de
I
omstreken I
De Volksunie tegen de C. V. P.
I
I
I
I
I
De tekortkomingen
van de C. V. F. regering
VOOR
JONGE KIEZERS
OVER
IN DE
St. Martinuskring, Korte Zoutstraat, te 19,30 u.
ingericht door de CVP-Jongeren.
van aalstl
VERSCHIJNT DE DONDERDAG EN ZONDAG VAN IEBERE WEEK.
Burelen St. J ORIS STRAAT, 25, AAL ST. TEL. nr. 241.14 P. C. nr. 881,72
14" JAARGANG: 1,50 Fr. het Nr.
ZONDAG 27 OKTOBER 1957
NUMMER 87
DOOR OUD MINISTER MOYERSOEN
DE VOLKSUNIE
De Volksunie roert zich opnieuw. Ze be
reidt zich voor om bij de aanstaande ver
kiezingen in de Vlaamse arrondissementen
zelfstandige lijsten in te dienen en de strijd
aan te binden tegen de C.V.P.
Ze moet fataal deze richting uitgaan
want indien ze haar kiezers wil bijhouden
dan moet ze het anti-clericaal gevaar en de
daaraan corresponderende nood aan een
heid onder de christenen minimiseren en de
tekortkomingen, echte of vermeende, van
de C.V.P. schril in het licht stellen.
Dit is geen nieuwe geschiedenis. Welke
ook de betekenis moge geweest zijn van de
Frontpartij of van de Vlaamse Nationalisti
sche partijën tussen de twee wereldoorlo
gen in, het tragische van hun geval blijft
dat ze tenslotte voor een groot deel instru
menten zijn geweest waardoor de Vlamin
gen andere Vlamingen heftig bekampten.
Het thema dat de Volksunie ontwikkelt is
gekend De CVP-regering heeft ons teleur
gesteld, zowel op het gebied van de speci
fiek Vlaamse belangen als op het gebied
van de liquidatie der repressie. Ze heeft
zich laten op sleeptouw nemen dcor de Wa
len. Ze heeft zich laten leiden door vrees
voor de kiezer. De CVP moet daarvoor ge
straft worden. Ze heeft in alle geval een
zweepslag nodig.
Uit deze beweegredenen leidt de Volks
unie dan ook af dat ze opnieuw moet op
treden zoals ze dat gedaan heeft bij de laat
ste verkiezingen.
AANVAL OP MLJN BELEID
Wanneer de Volksunie aan de CVP ver
wijt dat ze op Vlaams gebied en op het ge
bied van de repressie heeft gefaald, dan
treft ze voor een groot deel mijn beleid.
Want, ik heb als Minister van Justitie in
1950 de politiek van de regering bepaald in
zake de repressievraagstukken.
En ik was het ook die als Minister van
Binnenlandse Zaken een ontwerp van wet
deed stemmen betreffende het gebruik der
talen in het bestuur, ontwerp waarvan zo-
velen thans de deugdelijkheid van hebben
ontdekt, sinds de huidige regering zich te
gen zijn stemming in de Kamer verzet.
Het is echter niet om me persoonlijk te
verdedigen dat ik besloten heb de pen te
voeren, maar wel omdat zoveel verwarring
rond deze kwestie heerst, verwarring
die ook vaak wordt verhoogd met het doel
de CVP te schaden en welke dreigt ten slot
te nadeel te berokkenen aan de primordiale
belangen die zij verdedigen wil.
Niemand van ons heeft ooit beweerd dat
de CVP-regering in vier jaar tijd herstellen
zou en heeft hersteld wat de naweeën van
den oorlog hadden doen misgroeien. Op
vier jaar tijd herbouwt men niet wat, door
allerlei passies en mistoestanden, en ook tij
dens twee jaren afwezigheid uit de Rege
ring 1955-57 werd neergehaald. Ze
zijn naief degene die geloven dat we op 4
jaar tijd in de toekomst zullen kunnen her
stellen op christelijk en op Vlaams gebied
wat de linkse regering door haar benoe-
mingspolitiek, door hare centraliserende
wetten, door hare onbezonnen politiek op
finantieel, op economisch en op militair ge
bied heeft misdaan.
Het ligt ook niet in mijn bedoeling er op
te wijzen hoe de CVP-regering door hare
benoemingspolitiek getracht heeft, en niet
zonder succes het evenwicht op taalgebied
te herstellen, noch het belang te onderstre
pen voor de Vlaamse Volksgemeenschap
van in de leidende posten mensen te heb
ben die een Vlaamse overtuiging beleven,
zoals we menen dat gedaan te hebben, maar
wel de verwijten die tegen de C. V. P. wor
den gericht op bepaalde punten te onder
vangen.
WAAROM WERD HET ONTWERP
MOYERSOEN NIET GESTEMD
Ik hoop in een volgend artikel te kunnen
handelen over de likwidatie van de repres
sie. Vandaag wil ik het hebben over het
wetsontwerp dat voor doel had het taaire
gime te regelen van de taalgrensgemeenten
en van de Brusselse agglomeratie; ontwerp
dat in de Senaat werd gestemd doch niet in
de Kamer ter stemming werd gebracht.
De vraagstukken die met deze wettelijke
regeling bemoeid zijn worden in Vlaamse I voorkomen dat
middens al te veel vereenvoudigd voorge
steld. Het ging eerst over de taalgrens. Ve
le mensen redeneren als volgt de taal tel
lingen waren vals en bijgevolg moest men
er geen rekening mede houden. Ze voegen
er niet bij dat die vervalsing, op enkele fei
ten na mischien, geen materiale vervalsin
gen vanwege de individuele ondertekenaars
van de verklaringen zelf. Dit betekent dat
duizenden Vlamingen voor waar hebben
verklaard, tegen de waarheid in, dat ze in
hoofdzaak frans spreken.
Het ligt niet in mijn bedoeling hier de ve
le redenen aan te halen waarom deze men
sen zo gehandeld hebben; daarbij behoren
onbetwistbare zedelijke dwangmiddelen, en
ook, tussen haakjes gezegd, de onrust ver
wekt door de onbehendigheden, om het
zachtjes uit te drukken, van zekere Vlaam
se extremisten. Ik wil slechts onderstrepen
dat het niet zo van zelfsprekend was dat
men zich tegen de uitspraak van deze tel
ling verzette.
We hebben het niettemin gedaan, omdat
wij ondervonden, en ik zelf na een per
soonlijk onderzoek dat zij niet de objectie
ve waarheid, door de wet van 1932 bedoeld,
weergaf. Niet alleen ik, maar Ministers van
Economische Zaken, een Waal en een Vla
ming, die de publicatie der tellingen in hun
bevoegdheid hebben, en de Waalse en
Vlaamse Ministers van Binnenlandse Za
ken die inzake talentelling medezegging
schap hebben.
Het wetsontwerp behelsde ook de regeling
van het taalgebruik in de gemeenten van
de Brusselse agglomeratie. Het ontnam aan
de bevoegdheid van de gemeenteraden dat
gene wat de wet van 1932 hun bij voorrecht
had gelaten: namelijk de bevoegdheid om
zelf het inwendig taairegime der gemeente
te bepalen.
Na een lange en vruchtbare bespreking
werd het ontwerp in de Senaat in de loop
van het jaar 1953 gestemd. Het werd ge
stemd door al de Vlamingen, hetgeen een
enig feit is in de geschiedenis der Vlaamse
Beweging, door al de Brusselse CVP-geko-
zenen en een belangrijk contingent Waal
se CVP-gekozenen.
Waarom is die wet niet vóór de verkie
zing door de Kamer geloodst
Deze vraag wordt nu in een historisch
perspectief gesteld dat niet beantwoordt
aan de redelijke vooruitzichten van toen.
Pas was het ontwerp in de Senaat ge
stemd op 17 Juli 1953 of er ontstond een
sterke reactie in de Brusselse middens, re
actie die ons onmiddellijk plaatste in een
pre-electorale atmosfeer.
De vraag die zich aan mij stelde was de
volgende Moest in dergelijke atmosfeer en
op een gebied waarop de Brusselse openba
re mening bijzonder teergevoelig is, onmid
dellijk de door ons voorgestelde oplossing
doorgedreven
Het thema van de aanslag op de gemeen
telijke vrijheden en op de vrijheid tout
court lag voor het grijpen.
Ik heb op mijn verantwoordelijkheid in
de eerste plaats, en NIET onder drukking
van Waalse zijde, na raadplegingen, geoor
deeld dat het niet dienstig w?.s het ontwerp
in de kamer op dat ogenblik te laten bespre
ken, en het geraadzamer was de verkiezin
gen te laten voorbijgaan om achteraf in een
kalmere atmosfeer een oplossing te doen|
aanvaarden waarbij de medewerking van
de Brusselse gemeentebesturen minstens in
de toepassing, zo innig was bij betrokken.
De belangstelling van de Kamer lag
overigens elders op dat ogenblik; daar was
onder meer het ontwerp op het pensioen
der zelfstandigen.
Ik zelf was in beslag genomen door de
grondwetsherziening, en de ontwerpen be
treffende de epuratie, die de wet geworden
zijn van 23 december 1953, en dat was geen
klein bier.
Dodh in de veronderstelling dat de Kamer
er nog tijd zou voor over gehad hebben,
blijf ik bij de overtuiging dat indien het
vraagstuk opnieuw in de Kamer op het ein
de van 1953 of in het begin van 1954 was
ter sprake gekomen, dan nog zou de ver
kiezingstri jd in Brussel ontaard zijn in een
soort van referendum post legem waarbij
opnieuw en nodeloos en tot schade der Vla
mingen de taaipassies zouden opgejaagd
worden.
De kans om te volbrengen wat we tot na
de verkiezingen hadden verschoven, werd
aan de C.V.P. door 't kiezercorps geweigerd.
Het kan nu in 1957 in de ogen van velen
we politiek gefaald hebben
door een gemis aan voorzichtigheid, door
een mangel aan vooruitzicht. Men moet het
zich echter in deze appreciatie niet te ge
makkelijk maken.
Wanneer men in 198T7 aMtrs oordeelt
«Voor Outer en Heerd»
OMWILLE VAN HET GELD
Hebt U geen jongens of meisjes gekend
die knappe koppen waren op de lagere
school en toch niet verder konden studeren?
De reden Gebrek aan geld Want stu
deren tenzij men het in een officiële
school wil doen kost nog altijd geld.
Toch vraagt de vooruitgang van de tech
niek steeds meer en meer bekwame men
sen. Gebrek aan geld mag die verruiming
van het onderwijs niet. in de weg staan. De
C.V.P. heeft daarvoor een oplossing be
dacht.
SCHOOLSTRIJD OF ONDERWIJS
POLITIEK
Want de C.V.P. wil gedaan maken met de
schoolstrijd.
Neen, op weerwraak zijn we niet belust.
De onrechtvaardigheden van de wet Col-
lard zullen zeker hersteld worden.
Maar veel verder wil de C.V.P. gaan. Ons
onderwijs moet nieuwe banen op. Onze on
derwijspolitiek moet een gedurfde, demo-
kratische lijn volgen.
VOOR U
U stelt belang in deze moderne vraag
stukken.
Daarom wordt U ook uitgenodigd op een
voorlichtingsvergadering ingericht door en
voor jonge mensen.
U krijgt er antwoord op de vragen als
deze
is het waar of vals dat de C.V.P. met
de verkiezingen de «ziel van het kind»
gaat misbruiken
is het juist of verkeerd dat alleen de
bekwaamheid van het kind in aanmer
king mag komen om het verder te la
ten studeren
bestaat er een afdoend middel om aan
ieder kind gelijke levenskansen te ge
ven, zonder dat gebrek aan geld in de
weg staat \^r~
We rekenen stellig"'op uw aanwezigheid
voor deze bijeenkomst, welke plaats heeft
op zaterdag 26 oktober, te 19,30 uur te
Aalst, Zonnestraat, in de Sint Martinus-
kring.
Van harte zijt U uitgenodigd.
oOo
SYNDIKALE KAMER DER VERENIGDE
AANNEMERS VOOR DE BOUWNIJVER
HEID IN HET ARRONDISSEMENT AALST
Zondag 3 november zal naar jaarlijkse
gewoonte het feest gevierd worden der
VIER GEKROONDEN, patroondag der aan
nemers uit het bouwvak.
Het feestprogramma is als volgt
samengesteld
9 V& uur Bijeenkomst der leden aan het
secretariaat van onze Syndika-
le Kamer, Keizerlijke Plaats,
Aalst.
10,uur Plechtige Heilige Mis in de St.
Martinuskerk.
11,uur Uitreiking van eretekens aan
werkgevers en werknemers in
feestzaal van het Stadhuis te
Aalst.
1 Vz uur Banket in de zaal Madeion
Grote Markt te Aalst.
Rond 18 uur Gezellig samenzijn door de
vereniging aangeboden aan de
leden, hunne verwanten en
vrienden.
Alle aannemers uit het bouwvak worden
vriendelijk verzocht aan alle feestelijkhe
den deel te nemen en hunne werklieden
aan te zetten de Heilige Mis en de Academi
sche zitting b.ij ie wonen.
PLECHTIGE UITVAART VAN A. C. W.-VOORZITTER
VAN TERJODEN TE EREMBODEGEM
E. H. SABOT ZEGT DE LAATSTE GEBEDEN
Honderden vrienden en kennissen uit de
kristelijke middens hadden er aangehouden
de plechtige teraardebestelling bij te wonen
van de 32-jarige Jan Couck, die tengevolge
van een val met zijn fiets zo ongelukkig om
het leven kwam. De kerk van Ter joden stak
dan ook nokvol als E.H. Sabot de plechtige
Koordienst begon. Even voordien had de h.
Paul Avoux, verbondsekretaris van de
C.M., aan de ingang van de kerk een tref
fende lijkrede uitgesproken waarbij menig
een een traantje wegpinkte. De H. Mis werd
gezongen door het personeel van het Groen
Kruis van Aalst.
Onder de anwezige personaliteiten be
merkten we E. H. De Vos, de heren Jan
Delmartine, Hoofdbrancardier Lourdes Be
devaart, Maurice Goethals, inspekteur van
de landsbond der Krist. Mutualiteiten,
Volksvert. Eug. Moriau, oud-senator De
Haeck, P. Avoux van het verbond C.D., G.
De Roy, verbondsecr. van het A.C.W., P.
Roossens, voorz. van het verb. C.M. Pierre
Teerlinck, adj. secr. van het verb.,K. Broec-
kaert, lid van het dagel. bestuur C.M., A.
Van den Hautte secr. van de Kr. Ziekenb.,
Jef Zwaenepoel Nat. secr. Kr. Huisvesting,
Alb. Van Eyghem, verbondsecr. van het ge
west leper, Roger Everaert en Alf. De Wil
de van de Kr. Centr. Spoor, Georges De
Cliché «Het Volk»
Vijlder voorz. van Werkmansh., Edm. Cop-
pens, lid van arrond. Hoofdbestuur van de
C.V.P., R. De Schepper, arrond. voorz. A.
C.V., F. Barrez best. van het Gen. Centr.,,
Burgemeester O. De Cock, van Erembode-
gem, P. V. d. Broeck, burgem. van Aai-
gem, Victor De Bisschop, schepene van
Denderleeuw, L. Baetens vertegenw. van
het dagblad Het Volk», J. Gees, Inspekteur
van Volksverzekering, enz.
In de droeve optocht naar het kerkhof
van Erembodegem bemerkten we de vlag
gen van de C.M., van het A.C.W. Ter joden
en meerdere anderen. De lijkkist was let
terlijk bedolven onder kronen en kransen,
waarvan we er ondermeer bemerkten van
wege het personeel van het A.C.W. en C.M.,
van de plaatselijke A.CW., van de Lourdes
verpleegsters en brancardiers van" Lourdes
Bedevaart en tientallen andere.
Op het kerkhof werd na de laatste gebe
den door E. H. Sabot, de kist midden de
diep ontroerde familieleden en vrienden in
het kille graf neergelaten.
De dierbare afgestorvene was bediende
bij het Groen Kruis te Aalst, hij was voor
zitter van het A.C.W. Terjoden, lid van ver
schillende godvruchtige genootschappen en
vereerd met het ereteken «Belgische Hospi
taliteit van Lourdes». R.D.P.
2L£üa
ELEKTRICITEIT DOET MEER
EN KOST MINDBR DANK ZIJ
HET NATIONAAL TARIEF.
BIJ DE VRIENDENKRING
F.F.R.
Ter gelegenheid van Garentwijnderdag
richtte de Vriendenkring F.F.R. geslaagde
feesten in, die gepaard gingen met de plech
tige ontvangst van de Meikoningin 1957 en
Mevr. Paula SEMER, leading lady van de
Vlaamse Televisie die de eerste schifting
van een grote wedstrijd kwam voorstellen
«DE IDEALE HUISVROUW».
In de voormiddag werd de Meikoningin
mej. Monique Delvaux uit Borgerhout, am
bassadrice van de Belgische Katoenindus
trie in het Stadium F.F.R. verwelkomt door
de HH. R. KERR, afgevaardigde-beheerder
en E. de BRUYN, afgevaardigde-bestuurder
van de F.F.R. en het voltallig bestuur van
de Vriendenkring, waarna in de St. Jozefs-
kerk een godsdinstige plechtigheid plaats
had in aanwezigheid van een groot aantal
personeelsleden van de naaigarenfabriek
F.F.R.
Daarop volgde in de trouwzaal van het
stadhuis een ontvangst door de heer Burge
meester en Schepenen en verschillende
raadsleden.
Een meisje bood aan de Meikoningin en
aan Paula Semer van de TV. bloemen aan.
Burgemeester Blanckaert loofde daarna het
initiatief van de F.F.R, heette de Meikonin-
over houdingen die genomen geweest zijn gin welkom in onze stad en overhandigde
in 1953 en 54, dan moet men er bijvoegen haar, evenals aan Paula Semer een herinne-
dat we normaal hadden moeten voorzien ring van de stad Aalst,
dat na de verkiezingen we niet meer in de De h. PIRYNS, directeur van het Natio-
regering zouden plaats nemen en dat we naai Katoeninstituut wees op de samenwer-
geen opvolgers zouden hebben die een op
lossing zouden doordrijven, die nochtansj jmrMWmvjwjtarau
■door alle partijen werd gestemd.
king van de openbare besturen en 's lands
economie en onderlijnde de betekenis van
de katoennijverheid van Aalst en voor
gans het land.Hij deed beroep om de krach
ten samen te bundelen en dankte ten slotte
voor de gulle ontvangst.
Namens de Vriendenkring F.F.R. dankte
voorzitter Ch. ACCOU hartelijk waarna de
h. TROCH, voorzitter van het Wasserijbe
drijf nog wees op het belang van deze ka-
toenpropaganda.
Na de erewijn bezochten de genodigden
onder leiding van de h. COURTEAU het
«Pieter Couckkabinet» en toonde de h. DE
VIDTS, bevelhebber van het Brandweer
korps zijn prachtig materiaal. Zijn uitleg
werd met veel belangstelling gevolg door
Mej. Delvaux en Mevr. Semer.
's Middags werd een feestmaal opgediend
in het Salon Verspaille in tegenwoordigheid
van het stadsbestuur.
Na een bezoek aan het Zandtapijt werd
deze heuglijke dag besloten in de zaal Ma
deion waar het Katoenbal onder grote be
langstelling plaats had. Paula Semer stelde
de eerste schifting voor van een nationale
wedstrijd. De mededingers werden beloond
met zeer prachtige prijzen die uitgereikt
werden door de Meikoningin.
Gedurende gans de avond werden opna
men gedaan door de Vlaamse Televisie die
hieraan een uitzending wijdde op Vrijdag
25 October. Het orkest werd begeleid door
Annie Andersen die zeer veel bijval oogste.
Het was voorwaar een mooie dag voor de
Vriendenkring F. F. R.
Ja, dat we hadden moeten voorzien dat™
na ons een regering zou optreden die allefc
tradities ten spijt principieel elke conti-J
nuiteit met de vorige zou afbreken, en inl
die regering het juist de man zou zijn,J
Mijnheer Vermeylen, die met ons het ont-|
werp in de Senaat had verdedigd, die zouk
beletten dat het ontwerp in de Kamer ter"
stemming zou komen. k
Indien dat een politieke fout is van on-J
zentwegen, dat men ons dan diegenen noe-1
me die dit verloop der zaken in 1953 wel?
hadden voorzien en hadden voorzegd. I
'T VERVOLGT, k
OP ZATERDAG 26 OKTOBER
GROTE VOORLICHTINGSVERGADERING
DEMOCRATISCHE ONDERWIJSPOLITIEK
'4 1
