BUREEL. Stadhuis. 208 kiezers.
VoorzitterAl.-Y.au \Viclial<m._
StratenAchterstraat, Bisschopstraet,
Dam, Graenmarkt, Grootemarkt, Kapellestraet,
Kerkestraet, Moicnstraet, Roozemarynstraet,
Vaert, Yaertstraet, Werf.
2e BUREEL. —St-Eloi, (Esplanade.) 236 kiezers.
Voorzitter: M. Van Wambeke.
Straten: Commerciestraet, Cumontstraet,
Esplanade, Esplanadestraet, Denderstraet, Fa-
briekplaets, Gazometerstraet, Gheeraerdtsstraet,
Keizerstraet, Korte Ridderstraet, Lange Bidder-
straet, Leopoldstraet, LeopoldstraetpoortJ'eper-
straet, Slatieplein, Statiestraet, Tragel, Veld-
straet, Vooruitgangstraet, Vryheidstraet.
3e BUREEL. Afspanning Meiboom, aen de
Zoutstraetpoort. 246 kiezers.
Voorzitter: M. De Ryck.
Straten: Botermarkt, Hoogstraet, Hop-
pemarkt, Groote St-Jorisstraet, Kleine St-Joris-
straet, Keizerlykeplacts,Korte Zoulstraetv Korte
Nieuwstraet, Nazarethstraet, Nieuwstraet, Zon-
nestraet, Windmolenstraet.
4e BUREELBenedenplaetsSchouwburgzael
212 kiezers.
Voorzitter: M. Vanderlieyden.
StratenBrabantstnaet, Brusselschen
Steenweg, Erembodegerostraet, Gehucht Immer-
seel (Somergem), Houtmarkt, Klapstraet, Lange
Zoulstraet, Pontstraet, Stoefstraet, Sluijer-
straetje, Vischmarkt.
uit het dagboek eener Studentenreis. (1)
(le VERVOLG.)
Met kloeken moed en vasten voet trokken vvy de
donkere holen van den kuil binnen.
Haest bevonden wy ons in het midden van prachtige
gaenderyen en onafmeetbaer ruime zalen, behangen en
bemeubeld met ik weet niet wat al wonderlyke en
grillige gewrochten, gevormd door duizende drop-
steenén van allen vorm en alle grootte, cpreizend uit
den grond of neerhangend van het gewelf. Wondere
werking der natuer! Sedert eeuwen brengt zy daer
met onafgebroken geduld het dropje water by dat van
de rotsen lekt, hoopt zy het slofje kalk op welke het
bevat om voor hel verbaesde oog eene gansehe schep
ping le ontvouwen, zoo nieuw, zoo buitengewoon
dat, wie ze nooit aen schouwen mogt, er zich onmo-
gclyk een gedacht kan van maken. Ja, daer voelt men
zich in cenen lol alsdan volstrekt onbekenden wereld,
on, voor weinig zich de verbeelding aen 't tooveren
zet, ontdekt men vreemde dingen in de grol: nien-
schenhoofden en dierenkoppen, engelen en duivels,
grimmende dwergen, walsialtige reuzen in dreigende
houding, monsters van allé slaeh die u uit alle hoeken
en kanten aengrynzen.... Wie de Tentatic van St-An-
toon gezien heeft naer Callot vjndt ze daer terug, maer
in het groot.
(I) Verboden over te nemen.
Hier reikt een witte zetel, van tintelend gekristali-
seerd albast, u zyne armen en noodigt u tot de rust;
daer verheft zich een riiajestatische troon, verder
ontrollen zich prachtige verhemelten en Uitgestrekte
draperieën over glinsterende fonteinen en golvende
watervallen, verder nog, in het midden der grond-
kegels, ryzig als masthoornen, en der gewelfkegels,
dreigend neerkomend als hel zweerd van.Damocles,
altaren met hunne kandelaers, lievevrouwbeelden,
aenbiddende geesten en onlellyke andere gedaenten,
meubels en gereedschappen, die van de grot van Han
een echt toovcrpaleis maken.
In de zael welke uien noemt voor zooveel ik
onthouden heb la salie des draperies, genoten wy
een voorlrcfïelyk schouwspel. Die zael is zeer ruim
zoo dat, in de halve duisternis waer het flauw lanteern-
lieht van den gids dezelve versmolten laet, het oog er.
onmogelyk de diepte kanvan meten.Zy hangt geboogd
over de Lesse die bruischt en kabbelt in volle water
een dertigtal voeten diep onder het houten brugsken
dat men voor de bezoekers er heeft overgeslagen. De
vout is in gansch hare lengte bekleed met tamelyk
lang afhangende versteende draperieën. De versteo-
ningen der grot zyn op zekere dunte, zeer doorschy-
nend. Eensklaps ontvlammen een acnlal stroofakkels,
zy klimmen en houden stand achter de gedrapeerde
d'ropsLccnen.... een stroom van smeltend goud en
brons lieflyk herknetst en wiegelend op vlottende
rivier! En,'terwylwy daer in bewondering verslonden
stonden hoorden wy, wy weten niet van waer, eene
stem zich verheffen. Die stem scheen van uren ver le
BUREEL. Roklijf, (Aelst-Schaerbeke),
Gentschen Steenweg. 253 kiezers.
Voorzitter: M. Charles Verbrugghen.
Straten: De Mot, Gentschen Steenweg,
Gentschestraet, Koolstraet, Leedscheweg, Linde-
straet, Nieuwbeekstraet, Oonegem, Ouden Aer-
deweg, Paddenhoek, Postweg, Ste-Apolonia,
St-Job, Schcrrestraet, Schoolstraet, Zoutstraet
poort.
6e BUREEL.De Ark van Noë, aen de Molen-
Straetpoort. 283 kiezers.
Voorzitter: M. Philemond De Wolf.
StratenBeekstraetBergenkauter, Bergc-
straet, Binnestraet, Bolleweg, Botermelkstraet,
Breedestraet.Dendermondsche Steenweg, Dom-
pelstraet, Driesstraet, Geldholstraet, Groen-
straet, Hammestraet,Hovenierstraet, Kleistraet,
Koeistraet, Langestraet, Molendries, Moorsel-
scbebaen, Papestraet, Roozendreef, Varkens-
markt.
Te samen 1438 kiezers. Jy,
I I
Den 22 juny, 1871, overleed alhier de heer
Albert Lienart* inleven Volksvertegenwoordi
ger van ons Kanton en Gemeenteracdslid der
stad.
De gedachtenis van den bekwamen en diep-
betreurden volksvriend, in vollen bloei der 'jeugd
aen zyne familie, aen zyne ontelbare vrienden
en aeit de katholieke gezindheid ontrukt, leeft
immer voort in ons midden.
Zondag verleden, 23 dezer, werd door de on-
afhankclyke en bewarende associatie der stad
eene kroon gedragen op zyngraf; 's anderendaegs
werd, in St-Martenskerk, zyn plegtig jaergetyde
o-A/nno-flajii} /Ion rtnir p:uljpn Afin plegtige dieilSt
Tübkc zyner vrienden.
Elkeen dier plegtigheden vond buitengewone
toeloop van volk.
By de 'eerste dezer sprak M. Gustaef Van
Wichelen eene redevoering uit welke wy ons
verhaesten mede te declen
Munheeren, Medeburgers, Vrienden.
Wij zijn hier clan weêr voor dit graf, waar wij, oen
jaar geleden,met de droefheid in deziel.de stoffelijke
overblijfsels zijn komen neerleggen van den heer
Albert Lienart, volksvertegenwoordiger en gemeente
raadslid; onzen vriend, onzen broeder!
Wij komen hier troost zoeken voor onzen rouw, wij
komen ons vriendenhart nog eens uitstorten, wij ko
men met betraande oogen, aan hetgedenkteeken door
zijne achtbare familie opgeregl, eene Kroon hechten;
eene Kroon van onstcrfelyke bloemen, afbeeldsel der
hemelsche kroon die het hoofd van onzen vriend om
straalt, afbeeldsel der liefde die Aalst aan Mijnheer
Lienart bewees en zal blijven bewijzen, zoolanger in
onze stad een edelmoedig hart zal kloppen.
Ach! op dezen eersten verjaardag der dood van on
zen duurbaren vriend Albert wordt onze hartwonde
opengerukt, en onze ziel met smart overgoten, gelijk
op den dag van droefheid en rouw, toen de akelige
woorden: Mijnheer Albert is dood!! Aelst deden hui
veren en sidderen; toen duizende mannenwangen met
tranen werden besproeid; toen alle hoofden op de
borst zonken; toen de moedeloosheid ons aangreep;
toen hel iu onze harten zoo bitter klonk: Onzen
vriend, onzen leidsman is dood
Ja, hij was onze vriend, die goede, teedere, lieftal
lige jongeling, hij had onze harten gewonnen, hij had
ons om zoo le zeggen door zijne liefde betooverd, wij
waren op weinigen tijd als ware broeders aan hem
verkleefd.
komen en.... vond geen weerklank. Eene andere
klom uit de tegenzyde der zael, tusschenpozend roe
pend iets als: Grotte de Han. Plotselings ontwaekten
honderd Echo's te gelyk, antwoordende op de zelfde
maet Grot-tc-dc-Hun.
Langen lyd nog hadden wy onze bekoorde zinnen
met al die vreemde wonderen verzadigd, ware er nie
mand tusschengekomen om onze geboeide aendacht
op de onaengenaemste wyzc af Ie keeren. Het was
eene reeds bejaerde dame, eene waelin, een lastig
wyf dat ons reeds meermaels gedurende onze wande
ling voor den voet had geloopen. Nu was zy, wy
weten niet in welken brabbelenden tongval, aen
't jammeren dal men haer kleed in brand stak. Wy
wilden ze den mond stoppen, maer te vergeefs. Een
myner makkers stelde schertsend voor (rok en dame)
te blusschen in de Lesse. Zy nam de verdreiging voor
ernstig op, morde dat zy M. den Directeur zou
spreken en zweeg eindclyk.
Wy waren de grot ingegacn te voet en te water
voerden wy eruit.
Men scheept in op vorschillige booten en daer....
gaen eensklaps al de lichten uit,en het is iu de diepste
duisternis dat men klotst en schommelt, en stevent
langs die onbekende oevers. Ook de angst was alge
meen, -en, bevond eVzich op ditoogenblik een god-
delooze onder ons, nog ben ik zeker dat hy lyf en ziel
zyuen engel bewaerder aenbeveelde. Men zoekt, men
roept elkander; maer te vergeefs: de stem vergaet in
dit afschrikkelyk oord en blyfl zonder antwoord, zon
derweergalm.
En onzen leidsman, ja, dal was hij ook; dat herin
neren wij ons des te vuriger daar wij nogmaals gaan
strijden om de grondstelsels der onafhankelijke en
katholieke gezindheid hier ter stede te doen zegepra
len. Achik hoor nog de kloeke taal van onzen af
gestorven vrien'd de gemoederen tol dien edelen strijd
aanporren; ik zie hem op de eerste rangen staan'de
andere aanmoedigen, blootgesteld aan den overvloe-
digen laster welke zijne tegenstrevers hem niet spaar
den en welke hij met zijne ware kristene gevoelens
kon overwinnen, met des te iheer vuur strijdende,
naar mate de vijand hem meer vergiftigde schichten
toewierp.
Kon die kloeke en verstandige leidsman in onze ge
lederen terugkeeren, hij zou ons op maandag t julij
ter strijde aanzetten, en ooggetuigen zijn van de wijze
op welke onafhankelijke en katholieke burgers zich
wreken over de eerschenders der achtbaarsle familien
onzer stad; hoe,onafhankelijke en kalholijke burgers,
de mannen verstoolen, die op al wat zij eerbiediger^
hunnen laster en logen werpen; hoe christcne Imr-
gors de vreemde goddelooze schrijvers verwerpen, die
niet werken dan om onze medeburgers, zoo niet door
het verlies huns geloofs, ten minste door deszelfs ver
zwakking, in oenen afgrond van ellende te sloolen.
Maar, eilaas! neen, onzen welbeminden en duurba
ren vriend Albert hebben wij het geluk niet meer, le
bezitten; hij is ons onwederrocpelijk ontroofd. De
Heer heelt hem verengeld. De aarde was hem niet meer
waardig. Hij was rijp voor den oogst. Neen, Albert zal
Onzen strijd niet bijwoonen.
Maar katholieke kristenen, Sursum Corda, het hart
omhoog, den blik naar den Hemel, waar vast de ziel
van onzen vriend hel loon der brave strijders geniet.
Vandaar! werpt hij zijne liefderijke oogen op zijne
achtbare familie die hem zoo bitter beweent, op zijne
talrijke vrienden die hem geen oogenblik uit hun ge
heugen kunnen verliezen, op zijne lieve geboortestad
welkehij zoo geestdriftig heeft bemind, zoo trouwhccll
gediend.
Vooruit, kloek in den strijd, roept ons de ziel van
onzen grooten vriendoh ja, broeder, vriend, leidsman,
ja, wij zwecren hot hier op uw gezegend graf! wij
zullen in den strijd niet wankelen, wij zullen uwe les
sen niet ontrouw worden, wij zullen uwe voetstappen
»aa|>auiiAa, .utt'a gttdvruuhiighoid naleven en strijden
opdat uw gewijd graf hier nooit bezoedelt worde! op
dat, hier nooit de kille hand der vrijdenkers uwe rust
Iconic stooreri en ons heilig kerkhof onleere.
Ja, bet zij hier plechtig gezworen, strijden zul
len wij om ons aller overtuiging, steunende op den
onwrikbaren grond van godsdienst en waarheid, te
doen zegevieren; strijden zullen wij en blijven
strijden tol het einde toe, opgewekt door hel aanden
ken van U, o duurbare, om eens met II den loon der
brave en dappere kristenen te mogen deelen.
En nu, nu hechten wij aan dit duurbaar graf eene
Kroon van onvergankelijke bloemen
Vriend Albert! ontvang onze hulde! zy spruit uit
ware oprechte vriendenharten, zij komt van wegens
de maatschappij der onafhankelijke, aan welke gij zoo
va§t waart verkleefd. Vaarwel o vriend, vaarwel!
Het hart diep ontroerd, maar tevens vol moed,"nemen
wij afscheid van uwe duurbare overblijfsels. God geve
ons, dit in onze bede, de noodigo sterkte om onwan
kelbaar den heiligen strijd voort te zetten, dien wij
aanvingen onder uw-geloide.
Vaarwel, Albert, vaarwel
FILVNKRYK.
Mei valsche bankpapieren werden en wor
den vele inensclien bedrogen, niet altyd echter
onder omstandigheden als de volgende:
Een tuinier naby Par'ys kreeg bezoek van
iemand, die hem vroeg ot' zyn huis lydens do
Cornmune niet geplunderd was geworden, cc Ja,
antwoordde de tuinier met eenen zucht. Ik
word door de wroegingen myns geweten tot u
De roeiers lachten met onze vrees en zochten ons
gerust te stellen, maer ongelukkiglyk waren de damen
aen 't kermen gernekt en er was niets aen te doen.
Wie .huilend bovenlag, wy herkenden de stem, was
onzeWaelin uil de drapcriezael. Zy zwoer dat zy aen
't zinken was en sprak van den politie-commissaris.
Een spotter riep haer toe: zink maer, madam, en....
goeden avond!
Een krachtig silence! dreunde tegen het gewelf.
Ginds, ver in.de verte, gaet eensklaps een flauwe
glans op, flauw en bleek als de scliyn der m«cn en
alle vrees is verdwenen.
De glans verheldert en gliml reeds op de rimpelende
haerkens die wy bevaren, cn het is onder dit toover-
lieht altyd groeiend, dat wy de laetste gewelven dei-
grol ons langzaem zagen te gemoed komen. De bogen,
de dropsteenen spiegelen zich in den vloed en vlugton
sidderend en dansend onder onze schuilen.
Het is de kroon der grot, het is haer laetste
tafereel, tafereel zoo niet hel meest grootsch cn ma-
jeslalisch, dan toch liet lieflykslo. m
Eindelyk vertoont zich het daglicht in gansch zynen
luister: wy groeten hel met vreugd na er dry uren van
beroofd te zyn geweest, en wy slappen af in hel mid
den van hel loover en van de bloemen.
Vooraleer ons T vaervvel te zeggon vulde de gids
zvn kanon, en loste het 'schot onder het gewelf. Welk
afgryselvk gedruis! De sombere kuil is ervan ontroerd
en de weerga lm bromt en roll en dommelt van afgrond
tot afgrond....
Wordt -voortgezet.)
