BELGIE-KONGO Langs ongebaande wegen PIERLALA GAZET VAN AALST E-N OMSTREKEN Verschijnt voorloopig den Donderdag en Zondag van iedere week Nummer 57 Donderdag 18 Juli 1946 3e Jaargang 1946 1 fr. het Nr. BUREELEN Kerkstraat 9, Aalst. Telefoon 114. 1 2de Vervolg. LAMBAREME-NDENDE 293 Km. Aanvankelijk dach'en we vandaag maar een korte étape af te leggen, tot Mvuila, maar zooals hei verhaal het ver der zal ui.w jzen werden we door de omstandigheden zelf verder gebracht. De eerste 50 Km. liepen weerom door de groote wouden met hun kaarsrechte rtu- zeboomen die daar eeuwen schijnen te saan. Op deze 500 Km. weg, enkel door htl woud afgelegd kwam nu een kleine afwisseling van een paar 100 km.door den nseke of lage brousseveldm De baan was zeer goed, overal zagen, we de inboorlingen aan hel werk om ze nog te verbeteren, door de kle.ne heuvels, die den oorspronkelijken weg nog ver- moeilijkte, weg te nemen, en zoo een heerlijke vlakke limonieten baan te ver wezenlijken. De km.'s vlogen voorbij en bij de eerste halte aarzelde P. Pol reeds bij de gedachte of hij zich met de korte .afstand welke hij had voorgenomen af '.e loopen, zou tevreden stellen. Hier en daar zagen we frissche dorpen langs den weg; overal ware ze nieuwe hutten, ja zelfs nieuwe dorpen aan het bouwen. Wij vroegen ons af of dit sei zoen in deze streek daartoe bijzonder ge schikt is. Een andere eigenaardigheid, is het feit dat al de vrouwen hier de vrach ten dragen in een grooten korf met een band op het voorhoofd gevestigd. Tegen den avond vielen eenige drop pelen uit de donkere wolken die ons heel den namiddag hadden bedreigd, en die we door de groote snelheid van onze rit meenden ontweken te hebben. De auto stopte en de zeilen werden erover ge spannen. Ondertusschen was de nacht ingeval len, de regen viel langs om dikker, zoo danig dat we alles moesten afsluiten om ■er ions dan tegen te beschermen. Plots stopten de autos aan een factorie: het was te Mvuila de vooropgestelde étape. We hadden hier nog een voorraad es sence liggen en we hoopten hier ook af lie stappen. De blanke die hier heersc'h e was daartoe weinig inschikkelijk zooda nig dat We maar besloten verder te rij den. De auto met de voorraden reed voorop om op 75 Km, vandaar op een «caso de passage» alles in gereedheid te brengen en ons een goed avondmaal voor te bereiden. Ondertusschen brak het tempeest los en midden de stortregen moesten we het zware vat van 200 liter essence op de wagen hijschen. P. Markey offerde zich op om in den piassenden regen de zei len wat beter over elkaar te brengen zoo danig dat de regen ons in de camion niet meer kon bereiken. Voor de rest van de reis moest hij zich dan in dekens wikke len om bij gebrek aan droge kleeren geen koude op te doen. Eindelijk komen we tegen 10.30 u. te Ndende aan. De mannen van den eer sten camion hadden alles zoo goed als ze konden klaar gezet: nog enkel eenige veldbedden die op onze wagen lagen moesten opgesteld worden. Het eten was ook klaar: een smakelijk bord rijst met goede warme melk voor degenen die het verlangden, sardienen voor de liefh.b- bers stonden op ons te wachen. riet duurde niet lang of heel dc casa lag 'e ronken in een verwikkende maar korten slaap. Om 4 uur begonnen de eerste missen op de draagaltaars, in onze slaapkamers, na het opplooien der veldbedden, opge steld. Tegen 6 uur kon de eerste camion reeds vertrekken. Een half uur later had den wij ook alles opgeruimd en sloegen in volle vaart de anderen achterna. NDENDE-BRAZZAVILLE 708 Km. Dorpelingen waren nog niet he el wak ker, toen we reeds in volle vaar. door hunne vreedzame gehuchten snoefden. Velen kwamen ons nochtans groe'cn op een manier die ons nogal meeviel. .Man nen en vrouwen groetten met de twee vingers in V-vorm op te steken. Wij wa ren verrast dit overwinningsteken ook hier aan te treffen. Achteraan vernamen we dat de twee beensn van de V twee balken moeten voors'ellen, gelijk aan twee gaulen, t.t.z. «de (deux) Gaulle Na twee uur draven, die ons !oelie> geen enkel; maal van vit esse te verande ren. stonden we voor de Djari. Aan de andere oever zagen we dc eerste camion die juist de pont ging verlaten. We be leefden hier «van verre»... een paar be nauwde momenten de auto in plaats van vooruit te rijden bij het veria en der pont reed een meter achteruit zooda hij op weinig na aan de pont het evenwicht deed verliezen en zelf bijna het water in vloog. Goddank kon men hem legen- houden en op den anderen oever krijgen. Zonder ons af te wachten reden ze dan verder en kwam de'pont ons halen. Nog 125 Km. scheidden ons van een tweede pont. Op een paar uurtjes langs een zeer mooi landschap haalden we ook daar den eers'en camion in. We reden midden .en breede vallei met lage brousse be dekt. Zelfs de bergen aan de twee ge zichteinders waren met groen bedekt. De dorpen schenen voorspoedig maar wei nig jongelingen en jonge meisjes konden we ontwaren. Het schijnt dat deze allen uitwijken naar de groote n'jverheidscen- trum. Aan de tweede pont gekomen, seinden we aan de eerste camion ons af te wachc ten, daar we de sleutels noodig hadden om een kleine reparatie aan de motor te brengen. Aan den anderen oever gekomen maakten we er gebruik van om samen onze middagkost binnen te slaan. Velen waren te moe om iets stevigs op te eten, en vergenoegden zich met eenige beschui ten in wat wijn te doppen. Indien alles zoo bleef meevallen zouden we Brazza vandaag nog gemakkelijk kunnen berei ken, de baan werd immers beter en bree der. Maar de mensch wikt en God be schikt... Te Dolisie hadden we in de kapel die in opbouw is nog een voörraad van 400 liter essence liggen. De camion die deze post het eerst bereikte was belast het gaan op te laten. Alhoewel wij de twee de vertrokken werd ons dia taak bescho ren. Dolisie is een ïrisch Europeesch cen trum, het uiteinde van de spoorweg die het binnenland mat Brazza en ook met den oceaan verbindt. Het leger heeft er ook zijn nederzetting. De missionarissen hebben er enkel een frissche kapel, die zij op hun rondreizen aandoen. Reeds hadden we onze essencebakken gevuld en de vaten op onzan wagen ge laden, wanneer we nog steeds uitkeken naar de komst van de andere camion die we in een dorp hadden voorbijgestoken. De paters hadden ons teeken gedaan van door te rijden zooda we niet de mins e onregelmatigheid vermoedden. Tegen 11,30 uur, zagen we dan ook tot onze groote verwondering 2 van hen te voet aankomen. Wa; was er gebeurd Het roulement van de transmissieboom was verbrand. Ze kropen op onze camion en we re den de anderen te gemoet. Om de auto tot Dolisie te kunnen brengen werd het roulement losgevezen en de au o aan on- iJe camion met een kabel gevestigd. Na een half uur stonden we me; de 2 wa gens voor de kapel. Het roulement werd losgemaakt, in essence gewasschen om de werkelijke oorzaak nauwkeuriger na te gaan. Daar we het niet los kregen moes en we beroep doen op de hulp der Fransche garagisten die hier weinig mis- sionarisgezind zijn. In de garage van het leger, stonden ook Chevrolets zij konden bij /jnder- vinding die breuk, hel eenige defect aan die anders op alle gebied» zoo goede ca mions. Zij hadden er zich tegen voorzien door eenigen van die s'ukken in voor raad te nemen en leenden er ons een zon der te veel moeilijkheden. Triomfantelijk kwamen we er mee naar de kapel en t< gen 4 uur stonden onze twee wagens weer reisvaardig. Alhoewel de avond reeds begon in te vallen dach'en w; aan geen nachtrust en vatten vroolijk de 409 Km. aan d c ons van Brazza nog scheiden. Van nu af wisselden de boschstreeken met de uitgc- strek'e broussevslden af. Regelma ig de den we dorpen aan, waar de inboorlin gen reeds kikonge begrepen en spraken. Aan den gezich seindsr zagen we gedu rig weerl cht.n d:e ons nochtans niet schenen in te halen, maar ons enkel he heerlijke schouwspel verschaf'en van een prachtig vuurwerk da telkens de zwaar bewolkte hemel heelemaal verlichte. On ze chauffeurs werd vermoeid en ook wij j konden niet langer aan den slaap weer staan niettegenstaande de hevige schok- i ken die de cam on ons af en toe toe- bracht. Tegen 10.30 uur s opten we voor de eerste maal. T VERVOLGT. AAN EEN TWEE MAAL GETEISTERDE IN T BIJZONDER EN AAN AL DE GETEISTERDEN IN 'T ALGEMEEN. Onder de brieven die ik decs week ontving was er een geschreven door een tweemaal geteisterde. Nadat deze geteisterde de schandelijke behandeling dër oor'.ogsgeteisterden aan de kaak stelt en dit met kennis van za ken deze mensch kan ten andere van ondervinding spreken stelt hij mtj een vraag en vraagt om raad. Die vraag is of h>-; onmogelijk is het geld der oorlogsgeUisterden te deblok- keeren. Dan zouden die menschen kan nen herstellen MET HUN EIGEN GELD. Op die vraag, vrienden geteisterden, hebben de Communisten, bijmiddel van hun propagandaschrift t Ajuintje» ge antwoord, waar ze schrijven da; het «al leen de «bokken» ziin die janken maar dat minister Terfve den voorrang geeft aan de weerstanders en de politieke ge vangenen en nie aan de rijke sloebers die onder hun talrijke eigendommen er één geteisterd hebben. Verstaat ge die taal ge'eisterden Ge zijt geen commu nisten maar rijke sloebers en dus... Zéro francs et Zéro centimes De opstellers van «'t Ajuintje» mogen gerust weten dat die verdediging van Terfve een groote lachbui heeft verwekt. En van «'t Ajuintje» gesproken... daar ook beschuldigen ze de C. V. P. van de huishuren le willen verhoogen. De huishuurkwestie is inderdaad be sproken in het stud ecomité omdat het s udiecomité der C. V. P. ALLE vraag stukken en die van ALLE standen ook van deze categorie menschen die van de huishuur moeten leven na een spaarzaam en werkzaam leven be spreekt. Doch er zoo maar op los schrij ven dat al de-huishuren 100 t.h. moeten verhoogen en dat zoo'n wetsvoorstel reeds ingediend is Da's alleen maar be doelt om de werklieden op te hitsen te gen de C. V, P. Nteen, hceren Commu nisten, dat pakt niet De leiders van de C. V. P. zijn veel a wijs en democra tisch genoeg om nie te doen zooals U schrijft. Spijtig vooffc/'; hé i Ge z'öudt zoo graag ie s vinden om er de C. V. P. eens door te halen. Ge zoudt zoo graag zien dat een ander dwaasheden doet om uw eigen dwaasheden te dekken. Gij ge voelt da ge aan het achteruitkrabben zijt, dat ge met den dag aan sympathie verliest en da. de massa uwe groote muilzetterij» beu wordt. Een groote lan taarn en een heel klein lich'eken, da's uw partij. Schrikaanjagen en tieren zijn uwe twee eenigste en geliefkoosde politieke wapens. Doch, ook da; pakt niet meer bij deze menschen die ge zoo graag den naam vfih reactionairen geeft. Inderdaad het getal reactionairen tegen de commu nistische gestapo manieren stijgt met den dag. Vergeet niet dat ook kalme en recht geaarde menschen eens moe getergd zijnj Het uur is nakend dat de C. V. P. niet alleen in de gemoederen der meerder heid zegeviert maar ook mees'er wordt van de straat Die tweemaal geteisterde vraagt' me ook om raad. Hewel da's heel moeilijk in deze zaak raad te geven. Moest ik communis: zijn ik zou u heel gemakkelijk kunnen raa geven. Veronderstel eens dat al de geteis- 'erden communisten zijn en dat de minis ter van oorlogsgeteisterden ne C. V. P.ër is. Wat zouden de geteisterden doen I Nu, ik ben geen communis; en de ge- teisterden zijn het ook niet en de minis ter die is er wel een... Wat raad Houdt u paraat, ter daad Wcest cordaat I komt op straat en eisch; Uw recht Om te sluiten stel ik ook een vraag Wat verschil is er tusschen een econo misch collabora'eur en een oorlogsge'eis- terde Om er niet lang naar te zoeken zal ik zelf antwoorden Ne collaborateur is iemand die vóór den oorlog weinig of nie s had en nu al les. Ne geteisterde is iemand die vóór den oorlog welstand had .n nu nie'.s. Ne collaborateur heeft ne minis er en een Ministerie die met d;e Minis'er ac- coord is om de collaborateurs te verde digen. Ne geteisf.ercb hejf. ne minister en een ministère die met die Minister ac- coord is om de geteisterd en te verwaar- loozen. Ne collaborateur ontvang; vergunnin gen om nog altijd meer en meer te ver dienen. Ne ge eis'erde kan nie: heropbouwen en dus ook niets verdienen en niet mee helpen aan de productie. Ne collaborateur heeft geld en geld is machtig ook bij menschen die van rijke sloebers schrijven. DE AFSCHAFFING VAN DE BIJSOLDIJ AAN DE OORLOGSVRIJWILLIGERS Volksvertegenwoordiger Rey stelde aan den minister van Landsverdediging de vraag waarom eigenlijk de bijsoldij aan de oorlogsvrijwilligers afgeschaft werd. Hierop verstrekte de bevo;gde minis ter het volgende antwoord Bij om zendbrief van dd. 29 Mei 1946 werd de bijsoldij gehandhaafd ten ba e van de vrijwilligers die na 31 Mei 1946 ver plicht onder de wapens werden gehou den- Alleen de oorlogsvrijwilligers die on der de wapens gebleven zijn me; het doel carrière te maken bij het leger, heb ben, met ingang van 1 Juni 1946 opge houden de bijsoldij te trekken. Er is hier dus wezenlijk geen sprake meer van oorlogsvrijwilligers, doch van militairen die verlangen bij de kaders van het leger te blijven. Op hun aanvraag konden alle Oor logsvrijwilligers gedemobiliseerd wor den behalve de militairen die om diens redenen verplicht onder de wapens ge houden werden en voor welke, zooals gezegd, de bij soldij wordt gehand haafd. BIJ HET VERTREK VAN DHR RIJCKMANS uit CONGO DE GOUVERNEUR-GENERAAL NEEMT AFSCHEID VAN ZIJN ADMINISTRATIE De Voorlichtingsdienst van het gou vernement-generaal deelt mede Gouverneur-generaal Rijckmans, heeft op zijn residentie den opperbevelhebber der gewapende macht, den secretaris-ge neraal ontboden om hen voor te stellen aan den vice-gouverneur-generaal Jun- In een korte toespraak sprak de gou verneur zijn dank uit voor de nauwe en trouwe samenwerking gedurende de vele De vice-gouverneur-generaal gaf daar na uiting aan zijn bewondering voor de grootsche taak van den h. PRyckmans. Hij verklaarde alles in het werk te zullen stellen om deze taak met dezelfde wils kracht tot een goed einde te brengen. Tenslotte vertolkte dhr Preys, gouverneur die de funcies van secretaris-generaal te voorloopigen titel waarneem', de gevoe lens van spijt van al diegenen, die onder leiding van den h. Rijckmans hebben gewerkt. Hij gaf aan den h. Jungers de verze kering dat zij allen met toewijding ver der zouden ijveren voor het welzijn van de kolonie. C. V. P. BERICHTEN DE C. V. P. EN DE VERHOOGING DER HUISHUREN Een franschtalig blad had het gerucht verspreid dat de C. V. P. een wetsvoor stel ging indienen, waardoor de eige naars gemachtigd worden de huren met 100 0/0 te verhoogen. Onmiddellijk protesteerde de Kamer- groep van de C. V. P. tegen dit gerucht. Dat belet niet het communis isch pro- pagandaschrifr t Ajuintje» dit nieuws over te nemen en te bevestigen dat de C. V. P. een wetsvoorstel heeft neergelegd. Eens te meer geven de communisten aldus blijk van hunne kwade trouw. Dat pakt echter niet meer. Onze werklieden weten wat ze aan de communistische agitatie hebben. Zij we ten dat ze van een leugentje niet vies zijn. UITBREIDING VAN DEN BELGISCHEN BEZETTINGS SECTOR IN DUITSCHLAND Belga deel; mede Hoewel bevoegde kringen zich er van onthouden het te be- es'.igen of te ontkennen, schijnt he; wel da; de Belgische bezet :ingss;ctor in Duitschland belangrijker .naar het Oos ten zal worden uitgebreid wanneer de tweede Belgische divisie naar Dui.sch- land zal vertrekken. Volgens berichten uit ernstige bron zou de nieuwe Belgische sector zich tot voorbij Paderbom, waar- cshijnlijk tot aan de Wezer uitstrekken. Deze verdieping van den Belgischen scetor zou het gevolg zijn van een schik king van zuiver militairen aard, tusschen de Belgische en Engelsche autoritei Zij zou de tweede divisie die wij naar Duitschland zenden in staat stellen ge schikte kan'onnementen te bezetten in een deel van Duitschland dat niet ver woest is, en waar de levensvoorwaarden nog betrekkelijk gemakkelijk zijn. Niets zou definitief zijn vas'gesteld. zoo zegl men, maar deze regeling zou verhinderen dat de bezetting een te zwa re las; voor ons land zou worden. In militaire kringen' verklaart men voldaan te zijn over de besprekingen waartoe het initiatief door Groot-Brittanic zou zijn Ajuinen filosofeeren Ne geteisterde heeft geen geld en wie en geld heeft is van geen tel ook niet bij de mannen van het slag van «'t Ajuintje Vrienden geteisterden, heb' ge t beet Bokken janken niet Bokken kunnen stooten PIERLALA. Nu hebben de Co-comunis'.en mij toch doen lachen. Sedert zij allemaal in den Senaat (op een uitzondering na) voor Van Glabbeke stemden die de groote liberale collaborateurs wilde doen vrijspreken voelen zij waarschijnlijk dat moeten spreken maar niet in het O F-F 1 ken waar over de stemming Van Glabbeke niets te vinden is. Oh! de groo te vaderlanders die al de zwarten (niet rooden) zouden willen verniettigen Reeds twee strooibiljetten zag ik se dert Zaterdag. Deze morgen. Maandag, vond ik er eentje onder mijn deur. Bert tracht al de schuld op dc C. V. P. te schuiven Natuurlijk Van Glabbeke moest er maar van zelf uitge trokken zijn O gelukkige onnoozel- heid Hoe bezadigd I Wat verder be weert hij dat «met de C. V. P. in de re geering de ckonomische kollaborateurs aan hun straf ontsnappen Nu waren zij er niet in; maar de coco's wel. «Zie daar hel paradiscale (en het komische) van de geschiedenis (B. V. H. 't Is om een houten peerd te doen pis sen. Ze zitten in de regeering en werken ze tegen. Zij schreeuwen «dood aan de zwar ten» en zij stemmen voor de beschermer van de collaborateurs. Zij smijten 's nachts de ruiten uit bij van Herrewe- ghe en ze jagen hun partijgenoot die niet voor den kollaborateurbeschermer Van Glabbeke heeft gestemd (wa! zij allemaal hadden moeten doen) de deur uit. Ho logica 't Is zeever... in pakjes en zij willen dat aan de menschen wijs maken Me; wie houden zij den aap. Op "t laatste bladzijdeken zeggen zij zelfs dat «de kommunisten volledig het geloof vrij laten «ja zelfs (pas op lezer, houdt u vast...) de geloofsvrijheid ver dedigen». «Dat het geloof vrij is in Rus land, de kerken open en de priesiers on gedeerd Kunnen zij ons niet zeggen hoeveel er nog overschieten Maar dat zij daarboven in vetten druk durven zet ten «gij liegt Mijnheer de onderpastoor» is er al het bewijs van. En 't is een paro chiaan die dat schrijft: 'k zou hem wel eens willen kennen t moet zeker nen goeicn zijn. Hij is zeker nooit over de Zeebergbrug gepasseerd als er daar op den muur gekalkt s ond Godsd:en.-i is opium voor 't volk. Lees eens t evange lie van verleden Zondag... witgekalkte graven. A. JUIN. 'T AJUINTJE De Communisten beginnen reeds met de campagne voor de gemeenteverkic- zingen- l t u Hun eers'.c propaganda schntt is be neden gehalte een hoop dwaasheden en persoonlijkheden die de laagheid en de armoede van hun programma moeten helpen dekken. De C. V. P. vooral moet het verdu ren. Het is de C. V. P. die de regetnng heeft doen vallen. Alsof iedereen niet wis dat de regeering door innerlijke ver rotting is uiteengevallen, alsof iedereen niet wist dat de afwezigheid bij de s cm- ming van een communist die liever met zijn madammeke was gaan wande len in de groot stad de naaste oor zaak was van dien val Als 't Ajuintje op den ingeslagen weg voortgaat, zal het met t Ajuintje varen als met het O. F. blad. Niemand leest zulke vieze dingen. DE VERLENGING VAN DEN SCHOOLPLICHT EEN EERSTE GED AC HTENW1SSELIN G Maandagmorgen werd onder voorzit terschap van dhr Vos, minister van Openbaar Onderwijs, een vergadering van pcrspnaliteiten uit het onderwijs ge houden, die de te nemen maatregelen hebben onderzocht met het oog op de verlenging van den schoolpl.cht. Verscheidene standpunten werden uit - eengezc'.. Dhr Deveux, uil het Technisch Onderwijs, was van oordeel dat het technisch onderwijs bijzonder is aange wezen om het overschot der leerlingen op te slorpen dat tengevolge van de ver lenging van den schoolplicht zou ont staan. Dhr Libois, senator, bepleit e het standpunt van het studiecentrum voor de hervorming van het Belgisch onderwijs, d.w.z. voor de oprich'ing van een uit erst soepele.i eenhcidsschool voor leerlin gen tot 16 jaar. Dhr Coulon. opvoedkundig adviseur bij het ministerie, vroeg de hergroepee ring van alle onderwijsgraden voor de jeugd van 1 2 tot 16 jaar in twee cyclus sen, een oriëntale-cyclus voor de leer lingen van 12 tot 15 jaar. die leergan gen zou omvatten gesteund op drie for mules, die nagenoeg overeenstemmen met de thans bestaande: I een Grieksch- Latijnsche afdecling 2) een moderne afdeeling; 3) een voorbereidende techni sch: afdeeling, en tenslotte een volma- kingscyclus, na den leeftijd van 1 5 jaar. De minis'er zegde dat binnenkort een nieuwe vergadering zal gehouden wor den. DE RAVITAILLEERING AARDAPPELCONTRACT AFSLUITE VOOR 25 JULI Het ministerie van RavitaiUeering deelt mede dat het uits'el voor het afslui'en van een aardappelcontTact tot 25 Juli e.k. werd verdaagd.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1946 | | pagina 1