de
en omstreken
j&aliteto TkutMtuiui
Holle
Liberale Vaten
Politiek praatje
Politiek Overzicht
van
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen St. JORIS STRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. «81,72 14* JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
DONDERDAG 5 SEPTEMBER 1957
NUMMER 72
MOSSELEN.
Onze visleverancier heeft graten gevon
den in de mosselschuit aan de St. Anna-
brug. Op onze vraag of er in mosselen wel
graten zitten moesten we de plezante ge
schiedenis aanhoren van het mosselschuitje
dat nooit het Dender-water verlaat, maar
zijn mosselen krijgt van een... aalsterse
groothandelaar.
Nu vinden wij daarin niets oneerlijks.
Onze viswinkeliers zouden er maar iets
moeten op vinden om het publiek duidelijk
te maken dat hun mosselen minstens even
vers zijn als die van het hollands bootje.
Als dat niet pakt kunnen ze maar alle
maal elk met een eigen schuitje op de Den
der gaan liggen.
N. C. M. V.
Drie en dertig winkeliers uit de textiel-
sektor hebben voor de eerste maal een ge
organiseerde zondagsrust gekend in juli en
augustus jl. Dit initiatief van het Nationaal
Christen Middenstandverbond is aldus een
sukses geworden, en drie en dertig gezinnen
hebben er dankbaar gebruik van gemaakt
om van een welverdiende rust en ontspan
ning te genieten.
Kan het ijzer niet gesmeed worden ter
wijl het warm is, en dit initiatief uitge
breid en uitgebaat
Nu zal het wel waar zijn dat ook de aalst
erse handelaars te weinig solidair zijn, en
soms meer oog hebben voor de bestrijding
van de konkurrent dan voor de mogelijk
heid om in akkoord met die konkurrent hun
persoonlijke belangen te dienen.
Maar de twee lichtstakingen van verle
den jaar werden nergens zo goed nage
volgd in gans het land, als te Aalst en te
Gent. Zouden onze aktieve middenstands
bonden ook niet op andere gebieden bewij
zen van vooruitstrevendheid kunnen ge
ven Ze mogen altijd op onze medewer
king rekenen.
DRINKEND STEUNEN.
Elk jaar klappen wij in de handen voor
de groepen Aalstenaars die zo spiritueel en
zo koddig in onze Carnaval-stoet het bewijs
brengen dat het niet nodig is grof te doen
om plezant te zijn. De groep die daar elk
jaar het best in slaagt gaat nu in zijn lo
kaal, gelegen hoek Diepestraat en Kerkhof-
baan, een gezellige bieravond geven op za
terdag 7 september.
Wie wil protesteren tegen de soms verre
gaande onbeschoftheden van sommigen kan
op die avond bij die voornoemde jonge
mannen een pintje gaan pakken. Er zijn
allerlei attrakties voorzien in het unieke
kader van een oude windmolen. Voor vol
wassenen. Aanbevolen.
KAJOTTERIJ.
Men moet die opstappende jeugdgroepen
gezien hebben die vóór 14 dagen naar het
station togen, de blik in die ogen en de be
zieling die uit gans die houding straalde.
Men moet de aankomst van de reeds half-
gevulde speciale trein meegemaakt hebben,
en die geestdrift gevoeld die op de vele
honderden sympatisanten oversloeg. Dan
begrijpt men dat de Rome-bedevaart van
de K.A.J. lang niet de plezier-reis was
waarover sommigen het de laatste tijd had
den, omdat zij zelf nooit die kans kregen in
hun jeugdjaren.
De Rome-bedevaart was een heerlijke
manifestatie van trouw aan Paus en idea
len, gebracht door twee en dertig duizend
afgevaardigde leden van de schone kato-
lieke arbeidersjeugd van gans de wereld.
En ze zal, naar wij hopen en verwachten,
vér-dragende vruchten afwerpen. Dat het
katolieke Vlaanderen en het gewest Aalst
zeer sterk vertegenwoordigd waren stemt
ons tot fierheid en vreugde.
ONZE GROTE MARKT.
Hoe lichtzinnig het vorig C.V.P.-beleid in
liberale kiespropaganda werd afgekamd,
wordt nog eens bewezen in de gekke we
derwaardigheden van de verkeersregeling
op de Grote Markt. In liberale kiesmani-
festen werd in 1952 de «schandalige toe
stand van het Marktplein aangeklaagd,
met zijn oneffenheden die de Markt bij re
gen tot één grote waterplas maakten.»
Sedertdien werd aan die toestand hele
maal niets veranderd, tenzij de jaarlijkse
kleine herstellingen ten bate der heren
wielrenners, daags vóór het kriterium.
De regeling van 't verkeer werd echter
meermaals gewijzigd, om te bewijzen dat
het huidig stadsbestuur dat alles veel beter
kan dan het vroegere. Tientallen kilo's ge
le verf en meerdere verkeersplaten moes
ten eraan geloven. Gedurende honderden
uren stond een politie-agent tot vermaak
der wandelaars in 't midden van de Markt
voortdurend op zijn fluitje te blazen, auto-
I voerders geraakten de kluts kwijt door die
voortdurende wisselingen van het regle
ment. En sedert verleden week is het ronde
punt met de speciale autobus-halte verdwe
nen.
De huidige toestand is thans zoals in
1952
FOUTEN
Sommige taalfouten doen meer pijn aan
't oog dan bouwwerken waartegen steder
bouwdiensten zich verzetten, en waar dan
nog een boete aan vast zit.
Zo rijdt er in onze straten een ijskreem-
kar rond met adresvermelding :GENTCH-
STEENWEG. Op sommige gevels hangt een
plaat TECHNISE inrichting. Elders op een
uitstalraam HOLIWOUD. Op zoiets moest
de doodstraf staan.
Een plaatselijke onderwijsinrichting te
Mijlbeek kondigde onlangs op twee ver
schillende plaatsen de toneelvoorstelling
aan van REINAARD de Vos van Paul DU-
MONT, dat veel gelijkenis vertoonde met
het stuk dat «'t Land van Riem» destijds
met brio opvoerde, nl. Reinaert de Vos van
Paul De Mont.
Nul op tien, Eerwaarde Zuster
NIET TE MISSEN.
Wat U niet moogt missen zijn de Breu-
ghel-feesten op 14, 15 en 16 september in de
St. Jozefskring, Meuleschettestraat. Niet al
leen omwille van die originele publicitaire
stunt der tonnen op alle belangrijke plaat
sen in de stad, maar omwille van de vele
attrakties.
Een blik op de bijzonderste punten van
het programma zal D ervan overtuigen dat
U die dagen beslist naar de Meuleschette
straat moet
wipschieting met beren en leeuwen,
sportavond met de laatste kreaties,
jolige bieravond met Miss Elegance,
dressuurnummers met Armand Preud-
'homme,
modeshow met Willem De Meyer.
Miss Littoral zal het hammondorgel be
spelen.
Men zegge het voort.
DE PANORAMIST.
«Ondersteunt elkander», de mutualiteit van Erembodegem, vierde haar diamanten ju
bileum. Na de hoogmis was er een optocht en vergadering in het Gildenhuis, tijdens
dewelke de h. Van Geel, afgevaardigde van de Landsbond, onderscheidingen uitreikte
aan de h. Raymond Verdoodt, Kamiel en Jozef Van Holsbeeck, die men hier ziet met
voorzitter Karei Van Geert en ondervoorzitter Gustaaf Huyghebaert. E H. Gaublomme
sprak het slotwoord uit. Daarop volgde het eetmaal. Inde namiddag was er nog een
officiële ontvangst, waarop de h. Kamiel Walgraef het woord voerde. De opvoering
van de «De getemde feeks» ging woensdag avond om 20 u. door. Inzet der foto
«eerataris Alfons De Saodeleer. (Cliché Het Volk
Het is algemeen bekend en vooral in po
litieke middens, dat de liberalen veel tam
tam maken over hun zogezegde «grote» in
ternationale bijeenkomsten, omdat ze op
nationaal plan in de verschillende landen
zoals Engeland, Frankrijk, Duitsland, Ne
derland en België zo weinig te zeggen heb
ben. Zo bijvoorbeeld haspelen bij ons de
Socialisten zoveel mogelijk af achter de
rug van hun liberale coalitie-genoten en la
ten ze aan deze laatsten het recht tegen te
sputteren doch tenslotte toe te geven wan
neer het op een stemming neer komt. Den
ken wij maar even bijvoorbeeld aan het
bediendenpensioen, waarover geen enkele
bediende te spreken is en waarbij de libe
ralen eens te meer in doekjes werden ge
daan.
De socialisten weten echter dat de libera
le tante toch nog ij del is en er op verzot is
bij de goeie gemeente de schijn te wekken
dat ze het zeer druk heeft. Waarom haar
dit onschuldig en vooral voor de socialisten
zo ongevaarlijk genoegen niet gelaten
Men tracht de oude tante zoet te houden
met allerlei waardeloze politieke hapjes en
men laat haar maar veel wind maken Zo
is het te begrijpen dat de liberalen voor
onze nationale congressen in het lang en
breed mogen uitwijden over hun interna
tionale congressen die niemand pijn doen.
In Oxford bijvoorbeeld kwam de liberale
internationale verleden week bij elkaar,
zodat wij zaterdag laatstleden te pas en te
onpas vergast werden op interviews en be
richten over deze «plechtige gebeurtenis».
Wie aandachtig toeluisterde kwam gemak
kelijk tot de vaststellin^at het daar vol
gens liberale gewoonte veel geschreeuw was
en weinig wol. De belgische vertegenwoor
diging bestond onder meer uit dhr. Motz,
die hier in ons land in eigen partij niets
meer vermag, en dhr Colle. Deze laatste
vertegenwoordigt het liberale syndikaat...
in zover het ocharme in België bestaat. In
dien alle vertegenwoordigers te Oxford van
zo klein formaat waren als deze beide He
ren dan moeten de resultaten van zo'n bij
eenkomst eerder pover zijn. Doch kom, dat
heeft voor de voorbijgestreefde liberale
partij niet zoveel belang, als ze er maar
veel rumoer kan rond maken en de schijn-
indruk kan wekken dat haar oud en krake
rig gestel nog vitaal is. Wij geloven dat de
socialisten met zo'n kalvakade in hun bin
nenste hartelijk lachen en verder hun
bondgenoot voor het lapje houden.
Hoe hol zo'n congres is blijkt duidelijk
uit de zeer vage besluiten die plechtig bij
het einde werden afgekondigd. Steeds komt
men er in terug op de INDIVIDUELE VRIJ
HEID VAN DE BURGER. «Aan het indivi
du moet de grootst mogelijke vrijheid gela
ten worden en moet alle mogelijkheid tot
persoonlijk initiatief voorbehouden blij
ven» zo klinkt het herhaaldelijk tot verve
lends toe. Hoe schijnheilig is dit alles niet,
wanneer wij aan de Belgische schoolstrijd
denken. Wie beknot er de persoonlijke vrij
heid van de katolieke vaders en moeders
meer dan de Belgische liberalen die allen,
zonder één uitzondering, voor de Wet-Col-
lard hebben gestemd Wat betekent dan
het woord «vrijheid» voor een Motz en een
Colle wanneer ze hier ten lande deze zelfde
vrijheid aan banden leggen
De geest van Baas Ganzendonk heerst in
de liberale rangen, zowel hier in onze stad
Aalst, als in het land. En de socialisten zul
len van deze toestand profiteren tot het
vermolmde partijlichaan volledig zal zijn
ineengestort. GASTON STEVENS.
'T WORDT WEER VOLLEN BAK
MET
JEF POTJES SPEKULEIRT
op toekomende zondag 8 september te 7 u.
in St. Martinuskring, Zonnestraat.
Neemt intijds uw kaarten
Te bekomen bij
Juffr. J. Van Schuylenbergh (postbu-
reel) De Gheeststraat.
K. Colson, 42, Watertorenstraat, en
in St. Martinuskring, Korte Zoutstraat.
BREUGELFEESTEN
MEULESCHETTEKRING
14 -15 EN 16 SEPTEMBER
AALST EN ZIJN NATIONALE FIGUREN
In een vorig gesprek met de lezers had
den wij beloofd de tekst te geven van een
brief waarin minister-kameraad Vermeylen
ons stadsbestuur de les spelt wegens finan
cieel wanbeheer.
Doch eerst moet iets anders van mijn
hart. Het schijnt dat ons Aalsters sche
pencollege met ernstige moeilijkheden te
kampen heeft.
Wat is 't nu zult ge zeggen. Wel het col
lege heeft last van een indringer, «un reve-
nant» zouden de walen zeggen, die absoluut
terug aan het stadspotje zou willen zitten
en niet gewenst is. Indertijd was het De-
bunne wiens terugkomst op het stadhuis
werd gevreesd.
Herinnert U zich nog hoe Staafke in de
gemeenteraad steeds de deur in het oog had
omdat hij op ieder ogenblik de schim van
Oscar meende te zien opdagen. Deze heeft
echter, na al zijn narrensprongen tenminste
één wijs besluit genomen zich niet meer
met onze Aalsterse politiek in te laten.
Inmiddels zijn de rollen omgekeerd en
heeft onze nationale Gustaaf zich zozeer
met financies beziggehouden dat hij nu op
zijn beurt in onze stadspolitieke wereld
niet meer gewenst is, zelfs niet bij zijn
vrienden der linkse coalitie. Deze schijnen j
De Stobbeleir zo zeer beu te zijn dat ze
zijn aanwezigheid in het schepencollege als
ongepast beschouwen. Gustaaf, die natuur
lijk altijd en overal om zijn fijngevoelig
heid bekend stond, schijnt dat maar niet te
willen begrijpen. Vandaar zijn gewiekste
pogingen om toch maar terug in de schoot
van dit college te worden opgenomen. Onze
burgemeester, voor wie het niet meer weet
Kd Blanckaert, wil echter de verloren zoon
niet terug in de familie opnemen. De libe
ralen nemen dit vader Blanckaert zeer
kwalijk zodat deze om verdere familie
twist te vermijden de zittingen van het
schepencollege steeds op de lange baan
tracht te schuiven. Inmiddels komen onze
linkse voormannen meer en meer in een
berucht daglicht te staan en trekken ze de
aandacht van het ganse land op zich, wat
de reputatie van onze goede stad niet ten
goede komt.
Ziehier wat een brusselse krant onlangs
over het geval De Stobbeleir schreef (wij
vertalen
De Aalsterse Komedie gaat verder.
Voor een jaar werd een volksvertegen
woordiger-burgemeester van Aalst betrok
ken in een avontuur dat het ganse land
deed lachen. Ondanks alle partijhulp en be
grip vanwege de minister van Binnenland
se Zaken moest de betrokkene afstand doen
van zijn plaats in de Kamer en van zijn
burgemeesterssjerp.
Zowel de partij als de regering vonden
gemakkelijk een opvolger, zodat de rust
hersteld werd. Voor niet lang echter, want
volgens een Vlaamse konfrater, zou er op
dit ogenblik een ernstige spanning heersen
in de schoot van de linkse gemeenteraads-
fraktie te Aalst. Toen de Rechtbank van
Eerste aanleg de liberale ex-senator Gus
taaf De Stobbeleir eveneeens veroor
deelde in een zaak van vervallen bank-
briefjes, was deze nog steeds schepene
van Aalst gebleven. Op grond van dit von
nis echter heeft zijn socialistische burge
meester de wens geuit dat De Stobbeleir
zijn ontslag zou geven zowel als schepene
dan als gemeenteraadslid. De Stobbeleir
weigert dit te doen en wordt hierin naar
het schijnt gesteund door een deel van zijn
liberale groep. Tengevolge waarvan de be
trekkingen tussen de frakties van het link
se kartel, op dit ogenblik, alles behalve
vriendschappelijk zijn Tot hier het kran
tenknipsel.
Zoals iedereen weet heeft De Stobbeleir
zich op dit ogenblik tot het Verbrekingshof
gericht. Wordt zijn vonnis daar bevestigd
dan moet hij zich voor goed onderwerpen.
Wordt het vonnis daarentegen verbroken,
dan moet zijn zaak opnieuw door een ande
re rechtbank onderzocht worden. Ondertus
sen nadert onvermijdelijk de voor Gustaaf
De Stobbeleir fatale dag der verkiezingen.
NIEUWE BELASTINGEN IN HET
VOORUITZICHT.
Met dit al werd onze stad de laatste vier
jaar bestuurd door twee personen die niet
alleen de politiek als een klucht aanzagen,
doch die meteen onze centen lustig de
straat opwierpen. De Aalstenaars weten het
dat de ploeg De Bunne-De Stobbeleir start
te met 3 miljoen in de stadskas terwijl on
ze huidige «invallers» met een tekort staan
van meer dan 14 miljoen. Het is voorwaar
gemakkelijk het geld van U en van mij
meestal nutteloos te verbruiken.
Tengevolge van gebrek aan vooruitzicht
en spaarzin staat Aalst volop in een finan
cieel bankroet dat de aandacht trekt van
staat en provincie. Hier volgt nu wat De
Heer Minister hierover aan Dhr Gouver
neur der Provincie Oost-Vlaanderen
schrijft
Ministerie van Binnenlandse Zaken.
Brussel, 17/6/1957.
Mijnheer de Gouverneur,
Als gevolg op Uw brief van 13 mei 1957,
1° Dir. 5de afd. Nr 13, heb ik de eer U hier
bij 'twee afschriften over te maken van een
koninklijk besluit houdende hervorming
van de begroting der stad Aalst voor 1957.
HET EIGEN DIENSTJAAR STELT EEN
MALI VAN RUIM 4.000.000 fr. in het voor
uitzicht.
Verder schrijft de minister dat Aalst, ge
zien dit groot tekort eerst HOGERE BE
LASTINGEN moet heffen vooraleer de stad
aanspraak kan maken op staatstussen-
komst.
Staatshulp (en hier gaat de brief ver
der), waarvan tal van gemeenten verstoken
blijven precies omdat ze het evenwicht van
hun begroting verwezenlijken, o.a. door het
leveren van de door de onderrichtingen be
dongen fiscale inspanning.
In dezelfde orde van gedachten zou de
stad dienen gebruik te maken van de moge
lijkheid welke door de wet van 15 maart
1950 geboden wordt om 1/3 van de netto-
last voor onderhoud en ruiming van water
lopen op de oeverbewoners te verhalen.
IK STA ER OP DAT DE BELASTINGEN-
OP DE RIJWIELEN, OP DE DRIJF
KRACHT EN OP HET TEWERKGESTELD
PERSONEEL VOOR HET LOPEND
DIENSTJAAR NOG ZOUDEN OPGE
VOERD WORDEN tot op de door de onder
richtingen bedongen maxima.
enzDe Minister,
get. P. VERMEYLEN.
NAWOORD.
Zo ver is het gekomen. Zwaardere belas
tingen staan voor de deur, want nog dit
jaar zouden de belastingen op de rijwie
len, drijfkracht en tewerkgesteld personeel
moeten worden opgevoerd, wil de stad uit
een financieel slop geraken waarin onver
antwoordelijke demagogen haar hebben ge
leid. Wij Aalstenaars willen wel iets beta
len wanneer ons geld GOED wordt ge
bruikt, maar zoals er nu mee omgesprongen
wordt dat moet gedaan zijn.
GASTON STEVENS.
HONGARIJE.
De groep der Europese landen-leden van
de Verenigde Naties heeft een particuliere
bijeenkomst gehouden onder voorzitter
schap van Guillaume Georges Picot, Frans
afgevaardigde. Gesproken werd over de
Hongaarse kwestie, die van 10 semptember
af door de algemene vergadering zal wor
den behandeld.
Het secretariaat van de Verenigde Naties
heeft tevens de voorlopige agenda bekend
gemaakt der twaalfde zitting van de alge
mene vergadering die 17 september zal
beginnen, (nadat de speciale zitting voor
Hongarije, beginnend op 10 september is
afgelopen.)
Op de agenda komen 64 punten voor
waarbij nog andere kunnen gevoegd wor
den met als voornaamste de kwestie Al-
gerië, Cyprus, Togoland, de herziening van
het charter en de financiering van de inter
nationale politiemacht.
De aanwezige afgevaardigden hebben de
zienswijze van hun regering uiteengezet
over de actiemiddelen van de vergadering,
de wenselijkheid het mandaat te verlengen,
van de onderzoekscommissie die een zeer
omstandig verslag heeft opgesteld over de
Hongaarse kwestie of een persoonlijkheid
aan te duiden om de bemoeiingen van de
Verenigde Naties voor het scheppen van-
verbetering in de Hongaarse toestand
voort te zetten.
ONTWAPENING.
In de brief, die te Moskou werd overhan
digd, en waarvan thans de inhoud wordt
bekend gemaakt, doet de Britse premier., in
antwoord op een epistel van Boelganin, op
deze laatste beroep om hulp te verlenen
bij de oplossing der vastgelopen ontwape
ningsbesprekingen
Macmillan wees er op dat Engeland wei
nig aanmoediging kon putten uit de toon en
de inhoud van de verklaring die de vorige
week in de UNO-subcommissie voor ont
wapening is afgelegd door de Russische ge
delegeerde Valerian Zorin.
Macmillan verdedigde de voorstellen van
.Canada, Frankrijk, Engeland en de V. S.
als een belangrijke bijdrage, zowel in de
praktische zin als getuigend van verbeel-
i dingskracht.
I «Ik vertrouw in alle ernst dat u deze
I voorstellen in welwillende overweging
[zult nemen», aldus Macmillan,
