PATEK VEKBHREKEfl S,J. vertelt, PIERLALA DE GAZET VAN AALST EN OMSTREKEN Rummer 57 BURELEN Kei-schijnt den Donderdag en Zondag van iedere week'. Donderdag 17 Juli 1947 Kerkstraat 9, 'Aalst. Telef.;: n. 114. P. C. n. 881,72. - 4e Jaarg. 1,25 Ir. 't Ar. 19de Vervolg. Thans lelt Bombay 150.000 katho lieken. De ma erialistische inslag van de naoorlogse periode heeft zich ook hier sterk doen gevoelen en de houding van 'de blanken was niet altijd n reclame voor het Westen, waarmee de kerk var. zelfsprekend vereenzelvigd wordt door de Indiërs. Zijn er n aantal Afvalligen bij de Katholieken, de godsdiens zin van de hogere Hindoe-casten heeft ook 'n flinke deuk gekregen en bij de rij ken die ook grotendeels niet meer aan tempelbezoek doen, is de slogan: «Pro fileert van 'c leven. Onze trouwe christenen daarentegen zijn zeer vurig. De gewone Zondagsmis, gelezen en met preek, neemt ongeveer één uur in be slag, de hoogmis anderhalf uur wij .vinden dat ongewoon, t kan doorgaans niet vlug genoeg gedaan zijn, zo oorde len zij niet, zij houden immers erg veel van godsdienstige plechtigheden. Op een avond, juis vóór slapenstijd, dringen klanken van een weeklagende stem. telkens beantwoord door een koor, vaag tot me door. De zang word duidelijker en schijnt te naderen.Nieuws- gierig kruip ik mijn venster op en zie in de ver e fakkellicht dat zich in de rich ting van de High-School beweegt. De hele stoet word, gemakkelijk in ogen schouw genomen in de flikkering der likkende vlammen.Enkele mannen dra gen 'n soor kist op hun schouders, n mooi donkerrood baarkleed, met zilver fcn gouddraad bewerkt hangt er drape rend overheen. Eén man, 'k veronder stel dat he de priester is, gaat voorop, zingt telkens een vers voor en met volle foorst worde het beantwoord door het ganse gevolg van ongeveer 50 mannen, er was geen enkele vrouw aanwezig. Behalve dal het 'n beetje ruw en luid ruchtig geschreeuwd werd en dat de toon ook wel niet die innigheid van on ze dodenpsalmen weergeef, tenminste voor een wes ers oor, voelde men toch "de religieuze sfeer en 'n zekere geheim zinnigheid rond die uilvaartzang. Ik kon er geen klap van verstaan, 't was in \t Hindi of Moai. maar de melodie heeft met brokstukken in mijn geheugen ge ze en, jammer genoeg kon ik ze s an derendaags niet helemaal meer stuëren. De hele stoet was begeleid door 'n jeep met vier wakkere Indische poli tieagenten, mannen met blauw vestje, 'n gummistok, soms n geweer en n Engelse helm als dekscheel. Ge moet we len dat er toen in Bombay vanaf 7 u 's avonds niemand meer op s raat mocht wegens de politieke troebelen je mocht dan wel op eigen verantwoor delijkheid de s ad in maar dan kon je op eigen verantwoordelijkheid van de politie ook 'n kogeltje door je huid krij gen. Na 7 u. hoorde men zo goed als geen auto's trams in geen geval meer rijden en was er geen mens meer »te zien. Zo begrijpt U de ongewone verschijning van de gewapende macht bij het uitdragen van 'n dode. Was het een Hindoe of 'n Moeslim, ik weet hei niet. Indien het 'n Hindoe was, hebben ze het lijk naar 'n crematorium gebracht, vermits zij hun lijken verbranden. De Moeslims begraven ze, geloof ik, ol werpen ze in hun dodentoren, maar l< ben daar niet zeker van. In elk geval, rond middernacht kwam het gezelschap terug, bevrijd van zijn droeven last, weer onder het zingen van liederen op *n meer uitgelaten ioon, de hoge noten werden fel beklemtoond. Het was niet vergelijken met het hemelse uitvaar lied, waarmee onze doden naar hun laatste rus plaats worden gedragen, het «In Pa- radisum» waarin onze Moeder de Kerk iets van haar uitbundige vreugde laat doorzinderen, omdat weer n ziel van één harer kinderen, in triomf, door de Engelen begeleid, hei hemels Jeruzalem mag binnenschrijden. Een onzer dagelijkse tochtjes was het hospitaal op 1 0 min van St. Xavier's waar onze marconist 'n operatie had ondergaan en "n paar dagen in Ie vensgevaar verkeerd heeft. Dinsdag was hij er zo goed als door, maar geen mens op de boot, noch van de Agency wist er iets van af. De schuld lag natuurlijk bij de laa sic die voor het personeel van de maatschappij moet instaan. Toen ik het nieuws zelf ging brengen schappij onverantwoordelijk. Of gaaïi zaken dan boven 'n mensenleven 7 Vrijdag gaan we voor het afscheids maal naar de booi, de kapitein hield er aan, waar we dan ook graag op tn gingen. We hebben dan 'n punt gezet achter de vele uren' van gesprekken over de meest verscheidene onderwer pen. Die zes weken en drie volle dagen op de Themisto hebben m'n ogen leren opengaan vooy het bootsleven en, daar 'n heel andere en nieuwe kijk op gege ven dan hetgeen boeken me daaromtrent hadden bijgebracht. Het is n klein s uk- uit ons leven, dat ons lang zal bijbiij ven en waaraan we beste herinneringen zullen bewaren. Ondanks verschil van meningen en geloofsopva ting is de ver standhouding steeds in stijgende lijn ge gaan. Beslist de afscheidsgroet van ka pitein en eerste stuurman vergeet ik niet, zo oprecht en recht uit hun hart klonken hun woorden, op z'n Hollands «Nou, Mr. Verbraeken, ik wens u almachtig veel succes in Indië, da; is heus meend, recht uit mijn hart» waarop ik antwoordde Nou, kapitein, onzen warms en dank, en u mag er beslist van op gaan dat we u uwe bemanning niet ■geten, 'k wens u eveneens een verde- voorspoedige heen- en terugreis on der Gods hoede.» We mochten toch Bombay niet uit zonder eens geprofiteerd te hebben van een «tamtam^, 'n kleine koes met plooibare kap, waar ge met vier man benepen zit als haring in de ton en waar de vijfde desnoods nog plaats kan vin den op dooreengestrengelde benen. Na tuurlijk vragen de koe.siers gewoonlijk de helft te veel. Je moet dan ook zeer duidelijk afspreken van 'e voren en zien dat je gepast geld bij hebt. De drijvers kennen buitengewoon hun gespan en in de drukse straten wringen ze zich over al tussen door, zodanig dat ze wel eens in benarde posities geraken, maar hun paardjes zijn uiterst gevoelig aan den zweepslag of liever tik. want zelden moeten ze bru aal zijn tegenover hun ;e poney's. Staan ze echter werke loos te wachten op den hoek van n s raat of bezijden de brede lanen, dan mag 'n hlanke voetganger zich er aan verwachten dat hij met aandrang uilge nodigd wordt om in te stappen. Op de drukste ogenblikken van den dag bollen er met tientallen, zij vormen de midden weg tussen de trams die bes ormd wor den omdat ze te goedkoop zijn en de taxi's die eerder aangewezen zijn mannen met schijven. Het is in ieder geval *n prettig vervoermiddel, wanneer jens moe zijn met niet te veel haast en ondertussen de ogen de kost wil g> ven. PER TREIN NAAR CALCUTTA Zaterdag. 12 Oktober, om 4 u. 30. Victoria Station met pak en zak. 't Is erg druk, gelukkig onze plaatsen zijn gereserveerd. We zochten echter te ver geefs en vonden ze niet. De bediende van het reisagentschap lonkte even. «Kom» zei hij. Niet eigenaardig want hij had van Verbraeken «Vir Bachcn,. ge maakt. Dat klinkt nogal, niet Ze venten daar me, allerlei frui.t, ver frissingen, met ijs. snoep, sigaretten zelfs 'n rollende boekene alage biedt U het laatste snertromanne.'je van een of ander feuille onschrijver. 't Vertreksein weerklinkt, we trach en onze plaa sen te veroveren. De Indische treinen zijn breder dan de onze. We hebben 'n 2de klascoupé voor vier man: twee brede lederen banken beneden en boven elk van deze op 1.5 m. hoogte hangt er nog een, ach'er een haak: een maal dé slapenstijd daar, kan je die naar beneden doen klappen. Bij dag reizen is het coupé voor zes personen, soms ook wel acht. Daar zaten er al vier in als wij kwamen, maar die zou den voor de nacht afstappen. Zolang het nog licht is, zitten we te kijken naar het groie land: golvende vlakte me tal loze kudden, hier en daar 'n dorpje van lage donkere hutjes, en even daarbui.en, omringd door mooie loofbomen, n tempeltje, doorgaans niet groo maar scherp afgetekend door hun wi te ge vels. Hoe knoop je soms 'n gesprek aan; je bent aan de gang zonder dat je 't ei genlijk goed bewus bent. Wel, zo ging schrokken ze na'uurlijk nie weinig en het hier met die Indiërs, mannen van »n i van de bediende merkte heel scherp'de 20 naar de 50 jaar. Je kon het hen «Ne mens zouden ze la en creveren - aanzien dat he beschaafde mensen wa- DE CONFERENTIE TE >ARIJS. ONAFHANKELIJKHEID- AFHANKELIJKHEID- AANHANKEUJKHE1D- t Was conferentie te Parijs ert ze maakten ruzie. Molotov ging veroni- waardigd naar huis. Met Engeland en Frankrijk valt niet te praten. Deze twee landen liggen te veel onder den knoet Amerika. Amerika is anti-democra tisch. Nu zouden ze willen dat Rusland, niet alleen Engeland en Frankrijk, maar heel Europa aan Amerika zou helpen verkopen. Amerika zou Europa econo misch en op gebied van ravitailleri ONS NIEUW MENGELWERK. In ons nummer van Donder dag aanstaande beginnen we met de publicatie van ons nieuw Feuilleton. Het zal een werk zijn van de gekende schrijfster DELLY (M-) Meer daarover in ons nummer van Zaterdag e.k. JN VOORBEREIDING VAN WERELDOORLOG III DE VERENIGDE STATEN LEGGEN RESERVES AAN De Verenigde Staten hebben een zes- jarenplan da een uitgave vergt van 2 1/2 milliard dollar om reserves van oorlogsmaterieel aan te leggen, die moei lijk op het Amerikaans vasteland te vin den zijn, en die van vi aal belang zijn indien een derde wereldoorlog moest komen uit te breken-, aldus werd Zater dag verklaard door de adjunct-minis er van Oorlog, Kenneth Royal. 111I<TV„ Kenneth Royal zeide verder het ge- steuhem**Deze°steuiT zou be aald worden'bruik van petroleum uit het Midden met de onafhankelijkheid der kleine sta- Oosten moet worden aangemoedigd ten en als slotsom zou Amerika over heel Europa den baas spelen. Rusland, het land der ware democratie, kan zulks niet dulden. De liefde van Rusland, ook tegenover het Westen van Europa is zo groot dat het zou bereid zijn ook hier het commu nistisch paradijs te komen vestigen, zelfe egen den wil in der nog niet begrijpen de volkeren en naties. Engeland en Frankrijk bezien de hulp door Amerika aangeboden met een heel andere bril en zonder, na het vertrek van Molotov, te gaan slapen nodigen ze 22 landen uit tot een nieuwe conferentie om het Amerikaans voorstel verder te bespreken. Veertien landen zijn nu op deze nieuwe conferentie te Parijs aanwezig en to hiertoe schijnt alles van een leiën dakje te lopen. Rusland is natuurlijk afwezig. De andere ontbrekende landen zijn er in gees met hart en wil, doch Rusland heeft ie tegen heug en meug een roode bril opgezet, de ministers de pen in de hand gegeven en gedicteerd hoe ze hur. weigering moesten formuleren. teneinde de uitvoer van de Verenigde S aten te kunnen beperken en grotere hoeveelheden voor het verbruik in het binnenland te bekomen, daar de petro- leumkwestie een der moeilijke punten van hei programma is». Hij schat hei dagelijks militair en burgerlijk verbruik van de Verenigde Staten in geval een nieuwe oorlog zou uitbreken op 8 mil- lioen petroleumvaten. De huidige pro ductie van de Verenigde Staten, zijnde 65 0/0 van de wereldproductie, be draagt slechts een weinig meer dan 5 millioen vaten per dag. zonder dat iemand er iets van af wee*, maar als het moest gaan om een lading van 10 Ion of om 1000 gulden, dan zouden ze de wereld overhoop zetten, i» 't Was een rake opmerking en 't moet ekennen, ik vond de nala'igheid van- ege de vertegenwoordigers der maat- ren, en één er van. die ons reeds lang sympathiek had bekeken, wist al gauw Zo staan de zaken op hedery De huidige toestand kunvgvJWc als ilgl samenvallen V Rusland komt aandraven met 't ge vaar da de onafhankelijkheid der klei nen dreigt. De landen die reeds af hankelijk zijn van Rusland hebben geen «onafhankelijkheid» meer te ver liezen en zijn er dan ook niet meer no dig op die conferentie. De landen, nog vrij van den Russis schen invloed en die graag hunne onaf hankelijkheid, ook in de toekomst be houden, zien het gevaar, dat weeral uit het oosten dreigt, in en weten dat de aanhankelijkheid met Engeland, Frankrijk en Amerika de zekerste waar borg hunner «onafhankelijkheid is. He is hoog tijd de ogen te openen. We staan zo ongeveer voor dezelfde toestanden als tien jaar terug, al 1937. T<?en ook ging er in het -oosten een stem op ter verdediging der kleine na lies. Prachige beschouwingen, grote woorden en dreigende gevaren werden gemaakt. gesproken en aangetoond. Maar... woorden zijn geen daden en wanneer ge iemand wilt inpalmen moet ge 'hem maar doen omkijken naar een inbeeldige vijand ach er hem. Binst dat hij omziet en zoekt is hij reeds overval len en overrompeld. Die slem. die bul derende stem van Adolf werd helaas geloofd, wie ze niet geloofden werden kor zichtigen genoemd. De rest en de bittere ontgoocheling kent ge. Op heden staan we identiek voor de zelfde grote en mooie woorden,, ver meende vijanden worden aangewezen en... de redding ligt voor de hand. Inderdaad, de redding ligt voor de hand. maar het zal er op aankomen welke reddende hand zal gegrepen wor den. Een toegestoken hand kan strelen of wurgen Het in nood zijnde Europa wordt weerom niet gered door woorden over democratie en onafhankelijkheid, maar wel door helpende daden en en eensgezinde samenwerking. «i De betekenis der woorden mag niet uit het oog verloren worden. We houden inderdaad van vrijheid en onafhankelijkheid. Deze kunnen d kleinere naties het bes behouden dooi HET BEWIJS VAN BURGER TROUW AFGESCHAFT DOCH VERVANGEN DOOR EEN GETUIGENIS OP HET BEWIJS VAN GOEDE ZEDEN Dhr Vermeylen, minis er van Bin nenlandse Zaken stuurde heden de om zendbrief aan alle bevoegde diensten, waardoor het bewijs van burgertrouw zal ophouden te bes'aan als afzonderlijk attest, om versmolten te worden met het bewijs van goed gedrag en zeden. Op dit laatse getuigschrift zullen de ontzettingen uit de burgerrechten door door de betrokkenen opgelopen, ver meld worden. Geen afzonderlijk be wijs van burgertrouw zal dus niet meet afgeleverd en ook niet meer mogen ge ëist worden. De verklaring betreffende de burger rouw zal alleen nog mogen geëist worden in de gevallen waarin voorlegging van een bewijs van goed gedrag en zeden geboden is. Zoals men weet heeft de minister van Binnenlandse Zaken deze nieuwe rege ling getroffen in overleg met de weer standsorganisaties. UITVOER VAN VROEGE PEREN Het miniserie van Landbouw deelt mede dat er vergunningen zullen afgele verd worden voor de uitvoer van vroe ge peren. De fruithandelaars die belang s'ellen deze ui.voer kunnen zich wenden tot de Nationale Dienst voor de afzet van Land- en Tuinbouwproducten, Wille- broekkaai. 4. Brussel, die hen alle ge wenste inlichtingen zal verstrekken. L'EGERNIEUWS VAN ACTIEVE DIENST IN VREDESTIJD ONTSLAGEN Het ministerie van Landsverdediging deel. mede De miliciens-universiteitsstudenten der klassen die deze van 1945 voorafgaan die een oproepingsuits el hebben gekre- als student in artsenijkunde, zullen niet meer onder de wapens geroepen worden overeenkoms ig artikel 4- 5 van W. van 25-6-47. Deze voorschriften betreffen enkel de miliciens- apothekers die nog niet zijn opgeroepen en niet degene dis reeds on der de wapens zijn. AANWERVING VAN 28 KLERKEN VOOR HET MINISTERIE van FINANCIEN Door her Vast Secretariaat voor wer ving van het Rijkspersoneel wordt, in de loop der maand Augustus 1947, een vergelijkend examen ingericht, dat he in het Nederlands, hetzij in het Frans kan afgelegd worden, met he oog op de toelating tot de proefitjd van 28 klerken 17 Nederlandse en 1 I Frans- alige) ten behoeve van het Bestuur der Thesauri-: en Staatsschuld (Ministerie van Financiën). Voor nadere inlichtingen kunnen de belangstellenden zich wenden tot he Vast Wervingssecretariaat, 29. Middag- lijns.raal, te Brussel 3, waar de aanvra gen ten laatste op 9 Augustus 1947 die nen toe tc komen. PAKJES VOOR DUITSLAND. Dank zij de welwillende tussenkomst der Amerikaanse overheid is het van nu af mogelijk een pakket te laten gewor den aan noodlijdende familieleden of kennissen in bezet Duitsland. Men hoef', slechts de som van 470 fr. (vierhonderdzeventig) te storten op de postcheckrekening 45.97.34 van Ca- ri as Catholica, Guimardstraat 5, te Brussel, en tevens leesbaar op een kaart adres van afzender, bestemmeling en aard van pak te melden. Er zijn twee soorten pakket en der tien kgr. eetwaren en vijf kgr textielwa- waaronder twee wollen dekens. Deze zendingen kunnen binnen de twee maand besteld in de Amerikaanse, Engelse, Franse zone en Berlijn. te zeggen dat hij oud-s udent was van hunne aanhankelijkheid bij grote en be- onze universiteit van Madras, geen ka-trouwbare naties. Aanhankelijkheid i« tholiek. maar de grootse eerbied en ge- geen afhankelijkheid en aanhankelijk ncenheid bleef hii koesteren voor dtt.heid kan heel goed samengaan me, on paters. 't Vervolg afhankelijkheid, PIERLALA. WANNEER DE WEDERUITRUSTINGSBONS VOOR DE LANDARBEIDERS? In de kringen der landarbeiders heers-, een begrijpelijke ontevredenheid over het lang uitblijven van de uitreiking der wederuilrustingsbons. Waar de arbeiders uit de nijverheid reeds land genieten van bedoelde bons. is dit nog niet het geval wa betreft de landarbeiders. Deze arbeiders hebben dk lastigste arbeidsvoorwaarden en de laagste lonen. Ze hebben de grootste gezinnen en geven levenskracht aan het land. Er heerst dan ook een grote mis evre- denheid bij deze arbeiders en een sterke neiging om het landbouwwerk te veria- ten. i Indien aan de rechtvaardige eisen geen voldoening geschonken wordt, zal de landvlucht zich voltrekken en zal het land hiervan de gevolgen moe.en dragen. Het ware dan ook gewenst dat de landarbeiders in de toekoms op gelijke voet zouden behandeld worden als dc nijverhcidswerklieden. Zodoende zal een onbetwistbare sociale rechtvaardig heid hers eld worden DE REPATRIËRING VAN BELGISCHE LIJKEN UIT DE SOVJET-ZONE GOEDE EN SLECHTE LIJKEN. Van G. des Marez. correspondent van {(Belgas. Twee jaar na haar aankomst te Ber lijn heeft de repa riëringscommissie het opsporen van de overlevenden en van inlichtingen omtrent de overlede nen, tot een goed einde gebracht. Thans vat zij het pijnlijkste deel aan van haar opdracht het erugbrengen van het stoffelijk overschot der op vijandelijk grondgebied overleden Belgen, naar het vaderland. De zopas gerepatrieerde lij ken van 23 militairen waren de eerste, die uit de Russische zone naar Belgie konden teruggevoerd worden. De missieledën loven eenparig de goede geest waarvan de Russische au o- riteiten bij het verlenen van de nodige verkeersvergunningen. hebben blijk ge geven. Hierbij mag niet ui het oog wor den verloren, dat reeds bij de aanvang van de ontgravingen een probleem is gerezen: moeten al de in de Russische zone begraven Belgen zonder onder scheid naar de Franse begraafplaats te Berlijn-Frohnau overgebracht worden, om ze daarna naar Belgie te repatriëren naar gelang dc mogelijkheden Of is het te verkiezen de overledenen uit te zoeken en bij het repatriëren een priori teit te kennen aan hen. die in Dui sland vermoord, terechtgesteld, gevangen ge houden of gedepor eerd werden, en hei stoffelijk overschot van politieke delin quenten en «vrijwillige arbeiders» voor- loopig ter plaa se ie laten en deze des noods later te ontgraven. Deze laatste oplossing scheen op het eerste gezicht de rechtmatigs e en de meest afdoende. Thans wordt ech er be vestigd, dat zij niet kan toegepast wor den, en wel om de volgende reden het valt vermoedelijk ie betwijfelen, of dc Russische autoriteiten er zullen voor te vinden zijn, tweemaal ach ereenvolgens vergunning te verlenen om op dezelfde plaats tot on gravingen over te gaan. Dus moeten al de lijken teruggebracht worden, ofwel moe men er van afzien later tot nieuwe ontgravingen over te gaan. He sorteren geschiedt echter slechts op het ogenblik van het vertrek naar Belgie. Voorlopig zullen al de lij ken te Frohnau ter aarde besteld wor den. Het is van zelfsprekend dat d: lij ken van hen, die Belgie niet tot eer heb ben gestrekt, niet mogen vermengd wor den met die van onze martelaren en van onze helden Zij zullen op een afzonderlijk: plaa s begraven worden, zonder militaire eer. Men had aanvankelijk geen flauw begrip van de omvang van de taak. waarmede de missie werd belast. en schatte he aantal te repatriëren lijken in de Russische zone op 4 a 5.000. De laatste opsporingen hebben dit cijfer ongeveer verdubbeld. He kan wellicht jf jaar duren, dit alvorens de laatste der ginder overleden Belgen naar het vaderland zal gerepatrieerd zijn. De re- pa riëringscommissie is nochtans actief, en goed samengesteld. Aan haar hoofd staat majoor C. B. R. De Praetere, bij gestaan door majoor C.B.R. J.. Wolf en Mej. Leïrique.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1947 | | pagina 1