en omstreken
De hernieuwing van
de partijleiding
1 APRIL
TE AALST
Beweging in
Vlaanderen
Tijdelijk
postkantoor
te Aalst
Prijzen werkelijk
zonder konkurrentie
«Galerie DE KEIZER»
Vlaanderenstraat 6
AALST - Tel. 242.81
Een documentair overzicht
Cantate Domino op
Internationaal
kongres in Italië
HF
Vt Gazet van Aalst
NEC SPE, NEC METU..
22ste JAARGANG Nr. 26
ZATERDAG 2 APRIL 1968
MET BIJVOEGSEL
2,50 F HET NUMMER
Het schijnt een gewoonte te worden, het
voorzitterschap van de partij leidt tot het
eerste ministerschap. Tegen deze geplogend-
heid wordt in een Antwerps dagblad met
CVP-strekking terecht stelling genomen.
Op dit ogenblik is het ook uitgemaakt. Men
kan de heer Van den Boeynants niet verwij
ten, geintigreerd te hebben om dit eerste
ministerschap in de wacht te slepen, hiervoor
getuigde zeer open de vorige formateur,
staatsminister Seghers.
Het is zeer normaal dat een politieker am
bitie heeft. Een politieker wordt nogal veel
verweten en hij moet dit ook kunnen ver
dragen. Hoge bomen vatten veel wind.
Maar op het gebied van de zogezegde zak-
kenvullerij en finantiele voordelen zou men
toch een beetje voorzichtiger mogen zijn.
Het gaat bij een politieker, en zeker bij Paul
Van den Boeynants, veeleer om het uitleven
van opvattingen en het verwezenlijken van
een politiek programma. In ieder politieker
zit een greintje machiavellisme, een soort van
machtswellust, zonder dat hij hierom het
princiep huldigt, het doel heiligt het middel.
Met Theo Lefevre hadden we een zwenking
naar links, met Van den Boeynants een zwen
king naar rechts.
Persoonlijk houd ik niet veel van de be
grippen rechts en links. Nochtans kan men
dit zo omschrijven, dat in de CVP een ge
deelte veel meer lust heeft om een coalitie
aan te gaan met de PVV, terwijl een ander
gedeelte meer voelt voor een regering met
de BSP. In deze zin kan men wel van linkse
en rechtse elementen spreken in de CVP.
Maar dit fenomeen is niet alleen eigen aan
de CVP. Zelfs in de PVV heeft men een
syndicale vleugel, en hoe links ziet die er
uit! En ook de Volksunie ontsnapt niet aan
de drang en heel wat jonge elementen zijn
niet akkoord met de zogezegde rechts koers
van de leiding van de V.U.
In de ganse Belgische politiek loopt dus
eer zelfde horizontale lijn door de partijen
en terecht heeft eenmaal een buitenlandse
journalist in een interview erop gewezen dat
het taalvraagstuk in Eelgie andere problemen
compenseert. Spraken al de Belgen dezelfde
taal, de politieke conjunctuur zou er anders
uit? ien.
a August De Schrijver, de wijze man van
Gei.t, kreeg de zeer dynamische Theo Lefe
vre, de man met overmoed, spiritueel, besla
gen en belezen, de man die door de Belgische
politiek is gegaan ais een ïjsbreker, het voor
zitterschap van de partij in handen. Mis
schien heeft hij wel te veel ijs ineens willen
verzetten. Maar mijn overtuiging is dat men
eenmaal van Theo Lefevre zal mogen zeggen
<dl a bien merité de la patrie», hij heeft
het land wel gediend.
Paul Van den Boeynants is ook een harde
werker geweest, maar het type van een la-
veerder, de man die uit alle winden een
voordelige koers voor zijn partijboot heeft
willen halen. Weliswaar heeft onder zijn
bewind, zijn partij een nederlaag gekend,
maar dat was zijn schuld niet, maar ander
zijds is d1 positie van zijn partij nooit zo
sterk geweest als nu. HET LAND IS ZON
DER DE CVP NIET REGEERBAAR.
En nu heeft hij deze verdienste, het land
en het regiem te hebben gered van vervroeg
de verkiezingen. Niets is gevaarlijker dan
de kiezers te veel naar het stemhokje te sleu
ren. Men zou versteld geweest zijn van het
resultaat van deze verkiezingen en daarbij
zou het resultaat niets hebben opgelost.
Te veel beroep doen op de openbare opinie
is een gevaar voor de democratie en de kans
geven aan politieke avonturiers.
Wie wordt nu de opvolger van Paul Van
den Boeynants aan de leiding van de partij?
Ons land beleeft een crisis, niet de finan
tiele crisis, maar veeleer een opiniecrisis.
De Waals-Vlaamse verhoudingen zullen,
omdat het een sentimentele kwestie is, mis
schien wel nog beroering in het land veroor
zaken. Veel zal afhangen van de goede wil
van de Brusselaars. De Walen zijn tot het
begrip gekomen dat zij een minderheid zijn
in dit land en slechts op de goede wil van
de Vlamingen kunnen rekenen om nog een
zekere pariteit op het nationaal vlak te be
komen. Vooral onder de jonge Walen groeit
dit besef. Wie op de toestand in Leuven
wijst, mag niet vergeten dat twee derde van
de Franssprekende studenten uit Brussel en
uit Vlaanderen komen.
Maar de sociale tegenstellingen zullen veel
meer op de- voorgrond treden. EN GAAN
DE CHRISTELIJ KEN DITMAAL DE TREIN
NIET MISSEN
Wij leven in een arrondissement waar een
maal de wieg stond van een christen demo
cratische partij. En toen was de onwil en
het onbegrip grootUit het boek van Pater
van Isacker kunnen wij opmaken, hoe men
sen van hetzelfde geloof soms moeilijker
elkaar konden vinden omdat de passie hen
verblindde. Toen ging het om de interpre
tatie van de pauselijke encycliek Rerum No-
varum, vandaag gaat het om de encyclieken
Mater et Magistra en Pacem in Terris.
En in dit verband wil ik wijzen op de
onlangs verschenen zeer interessante herder
lijke brief van het Frans episcopaat. De
Franse bisschoppen kiezen stelling tegen het
staatskapitalisme, maar ook tegen het ano
niem kapitalisme. De vrucht van de sociale
vooruitgang mag niet dienen om enkelen te
verrijken.
Pater De Wit heeft ooit geschreven dat
vandaag de arbeider een vreemde is op zijn
fabriek. Al te veel van onze huidige kapitaal
bezitters aanschouwen de arbeider als een
deel van de machine, waarmede hij produ
ceert.
De arbeider en de bediende hebben zoveel
recht op een deel van de winst als de voor
schieter van het kapitaal. Wij willen naar
een meer rechtvaardige maatschappij, waar
de produkten van het menselijk vernuft meer
rechtvaardig verdeeld worden.
Maar dit alles zal nieuwe levensverhoudin
gen scheppen en vooral een andere menta
liteit eisen. Onze huidige maatschappij is
te sterk ingesteld op persoonlijk winstbejag.
Zo onze partij deze nieuwe richting wil
aanvaarden, zal zij ook een nieuwe beweging
zijn.
Wat een taak voor een voorzitter.
M.d.B.
KOMITEE «HANDEN AF VAN
T STADSPARK»» HAALT HET.
Mogen wij even de pret voortzetten Het
stadsbestuur heeft afgezien van verdere on
derhandelingen met de zg. Henegouwse bouw
maatschappij in verband met de aanbouw
van appartementsbuildings in het stadspark.
De lezers die eventueel stiekum en wel wat
wantrouwend hun opwachting hebben ge
maakt voor de 1 aprilvergadering in de zaal
Madeion aan de Grote Markt, bieden wij
nederig onze excuses aan.
TE NIEUWERKERKEN
Aalsterse grapjassen hebben op 1 april het
grondgebied van de gemeente Nieuwerker-
ken bij Aalst geannexeerd. Op verschillende
plaatsen werden inderdaad door «onbeken
den» plakkaten aangebracht «AALST II».
Wee de snoodaards als zij ooit op het pad
komen van burgemeester Meuleman.
TRADITIONELE
DIRK MARTENSGRAP
Naar oude Aalsterse gewoonte was het
standbeeld van Dirk Martens ook het voor
werp van een 1 april-grap. 's Lands eerste
drukker werd net vauerschap toegedicht van
een mannelijke baby die men vrijdagochtend
aan het bronzen voetstuk kon aantreffen.
Maandag a.s. optreden in
St. Maartenskerk
in aanwezigheid van
Pauselijke Nuntius
Het Aalsters knapenkoor Cantate Domino
van het St. Maartensinstituut zal Belgie ver-
tegenwoordigen op het Internationaal Kon-
1 gres van
Pueri Cantores te Loreto in Italië.
-
iSL-.: -
Aan de boorden van de Amerikaanse Missisipistroom werd boven
staand origineel monument opgericht... een hulde aan de pioniers
van het verre Westen.
Dit op uitnodiging van Mgr. J. Vijverman,
bestuurder van Pueri Cantores van Belgie.
Aan deze reis gaat maandag 4 april te
20 uur in de St. Martinuskerk een geestelijk
concert vooraf door het knapenkoor samen
met het mannenkoor Pro Musica o.l.v. de
heer De Cock.
De Pauselijke Nuntius, Mgr. Oddi, Mgr.
Vijverman en Mgr. De Kezel, hulpbisschop
van Gent, zuilen op deze buitengewone muzi
kale avond aanwezig zijn.
Dit dokumentair overzicht aan de
hand van een zeer objectieve bijdrage
van Gaston Durnez verschenen in het
(Nederlandse) «Eindhovens Dagblad»
van 19 maar 11., bevat gegevens die
ongetwijfeld ook de lezers van dit blad
tot nadenken zullen stemmen.
Tijdens het voorbije winterseizoen
werd inderdaad ook door het Davids-
fonds Aalst een Gespreksforum op
touw gezet, dat grotendeels positieve
kommentaren heeft uitgelokt, en niet
het minst bij de jongeren, maar dat
ook het voorwerp is geweest van kri
tiek in kleine behoudsgezinde kringen.
Tenslotte de schets van het gees
telijke klimaat in Vlaanderen zoals
het precies werd weergegeven door
GJ). is des te belangrijker, omdat
vrijwel de ganse Vlaamse dagbladpers
er al te achteloos is aan voorbij ge
gaan.
Het Jong-Davidsfonds, de jongerenafdeling
van de machtige katholieke kulturele vere
niging (65.000 leden-gezinnen) heeft een rel
veroorzaakt die typisch is voor de geestes
gesteldheid in Vlaanderen maar die is ver
dronken in de politieke aktualiteit. Het be
stuur van het J.D. dat zich in het verleden
dynamisch maar ook wat voortvarend had
Ook uit kringen als die van Oostpnester
hulp kwamen scherpe reakties. En Oostpries
terhuip heeft hier een grote aanhang.
Nu is het zo, dat ook het negentig jaai
oude Davidsfonds de jongste jaren geevolu
eerd is en dat de traditionele braafheid, waa.
rnen vroeger zo vaak mee hoorde spotten
eigenlijk al in een vrij flink tempo word
vervangen door een bewuste katholieke maai
«open» lekenvorming.
De vernieuwde geest is o.m. tot uiting ge
komen op de belangrijke ontmoetingsdagei
«Christendom en wereld» die verleden jaa;
in Antwerpen werden ingericht.
Voor het eerst sinds vijftien jaar kent d<
vereniging belangrijke ledenaanwinst. Onder
tussen is het toch een feit dat het Davids
fonds zijn leden hoofdzakelijk recruteert bi.
de rustige Vlaams gezinde katholieken dit
m parochiaal verband te bereiken zijn er
waarvan het merendeel stemt voor kandida
ten van de Christelijke Volkspartij, met eer
sterker wordende belangstelling voor dt
Volksunie.
Dat men pogingen deed om de verenïgini
in de overal weerklinkende dialoog te later
meepraten, werd bevestigd door het optredei
van een man als Gerard Walschap op eer
luisterrijke D.F.-bijeenkomst. Voor wie he
vroegere Davidsfonds heeft gekend, was da
Krachtens het koninklijk besluit van 25
januari 1966 wordt een bijzondere postzegel
zonder toeslag ter gelegenheid van de «Dag
van de Postzegel» uitgegeven. De zegel, ter
waarde van 3 F, zal een landelijk besteller
voorstellen en zal in zwart-mauve en oranje
rood, in vellen van 30 exemplaren door het
gecombineerde diepdruk- en heliogravure
procédé gedrukt worden.
De oplage is op 10 miljoen 500.000 exem
plaren vastgesteld.
De zegel zal in alle postkantoren van 18
april 1966 af, te koop gesteld worden; hij
zal nochtans op 17 april 1966 bij voorrang
verkocht worden door een tijdelijk postkan
toor te Aalst, Oud Hospitaal, Oude Vismarkt.
Een ernstige en verdraagzame gemeenschap komt tot stand..
getoond, nodigde voor zijn Landdag een
communist uit om over de vrede te komen
spreken.
Die communist, Dr. Jef Turk uit Gent,
heeft in het Vlaamse land de reputatie een
briljant intellektueel te zijn, een coming-man
in de partij. Hij nam al meer dan eens aan
katholiek - vrijzinnige gespreksavonden deel
en aanvaardde ook de invitatie van de Jong
Davidsfondsers. Hij zowel als de vereniging
hadden zonder de waard gerekend
Niet zodra was het programma van de
Landdag in de kranten verschenen, of het
begon in het Leuvense hoofdkantoor van het
Davidsfonds protestbrieven te regenen. De
gewone bladen zwegen er over. Zij liepen
achter P.W. Seghers en Paul Van den Boey
nants aan. Maar in het veel gelezen Antwerp
se satirische weekblad «'t Pallieterke» ver
scheen een scherpe aanval op de jonge in
richters, die dom, argeloos en ezelachtig
werden genoemd. Die aanval gaf de toon
weer van een stroom van protesten en lokte
een nieuwe- golf uit
«Zullen de Jong-Davidsfondsers aan Turf
eens vragen wat hij denkt over de vrijheid?
Over het bestaan van organisaties zoals het
J.D. in communistische landen?
al een hele stap. Verleden jaar kon men op
de Landdag van de jeugdgroepering eveneens
een bekende vrijzinnige, Dr. Merecu, aar
het woord horen.
De aankondiging dat de communist Dr
Turf op zijn beurt voor Jong Davidsfonds
zou optreden, werd evenwel slecht ontvan
gen. Ook het hoofdbestuur, door de jongelu
niet geraadpleegd, trok diepe rimpels ir
het voorhoofd. Resultaat de heer Turf za
niet op de tribune komen. Zo erg kan mer
nog niet uit de pas lopen...
Gaston Durnez heeft het vervolgens ovei
belangwekkende nieuwe strekkingen die mo
menteel aan bod komen in Vlaamse week
bladen en tijdschriften. Hij schrijft in dil
verband crm.
«Het toeval wou dat de D.F. storm opstali
op het ogenblik dat in het katholieke tijd
schrift De Maand de politieke directeur var
De Rode Vaan te gast was. Het tijdschrifl
waarvan Prof. De Somer uit Leuven de
'directie heeft en dat wordt gedirigeerd dooi
een groep academici uit de kring van Prof
Kan. Dondeyne, publiceerde een bijdrage var
(vervolg op laatste blz.}
