DE GAZETVAN AALST
BELGIE-KQNGO
Langs ongebaande wegen
PIERLALA
EN OMSTREKEN Verschijnt voorloopig den Donderdag en
Nummer 51 Donderdag 27 Juni 1946
BUREELEN Kerkstraat 9, Aalst. Telefoon 114.
Zondag van iedere week
3e Jaargang 1946 1 fr. bet Nr
l I de VERVOLG.
„CYEMNDJOLE 322 KM.
's Morgens in de ruime kleemsn ka
pel waren we verras; negerzus'.ers in aan
bidding voor het H. Sacramenl te vin
den. Het is een inlandsche congregatie
die hier voor de opvoeding der meisjes
instaat. Tegen dat de kinderen in de kerk
kwamen hadden reeds al onze priesters
het H. Misoffer opgedragen, en stonden
onze camions met onze veldbedden en
onze valiezen beladen.
Nauwelijks was de dag aangebroken,
of reeds zoemden onze camions door de
reuzenwouden van de Fransche Gabon.
Tot hiertoe hadden we nog wel eenige
koffieplantages aangetroffen, maar min
der verzorgd dan in Spaansch Guinea.
Van nu af zien we nog enkel woud en
op de bergen, en in de valleien, en langs
de ravijnen, die aan sommige van onze
nieuwe missionarissen af en toe huiverin
gen bezorgen. Hoe verder we het woud
binnendringen hoe amtieriger de hutten
en de dorpen worden. Het is hier ook
gedaan met die talrijke kudden vette
schapen en geiten. Het is misschien niet
overtollig U te laten opmerken dat al die
Afrikaansche schapen prachtig aan het
klimaat zijn aangepast, geen enkel van
ben draagt hier wel noch lange haren
maar een zeer fijn en kort haar.
Tegen den middag reden we over een
slechte en bouwvallige brug welke P.
Pol de evenaarsrivier zei te overschrij
den. Aan de evenaarsdoop, gebruikelijk
op onze Congoleesche booten, hebben
we dan niet gedacht. Er zal immers ge
legenheid te over zijn om aan onze nieu
we Afrikanen de evenaarsproef te laten
ondergaan. Een uurtje later begon het
reeds. We waren blijven staan om een
korst brood te verorberen als middag
eten, toen we bemerkten dm we voor de
de 125 Km. die ons overbleven Ie Wei
nig essence bezaten. Wat nu gedaan,
hier midden in het evenaarswoud waar
op een heele week geen enkele auto voor
bijkomt
De oplossing is nogal eenvoudig. We
laden al de vrachten op d« camion die
zal blijven staan en al de Paters op de
camion die Ndjole, wat het ook koste
moet bereiken. We tappen al de essence
van den ach'erblijvende camion over
voor de passagiers. Wanneer deze Ndjole
zullen bereikt hebben zullen ze er uit on
ze voorraad terugbrengen en de tweede
camion toe te laten de groep te vervoe
gen.
P. Trouwaert en ik bleven met een
der negerchauffeurs achter. Alhoewel
men ons om zoo te zeggen had droog
gezet, lieten we de moed niet zinken. We
vezen een der essencebakken los, goten
er tot d'en laatste druppel uit in den an
deren, en trachten in Prise directe» zoo
ver mogelijk te geraken. Op eiken berg
af sloten we den motor, we gelukten er
in, zoo nog 30 Km. af te leggen en
vielen stal op een berg midden in het
woud.
t Was drie uur in den namiddag, de
zon blakerde flink door. We profiteer
den ervan om ons linnen aan een rivi.r
die we op eenigen afstand hoorden kab
belen te gaan afspoelen en op den zelf-
d:n avond nog te laien drógen.
Terwijl we dan brevierden, maakte
Pierre de chauffeur een smakelijk sou
peetje gereed. Hier hadden we nog een
andere moeilijkheid te overwinnen: daar
geen van ons beiden rooker was, had
den we geen lucifertjes. Het vuur moest
dan op het naas'gelegen dorp, op 3 km.
vandaar gehaald worden. De inboor
lingen, ingenomen met ons lot, brachten
nie; enkel vuur, maar ook bananen, ara-
chied.n, eieren, en rijst. We beloonden
hun edelmoedigheid met tegengeschen-
ken en eenigszins hun eetwaren te ver
gelden. Of we dien avond smakelijk
a'en, moet ge niet vragen. Het was er
zoo rustig midden in hst oerwoud, en
kele nachtvogels en het dof gerommel
van e:n trommel in een feestvierend dorp
bracht eenige afwisseling. Tot 9 uur in
den nacht bleef een kristen onderwijzer
met zijn leerlingen met ons praten.
Om 10 uur hoorden we het geronk
van de andere camion die ons kwam
verlossen. Terwijl we deze draaiden en
de essence overkapten, lieten we zijn
chauffeur smakelijk de rest van ons
avondmaal opeten.
In dolle vaart koerst;n onze twee ca
mions dan door d:n nacht. Af en toe in
kor: draaien en moeilijke doortochten
verloren we mekaar wel uit het oog. om
dan weer mekaar in te halen. Van het
bergachtige boschland, kunnen we u wei
nig meedeelen; we reden steeds maar
door tot 2 uur in den morgen.
Te Ndjole, ligt de missie aan de over
kant van d: rivier Logwe. Op dezen
oever stonden al de gebouwen der blan
ke factories. Vooral de camions en de
essenceva en van Mr. Peignée, maakte
op ons grooten indruk. Doch om 2 uur
in den morgen was ook daar geen leven
de ziel te ontwaren. We zakten af tot aan
de rivier, maakten veel kabaal met on
ze klaxons en weerlich en met onze pha-
res, doch het baatte weinig. Toen we
zelf de prauwen wilden hanteeren ver
scheen plo's een n ger die ons waar
schuwde tegen de draaikolken van de
rivier."Tenslotte liet hij zich bewegen om
zelf met een lichte prauw (moustic ge
naamd), naar de missie te varen en er de
kinderen te waarschuwen met een zwaar
dere prauw om ons te komen.
Ondertusschen begon het te regenen,
we dekten onze camions af en legden
ons op de bagages neer om wat te slui
meren in afwachting der komst van de
prauw. Tegen 3,30 uur kwamen de kin
deren ons roepen, stoutmoedig zette we
ons in die wankelende schuitjes neer cn
lieten ons langs zandbanken en draai
kolken naar de missie overbrengen. Ge-
lukkiglijk dat we de tocht alleen niet
hadden aangevat, want de oever die we
tegenover ons meenden te onderscheiden
was slechts een groot eiland dat onze'
knapen beh:ndig omvaarden en ons
door de kolken heen veilig op de missie
brach'en.
Bij onze aankomst, werden we zacht
jes begroet door een Fransche missiona
ris, die om 3 uur was opgestaan om
brood te bakken zoodanig dat we 's
morgens voor ons vertrek flink konden
ontbijten. Hij stelde ons voor dadelijk de
H. Mis op te dragen, en dan eenige rust
te genieten in afwachting da; de anderen
klaar waren om te vertrekken.
NDJOLE-LAMBAREME 129 Km.
Een motorboot brach; ons met onze
bagages alsook met 2 zware planken
voor de gebeurlijk gebroken bruggen
van de missie, naar den anderen oever
waar onze camions waren blijven staan
over. Uit voorzichtigheid lieten we al
onze waterkruiken met frisch bronwater
vullen en dan begon de tocht langs de
stijgende weg door de beboschte ber
gen. Aan den ingang van het woud ont
moetten we de camionnette van de Pro-
testan'sche zendeling van Lambarème.
Hij was een uur vroeger willen vertrek
ken, maar had zich reeds teruggekeerd
bij het ontwaren der eerste hindernissen.
Hij ging nu zijn camione'.le op een mo
torboot zetten om zoo langs de rivier
binnen een dag of zés ;-e Lambarème aan
te komen. Niettegenstaande die verwit-
iging, trokken we moedig he; woud in.
De kantonniers oter onze doortocht op
de hoogte gebracht waren in volle haast
de groote brousse van de weg aan het
afhouwen. Hier en daar hadden ze ook
de diepste putten gevuld, maar door de
nachtelijke regen modder geworden,
werden de slagen nog dieper bij de door
tocht van onze eerste camion. We keken
dan ook steeds om om ons te verzekeren
dat de tweede camion ons bijhield. Op
een gevaarlijke boch; zien we hem niet
meer verschijnen, we stappen af en gaan
kijken, werkelijk hij zit er tot over de
'aiS in. Dadelijk gaat iedereen aan het
werk, s ukken boomen worden in de put
ten gegoeid, de kettingen aan de wielen
gedaan en langs alle kanten weerklinkt
«pousèa»... Iedereen duw; uit al zijn
krach en en langzaam kruipt de camion
uit de modderpoel boven.
Van nu af aan is het een gedurig af
stappen, duwen en opstijgen, wan; door
d!e welwillendheid der kantonniers zijn
al de oude slagen tot schoone effene
modderpoelen omgevormd. De camions
slaan nu links dan rechts af en glijden
meer dan eens zijwaarts den berg af. Al
ras voelen al de passagiers de stramheid
van hun beenen want niet enkel het af
en ops'appen zijn uitputtend maar voor
al he' duwen en loop.n in die plakkende
kleigrond. Zooals we reeds zegden, wa:S
een kuns'ma ige evenaarsproef niet noo-
dig, vandaag kre:g iedereen gelegenheid
te over om zijn krachten, zijn moed cn
zijn vroolijkheid te peilen.
Tegen I 0 uur waren we de kleistreek
voorbij. In volle vaar. irachte de ca
mions de verspeelde tijd in te loopen.
Alhoewel de baan enkel door het loop
pad der inboorlingen was aangeduid,
vertraagde de vlucht geen oogenblik.
'T VERVOLGT.
NA EEN MANIFESTATIE
Zondag laatst ben ik met lood in de
schoenen naar Brussel getrokken. De
beroepsplicht kan hard zijn, bijzonder
den Zondag. Nu, plicht is plicht.
Het belgisch naiionaal verbond der
oorlogsgeteisterden manifesteerde tegen
de regeering.
Het was een eigenaardige protest-ma
nifestatie want de communistische minis
ter voor oorlogsgeteisterden dhr Terfve
zou in hei sportpaleis waar de duizenden
manifestanten hunne vergadering hiel
den, een spreekbeurt houden.
Dhr Minister had, naar Communisti
sche mode, zijn mannen van de klak
meegebracht, want van zoodra de mi
nister rechtstond om aan het woord te
komen begonnen deze huurlingen in de
handen te klakken. Dii ineengestoken
spel werk e op d. zenuwen der geteister
de-manifestanten en om te bewijzen dat
ze in 't vervolg niet meer willen «geteis
terd» worden begonnen ze met een huil
concert zoodat he; gejuich over
schreeuwd werd door ahoe-geroep.
Dhr Terfve laat zich niet van zijn stuk
brengen en ook hij denkt Plicht kan
hard zijn, maar plicht is plicht. Hij is
niet gekomen om te spreken op e:n
kiesmeeting en bijgevolg niet om te be
loven en te liegen. Hij zal klare wijn
schenken. Heel klare wijn, zoo klaar als
water. Wanneer onze geieisterden die
klare wijn te slikken kregen waren ze
dan ook heelemaal ontnuchterd. De mi
nister beloofde wel iels, n.l. da. men aan
de geteisterden zou denken door een
welsontwerp «voor te bereiden». Wat dat
ontwerp zal inhouden wil de minister
nog nie; zeggen, in elk geval «iets» zul
len de oorlogsgeteisterden toch wel krij
gen. Dat was allemaal in 't Fransch ge
zegd en was voor de waalsche-geteister-
den bedoeld. Onze geteisierden uit de
Vlaamsche-gewest en kregen hierdoor wat
meer hoop en ze dachten dat het nu voor
de vlamingen nie «la même chosezou
zijn. Doch 't was wel «la même chose»,
wane de minister zegde dat hij spijt had
geen vlaamsch te kunnen spreken maar
dat de vlaroingi>4» toch evenveel zullen
krijgen, dus ook iets
De manifestanten waren tevreden over
hunne manifestatie en over hun durf. Ze
waren niet te vreden over de voorgespie
gelde verwachtingen.
Tijdens de vergadering in het Brussel-
sche sportpaleis heeft mij bij het aan-
hooren der toespraken een zaak verwon
derd n.l. het volgende Geen enkel d;
sprekers s elde zich de vraag hoeveel het
vernielen eener stad gekost heeft Wan
neer men miljarden kan vinden en uitge
ven om oorlogsmateriaal uit te vinden,
te fabrikeeren en een oorlog te winnen
tot het geluk van het menschdom, kan
men dan niet HALF ZOOVEEL geld
besteden aan den volledigen uitbouw-
van dat beoogde geluk Het gaat toch
niet op een wereld in één puinhoop te
veranderen om den hinderpaal der we
reldvrede n.l. het nazisme, uit den weg
te ruimen en, wanneer dat gelukt is, te
zeggen «S;op Wij kunnen niet meer»!
Naar mijn bescheiden oordeel zijn er
nu nog twee zak<n te ordenen 1" Een be
stendige wereld-vrede RADICAAL op
bouwen, en 2° de puinen herstellen.
Om dit te bereiken moe; 1° de geestes-
gesteltenis van een groot procent der
menschen en van sommige landsbesturen
totaal gewijzigd, want ook die gestelte
nis ligt in puin en 2° hiervoor moe'en
ook dezen die slachtoffers werden der
krijgsverrichtingen in ruime mate ge
steund.
Moesten wij die menschen, die door
den oorlog hun huis tot een puinhoop
zagen ineenstorten, nie! bewonderen wan
neer ze zegden Da's niets als den
duitsch maar verliest Wanneer
ze toen bewonderden moet het ons
nie: verwonderen dat bij onze oorlogsge-
teisterd.n het geduld ten einde is en zij
nu me; klem eischen Volledig herstel I
Heeren der regcering onder die pui
nen lagen lijken. Lijken kunt ge niet
doen verrijze maar puinen heropbouwen
daaraan MOET ge helpen
Twee jaar na de bevrijding zit moeder
te ,weenen op een steenhoop waar e
haar woonst s'ond en waar ze samen met
man en kinderen in vrede en vreugde
leefde. Mat haar woonst verloor ze ook
man en kinderen en nu recht ze het hoofd
op en met betraande ooken kijkt ze hoo-
peloos de toekomst in...
Welke schilder schept zóó n schilder
werk en schenkt hc; aan minister Terfve?
Of wordt zoo'n teekening het ontwerp
van de vlag van he; Belgisch Nationaal
Verbond der Oorlogsgeteisterden
PIERLALA.
RANTS0ENZEGELS WORDEN
ONGELDIG VERKLAARD
VOOR DE PERIODE VAN
10 JULI AF
NIEUWE ZEGELS ZULLEN
WORDEN UITGEREIKT
Daar het Miniserie van Ravitaillcc-
ring vastgesteld heeft dat onder de on
langs uitgedeelde raviaillecringszegels,
die voor twee maanden geldig waren,
zich enorm veel valsche zegels bevon
den, werd het besluit getroffen het ïwee-
de gedeelte van het zegelblad ongeldig
te verklaren.
In he. Staatsblad van heden ver
schijnt een ministerieel besluit waarin het
volgende verklaard wordt
Me; uitzondering van de zegels nrs 1 I
en 20 zijn al de gewon: zegels gedateerd
op 10-7-1946 dragende een vigne; in
zwarten druk op klaar-bistererr waar-
borggrond. die door de gemeentebestu
ren gelijktijdig met de zegels der 75e
rantsoeneeringsperiod: werden uitge
reikt, waardeloos en mogen vernietigd
worden.
De gemeentebesturen dien:n all: noo-
dige maatregelen te treffen om een spe
ciale ui.dieling van de nieuwe rantsoen
zegels der 76e rantsoeneeringsperiode te
verzekeren.
Dit beslui; zal zeker niet welkom zijn,
omda; de bevolking eens te meer rant
soenzegels zal moeten afhalen. Dit eu
vel word', nog grooter, als men bedenkt
da! na de speciale uitreiking der nieuwe
z:gels, men nog eens naar de distribute
lokalen zal moeten gaan, om de nieuwe
rantsoeneeringskaart, die voor een jaar
geldig is, af te halen.
DE RAVITAILLEERING
GOED NIEUWS VOOR DE
ROOKERS
Wij hebben reeds gemeld dat het ta
bakrantsoen voor de maanden Juli en
Augustus voor d: gewone zegels 480
pun'en zal bedragen.
We vernemen thans uit gewoonlijk
goed ingelichte bron, da; voor dezelfde
periode de zegels SI en S2, welke zich
onderaan het blad bevinden, elke 80
punten waarde zullen hebben, zoodat
ons tabaksran'soen over deze twee maan
den 1 60 punten meer zal bedragen.
1 BANAAN OF 1 PAMPELMOES
PER VERBRUIKER
Overeenkomstig de schikkingen van
het besluit van 2 I Juni betreffende de
ranisoeneering der eetwar.n voor de pe
riode van 2 1 Juni tot 9 Juli, zal er over
gegaan worden tot de verdeeling van 1
banaan of I pampelmoes per verbruiker,
tegen afgifte van zegel nr. 25 met den
datum van 16 Juni 1946.
AARDAPPELCONTRACTEN 1946
De Dienst «Aardappelen, van h:t Mi
nisterie van Raviiailleering bevestigt dal
de termijn voor afstempeling van aard
appelcontracten verlengd werd tot 1 5 Ju
li a.s.
PRIJZEN VAN GEEVAPOREERDE
MELK
De doozen geëvaporeerde melk van
16 oz moeten verkoch; worden tegen
volgende prijzen
Prijs af invoerder, tax: inbegrepen,
256,80 fr. per 48 doozen.
Prijs franco kleinhandelaar, 278,40
fr. per 48 doozen.
Prijs aan verbruiker, 6,50 fr. per
doos.
De doozen gecondenseerde melk van
15 oz moeten verkocht worden tegen
volgende prijz:n
Prijs af invoerder, taxe inbegrepen
313,92 fr. per 48 doozen.
Prijs franco kleinhandelaar. 340,80
fr. iper 48 doozen.
Prijs aan verbruiker, 8 fr. per doos
BUTTERSPREAD
Ten eind: iedere verwarring te ver
mijden deel: he; ministerie van Economi
sche Zaken mede dat de butterspread
moet verkocht worden tegen dezelfde
prijzen als de melkerijboter me; contro-
lemerk. t.t.z.
46,75 fr. aan verbruiker.
43,25 fr. aan kleinhandelaar, franco;
41,25 fr. af invoerder, taxe inbegre
pen.
UITGIFTE VAN BIJZONDERE
ZEGELS NRS 1, 3 EN 10 VAN EEN
NIEUW TYPE (TYPE Y)
Met het oog op de vervanging van
vLeschzegels (typ: X), zullen de ge
meentediensten voor ravitailleering en
ran'soene:ring eerstdaags e:n voorraad
bijzondere zegels van een nieuw type,
met de onderscheidingsletter Y, ontvan
gen.
De bijzondere zegels van het type X
mogen benut igd worden tot en met 9
Juli 1946.
De bijzondere zegels van het type Y
zullen van 10 Juli 1946 tot en met 7
October 1946 mogen worden benuttigd.
De aandacht der belanghebbenden
wordt gevestigd op het feit dat, onder
geen voorwendsel, zal worden overge
gaan :ot het omruilen van de bijzondere
zegels van h.-t type X in hun bezit, tegen
zegels van he; type Y.
deropbouw door de gemeenschap moet
gedragen worden. Op zijn uiinoodiging
tot de geteisterden Ik heb U noodig;
uw steun is mijn onmisbaar», antwoordt
het publiek op zijn manier door een
nieuw ahoe-geroep.
Onder de bescherming van de politie
verlaat dhr Terfve de zaal. onophoudend
uitgejouwd door de massa.
ONZE MODERNE JEUGD
Eindelijk zou het dan toch eens Zo-
:r word:n. en met e:n gelukkig gevoel
nam ik het vischmateriaal en wandelde
r mijn pltkje aan den Dender terwijl
de zon mijn rug genoeglijk streelde.
Met een wipje heb ik mijn vischlijnen
over het water gegooid, een pijpje ge-
uld en ik zou e:ns echt genieten van
mijn geliefkoosd sport.
Ho: komt het ook dat een mensch zijn
blikken eens laat over het water gaan
Verdorie daar had e:n paartje vlak
tegenover mij aan den rand van het wa-
plaats genomen. Toeschouwers bij het
visschen is niet plezierig, een vischje mis-
en bij het ophalen gebeurd allicht, en
dan als zoo een koppel vlak voor U
zitten elkaar aftelikken, dal brengt U nu
;ies nie. in de stemming, om eens
rustig te visschen. Ik heb dan maar
liefst 2 volle uren op mijn dobbers lig
gen staren zonder maar eens naar dm
andere kant te kijken, om niet schaam
rood te worden, want... pardon kinderen
mogen dit blad ook lezen.
Bes aat er dan bij onz: hedendaag-
sche jeugd geen réspect meer. of zijn Ze
schaamteloos geworden, dat ze op den
openbare w:g zoo maar liggen flik
flooien, terwijl kinderen langs den weg
wandelen Dit zijn toestanden die wij
de Katholiek: jeugd, absoluut moeten
bestrijden Helpt het niet met woorden
wel dan maar liefst met daden, ik hadde
graag dat koppel zien een bui'.ehng ma
ken het water in.
Mijn namiddag was er gansch door
bedorven, en wanneer ik de volgende
maal ga visschen neem ik maar liefs e:n
keislinger mede, om in geval er me te
rug zoo een koppel komt storen, hun
weg te bombard:eren... ten ware door
de zedelijkheidspoliti: wordt opgetre
den. M. P.
GROOTE MANIFESTATIE
VAN DE GETEISTERDEN
TE BRUSSEL
Op de meeting in het Sportpaleis
werd minister Terfve uitgejouwd.
Onder bescherming van de Politie
moest hij de zaal verlaten.
Zondag hebben do ge!eist:rden u»t ge
heel het land te Brussel een massamani
festatie belegd.
Door d: straten van de hoofdstad trok
:en machtige optocht, waarin een over
weldigend aantal spandoeken gedragen
werden. De eisch:n, die op de spandoe
ken geformuleerd werden, kwamen
steeds neer op het feit, dat de geteister
den méér dan genoeg hebben van
schoone beloften. Zij eischen daden 1
D: stoet begaf zich dan in volledige
orde naar het Spor'paleis, waar dhr De
Baerdemaecker, voorzitter, het woord
nam en verschillende personaliteiten ver
ontschuldigde. Bij het citeeren van de na
men van Van Acker en Devèze ging
een oorverdoovend gefluit en ahoe-ge
roep op. Dhr De Baerdemaecker onder
lijnt dan den zin van deze manifestatie,
die georganiseerd werd om te protestee
ren :egen de traagheid van de regeering
om de geteisterden ter hulp te komen.
Telkens hij, sprekend over het werk dat
nog toe gedaan werd, namen noemt
s oud-minisier Basijn, Van Acker
wordt er gefloten en geroepen.
«We hebben genoeg beloften gekre
gen, roept de voorzitter uit. Daden moe
ten er kom:n. De minister van weder
opbouw van totale uitbetaling cn de eer-
s'e-minister gaan niet akkoord. (ahoe-
geroep). We vragen ons dan af wat de
regeering wil en we zijn benieuwd het
weisontwerp t: zien. Dhr de Baerde
maecker verklaart nog dat de geteister
den nie; tevreden zijn zich overgeleverd
te zien worden in de handen van de
openbare liefdadigheid. Het is de Staat,
die zich het lot van de meest getroffenen
>e; aantrekken.
Dhr Hofman van Kor'.rijk, breng! den
groet der Vlaamsche geteisterden aan d«
Waaische broeders. Hij legt vooral na
druk op het feit dat minis.er Basijn reeds
e:n we'sontwerp aankondigde en dal hij
ten slot e niets heeft gedaan.
Nadat dhr Janson er op gewezen heeft
dat de wederopbouw een plicht is van
nationale solidariteit komt
MINISTER TERFVE AAN HET
WOORD
Een fluitconcert klinkt echer in de
zaalop als de minister zijn rede wil aan
vangen en het duurt enkele minuten
vooraleer hij zich kan doen verstaan. De
voorzi ter moet herhaaldelijk tot kalmte
aanmanen cn eindelijk kan dhr Terfve
b:ginn:n.
Onder de slogans, die ge draagt, zegt
de minis er is deze «Genoeg beloften. We
eischen daden zeker d: meest inslaande.
Die slogan moet in werkelijkheid wor
den omgezet. G: moet echter ook begrij-
p:n dat d: wederopbouw een werk is
van langen duur. (Opnieuw stijgt het
fluitconcert op. waarop de voorzitter
weer alle moeite heeft de massa te be
dwingen). De minis'.er lacht dan en zegt:
«He zou me gemakkelijk zijn toejui
chingen in ontvangst te nemen, n.l. door
U 'e bclown binnen de veertien dagen
volledige voldoening te schenken. Een
zaak beloof ik nochtans: een wetsont
werp in te dienen nog voor het parlemen
tair verlof».
In tegenstelling me; zijn vroeger be-
lof.c zegt de miniser thans da' er geen
kwestie kan zijn van volledig herstel en
hij druk' er op dat de last van den we-
