NIEUWJAARSBEZOEKEN... m ANDERE PiERLALA EN OMSTREKEN. BURELEN Kerkstraat 9, Aalst Telef: nr. 24.114 Verschijnt de Donderdag en Zon dag van iedere week. P C. nr. 881.72 - 10 Jaarg. 1,25 fr. 't Nr. Zondag 27 December 1953 Nummer 104 iiraraai" Kt&zmr-isaaaaBxm »x VOLKSE OPVOEDKUNDE (Familiale Kronijk voor Opvoeding en Onderwijs.) ER DIENEN BEZOEKEN AFGELEGD... Er zijn omstandigheden in het leven en die kunnen vrij talrijk zijn, dat er bezoeken dienen afgelegd. Met of te gen de goesting... maar het moet. Wij dienen in zekere omstandighe' den en op zekere dagen, willen wij niet te kort komen aan onze verplichtingen, willen wij niet onbeleefd zijn, sommige personen te bezoeken. Familieleden kunnen dat zijn, vrien den of kennissen en soms zelfs vreemde personen. Het leven is nu eenmaal zó, dat het niet altijd verloopt zoals wij het verlangen. Maar hoe het ook gaat, wij moeten ons aanpassen aan de le vensomstandigheden. Met NIEUWJAAR bij voorbeeld dienen natuurlijk nieuwjaarsbezoeken afgelegd Het is traditie. Houden wij ze, om Gods wil, in ere Er zijn reeds genoeg oude en mooie tradities of ge bruiken in het moderne leven teloor ge gaan Wij hebben dan ook nog de NAAM FEES 1 DAGEN. Wij hebben thuis al tijd geweten dat, als het moeder of vaders naamfeest was (zijn of haar feestdag, zoals wij dat noemden), er bezoek kwam eerst en vooral de uit genuwde kinderen met hun eigen kin. deren 1 Die kwamen reeds van de, avond te voor en brachten dan voor vader of moeder een klein geschenk mede een kistje cigaren voor va der, een paar oorringen voor moeder of een of ander klein geschenk. Die avond was het feest Volop feest Er werd gelachen, gedronken en geschonken (met mate(n) natuurlijk), er werden fratsen verteld... Het was familiaal in de echte zin van 't woord! Soms kwam nonkel of tante zich bij het gezelschap voegen. De familieban den werden nauwer toegesnoerd Het familieleven werd bevorderd Ook de HOOGDAGEN waren da gen op dewelke bezoeken werden af gelegd. We gingen aan ouders, nonkels en tanten een «zalige hoogdag wensen. In hoeveel of liever ip hoe weinig fami lies gebe,urt dat nog Vindt gij het er op verbeterd of verslecht Niet alleen bij dagen van vreugde doch ook bij dagen van smart moeten er soms bezoeken worden afgelegd. Bij het overlijden b.v. van een familielid is het plicht ten huize van de afgestor vene een ROUWBEZOEK te doen. Dat past ook als vrienden of kennis sen overlijden. Het is immers troostvol voor de overlevenden aan te voelen dat de an dere mensen meevoelen met hun smart en delen in hun rouw. Wij, christen mensen, zullen dat doen zoals het past voor gelovigen Wij bieden ons «christelijk» rouwbeklag aan en zullen bidden voor de afgestor vene. Naar de lijkdienst gaan kan ook aangezien worden als een rouwbezoek. Op één conditie, als men zich niet be paald bij het afgegeven van een naam kaartje in het sterfhuis of met het ver gezellen van het lijk naar de kerk, om dan, gedurende de rouwdienst, ...een pint te gaan pakken en dan haastig... haastig naar «den Offer» te gaan Dat is geen echt medeleven in de rouw, dat is comedie spelen tegenover de overle dene en ook tegenover de familie. Beter dan maar thuis te blijven BEZOEKEN AFLEGGEN ZOALS HET BEHOORT.... Als het waar is dat in vele levens omstandigheden bezoeken dienen af gelegd, dan moeten wij er voor zorgen dat wij die bezoeken op behoorlijke wijze doen; 't is te zeggen naar de re gels der wellevvendheid. Het is hier niet de plaats om de voorschriften der wellevendheid op te sommen. Wel willen wij er hier op wijr zen dat veel mensen de dag van van daag, van «al die complimenten» zoals zij dat noemen, niet meer houden. Dat is weer een ander en een nieuw facet van het ultra moderne leven. Bizonder de jongeren (dat ze het ons niet kwalijk nemen) zouden in me- ZALIG NIEUWJAAR nigvuldige omstandigheden wat meer «educatie» (een vorm van welleve nd' heid of welopgevoedheid) mogen aan de dag leggen. En hier moeten we an dermaal de steen werpen aan dezen die met de opvoeding en het onderwijs van de jeugd zijn belast, zowel dus de ou ders als de school.. In onze tijd kregen we wekelijks een les in wellevendheid gedrag op de straat, aan tafel, in familie enz. enz. Nu heeft men voor die speciale les sen in veel scholen geen tijd meer. Er dient te veel gedaan aan studie van het milieu en dergelijke, en dient veel te veel geleerd» dat later toch schier al lemaal vergeten wordt. Bewijzen Hoeveel afgestudeerden uit het Middelbaar Onderwijs (volle dig M. O.) kunnen nog behoorlijk een brief schrijven, zonder taalfouten (Vraag het eens aan de Directeurs van de fabrieken, op de burelen of waar ook). En we spreken hier dan alleen nog maar van onze eigen moedertaal. Hoeveel er nog zijn die correct Frans kunnen schrijven (van Frans «spreken» is natuurlijk geen spraak meer Kunt ge ook te weten komen op de examens, in de burelen enz. enz. En vergeten wij het niet correct spreken en schrijven is ook een vorm van wel opgevoedheid en beleefdheid Doch we zitten op een verkeerd spoor... gaan we terug op bezoek Als we bezoeken doen trachten wij ze te doen zoals het behoort. Eerst en vooral menen wat we zeggen en doen.Ten tweede de bezoeken noch te kort, noch te lang trekken. Ten derde: woorden wegen en aanpassen BEZOEKEN VERVANGEN... In sommige omstandigheden is het gebruik geworden de bezoeken te ver vangen door een schrijven. Die schrif ten kunnen zijn, al naar gelang de om standigheden een brief, een naam kaartje met korte tekst, een telegram. Zelfs bloemen kunnen een bezoek vervangen Hier ook dienen wij ons weer aan te passen aan de omstandigheden en plaatselijke gewoonten of gebruiken. De teksten die wij op naamkaartjes of telegrammen aanbrengen moeten kort zijn, doch niet alleen bondig maar ook in de vereiste vorm geformuleerd. Het is soms jammerlijk om lezen of horen wat allemaal op naamkaartje of telegrammen geschreve wordt bij een of ander omstandigheid Nog iets dat veel meer en veel beter op school zou moeten aangeleerd wor den. Heeft men 1 1 op school ooit een te Iegram getoond Dat's verre van leren opstellen En een doodsbericht, een naamkaartje., en hoe het diend inge vnld al naar gelang de omstandigheden. Nieuwjaarsbrieven t tegen zoveel per brief) hebben wij «moeten» schrijven, waar wij dingen op neerschreven die wij niet eens verstonden en waarbij (dit is beleefd hoor) masoeur zich kwaad maakte omdat de kleine schreef «Uw toegenepen doofkind» irx de plaats van «Uw toegenegen doop kind» (De jongen die toch wel een rakker was dat hoeft er bij gezegd, en die niet van de beste leerlingen was, verstond niet wat het betekende: toegenegen.... en doopkind ONS NIEUWJAARSBEZOEK.. Wij kunnen natuurlijk niet persoon lijk bij onze lezers en lezeressen op nieuwjaarsbezoek gaan Wij schrijven dus ook onze nieuwjaarswens in deze Kronijk Wij wensen U allen, LI, al de leden van Uw gezin een ZALIG en GELUK KIG NIEUWJAAR, naar oud Vlaams gebruik Veel geluk en zegen Een goede gezondheid Vooruitgang in de zaken Goede overeenkomst in 't huis houden Voor de kinderen 't aller beste En een grote dosis optimisme «WAT GOD BEWAART, IS WEL BEWAARD God beware U gans het jaar 1954 in volle gezondheid OPVOEDER. (Nadruk verboden.) IK WAS GELUKKIG; IK VOELDE ME ONGELUKKIG; IK WIL GELUKKIG BLIJVEN i Wie bij Mare op bezoek gaat spreke niet over sport, nie> over Kinema, niet over gazetten en vooral niet over poli, tiek. Wilt ge van a! dat hedendaags gelul eens af zijn en een rustig en gezet praatje doen, bezoek dan Mare eens. Mare is een van die nog rare mensen die dag in dag uit zijn werk doet en na zijn werk wat in de tuin werkt of een en ander aan 't herstellen gaat. Wanneer hij volledig vrij af is zal hij een pijpken stoppen en de rookwolken met open ogen volgend, zit hij te den ken aan wat hij afgewerkt heeft en aan wat hij morgen doen zal. Wanneer ge Mare doende of zittend vindt vraagt maar gerust: Hoe is t Marc Of, wat zijt ge aan t verrichten Altijd even kalm en even opgeruimd zal Mare u vertellen hoe het met het werk ge staan en gelegen is en zal hij u op de vraag «Hoe is 't Marr met een vraag antwooiden Waarom zou het niet goed zijn Hewel, bij Mare :s dat inderdaad zou. Waarom zou het met hem niet goed zijn Naarstig, oppassendspaarzaam zon der gierig te zijn; spraakzaam over zijn eigen zaken; zwijgzaam over iemand anders; in één woord: een man van plicht die iedereen met rust laat en toch niemand een plezier zal refuseren wan neer het doenlijk is. Niets belet dat Mare toch een beetje filosoof is. 'k Ben bij Mare op bezoek geweest. Zo tussen Kerstdag en Nieuwjaars dag was t de geschikte moment om twee vliegen in één 'ap te slaan. Zalig Kerstfeest en Zalig Nieuwjaar met één bezoek. 'k Wenste d.* dubbele Za lige en vroeg meteen hoe hij 't stelde. In zijn antwoord ontdekte ik de fi losoof. Na me 't zelfde gewenst te hebben, zei Marc me in eens: Hoe ik het stel, Pierlala Hewel, luister Ik was gelukkig; Ik voelde me ongelukkig; Ik wil gelukkig blijven Mare las de verwondering op mijn gezicht en vroeg lachend Versta de ge me niet goed Zet u 'k zal 't u exp like ren! Ik zette me neer. Marc, nam pijp en tabakdoos, vulde, ontstak en liet zich in zijn zetel zakken. «Voila», zei Mare, «luister nu, Pier lala. Eerst en vooral «Ik was gelukkig». Dat weet ge hé. Pierlala. ik was echt gelukkig omdat ik me altijd con tent in mijn staat gevoeld heb en ook nooit van me zelf, van mijn gezin en van mijn evenmens last heb gehad. Hadden we geen overvloed, we had den toch altijd genoeg. Heb ik nooit verkwist, ik heb er toch altijd het mijne van genomen. Ten tweede Ik voelde me ongeluk kig». Zie, Pierlala, dat ongelukkig gevoe len is zo gekomen. De facteur had hier «ne van huis tot huis binnengesmeten. Op n'n avond zit ik hier op dees plaats, in deze eigenste zetel dit eigenste pijp* ken te roken. Hier naast mij op de vensterplank ligt dat briefken van de facteur. Heel gewoon begin ik dat te lezen en in plaats van een gewoon re' claam briefken is het een uitnodiging naar een publieke meting. Op die me ting zo i een grote volksvriend spreken over alles en nog wat. Allemaal Zaken die nu slecht gaan en verbeteren moeten friet volk moet maar eensgezind wil len en die verbetering komt er. Zie. Pierlala, geloven of niet, hoe het gekomen is weet ik zelf nog niet; om kort te zijn. wat ik nog nooit deed en waaraan ik nog nooit gedacht had te doen, ik ben naar die meting ge gaan. Er was daar zo een goeie hon derd man. Die vent op 't verhoog kon het goed zeggen, da moet ik bekennen. Hij heeft daar meer dan een uur van zijn latten gegeven om ons te overtui gen dat we 't hier zeer slecht hebben; dat het zo niet kan of mag blijven duren en dat we allemaal, eensgezind als één man, achter hem moeten gaan staan en dat het dan veranderen zal. Echt Pierlala, on dat moment voelde ik me ongelukkig. Ik wist niet dat er hier zo veel zaken slecht bestuurd wer den en dat er ook voor mij nog zoveel is weg gelegd. allemaal zaken die ik nu nog niet heb Dat gevoelen van ongeluk heeft gé" N I EU WJAARSGI FTEN VOOR DE PAUS EEN EER VOOR ONS LAND Sedert meer dan een halve eeuw doet de Bond der Katholieke Dagbladschrij vers van Belgie met Kerstmis beroep op de milddadigheid der gelovigen om bij te dragen tot de Nieuwjaarsgiften voor de Paus. Ook nu weer hebben Z. Em. c!<- k a dinaal aartsbisschop en Hunne Excel lenties de Bisschoppen van Belgie hun hoge bescherming aan dit initiatief ver leend, met aan het hoofd te willen staan der eerste inschrijvingslijst. Deze bescherming onzer bisschoppen is niet enkel een goedkeuring, waarvan het gezag niemand zal ontgaan, zij is tevens een aansporing om hun voor beeld te volgen. Wij herinneren er aan, dat de giften door de katholieke journalisten, per soonlijk. aan Zijne Heiligheid worden overhandigd. De bedragen, welke de Belgische Katholieken storten, zijn een recht streekse deelneming aan het bewonde renswaardige hulpbetoon, van de Op perherder der Christelijkheid. Hun stortingen zijn, in een tijd van groei end materialisme en toenemende zelf zucht, een bevestiging van menselijke solidariteit. De katholieke dagbladschrijvers kunnen er niet zonder trots op wijzen, dat het, door voorgangers bij het einde der vorige eeuw genomen initiatief in geen ander land ter wereld bestaat.Het is een eer voor het Belgisch Episcopaat voor de pers van ons land en voor de duizenden inschrijvers dat het sindsdien ononderbroken voortbestaat. De Bond rekent er op, dat zijn op roep van hede een ruime weerklank zal vinden en dat, naar het voorbeeld der 'kerkelijke overheid, de katholieken van Belgie hem eens te meer zeer ruim zullen beantwoorden, om aldus ander maal blijkt te geven van hun gehecht heid aan dé Paus van Rome. De ondervoorzitters, De voorzitter, Leon Mallie. Theo Bogaerts. Marc Van den Broucke. De penningmeester, De secretaris, Erasme Gillard. Ernest Stock. De stortingen kunnen gedaan op Postchecknr. 382,79 der Nieuwjaars giften voor de Paus, Brussel. oOo BERIA GEFUSILLEERD MOSKOU, 23 DEC. Het com munistisch blad Izvestie deelde Woensdag mee dat de gewezen Sovjet minister van Binnenlandse Zaken La vrenti Beria gefusilleerd werd. Het proces werd van 18 tot 23 De* cember gevoerd. Ivan Koniev was de aanklager. Hij is voorzitter van de een. trale juridische commissie van de Op perste Sovjet en maarschalk van de Sovjetunie. oOo HAAR LAATSTE ROL HAAR LAATSTE ROL HAAR LAATSTE ROL lukkig maar een dag geduurd. En nu, ten derde rik wil gelukkig blijven Na een dag voelde ik dat het moest veranderen, of 'k zou ongelukkig ge bleven zijn. Ik heb aan mijn eigen de vraag gesteld; Waarom zegt die kerel dat allemaal Kan hij dat veranderen? lEn... waarom moeten wij ALLEN, als één man, achter hem staan Die vent heeft te veel afgekeurd Hij heeft te veel beloofd En.... hij zou er gaarne, dank aan ons, boven op komen Hij heeft niet gezegd dat hij achter of naast ieder van ons zou staan om ons een handje toe te steken of om te steunen waar er nood is. Neen, Pierla. la, «ACHTER» hem moeten we staan., begrijpt ge het Mijn andere collega's luisteraar?, zagen er aardige klanten uit. Ze klapten in de handen, dronken een glas en lie ten de indruk dat ze die vent al hon derde keren 't zelfde hadden horen vertellen. Mijn besluit: Die vent heeft er zeker veel belang bij om de mensen te over tuigen dat ze ongelukkig zijn. Met ge lukkige mensen kan hii voorzeker nog het zout op zijn patatten niet verdie nen. Mij ziet die niet meer. Pierlala, dees dagen zijn te schoon om ons onge'ukkig te voelen. We gaan een druppelken drinken op onze Kerst vrede en op het Zalige Nieuwjaar dat gaat beginnen. PIERLALA. HET PROBLEEM DER OPENBARE AANBESTEDINGEN Tijdens de jongste ministeriële Be nelux conferentie die onlangs te Lu xemburg werd gehouden, hadden be langrijke besprekingen plaats in ver band met de gemeenschappelijke han delspolitiek en de vrijmaking van het kapitaalverkeer tussen België, Luxem burg en Nederland. Naast d< behandeling van deze pro blemen werd de kwestie der Openbare Aanbestedingen eveneens te berde ge bracht. Het slotcommuniqué van deze Benelux conferentie bevatte inderdaad twee passages omtrent het ontwerp van protocol dat de nationale behan deling inzake aanbestedingen van openbare werken en leveringen be oogt in te stellen. Men staat hier voor een probleem dat reeds jarenlang de aandacht van de betrokken ministers gaande houdt. In dit verband werd in '50 een bijzon, dere commissie ingesteld die met de voorbereiding van dit protocol gelast werd. Het feit dat bedoelde commissie drie jaar nodig heeft gehad om een tekst op te stellen lijkt op het eerste gezicht niet bemoedigend. Het blijkt nochtans dat de principes die het regime van de aanbestedingen moeten beheersen, thans werden vast gelegd door de Ministers, die aan hun deskundigen de nodige richtlijnen heb ben gegeven om het ontwerp van pro' tocool verder af te werken, zodat het op de eerstvolgende bijeenkomst van het ministerieel comité kan worden voorgelegd. BELGISCHE WENSEN Het standpunt dat de Belgische re gering in deze kwestie heeft ingenomen is evenwel van die aard dat een over eenstemming zal bereikt worden, op een eerder voorzichtige basis. Het protocool wordt inderdaad dooi een proefperiode van twee jaar voor zien met de mogelijkheir het na zes maand te schorsen, indien mocht blijken dat de gelijkheidsvoorwaarden werkelijk niet bereikt zijn. Het ontwerp zoals het thans wordt uitgewerkt houdt inderdaad rekening met deze Belgische desiderata. De Belgische regering had vóór de Benelux conferentie het advies ingewo nen van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven en van de drie bestaande bedrijfsiaden. nl. voor de metaalnijver heid, de textielindustrie en het bouwbe drijf. HET ADVIES VAN HET BOUWBEDRIJF Het advies van het bouwbedrijf kwam er op neer dat bij het gebeur lijk afsluiten van een protocool, clau; sules zouden voorzien worden, die een effectieve gelijkheid in de concurrentie voorwaarden zouden waarborgen, en minstens een marge van 7J/2 zou voorzien worden ten voordele van de Belgische mededingers. Tot slot eist deze bedrijfsraad dat zou gewaakt worden over de gelijk heid tussen de omvang der openbare werken, door Nederlandse aannemers in België en omgekeerd. Met het oog op de bevordering van de economische unie, heeft de rege ring het evenwel interessant geoordeeld het experiment te wagen, zonder nock- tans de argumentatie en suggesties van de vertegenwoordigers van het Bouw bedrijf in het minst te negeren. Aan de regering nu om er over te waken dat in de toekomst het laken niet te veel naar een kant wordt getrokken, en dat zo nodig de schorsingsmo' gelijkheden worden aangewend om te beletten dat onze mensen andermaal het kind van de rekening zouden wor den. I. D, -■ OOO DE FRANSE TELEVISIEUITZENDINGEN Vanaf 1 Januari 1954 zullen de uit. zendingen van de Franse televesie 's avonds te 20 u., in plaats van te 20 u. 30 beginnen. De Franse uitzendingen van de Bel sische televisie, die dagelijks het tele visie journaal uit Parijs overnemen, zullen eveneens te 20 u. in plaats van le 20,30 u. aanvangen. oOo LEMNG v. WEDEROPBOUW TWEEDE SCHIJF Bij de 255e trekking der Lening voor Wederopbouw (2e schijf) werd een lot van 1 millioen toegewezen aan obligatie nr. 254, der reeks 3992 en een lot van 500.000 fr. aan obligatie nr. 271 der reeks 6680. De andere obligatien van deze reek sen zijn uitkeerbaar aan 1.000 fj\

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1953 | | pagina 1