DE GAZET VU
's Lands hoogste belang.
PIERLALA
■Atlee. vjWeurf
SeAi g^euAd
EN OMSTREKEN
Nummer 12
BUREELEN
Verschij nt voorloopig den Donderda:
Zondag 10 Februari 1946
Kerkstraat 9, Aalst. Telefoon 114
en Zondag van iedere weck
3e Jaargang 1940 1 fr. het Nr.
Ik heb reeds veel verkiezingscampagnes meegemaakt en telkens heb ik de
kandidaten nagezegd dat dit een gewichtige verkiezingstijd was. En dat is
ook waar. Kiezen is in een democratisch land de essentieele functie van het
volk en die functie mag het slechts alle vier jaar uitoefenen.
Nu is het bijna zeven jaar geleden dat er niet meer gestemd werd. Bijna ze
ven jaar zijn voorbijgegaan, gedurende dewelke ons land gestreden en geleden
heeft, tijdens dewelke het op den rand heeft geslaan van den afgrond. Jaren ^en autoscoter te zitfen, zoo ook gaan
Kiesmanifesten
Verkiezingen zonder kiesmanifesten
zouden geen verkiezingen zijn, evenmin
ne kermis zonder paardjesmolen en
zonder autoscoter.
Zooals gezette menschen kermis vie
ren zonder op den paardjesmolen of
van vernieling, verwoesting en eindeloos wee die diepe sporen hebben nagela
ten in de zedelijke en stoffelijke toestand van hec volk.
Wij zijn ziek meer dan wij denken en de krachtinspanning die we hoeven te
doen schijnen we niet met juis heid te meeten.
Hoe anders uitleggen dat er in ons land menschen werden gevonden die on
middellijk na de bevrijding op niets anders dach en dan op ruzie stoken, par
tijtwisten aanwakkeren, stakingen verwekken, geweldenarijen en onrecht plegen.
Hoe anders uit leggen dat er een regeering werd gevonden die dit zieke land
bedacht heeft met eene constitutioneele crisis die bij al het leed dat wij ervaren
hadden van wege den vijand, de verscheurdheid tusschen eigen landgenooten
kwam voegen en de faam en de eer van ons land in het buitenland ten gronde
boorde.
Oogenverblindheid I verdwazing haat I daar waar meer dan ooit een klaar
inzicht noodig was in de ware nooden van het volk, daar waar gezond ver
stand de leiding moest nemen en de eendracht en de onderlinge liefde den weg
moesten banen naar een betere toekomst.
Ziedaar het ellendig werk van onze regeerders, ziedaar de roekelooze hou
ding van de linksche partijen... die door drift gedreven 's lands hooger be
lang hebben miskend.
Doch nu krijgt het volk het woord. Aan de kiezers komt het toe nu te bepa
len of zij het werk van de tweedracht zaaiers, de twistzoekers, van de nihilis
ten willen laten voortgaan ofwel of het eene regeering wil die 's lands belang
boven alles stelt.
De hoop van alle burgers die de vrijheid, het sociaale en economische her
stel, de heropstanding van onze steden en dorpen, het herstel van ons grond
wettelijk regime, de zelfstandigheid van ons land op bui.enlandsch gebied, de
sterkte en de grootheid van onze staat betrachten, gaat naar de nieuwe partij,
die ontstaan in den weerstand, geschouderd door eene geestdriftige jeugd, be
zield me: een zuiver ideaal, de heropbouwster wil zijn van ons geteisterd land
in eendracht en in vree, in een geest van samenwerking en nationale solida
riteit, naar de Christene Volkspartij. Ludovic MOYERSOEN.
Wie protesteerde tegen de opeisching van onze werklieden.
Wie werd daarvoor uit de stad verbannen en later onder
streng toezicht der Feidgendarmorie gehouden.
Tijdens den oorlog heeft het volk zijn ware vrienden erkend?
8.
DE TWAALF PUNTEN
DER CHRISTELIJKE
DEMOKRATIE
DE ARBEIDER MEDEWERKER
EN DEELGENOOT
Niettegenstaande de nadeelen van het
«loontrekken» groot en talrijk zijn, werd
tot nog toe geen regiem of systeem ge
vonden, waarin de loonarbeid kan afge
schaft worden.
Dit moet er ons echter toe aanzetten,
de kwade kanten ervan door aanpassin
gen en hervormingen te beperken.
Wij willen er toe komen dat de arbei
der niet VOOR zijn patroon, maar MET
zijn patroon werkt.
Dit doel kan slechts verwezenlijkt
worden, door arbeidersverhoudingen te
scheppen, die van den arbeider een me
dewerker en een deelgenoot maken.
Dit stelt ons voor het doorvoeren van
de bedrijfsorganisatie die wij, op grond
van gelijktallige vertegenwoordiging, wil
len opbouwen volgens 3 trappen de
ondernemingsraad, de bedrijfsraad en
de centrale economische raad.
Wij willen geen klassenstrijd, maar ge
ordende samenwerking.
Wij zijn voorstanders van alle maatre
gelen, die van een arbeider een deelge
noot maken in de onderneming.
Wij ook vragen dat de werknemers
meer ijver, meer toewijding, meer be
langstelling zouden hebben voor de on
derneming, maar dan moet het ophou
den dat kapitaalsvertegenwoordigers en
de kapitaalbelangen de leiding, de winst,
het bezit van de onderneming uitsluitend
voor zich alleen houden.
Wij vragen vrede en toenadering tus
schen werkgevers en werknemers, maar
daartoe is onontbeerlijk dat de arbei
ders voor iets meer geteld, aangezien, en
vergoed worden in de fabriek dan dit
tot nog toe al te dikwijls het geval was.
Wij willen ons rechtmatig aandeel en
wij zullen de volle verantwoordelijkheid
ervan opnemen, in het leven van de on
derneming, van het bedrijf, en van de
nationale economie.
Dat de Christelijke Demokratie het
ernstig meent met dat vraagstuk, blijkt
uit de beslissingen van de Nationale
conferentie van 16 Januari 1946, alwaar
de aanwezigen akkoord kwamen, hun
voorstellen in te dienen en dezelfde con
ferentie er binnen de 3 maanden uit
spraak zal over doen, om het in een wet
tekst vast te leggen.
Anderzijds zijn de besprekingen zoo
ver ge vordert, dat de voorstellen van
9. WONINGBOUW EERST VOOR
GETEISTERDEN EN DEN
GERINGEN MAN.
Wij moeten vaststellen, dat er inzake
woningbouw of verbruik van bouwma
terialen thans weinig of geen leiding en
richting aanwezig zijn.
De bouwmaterialen zijn voor deze
die het meest kan betalen.
Voor het bekomen van contingenten
en verguizingen zijn de formaliteiten
zoo ingewikkeld, en van zulken langen
duur, dat men zich op de moeite ziet er
aan te beginnen.
Wie he: kan betalen doet het dan
maar zonder contingent.
Men ziet zoowat overal bouwmateria
len, zeer weinig echter bij de geteiserden.
Prachtige zomerverblijven, villa's enz.
worden gebouwd, terwijl de geteisterde
dakloos is en zooveel gezinnen van ar
beiders in kroten en noodwoningen
huizen, zooals te Aalst.
Wij willen dat hierin verandering
komt; dat een rangorde opgemaakt en
gerespecteerd wordt: eerst herstel en her
opbouw van de huizen der geteisterden,
en woningbouw voor den geringen man
en,., daarna villa's met mooie facaden.
Wij mogen ons werkelijk afvragen
wat de regeering heeft gedaan, inzake
bouw en heropbouw.
Wij vragen met aandrang, dat op ge
bied van den woningenbouw een volk-
sche politiek gevolgd wordt en de re
geering het nu eens ernstig gaat opne
men voor het lot van de geteisterden en
de kleine lieden, opdat deze zich in
menschwaardige voorwaarden kunnen
huisvesten.
DE C. V. P. EN DE WONINGEN-
POLITIEK.
Het hoofdprobleem inzake steden
bouw is thans de kwestie van de huis
vesting. De massieve vernielingen door
den oorlog teweeggebracht hebben den
toestand, die voor den oorlog ver van
schitterend was, nog in hooge mate ver
ergerd.
Afgezien van de vermeerdering der
krotwoningen, zijn de meeste jongge
huwden en gezinnen met kinderen
slecht gehuisvest.
Er moet dus een politiek van deftige
huisvesting gevoerd worden, waardoor
het verwerven van eigendom door par-
tikulieren, faktor van sociaal evenwicht,
in de hand gewerkt wordt.
Daarom moeien ge'eisterde gebouwen
ten spoedigste bewoonbaar gemaakt
worden en dienen onverwijld nieuwe
woongelegenheden gebouwd.
Eerst en vooral een onderzoek naar
regeenng, socialisten en Christenen, op den toestand der woningen, en daarna
enkele modaliteiten na. overeen komen. aan het werk. opda' elk zijn eigen huis
De nieuwe regeering zal hier ook het bewone. Weg met de kazernegebouwen, i
terrein voosbereid vinden. A. C. W. A. C.W.
vastberaden kiezers f naar de stembus
zonder manifesten te hebben gelezen.
Nochtans zonder er zelf gebruik van te
maken brengen die zaken ne mensch
toch in stemming, het eene in kermis-
stemming, he: andere in kiezingstem-
ming.
De massa maakt toch gebruik van
paardjesmolen en autoscoter en massa'6
kiezers zijn verslingerd op manifesten.
Ik reken me zelf bij de «gezette men
schen» en bij de serie der vastbera
den» kiezers. Kiesmanifes'en kunnen
me dus totaal onverschillig laten.
Gisteren was de soep te warm en in
afwachting nam ik een papierken van
tafel en las «Een antwoord aan Van
Acker en aan de redders van... den
frank Daaronder «De arbeiders la
ten zich geen zand in de oogen
strooien
Ik keerde dat briefje om en zag dat
het Ikwam van de Communistische par
tij. Juist boven deze onderteekening 'as
ik volgende vier regels
«.Indien de Aalstersche socia
listische leiders willen voortgaan
met onze Communistische Partij
te belasteren, dan verwittigen
wij hen dat wij ons niet langer
zullen LATEN weerhouden ovei
de bedrijvigheid aan een REEKS
van Aalstersche-demokratische
kandidaten in de nazistische Unie
van Hand- en Geestesarbeiders,
het licht te laten schijnen
Toen ik dit gelezen had was ik blij
dat mijn soep :e warm was, en... ik ben
van gedacht veranderd gezette men
schen en vastberaden kiezers moeten
och kiesmanih^frn lezen want daar
door ontdekt men zeer belangrijke za
ken.
Dit Communistisch manifest deed me
twee zaken door het hoofd flitsen Ten
eerste wat voor nen ezel heeft zoo iets
geschreven En, ten tweede, wat voor
een huichelaars zijn de Communisten
Ik bewijs de twee.
De Communisten verwijten de C. V.
P. dat ze de partij is om de zwarten en
de collaborateurs te beschermen. Dat
zijn woorden zonder feiten Maar.
Ze schrijven zelf dat de socialisten moe
ten ophouden hunne communistische
partij te belasteren, of ze zullen zich nie;
meer LATEN weerhouden om van een
REEKS Aalstersche socialistische kan-
dida'en hun nazistisch-Unie-boekje eens
open te leggen.
Dus de Communisten weten dat
niet één, maar een reeks, socialistische
kandida'en bedrijvig waren in de Unie
van Hand- en Geestesarbeiders.
de Communisten hebben zich LA
TEN weerhouden om daarover het licht
te laten schijnen; wie heeft de commu
nisten dat belet Liggen ze onder den
knoet Van wien
Bij de Communis en mag men
zwart zijn en zelfs BEDRIJVIG in de
Nazistische-Unie van Hand- en Gees
tesarbeiders, dat alles doet er niet
wanneer ge de Communisten maar met
rus: laat.
Wie zoo n manifest opmaakt is toch
n'n ezel hé I Zoo zijn eigen partij als
een huichelende partij te laten doorgaan.
Moest hetgeen dat manifest over de
socialisische kandidaten schrijft
waar zijn dan liegen en lasteren de Com
munisten. Als het wel waar is, waarom
komen ze dan niet met de bewijzen
voor de pinne
Wat zou eigenlijk de waarheid zijn
in heel dat geval
Hewel ik meen het te raden het is
wellicht waar van die socialistische lei
ders, want anders zou een socialistisch
spreker met geen zeker genoegen tijdens
een meeting verklaard hebben dat de !e
den van de Unie mogen stemmen. De
Communisen hebben wellicht, door
tusschfcnkomst van het O. F., een geheim
accoord met de socialisten om mekaar
gedurende de kiescampagne met rus:
laten en dan zouden ze ook zwijgen
over de Zwarte» schapen die in beide
partijen e?n rol spelen
Ik eindig dus met het begin van hun
manifest
Neen duizendmaal neen I Onze ar
beiders laten zich geen zand in de oogen
s rooien Zij stemmen als een man
voor de ware, de oprechte democraten 1
Voor de C. V. P. onder N" 3.
PIERLALA.
Ik stond vóór de Cinema «Vooruit».
Naas. mij drie flinke kerels. Een ervan
hield een bord vast, op een langen stok,
waarop in groote letters Leve de
Vrijheid van Opinie, Leve de C. V. P.
De anderen me. pakken gazetten in hun
handen «Het Nieuwsblad, Het Volk,
Pallieterken, De Gazet van Aalst, enz.».
Ik was eenigszins nerveus, wa: ging er
gebeuren Mijn hart poppelde en ik
aanriep in stilte, den H. Man Job en alle
heilige martelaren U
't Volk begon -toe te komen. Eerst
eenige kindertjes die, schuw, van ver.
als verlegen naar ons gluurden; dan
eenige mannen die eens verwonderd op
keken, schuddebollend binnenstappen
en eens glimlachten. Van achter den
hoek kwam Charel Aman: gesappig roo-
kend; hij bleef vriendelijk voor ons
s aan, lachte eens en zei Ik ben wel
van uw gedachte niet maar iedereen
moet och leven en hij kocht seffens
van ieder exemplaar één nummer. Da
delijk kwamen er tientallen cinemagan-
gers en deden hetzelfde.
Aan den draai kwam Bomon, in ge
zelschap van Nichels, een praatje slaan
de, op zijn gemak nader gestapt. Hij
keek, glimlachte, nam zijn klak af, druk
te mij de hand en zei proficiat; ik
houd van mannen die voor hun opinie
durven uitkomen geef mij vijf num-
van elk 1 Daarop wilde Nichels
niet onderdoen in edelmoedigheid
fair-play tegenover tegenstrevers en zei
erwijl hij zijn portefeuille uittrok «Ik
betaal een nummer aan al de Cinemabe
zoekers" die er nog geen hebben. Ons
volk moet de TWEE KLOKKEN hoo-
He: moet de WAARHEID kennen.
Leve de C. V. P. Leve de Koning I
Of wij content waren. Dadelijk schoten
mijn helpers de zaal binnen en deelden
Tien minuten later, aangemoedigd
door ons succes en na da: ik een jon
gentje om versche dagbladen en strooi
briefjes van de C. V. P. gezonden had
trokken wij naar het Vlaamsch (com
munist) huis. De Jazz speelde en hield
op Was het van koleire Ik dacht het!
Maar neen; 't was van vreugde. De baas
kwam buitengesprongen Kom jon
gen, riep hij, drinkt er eentje, laat de
poli iekers maar knoeien. Leve de werk
menschen Wij verstaan elkaar en wij
zoeken toch allen de waarheid en 't wel
zijn van den werkman. Ik kon niet
meer spreken van aandoening en wilde
mijn pint pakken... toen ik bij den arm
werd gegrepen... ik keek over mijn
schouder en zag een gezicht als van ie
mand uit Buchenwald, kreeg een stomp
tegen mijn achterwerk... en schoot wak
ker.
Mijn vrouw had zich omgedraaid,
zuchtte eens diep en ronkte verder.
Wat een mooie droom A. JUIN.
RARE MARUS EN
ROODE VAAN
DE
MINISTERRAAD
De kabinetsraad is Donderdagmor
gen bijeengekomen onder het voorzit
erschap van den heer Van Acker, eer
ste-minister.
Ingaande op de stappen van den se
cretaris des Konings en op diens schrij
ven van 21 Januari 1946, waarin hij
namens Zijne Majesteit verzoekt dat het
witboek niet zou worden gepubliceerd
voor de verkiezingen, heeft de regee
ring eenstemmig besloten het voorstel
van den Koning in te willigen.
Het witboek zal dus niet worden ge
publiceerd vóór de verkiezingen.
De raad heeft de mogelijkheid onder
zocht het stelsel der huishoudelijke
deruitrusting ook tot de landarbeiders
uit te breiden. Hij heeft eveneens een
reeks besluiten gneomen tot bekrachti
ging van sommige gedurende de vijan
delijke beze ting in werking getreden
besluiten.
De minis'ers hebben het ontwerp
definitief sta'uut der leden van den in
lichtings- en actieven dienst goedgi
keurd. Het be:reft personen die door dt
regeering te Londen waren aangewezen
tot het vervullen van bepaalde opdrach
ten onder de bezetting.
De regeering heeft vervolgens een
ont-werp van wetsbesluit goedgekeurd
waarbij de on wikkeling van de voor-
loopige in het raam der nationale eco
nomie ingestelde lichamen wordt gere
geld.
Ook een ontwerp van wetsbesluit
houdende toekenning aan de arbeider*
van 8 feestdagen per jaar, behalve de
jaarlijksch: betaalde vacantic die door
hun werkgevers zullen worden betaald,
is door den kabinetsraad aangenomen.
De ministers hebben tenslotte een on
werp van wetsbesluit aangenomen, be
treffende de kostelooze vaststelling
schatting der oorlogsschade ten gunste
an de getroffenen die de daarmee an
ders verbonden kosten niet kunnen be
strijden. In beginsel kan dus worden
aangenomen dat de schattingskost'
zullen worden opgenomen in de oor
logsschade en dat het deskundig onder
zoek voor sommige klassen van getrof
fenen kosteloos zal geschieden, in geval
de koa'en te hoog zouden zijn-
Ik heb de eerste weken na de bevrij
ding tamelijk regelmatig de Roode
Vaan» gelezen, met de hoop er een se-
vig artikel te vinden dat klaar en duide-
lijk de Kommunistische leer uiteendeed.
He. werd een groote teleurstelling.
Niets dan agitatie-artikelen of daarom
trent vulden de kolommen.
Van armoe gaf ik het op.
Eindelijk in het nummer van 21-22
Juli 1945 schonk het Kommunistisch
orgaan tamelijk klaren wijn.
In het artikel Kommunisme en
Godsdiens.» begon hei met toe te geven
dat de wereldbeschouwing van het kom
munisme nie. dezelfde is als deze van dc
Kerk. «Onze verklaring van de wereld
is materialis.isch.» heet e het daar. Mei
andere woorden wij gclooven noch
aan God noch aan de onsterfelijke zie!
Daarop ging de kat te koorde D:
reak ie trach; al jarenlang de leugep t:
rspreiden da: de kommunisten den
godsdienst vervolgen. Zij beweert val
schelijk da: wij het geloof nie. eerbie
digen, de uitoefening ervan verhinderen
De reaktie verspreidt de leugen van
priestervervolging en andere gruwelver
halen, en einde te beletten dat geloovi-
gen en kommunis'en zich zouden veree
nigen... u
En verder Is het waar dat in de
Sovjet-Unie de Godsdienst vervolgd
wordt Neen, di: is niet waar.
Er zijn nu twee mogelijkheden. Ofwel
lijdt de «Roode Vaan» aan geheugen-
•erlies. (Ze wordt ook stilletjes aan
zoo 'n ouwe tante.)
Ofwel huldigt ze de leus van Voltai-
«Lieg, lieg, onverdroten voort, er zal
toch altijd ie.s van overblijven.
We zullen dan eventjes ofwel haar ge
heugen opfrisschen, ofwel haar leugens
weerleggen.
In het Sovjetisch-orgaan: «De Zon
der-God (Nummer 3, jaargang 1925)
taat op de voorpagina de kop van Lc-
nine en daarrond deze tekst
«Het werk van de Zondcr-God-leden
is het werk van Lenine. Wij moeten den
godsdiens, bestrijden. Men moet weten
hoe mtn tegen den godsdienst dient te
strijden. De schoolmeester moe: een Zon
der-God zijn. De godsdienst is een ver-
doovingsmiddel voor het volk.
In het zelfde orgaan van 17-11-34
«Het verslag van S'alin toont aan dat
de taak van de anti-godsdienstige pro
paganda een WEZENLIJK deel van den
klassenstrijd is.
En in Januari 1935 «De U. R. S. S.
is'het eers e land in de geschiedenis dat
een ongenadigen strijd tegen den Gods
dienst uitgeroepen heeft.
Maar.de reaktie beweert val-
schelijk dat wij het geloof niet eerbiedi
gen.» schrijft Matante Roode Vaan.
«Geef ons een kind, plach: Lenine te
zeggen, en in tien jaar tijds maken we er
een volbloed Kommunis: van. h En ze
doen het,
In het school-handboek voor schoon
schrift. in gebruik sinds Oktober 1935,
is Les I 36 de volgende
«Schrijft op een afzonderlijk blad de
hiernavolgende verzen af. ondertekent
en legt het neer in den Zonder-God»-
hork van de klas.
«Wij gelooven niet in de priesters en
in al hun zot e histories.
Wij willen hun hemelsch paradijs
Wij zullen hun belachelijken Paschen
niet vieren.
Wij zullen feesten op onzen blijden
Meidag.
Wi_v gelooven niet in oude-vrouwen-
vertelsels.
Wij willen van geen Paaschfees en.
Het majg niet zijn dat de Kcrk-klok-
ken in onze dorpen luiden.
En 'daaronder «De kerken zijn nes
ten van vijanden. Treed, toe tol den
Zonder-God-Bond.
Yaroslawsky, hun leider, schreef in
zijn manifest «Wij zullen al de kerken
der wereld in een grooten brand doen
opgaan.
«Is het waar da: in de Sovje.-Urie de
Godsdiens vervolgd wordt vraagt
Matan e de «Roode Vaan». En me. dc
macht en de zekerheid van een die er bij
was «Neen, dit is niet waar.
Een oogenblikje, Matante.
De Metropolitaansche Bisschop van
Kiev, Monseigneur Vladimir werd door
de bolchevis'en afgeslacht.
Deze van Sint Pe'ersburg, Monsei
gneur Bejamin, werd door de Tcheka
jedood.
Den 6 Augus us 1919 werden te Pol-
ava 1 7 monniken gefusilleerd.
De bisschop van Reval was een der
eerste slachtoffers.
In 1928 werden in een kamp twaalf
boeren, in groep, gefusilleerd omdat ze
hun geloof beleden hadden.
In den Herfst van 1933 on snapten
10 katholieke priesters uit de Russische
galeien en Monseigneur Sloskan, de hei-
1 ge martelaar die het Bloed van Kris us
in een bierglas had moeten konsakre--
rrn. getuigde
«Vele gevangenen werden naar de
Solovki-eilanden verbannen, enkel en
alleen omdat zij de Gewijde Geschiede-
n s hadden onderwezen of een gods-
diens'ige plechtigheid gehouden. Het be-
