en omstreken
MILAC
Het Ille Wereldcongres van
de UMEC te Wenen.
Verplichte vrijheid naar links
of
Hebben de ouders nog iets te zeggen.
Oe Achterlinie.
EBBS
van
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEDERE WEEK.
Burelen St. JORIS STRAAT, 25, AALST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 8*1,72 14» JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
DONDERDAG 17 OKTOBER 1957
NUMMER 84
Volgend «Recht op antwoord» ontvingen
we hieromtrent van dhr. Rombaut, welke
we intregaal publiceren
Aalst, 7 october 1957.
Parklaan, 7.
RECHT VAN ANTWOORD.
De Heer SANDERS
Verantwoordelijke uitgever van
«De Gazet van Aalst»
St. Jorisstraat
AALST.
Geachte Heer,
In «De Gazet van Aalst» van 6 october
verscheen onder de titel «Verplichte vrij
heid naar links of hebben de ouders nog
iets te zeggen» een artikel dat zinspeelt, op i njetg mjn(}er waar is. De auteur verklaart
een bijdrage van mijn hand, verschenen m fa uw da(. mijn arükel <<te Qnnozel js
het weekblad «Voor Allen, Arrondissement
overtuiging in de twintigste eeuw vredig
naast elkaar kunnen leven. Ik zou trouwens
de eerste zijn om een gelovig mens, die
omwille van zijn overtuiging wordt ver
volgd, te verdedigen met alle middelen en
tegen iedereen.
Wat verder mijn kennissen van het evan
gelie en van de leer der Kerk betreft: die
heb ik opgedaan tot mijn achttiende jaar
aan het Koninklijk Atheneum te Aalst,
-Het- is-mijn recht en mijn-pheht, de le- waar een eminent theoloog mijn algemene
zers van uw blad mede te delen, dat het ontwikkeling, ook op dat gebied, aanzien-
nooit in mijn bedoelingen lag, kinderen van J üjk: heeft verrijkt. Wat niet uitsluit, dat elk
gelovige ouders te beïnvloeden om ze te zijn gedacht heeft,
onttrekken aan een godsdienstige opvoe
ding». Ik heb teveel eerbied voor de gods
dienstige overtuiging van naastbes taanden
LANGE VINGERS
Er was eens een soldaat die...
Het gebeurd wel eens meer dat soldaten
straffen oplopen om voorwerpen die aan
het leger behoren te ontvreemden.
En meestal wanneer die soldaten terug
keren van het rapport van de compagnie
commandanten hun straffen aan de ande
ren mededelen danwordt er wel eens gesak
kerd op die commandant die zo een grote
straf geeft om een voorwerp dat aan het
leger toch zo weinig kost te stelen.
Meestal is dan de overtredende soldaat in
hun ogen het grote slachtoffer van «dat rot
leger» maar nooit bedenkt men dat op der
gelijke manier voorwerpen voor een geza
menlijke waarde van duizenden franken
verdwijnen. Dat deze sommen best aan an
dere voorwerpen konden besteed worden
die de soldaten in het algemeen zouden ten
goede komen En de opmerking wordt dik
wijls gemaakt Van een kameraad iets
stelen, dat is laf, maar van 't leger, bah 't is
toch van 't leger maar
Het is van 't leger ja. En van waar
komt het geld om het leger te onderhouden?
Van de Staat, van de gewone belastingbeta
ler. Een onrecht aan de gemeenschap wordt
goedgepraat hoewel het elk individu in
mindere of meerdere mate benadeelt. Men
diefstal ten nadele van het leger,
die tijd voorbij is, en dat mensen van elke van de staat, als de meest normale zaak.
en tal van vrienden en bekenden van mijn
partij en zal me nooit begeven aan anti
godsdienstige propaganda.
Evenwel meen ik het recht te hebben,
niet-gelovigen erop te wijzen dat hun kin
deren in de officiële school niet verplicht
kunnen worden om godsdienstonderwijs te
volgen, en dat geen enkele leerkracht in ge
zegd onderwijs drukking mag uitoefenen op
kinderen of ouders, opdat ze al dan niet een
bepaalde eredienst, dan wel zedenleer zou
den volgen.
Ik maak dankbaar gebruik van een ant-
woordrecht om de lezers van uw blad te
verklaren dat, zo zij door hogergenoemd
artikel de indruk mochten krijgen, dat ik
zelf of andere van mijn socialistische
vrienden het op het geloof gemunt hebben,
om dood te doen», ik vraag mij terecht af,
Aalst» van 22 september en getiteld «Gods- waarom bet dan twee kolommen fantasie-
dienstonderwijs en zedenleer in de officie- rijke commentaar uitlokte.
Ie scholen». I
Er was een tijd, dat niet gelovigen op
Ik ben van oordeel dat hogergenoemd brandstapel terechtkwamen. Ik hoop dat1 beschouwt
artikel voor mij kwetsend is, daar mij een
bedoeling wordt aangewreven die ik niet
heb, noch als individu, noch in functie van
mijn politieke en syndikale aktiviteit.
Ik citeer bepaalde zinsneden van bedoeld
artikel Het is allemaal te onnozel om
dood te doen. Dat geschrijf over vrijheid en
dwang heeft maar één doel de kinderen te
onttrekken aan een godsdienstige opvoe
ding.
Met de meeste hoogachting,
Hector ROMBAUT.
Wij publiceren met genoegen het ant- socialistische pers de vrijzinnige ouders op
woord van dhr. Rombaut, omdat het blijk hun rechten te wijzen; het verbaast ons
geeft van zijn edele gevoelens. Dat sluit
echter niet uit dat elkeen zijn gedacht
heeft.
Dhr. Rombaut beweert zijn artikel enkel
geschreven te hebben voor de vrijzinnige
ouders. In het vervolg moet hij dat duide
lijker schrijven nu begint hij met de «ou
ders» (en niet de vrijzinnige alleen) te
wijzen op hun recht om godsdienst of ze-
deleer te kiezen; daarna geeft hij een kari
katurale voorstelling over de manier waar
op een katoliek opgevoed kind zijn gewe
ten leert vormen en stelt hij de grote voor
delen in het licht van een vrijzinnige op
voeding. Dit deel van zijn artikel is het
voornaamste en is algemeen gesteld en
geldt voor alle kinderen. Pas daarna her
haalt hij nog eens het recht van de ouders
om de lessen in de zedeleer te kiezen en
wijst hij op het onlogische in de houding
van vrijzinnige ouders om bijkomende re
denen bv. hun kinderen te laten hun plech
tige H. Communie te doen.
Wij zouden bij gelegenheid van dhr Rom
baut willen vernemen wat hij verstaat
door vrijzinnige ouders. Het is een feit dat
95% van de kinderen die ingeschreven zijn
in het ateneum te Aalst of in de RMS. ge
doopt zijn, hun plechtige kommunie heb
ben gedaan en gevormd werden. Dat zijn
voor ons geen kinderen van vrijzinnige
of ongelovige ouders.
Dhr Rombaut heeft zeker het recht in de
echter in dezelfde pers nooit één regel te
lezen over de rechten van de gelovige ou
ders die volgens de BSP.-leiders bij hun
partij zijn aangesloten. Hun voorlichting
gaat altijd in één richting.
Gelovigen en niet-gelovigen zijn in de
loop van de geschiedenis op de brandsta
pel terecht gekomen; de gelovigen die tot
dergelijke metodes hun toevlucht namen,
hebben tegen de voorschriften van ons ka
toliek geloof gehandeld. Laten wij daaruit
geen argument halen en de indruk
dat wij in 1957, indien wij de macht had
den, gelijkaardige dwangmetodes zouden
gebruiken. De socialisten in ons land heb
ben alle redenen om op dat gebied beschei
den te zijn. Het eerste slachtoffer van de
tegenwoordige schoolstrijd viel te Aalst
een lerares turnen. Zij werd ontzet omdat
zij «onbevoegd» was; er is verteld in de
stad dat zij plots bevoegd werd en opnieuw
in dienst kwam, toen zij zich lid liet maken
van de ACOD. Zo zijn er honderden voor
beelden te geven uit de laatste maanden.
Wij wensen niets meer dan met mensen
van elke overtuiging vredig naast elkaar te
leven op het principieel vlak zolang dat
mogelijk is, in de dagelijkse strijd, die tus
sen tegenstrevers niet te vermijden is, al
tijd in een geest van begrip en eerbied
voor een eerlijke levenshouding. Wij zullen
trachten in die geest onze strijd voor te
voeren en hopen dat dhr. Rombaut er in
zijn partij ook moge in slagen.
Neen, soldaat het is even verkeerd als een
diefstal tegenover een kameraad. Het is te
vens uw plicht te ijveren voor meer recht
schapenheid en eerlijkheid in die zin. Sol
daat door uw voorbeeld aan de anderen be
vrijdt U de natie en dus onrechtstreeks U
zelf van dit misverstand. U bewijst een
grote dienst want waar men de eigendom
niet eerbiedigt, is men op weg ook de ande
re waarden te gaan miskennen en vertrap
pen.
oOo—
Meermaals hebt U op deze plaats reeds
vernomen dat er zoiets als «De Achterlinie»
bestaat. Menigeen heeft zich al afgevraagd:
«Wat is dat nu weer Weeral een nieu
we organisatie Dat zal U wel klaar wor
den als Uop deze plaats enkele weken ach
ter elkaar leest wat er onder dit hoofding
staat. Allereerst een woordje geschiedenis.
Toen wij een drietal jaren geleden bezig
waren met de organisatie van de eerste
reuzewafelslag ten voordele van E. P.
Bayens trof ons het volgende voorval. Wij
klopte aan bij een dame die om haar mis
sie-ijver bekend staat. We wilden haar be
stelling wafels opnemen. Groot was onze
verwondering toen zij kategoriek weigerde.
En ze voegde er dadelijk de reden bij
«Waarom doet ge ook niets voor die Eerw.
geven Pater van st Job die Qok binnen enkele
weken vertrekt Niemand bekommert zich
om hem, noch de geburen, noch het kloos
ter». We stonden met onze mond vol tan
den Wat moesten we daarop antwoorden?
Toen is dat plan van de Achterlinie
gerijpt...
-oqo-
DE STAND
DER WERKLOOSHEID
Tijdens de week van 29 september tot 5
oktober werden er per dag gemiddeld 63.319
volledig en 26.740 gedeeltelijk en toevallig
werklozen gecontroleerd, hetzij een totaal
van 90.059 werklozen.
Vergeleken met de vorige week, werd een
vermindering met 1.067 volledig en een
vermeerdering met 689 gedeeltelijk en toe
vallig werklozen genoteerd.
De vermindering van de volledige werk
loosheid betreft vooral de landbouw (bie-
tenrooicampagne
Bij de brouwerij De Gheest te Aalst, werden 45 leden van het personeel vereremerkt voor 25, 30 en meer jaren dienst nl
Sanders Angèle, De Backer V., Philips P., Bogaert L., Cobbaut G„ De Schrijver X., Van den Steen K„ Vermoesen G Van den
Spiegel E.. Podevijn P., Kiekens F., Mortier G„ Sonck F., Haeck P., Ficquere C., Arijs G., De Backer R., Van de Meersche E
Van Boven O.. Van de Brempt H., Haemers E., De Winne F.. Medaerts P., Van den Bossche A„ Remery J. Lemeire A Van
den Bremt L., Huylebroeck I., Van den Broeck S., Van Vaerenberg L., Michels I., Schockaert F., De Smedt F., Librecht O
De Decker F., De Sutter K., Melkenbeke A., Coppens K., Vinck H., Moerenhout E., De Pauw J., Jacobs J Schollaert F
Vmck R. en Moerenhout J. CUché ((Het v<^_
Het 3de Congres van de UMEC (de
«Union Mondiale des Enseignants Catholi-
ques) werd gehouden te Wenen van 28 tot
en met 31 augustus 1957.
De UMEC is een wereldunie, die de ka-
tolieke leerkrachten van de hele wereld
groepeert, met het doel op internationaal
plan samen te werken bij het bestuderen
van katolieke opvoedingsproblemen én van
de geestelijke, culturele en professionele
vorming van de leerkrachten. Uit de Bood
schap van Z. H. de Paus aan het Congres
vernemen wij inderdaad De onderwij
zer is de ziel van de school. Ziedaar waar
om de Kerk zoveel belang hecht aan de
persoonlijkheid en de vorming van de on
derwijzer, even veel als aan de katolieke
school zelf. Want de echt katolieke mees
ter is het essentiële element van de katolie
ke school.
Het 3de congres te Wenen, na dit van Ro
me en Amsterdam, bracht ons de bemoedi
gende en verheugende zekerheid dat de
UMEC, alhoewel nog zeer jong, zich ont
plooit tot de wereldfamilie van katolieke
leerkrachten. Katolieke leerkrachten uit 57
landen zijn reeds aangesloten. De talrijke
aanwezige congressisten, hun plichtbewuste
vastberadenheid, het klimaat van broeder
lijkheid en enthousiasme, waarin het con
gres zijn verloop kende, maakten een hech
te waarborg uit voor een nog intenser en ef
fectiever uitbouw en actie in de nabije toe
komst.
Het centrale thema van het Congres was:
«De rol van de leraar in het internationale
leven.» De brandende actualiteit van dit
probleem, de taak en de verantwoordelijk
heid van het katolicisme, onderstrepen op
voldoende wijze 't belang, ja zelfs de nood
zakelijkheid ervan. In het perspectief van
onze huidige wereldconjunctuur, voelt ieder
weldenkend mens dadelijk aan, dat het be
staan, het aanwezig zijn van de UMEC op
het wereldtoneel, voor ons katolieken, een
imperatief is. Inderdaad, nooit is de afhan
kelijkheid en de coöperatie tussen de lan
den zo groot geweest als nu. Alhoewel dit
in de eerste plaats een politiek en econo
misch probleem blijkt te zijn, is het niette
min even evident, dat het hier gaat om een
echt-menselijk fonomeen van een groeien
de menselijke eenheid tussen de volkeren
en rassen in wederzijdse eerbied en begrip.
Het is dus niet alleen een anachronisme,
doch eveneens een grote fout gehecht te
blijven aan de geest van «Oude Landkaar
ten» hoe eerbiedwaardig ze ook mogen zijn,
zoals de Heer Dubois - Dumée, secretaris
generaal van de Internationale Persunie het
uitdrukte.
Terloops weze hier opgemerkt dat wij
West-Europeanen ons niet mogen bezondi
gen aan «occidentalisme». Onze levensvisie
moet zich verruimen en verrijken met een
nieuwe dimensie internationaal. De mens
en de mensheid hebben nu meer dan ooit
behoefte aan broederlijkheid en solidari
teit.
Deze beschouwingen impliceren meteen
het bepalen van de houding van de kato
liek, meer speciaal van de katolieke leer
kracht. Juist deze vooral moet medehelpen
aan het verspreiden van de heerlijke Heils
boodschap van het Evangelie, gericht tot de
ganse mensheid in tijd en ruimte. Wij ka
tolieken moeten «katoliek» denken en «ka
toliek» zijn. Broederlijkheid onder de men
sen berust op het vaderschap van God. Het
volstaat niet te streven naar een vage men
selijke solidariteit, maar wel naar een echte
christelijke naastenliefde.
De kwekelingen die ons toevertrouwd
zijn worden volwassenen, ze zullen eens ge
roepen worden om te stemmen, om onder
de wapens te dienen, om op de een of ande
re manier deel te nemen aan het econo
misch en sociaal leven van hun land, kort
om om zich te kwijten van hun plichten als
staatsburger. Wat een heilige plicht van ci
visme, wat een zware verantwoordelijk-
j heid voor de leerkracht die een zo grote rol
j speelt in de vorming van het kind. Een vor-
ming die moet afgestemd zijn op waardig
heid, verantwoordelijkheid, een interna
tionaal begrijpen en waarderen, op solida
riteit.
Dit volstaat ruimschoots om zich reken
schap te geven van de vereiste hoedanig
heden van de katolieke leerkracht, dit ac
centueert meteen de onontbeerlijkheir van
de UMEC en haar Congres te Wenen.
Op basis van deze algemene beschouwin
gen werden 3 studiecommissies belast met
het onderzoek van volgende punten
1. De fundamentele grondslagen van de
spirituele vorming van de katolieke leer
kracht in het licht van internationaal be
grip;
2. De culturele en professionele teken van
de nationale lerarenverenigingen in weder
zijdse internationale hulp;
3. Waarde en beperkingen van de natio
nale syndicale organisatie op internationaal
gebied.
De UMEC is een organisatie geworden
met «standing», immers haar internationa
le relaties zijn een getuigenis van haar kre
diet en haar efficiëntie.
De UMEC bezit het consultatief statuut
bij de UNESCO en heeft er haar vaste man
datarissen.
In zijn openingsrede op het Congres on
derstreepte Dr. Peter, vice-president van
de UMEC, het groot belang van een intense
samenwerking met andere katolieke we
reldorganisaties, zoals de O.I.C. (org. int.
cath.) met de Pax Romana, met het Leken-
apostolaat en met andere. Doch vele laïci-
serende organisaties verzoeken om contact
met de UMEC en wij bestuderen de basis
van contactname. De UMEC stoot niemand
af, tracht anderen te begrijpen en eerbie
digt en waardeert alle goede wil. Opdat de
katolieken zich niet willen laten overstem
men in dit wereldconcert volstaat niet al
leen een aanwezigheidspolitiek, maar een
krachtige organisatorische uitbouw is strikt
onontbeerlijk om een optimale katolieke
weerbaarheid te ontwikkelen en te doen
gelden.
Het congres, in dit enthousiaste interna
tionalisme, behield niettemin zijn flegme
en kritische zin om zekere andere funda
mentele katolieke opvoedingsproblemen
niet stiefmoederlijk te behandelen. Men
heeft er ondermeer nog gesproken over de
betrekkingen Kerk, Staat, Familie. Deze
verhouding mens en staat in de huidige
technische collectivistische rush werd onder
de loupe genomen, vooral waar het gaat om
de menselijke waardigheid en persoonlijk
heid. Hier eveneens moet de school zijn
«Eine Reservation des Menschentums.
Als nieuwverkozen voorzitter sloot ik het
3de congres van UMEC te Wenen met een
dringend beroep te doen op alle congressis
ten om in hun respectieve landen krachtig
en hard door te werken in deze periode van
pedagogisch renouveau, eigen aan onze
nieuwe tijd, en aldus mede te helpen aan
het opbouwen van een duurzame vrede.
Aangezien oorlogen beginnen in de
geesten van de mensen, moeten ook in de
geesten van de mensen de verdedigingswer
ken voor de vrede worden opgebouwd
Dit heerlijk geslaagd Congres van de
UMEC, waaraan Zijne Heüigheid de Paus
Zijn apostolische zegen schonk, werd be
sloten met een bedevaart naar het genade
oord van Mariazell, vooruitgeschoven post
van het Christendom, op 10 km. van het
IJzeren Gordijn, opdat de H. Maagd, de
Moeder van de christelijke leerkrachten, de
UMEC zou helpen en steunen in haar strijd
voor haar verheven ideaal.
Met vertrouwen en geestdrift hebben wij
het voorzitterschap van deze Unie aan
vaard; het lijkt ons de moeite waard.
Volksvert. Albert Van den Berghe.
Voorzitter der UMEC.
PRO PETRI SEDE
De onder-afdeling Aalst neemt deel aan
de eerste lustrumviering der diocesane
vereniging te Gent op 27 oktober aanstaan
de, met de vlag der pauselijke zoeaven van
Aalst.
DAGORDE
Koordienst in Sint Baafskerk.
Academische zitting in aanwezigheid van
Z. H. Exc. Mgr. Callewaert.
Feestmaal (100 fr. dienst inbegrepen).
Geleid bezoek aan enkele merkwaardig
heden van Gent.
De deelnemers van Aalst worden ver
zocht de prijs van het banket te overhan
digen aan de sekretaris.
Vanwege het sekretariaat,
Overhammedreef, 6'.
WERKKRING ST. JOB.
KAPUCIJNENKLOOSTER, AALST
Op woensdag, 23 oktober 1957, in de zaal
St. Job, te 20 uur, opvoering door Het
Reizend Volksteater van:
HOBSOR EN ZIJN DOCHTERS
een geestige komedie in 3 bedrijven.
Er zijn nog enkele kaarten te bekomen
bij de leden van de Werkkring en in het
klooster, Kapucijnenlaan,
