DE fiAZET VAN AAL
Welke School kies ik
voor mijn Kind
PIERLAL
HET VAM
ARBEIpERSJElfGP
PE
EN OMSTREKEN (Verschijnt den Donderdag en Zondag van iedere
Nummer 67 Zondag 20 Augustus 1950
BURELEN KerEsïraaï 9, Aalst Telef.n' 24.114 P.C. n' 881.72 7' Jaarg)
VOLKSE OPVOEDKUNDE
(Familiale Kronijk voor Opvoeding en Onderwijs^
'T VERLOF LOOPT TEN EINDE.
Beste vaders en moeders, vandaag
willen wij even samen praten, kalm en
bezadigd, enkel en alleen op het oog
houdend het geluk 'het tijdelijke en
het eeuwige van uw kind, over de
KEUZE VAN DE SCHOOL voor uw
kind, namelijk.
Het zomerverlof iloopt naar zijn ein
de. Ge zult weldra een school moeten
kiezen voor uw jongen of voor uw
meisje in geval het tot nog toe met
schoolliep. Indien uw kinderen reeds
school gingen zult gij voor de gewe
tensvraag gesteld worden koos ik de
goede school voor mijn kinderen
Men kiest geen school zoals toen een
kostuum, of een paar schoenen kiest.
Het kostuum wordt gedragen.de schoe
nen ook. Beide verslijten en worden
weggedaan. Zij laten geen sporen na
zelfs als was het kostuum wat nauw of
wrongen de schoenen ietwat. Men ver
andert van schoenen en van kostuum
en men staat weer in 't nieuw. Het ou
de is voorbij en vergeten.
Zo gaat het niet met de school. Men
kiest een school. De kinderen verblij
ven er gedurende de jaren dat ze
schoolplichtig zijn. Maar... alhoewel
de school niet meer bezocht wordt, ze
heeft sporen nagelaten, zowel op licha
melijk als op verstandelijk en vooral
op zedelijk gebied, op gebied van vor
ming tot mooie, deftige mensen, een
christen ideaal dienend of niet en er
naar levend of niet Een school is geen
kostuum, geen schoenen die men
koopt, verslijt en wegdoet, zonder dat
ze enige blijvende invloed uitoefenen
voor de toekomst...
GROOT BELANG VAN DE KEUZE
VAN DE SCHOOL
Indien het schoolprobleem niet van
zeer groot belang ware, zou er niet
zoveel over geschreven en gesproken
worden; dan zou dat schoolprobleem
niet in alle regeringsprogramma's wor
den opgenomen. De school vormt de
natie, vergeten wij dat niet, de school
en het gezin zijn de hoekstenen waarop
een natie gebouwd wordt. Goede ge
zinnen, goede scholen, goed volk,
goed land, gelukkig land Wie de
schooi! in handen heeft heeft de toe
komst van het volk in handen. Wij zijn
het niet die zulks zeggen maar dezen
die aan het roer van het land staan of
die tegenover de bevolking een verant
woordelijke taak te vervullen hebben.
School is school, zeggen sommige
mensen. Als dat waar wezen zou zou
den de «grote» mannen zich niet zo
veel bekommeren om de school en met
de schoolkwestie I School is niet
school! De school is wit of zwart, nooit
kleurloos Men komt er, na er zoveel
jaren in verbleven te hebben,... ge
kleurd uit wit of zwart, om nu maar
die kleuren te noemen Trek nu zelf
de conclusie... en ga in uw eigen na
wat de school bij u nagelaten heeft,
welke stempel zij op al uw doen en la
ten heeft gezet en ...zeg me dai is
school ....school
EERST DE KINDERTUIN....
DAN DE LAGERE SCHOOL.
De leerplicht vangt aan vanaf hef
jaar in hetwelk het kind zes jaar oucl
wordt. Vroeger «moet» het kind niet
naar school, 't Is nochtans goed de
kleintjes van drie tot zes jaar de Kin
dertuin te laten volgen, niet om er te
leren, maar om er te gewennen zich te
gedragen zoals ze dat zullen moeten
ails het eens «voor goed» wezen zal, op
de lagere school.
Vrijheid van keuze voor de school
brengt mede grote verantwoordelijk
heid inzake keuze. Dwang vermindert
de verantwoordelijkheid inzake keuze.
Dwang vermindert de verantwoorde
lijkheid of laat ze helemaal wegvallen.
DE BESTE SCHOOL
IS NOG NIET GOED GENOEG!» P.R.
HET DOEL DER SCHOOL...
Sommige mensen zeggen school is
school en ze zenden hun kinderen
naar de eerste de beste schooi, naar
de dichtst bijgelegen school, naar de
school die bezocht wordt door de kin
deren van de géburen, naar de school
hun aangeraden door X, Y of Z. Neen,
dat is niet het goede systeem. Wij moe
ten weten naar welke school wij onze
kinderen sturen en waarom we zulks
doen.
Voor wat het leren aangaat kunnen
wij zeggen de school, school is. In al
de scholen wordt hetzelfde prograrrv-
m|a gevoegd. Het Staatsprogramma
aangepast waar het moet en kan. Doch
vergeten wij niet dat op school niet al
leen geleerd wordt. Er wordt nog veel
meer en vooral veel meer gedaan... of
er moet veel meer gedaan worden dan
leren. Er moet in de school hoofdzake
lijk gedaan worden aan opvoeding, aan
zedelijke leiding, aan vorming van
hart, gemoed, geest en wil.
De uitslagen zullen in de ene school
al wat beter zijn dan in de andere mis
schien. Dat heeft weinig belang en
hangt van toch zoveel factoren af In
de ene school geeft men gemakkelijker
punten dan in de andere Hier is men
strenger, daar breder. Daar komt het
er allemaal minder op aan Wat van
binnen in gebeurt... daar is de hoofd
zaak.
Niet één school voldoet op alle ge
bied aan hetgeen wij wensen zouden
voor onze kinderen de beste is nog
niet goed genoeg Ten andere 't zijn
overal mensen die aan 't werk zijn en
mensenwerk is steeds onvolmaakt.
Maar wij moeten trachten de school te
kiezen waar op de best mogelijke ma
nier naar het beste gestreefd wordt
onze kinderen op te leiden de ón
ze, en we spreken hier als gelovige
mensen, tot verstandige, wilskrachtige,
gelovige jongens en meisjes, die in het
latere leven hun gang zullen gaan als
christen mens, die de familietraditie
zullen voortzetten, zoals wij deze van
onze eigen ouders hebben voortgezet
christelijk en Vlaams.
EEN VERGELIJKING...
We willen een vergelijking maken
voor de doorsnee-lezer, die misschien
nog niet overtuigd is of ons nog niet
verstaat of wil verstaan.
Uw kind isi in stervensnood. Wa^
doet ge De dokter halen, de specia
list. 't Mag kosten wat het wil, ge wilt
zult uw kind redden. Dat is uw
plicht als vader en als moeder, zegt
e en ge hebt gelijk. Alles wilt en zult
;ij opofferen om uw kind weer gezond
te maken.
Doen wij nu de vergelijking met zijn
zedelijke opleiding Gij wilt als ouder,
om 't even nu welke filosofische over
tuiging gij er op nahoudt, uw kind op
leiden tot een flink, deftig mens die
zijn stuk zal staan later en treffelijk
door de wereld komen zal een jon
gen of een meisje waarop ge fier zult
kunnen zijn.
Akkoord, Om het zover te brengen
met uw kind moet gij de «specialist:
opzoeken die uw kind tot daar brengen
kan... met de meeste kans op welluk-
ken. Die specialist is: de goede school.
De school waar goed geleerd wordt en
waar ook de zedelijke vorming van on
ze kinderen zal verzorgd zijn. Waa?
gans de vorming, gans het schoolwe
zen zal ingericht zijn op het einddoel
dat Gij betracht zoals het hierboven
werd beschreven.
Kies nu die schootl.
Gij zijt er verantwoordelijk voor.
Verantwoordelijk voor uw kinderen
zelf en voor God
OPVOEDER»
(Nadruk verboden).
MIDDENSTAND NIET
AKKOORD MET REGERING
Het bestuur van het Nationaal
Christelijk Middenstandsverbond, ver
gaderd op Woensdag 16 Augustus, na
kennis genomen van de samenstelling
der nieuwe regering.
stelt vast dat opnieuw geen re
kening werd gehouden met de recht
matige eis van een afzonderlijk Minis
terie van de Middenstand
is van oordeel dat de regering zo
als ze is samengesteld, slechts op het
vertrouwen van de middenstand en
van zijn sociale organisatie kan aan
spraak maken in de mate waarin ze de
spoedige verwezenlijking waarborgt
van de bijzonderste programmapunten
die door het N.C.M.V. bij de vorming
der vorige regering werden geformu
leerd;
waarschuwt de regering en het
parlement voor de gevolgen van een
politiek die de christelijke midden
stand nog langer de indruk zou laten
als tweede iangsburger^ te worden
j aanzien.
ZONDAG 20 O
UZERBEDE
VLAMINGEN
SLAG DER GULDEI SPOREN
f,25 fr. 't Nr
KIST 1950.
/AART
GEDENKT DE
jst 195(7 toogt
23ste maal naar
Op Zondag 2^ O
Vlaanderen voor de
Vlaanderen IJzervlafcfe ter bedevaart.
Deze 23ste bedevaart heeft dees
maal een zeer uitzonderlijk karakter.
Iedereen weet gene-eg waarom.
Mocht dan deze bedevaart uit-
jroeiën tot de grootste, machtigste,
geestdriftigste, overtuigste en eensge-
zindste uiting van Vtaanderens levens
wil.
Hierom schrijf ik bovenaan deze
oproep
VLAMINGEN -GEDENKT DE
SLAG DER GULDENSPOREN
Immers, op 11 Juli 1302 heeft het
bloed der Vlamingen ook de grond
van Vlaanderen gedrenkt. Toen was
het niet vruchteloos geweest
Dit mag, helaas, niet worden ge
zegd van het vergoten bloed onzer
Vlaamse jongens van 14-18 en van
40-45.
De hoop volle betekenis van het
;rafschrift
«HIER LIGGEN HUN LIJKEN
ALS ZADEN IN 'T ZAND,
HOOP OP DE OOGST,
O VLAANDERENLAND
is nog niet in vervulling gegaan.
Waarom
Door de onwil, het niet willen be
grijpen, de miskenning en de tegen
kanting van onvlaam^e vlamingen en
van vlaamshatende n'ensen. Voorze
ker
Maar ook wel c-é schuld van ons
allen, Vlamingen.
Door de schuld or vér zo triestige en
petieterige ver^'JSTEJ V
Deo;- BCHTFJ/.;.
ders
Door te veel verscheidenheid in
doelstelling en methode
Door te veel romantisme en te wei-
ig realisme
Door te veel aan mooie redevoerin-
en en krachtige strijdliederen en te
weinig aan «paraat ter daad
De jongste dagen vielen een paar
waalse opstandelingen. Opgezweept
door 'n paar belhamels zonder ideaal;
in een ongewettigde opstand tegen
•rondwet, tegen recht en vrijheid stier
en zij een weinig heldhaftige dood.
Was 't bloed dier slachtoffers vruch
teloos
Neen nog diezelfde nacht droeg het
zijn, voor ons, zo bittere vruchten i
Hoeveel Vlamingen vergoten in een
tijdspanne van haast een halve eeuw
hun bloed in een gewettigde strijd
>r vrijheid en recht Waar zijn en
blijven de vruchten
Gaat men in de toekomst weerom
aan verdeeldheid, aan mooie woorden,
aan strijdliederen en aan ij del roman
tisme doen
Of, gaat Vlaanderen eensgezind aan
bewust en doelmatig realisme doen
Het zo pas gevormde Ministerie
moet zonder uitstel voor de keus wor
den gesteld een rechtvaardige oplos
sing te geven aan de Vlaamse en de
Waalse problemen die zich stellen.
'Een ernstige studiecommissie steke
onmiddellijk van wal om doelmatig
en gemotiveerde eisen naar voor te
brengen.
Indien er geen nationale eensgezind
heid komt hoe kan men spreken van
nationale defensie. De international
moeilijkheden en verwikkelingen eisen
de prioriteit voor de oplossing der bin
nenlandse taal- en ras grieven,
Moest de huidige regering in deze
niet spoedig van wal steken dan kan
of mag Vlaanderen zich niet langer
meer passief laten leiden.
Vlaanderen weze dus eensgezin ii
zijn eisen om zo nodig eensgezind te
zijn in het verzet tegen voortdurend
voogdijschap over Vlaanderen.
De plakbrieven der 23ste Ijzerbede
vaart dragen als onderschrift de woor
den «VLAANDEREN HERBOUWT
ZIJN TOREN
Beter ware geweest VLAANDE
REN HERBOUWT ZIJN RECHT!
Eerst rechtherstel voor het misken
de Vlaanderen Daarna kan het her
bouwen van de IJzertoren, een beteke
nis hebben. Dan kan die toren beteke
nen dat de lijken die liggen als zaden
in 't zand vruchtbare zaden zijn gewor
den
PIERLALA.
Om het belang van de K. A. J. te
begrijpen, moet men zich het probleem
van de Arbeidersjeugd voor ogen
stéllen, zoals net zich stelt in Belgie en
ook meer en meer in alle landen van
de wereld.
Elk jaar beginnen een steeds groter
aantal jongens en meisjes hun arbeids
leven: ze zijn van twaalf tot zestien
jaar oud. Elke dag zullen ze het ou
derlijk huis, vader en moeder verlaten
om zich soms zeer ver per trein,
tram, autobus of per fiets naar hun ar-
beidsmiliieu te begeven fabriek, mijn
atelier, bureau, magazijn. En dat niet
meer voor enkele jaren voor de
jongens althans zoals hun school
tijd. maar voor heel hun leven. In Bel
gië zijn er jaarlijks ongeveer 100.000
die de lagere school, de beroepsschool
of de middelbare school verlaten. In
de gehele wereld stijgt hun getal tot
20 miliüoen. Bij ons zijn er ongeveer
700.000 in getal tussen de school en
het huwelijk, van 1 4 tot 25 jaar. In de
wereld 200 mi'llioen, heel de arbei
dersstand van morgen
Op die leeftijd komen ze voor pro
blemen te staan die zullen beslissen
over hun toekomst en zelfs over hun
eeuwigheid Welk beroep, welk ar-
beidsmillieu kiezen Hoe moet de ar
beid begrepen worden Is het een
schande en een straf te moeten wer
ken Hoe zal ik mijn stiel aanleren
Welke houding aannemen tegenover
patroon, meestergast, en tegenover de
medearbeiders en -arbeidsters Wat
is de betekenis van het loon Hoe
rdt het bepaald Hoe moet het ge
bruikt worden Wat doen met zak-
jeld En met zijn vrije tijd En het
meisje Moet het gerespecteerd wor
den Wat is liefde, verloving huwelijk,
huwelijksleven Wat is het syndicaat,
de mutualiteit, de arbeidersbeweging,
de sociale veiligheid En morgen, de
militaire dienst Welke zijn onze bur
gerrechten en -plichten En, boven
alles wat komt de godsdienst doen in
het leven In het werk En God,
Christus, de Kerk, de Sacramenten, de
priesters Waarvoor zijn we op deze
aarde De antwoorden, die ze op de
school, in de catechismus geleerd heb
ben, zijn die nog van kracht op hun
leeftijd en in hun milieu Was dat al
lemaal geen praat voor kinderen
Men kan ze vermenigvuldigen, de
vitale en beslissende problemen wier
positief klaar en fier antwoord zin zal
gevt'v aan Kus/ L-ven -en hun arbeid
waarin ze de kracht en de moed zullen
vinden om te strijden én te overwin
nen. Want het milieu, waarin ze uren
lang, dagenlang, hun hele leven zullen
vertoeven, het arbeids-midden, het1
verplaatsingsmidden, het ontspannings
midden oefent op hen meestal een
dringende invloed uit. Dag in, dag uit
zijn ze samen met mannen, vrouwen,
jonge meisjes yan verschillende leef
tijd, opinie, nationaliteit, en van ver
schillend gedrag.
Welnu, de ondervinding van deze
laatste jaren is beslissend. Indien ze op
die leeftijd alleen zijn in dat leven, in
dat milieu, alleen en verlaten, afgezon
derd en verspreid, dan zijn ze verloren.
Ver van ouders, onderwijzers en pries:-
ters, zijn ze nietv*in staat uit zichzelf de
positieve oplossing te vinden Voor de
problemen, die gesteld worden door
hun leeftijd, hun beroep, hun arbeids-
midden, de voorbereiding van hun
toekomst. De opvoeding, die familie en
school hun gaven, is onvoldoende om
ze in staat te stellen later uit eigen
kracht een antwoord te vinden voor
die problemen. Ze zijn in de jarel
van jeugd en adolescentie, en het mi
lieu, waarin ze dagelijks 'leven, ver
meerdert nog de troebelen en de ver
warring van hun leeftijd.
Het is op die leeftijd, in dat milieu
en voor die problemen, dat ze een
practische en concrete vorming nodig
hebben, die hen niet enkel en alleen
zal onderwijzen, maar vooral zal oefe
nen en opvoeden, om zelf de zin van
hun leven, hun roeping, hun verant
woordelijkheid te ontdekken; een vor
ming, die hen leert invloed te hebben,
als christen te handelen met en tussen
en voor hun medearbeiders, deze te
winnen voor een gemeenschappelijk
ideaal, en zó hun levensmidden om te
scheppen. Deze «levensschool» zal te
vens een «Sociale Dienst» zijn die hen
zal helpen en ondersteunen voor al hun
intellectuele, kulturele, godsdienstige,
familiale en sociale noden. Groeiende
en zich uitbreidende, een steeds groter
aantal jongeren groeperend, die natio
naal en internationaal verenigd zijn,
zal ze een vertegenwoordigend lichaam
vormen, dat aan de autoriteiten en aan
de bevoegde organisaties de verlan
gens van de jongeren omtrent hun vor
ming en hun bescherming zal kunnen
voorleggen.
Het is voldoende even na te denkenj
over het belang van het probleem om
de dringende nood aan een oplossing
te begrijpen. Indien de arbeidersjeugd
verloren gaat, is de arbeidersstand ver
loren.
Zoals' Onze Heilige Vader het zegt
in een eigenhandige brief «Niet door
een negatieve en eenvoudige afweren
de houding aan te nemen tegenover de
slechte herders, mag men hopen deze
vraagstukken op te lossen. Dit is alleen
te verwachten van de aanwezigheid en
het optreden in de fabrieken en de
werkplaatsen van pioniers die tenvol-
le bewust zijn van hun dubbele roe
ping -van christen en van arbeider
die beslist zijn hun verantwoorde
lijkheid volledig op te nemen en rust
noch vrede keny.en alvorens zij hun
levensmiddens hebben omv'ormd naar
de eisen van het Evangelie. Door deze
positieve, opbouwende werking zal de
Kerk haar levenwekkende actie kunnen
uitbreiden tot millioenen zielen, die zij
omringt met zulke vurige en moederlij
ke bezorgdheid; en de jonge arbei
ders-leiders, gevormd door de K.A.J.,
zijn geroepen om mede te werken aan
deze edele taak
P. S. Onze lezers zullen zeker de
K. A. J.-actie willen steunen door
edelmoedig een gift te storten op
P.C Nr. 71.07.06 «de Vrienden
van de K.A.J.
DE DEMOCRATEN
Communisten en socialisten hebben
lang met dat woord geschermd.
Welk soort democraten DE COM
MUNISTEN zijn, weet iedereen er is
gen sprake meer van Rood of geen
brood, maar eenvoudig van Rood of
dood
Hier gaan ze rond voor handtekens
voor de vrede, in Corea overvallen zij
hun zuiderburen en slachten jonge ke
rels zonder tellen ze moeten vechten.
Oh, ik weet het wel zij beschuldigen
de Zuid-Coreanen en de Amerikanen
er van de aanvallers te zijn... maar ze
vergeten uit te leggen hoe die weerlo
ze, Vredelievende, niet-op-oorlog(-ge-
stelde Noord-Coreanen zo wel bewa
pend zijn, zo overvloedig bewapend
zijn, zo in de oorlogs-taktiek ervaren
leiders te hebben (Mogen zij van hun
patroon niet zeggen dat Rusland er
achter zit Waar is de vrijheid, waar
van zij steeds spreken
DE SOCIALISTEN Zijn er nu nog
mensen die ze niet doorschouwen
Komt niet alle dictatuur en Fascisme
uit het socialisme voort Was Hilter
jeen nationaal-SOCIALIST Was
Mussolini geen SOCIALIST En Sta
lin een socialist-marxist van de ergste
soort: communist
(En Franco hoor ik iemand, die
niet wil denken, fluisteren Is Franco
niet in opstand gekomen tegen de dic
tatuur van een zekere socialist Ne
gro en een madame Passionaria»
En onze Spaak-Danton en zij
spitsbroeder «Buset» zijn dat geen
socialisten 7 en wat hebben ze inge
voerd de echt-democratische metho
de van «de gewapende baanstroper».
De mannen van het gebroken ge
weer zijn voor geen geweld (als ze de
baas zijn). Hebt gij er al een zien bui
ten komen, op de dag van vandaag,
om te protesteren tegen de geweldda
den in Belgie of tegen de moord- en
slachtpartijen in Corea «Weg met de
Belgische of Noord-Coreaanse oorlogs
stokers Ze weten zelfs niet eens dat
er hier of ginder iets gebeurt Wij le
ven in Corea niet, zeggen ze, maar in
ïlgie, en hier is alles normaal.
Is er nog één serieuse mens, die
gelooft dat de socialisten democraten
zijn Hebben de gebeurtenissen van
de laatste dagen niet bewezen hoe
rechtzinnig te zijn en hoe vredelievend
en vaderlandslievend
Het schol geen haar of wij hadden
de revolutie... in Belgie en in West-
Europa. En die fijne mijnheer Spaak,
is voorzitter van het «straat»-burgse
parlement dat de vrede en de verde
diging van West-Europa -moet verze
keren dat hij daar op zijn plaats is
betwijfelt niemand, zelfs Churchill
niet, hij heeft toch zijn sporen op
straat» verdiend.
Waar zijn nu de socialistische
dienstweigeraars
Waar zijn nu de socialistische
van het gebroken geweer
Waar zijn nu alle socialistische
anti-facistische muil-helden gebleven
met hun protesten Waar blijven hun
woedende artikels tegen de dictatuur?
Waar hun plakkers en schilders
Wie MAG ze nog betrouwen Wie
KAN ze nog betrouwen
En van de liberalen, onder ons ge
zegd, mag men hetzelfde zeggen en
dezelfde vragen stellen
Capitalisme Facisme Dictatuur
Oorlogsstokers Waar zit dat alle
maal Zijn er nog simpele mensen die
het niet zien
Democratie Volk Volksmacht I
Volkswoede enz.
De grond van Je zaak is eenvoudig:
zij gebruiken DIE WOORDEN als ze
passen in hun kraam... maar er zijn er
in de grond, maar twee die echt zijn
LOGE en GODSDIENSTHAAT.
ARGUS.
