Vt
enomstreKen
P
A
S
E
N
Aalsterse advokaat kocht
valse Jacob Smits voor 230.000 F demokra TIE
KLEIN
LOGBOEK
EKONOMISCHE
Prijzen werkelijk
zonder konkurrentle
«Galerie DE KEIZER»
Vlaanderenstraat 6
AALST - Tel. 242.81
OPINIES
«Bewening»uwas een originele baksteen
In ballingschap
ee» Zalig
Paasfeest
dotr L. de Witte SJ.
NBC SPE, NEC METU
Gazet van Aalst
22ste JAARGANG Nr 28
ZATERDAG 9 APRIL 1966
MET BIJVOEGSEL
2,50 F HET NUMMER
PERIKELEN IN BRUSSELSE KUNSTGALERIJ
Naar verluidt zou een Aalsters advokaat, wiens naam evenwel niet kon ach
terhaald worden het slachtoffer zijn van een vervalsing in de kunstwereld.
Bedoelde advokaat. zou enkele jaren geleden een schilderij van de befaamde
Kempische kunstschilder Jacob Smits hebben gekocht in een Brusselse kunst
handel en dit voor het lieve sommetje van 230.000 F
ONDERZOEK
Het blijkt evenwel thans dat het een
vervalsing betreft. De zg. Jacob Smits
dat de «Bewening en Opvanging van het
Bloed van Kristus» voorstelt, zou inder
daad, een originele Gerard Baksteen zijn.
Het is deze laatste kunstenaar zelf, oud
leerling van Jacob Smits, die dezer dagen
zelf tot de onthutsende ontdekking kwam
van de vervalsing van zijn werk toen hij
een bezoek bracht aan een gereputeerde
kunstgalerij te Brussel waar het werk
werd te koop gesteld.
Inmiddelds is uitgemaakt dat de Aal
sterse advokaat, eigenaar van deze Smits-
Baksteen ter goeder trouw heeft gehan
deld. Belgische experten met naam had
den het werk overigens erkend als een
«echte» Jacob Smits.
Een gerechterlijk onderzoek is aan de
gang, terwijl de verkoop van het betrok
ken werk voorlopig werd verboden.
Heropstanding
In onze snelle levensjacht breekt wederom
het Paasfeest aan en wekt ons op om na de
donkere lijdensweken ons in de uitkomst, de
blijde opstanding- en levensvreugde te ver
meien.
Pasen De betekenis van het woord Pasen
is zeer eenvoudig. Het Hebreeuwse woord
betekent «voorbijgaan» en leeft nog voort
in het woord «passeren». Het is ontleend aan
de geschiedenis van de tiende plaag (Exodus
12) voor de uittocht van de Israëlieten uit
Egypte. Dan gaat de doodsengel de wonin
gen voorbij, waar het bloed van het paaslam
aan de deurposten en de bovendorpel is ge
streken, doch gaat de woningen waar dit
niet is gebeurd binnen en slaat de eerstge
borenen. Deze oude geschiedenis behelst een
wondermooie symboliek over de eenheid van
Goede Vrijdag. Overal, waar het bloed van
het Paaslam Jezus de ingang en uitgang be
schermt, gaat de doodsengel voorbij en
triomfeert het leven.
Deze symboliek in het oude Exodusverhaal
is zo mooi en treffend, dat men zich verwon
derd afvragen kan, hoe ter wereld dit een
verzonnen legende zou kunnen zijn en wie
ter wereld in staat zou zijn om toen zo pre
cies en exact de zoveel latere gebeurtenissen
van de Goede Vrijdag en Pasen uit te beel-
i den.
Er is wel iets zeer wonderlijks in de oude
geschiedenissen van Israel. Ook de kerk van
de eerste christelijke eeuw beleefde en ge
voelde dit. Spontaan noemde ze het opstan-
dingsfeest na de somberheid van de donkere
1 lijdensdagen en de vrijdag van de kruisiging
van Jezus «Pasen», voorbijgaan. De doods
engel gaat voorbij en het leven blijft daar
waar het bloed van Jezus deze triomf garan
deert. De sombere vrijdag van de kruisiging
wordt er de Qoede Vrijdag door, de beste
vrijdag die de wereld ooi t heeft gehad; hier
door is de morgen van de verrijzenis een
levensfeest.
Verrijzenis Het lege graf Wederom
vragen we Is dit legende of werkelijkheid?
Velen zeggen «Ik heb nog nooit iemand uit
de dood zien terugkeren en als ik dit niet
met eigen ogen zie, geloof ik het niet».
Ja, maar dit laatste is een onmogelijke eis.
Historisch moeten we op getuigenissen af
gaan. Napoleon hebben we ook nooit gezien.
We geloven in zijn bestaan op grond van
historische getuigenissen. Wat in verre lan
den geschiedt kunnen we niet zelf gaan be
kijken en moeten het aannemen op grond
van betrouwbare berichten. Elke rechtbank
neemt getuigenissen aan om de waarheid
vast te kunnen stellen en oordeelt dat hier
toe twee getuigenissen «ondere ede» vol
doende zijn.
De christelijke kerk steunt natuurlijk op
getuigenissen, die ze betrouwbaar acht. De
bijbel spreekt van tien verschijningen van
Jezus 'na zijn verrijzenis en zegt dat hiervan
meer dan 500 getuigen zijn, die bij het op
schrijven hiervan merendeels nog in leven
waren en voorts hun getuigenissen sterker
dan «onder ede» hebben bevestigd; zeer ve
len van hen hebben hun getuigenis in de
marteldood met hun bloed moeten bezegelen
en deden dit met volle overtuiging. Geschied
kundig kan men moeilijk zeggen, dat de kerk
te weinig getuigenissen bezit.
En is het niet mooi Het Paasfeest valt
in de lente. De hele natuur, uit de winterse
doodsslaap ontwaakt en herleeft, herhaalt
het woord «voorbijgaan» en tooit zich in
bloemenfeestdos om dit heuglijk herleven
blijde te vieren.
Laat ons het meemaken. De wondervolle
schepping waarin we leven, is zo vol van
mysteries, die de wetenschappen niet kun
nen doorgronden, dat we niet lichtvaardig
doen, als we dit feest als een levensfeest
beleven. Laat ons het feest van Pasen als
een geluksfeest mede vieren.
BIJ WIJZE VAN VOORBEELD
DE omstandigheden waarin te elfder
ure een stalen long naar Kongo werd ge
vlogen voor de verlamde missionaaris J.
Lacroix die intussen naar Beigie werd
overgebracht, vestigt er onwillekeurig de
aandacht op bepaalde aspecten van de
technische bijstand van de voormalige
kolonisators in de onge Kongolese Staat.
Terwijl militaire en ekonotnische pro
jecten bij de vleet aan de regeerders van
Leopoldstad worden voorgeschoteld, is
daar de laatste jaren blijkbaar niemand
geweest die op het idee is gekomen dat
in het kader van de volksgezondheid van
dat land, o.m. de aankoop van een Stalen
Long wel eens voorrang mocht hebben
WORDT HET EÉN KLUCHT?
Blijkens de jongste berichten zal het
Tehuis voor Ouden van Dagen deze maand
officieel worden geopend.
Nadat dit aanvankelijk was voorzien in
november alsdan m februari 11. mag ge
hoopt worden dat de derde keer de goede
keer zal zijn.
RIJKSWACHTERS ZIJN
OOK MENSEN
Het Volk vestigt de aandacht op wat ge
noemd wordt de onwaardige toestanden
die zouden bestaan in de Rijkswachtbri
gades te Aalst. Terecht wordt als «voor
beeld» verwezen naar de huisvestingssi
tuatie van ,de Rijkswacht te Aalst. Uit een
vergelijking met het Politiekommissariaat
van de Dirk Martensstede zou men kun
nen besluiten dat gemeentelijk beleid ter
zake als een voorbeeld voor Vadertje
Staat zou kunnen gelden. Het wordt in elk
geval hoog tijd dat men zich te Brussel
ernstig en zonder dralen gaat bekomme
ren om een moderne Rijkswachtkazerne
te Aalst.
EVEN HERINNEREN
In het licht van de as. Landdag van het
Liberaal Vlaams Verbond op 24 april as.
te Aalst, loont het de moeite even de ver
klaring te lezen van Prof Verhulst, Ere
voorzitter van het Willemfonds, over het
fameuze PVV-vergelijk betreffende de
Vlaams-Waalse verhoudingen, verklaring
die overigens ook nog eens geciteerd werd
m De Sthdkei, orgaan van laatst genoem
de vereniging:
Prof. Verhulst zei: Het zgn vergelijk
van de PVV is een bedenkelijke stap ach
teruit voor de Vlamingen. Terwijl ener
zijds de Vlamingen gepaaid worden met
enige principiële verklaringen, die geen
praktische draagwijdte hebben, moeten
zij een aantal toegevingen doen die tot
verdere verfransing leiden. De deur wordt
wijd geopend voor de verfransing van
een groot aantal gemeenten van Vlaams-
Brabant.
Te Brussel zelf wordt voor het taairegime
in de lagere school de zgn. vrijheid van
de huisvader ingevoerd, dwz in feite de
sociale dwang ten nadele van het Neder
lands.
De bescherming van de minderheden
die wordt voorgesteld huldigt slechts in
schijn de gelijkheid: honderd jaren taal
wetgeving hebben ons geleerd dat de wet
zal worden toegepast voor de franstalige
minderheden maar niet voor de neder-
landstalige... Bovendien is 't betreurens
waard dat de Vlaamse liberale mandata
rissen thans gedwongen zijn zich aan de
partijtucht te onderwerpen, terwijl zij in
het veleden in taaiaangelegen steeds
een zelfstandige houding konden aanne
men.
Psalm 136 - Ad flumina Babylonis
Wij zaten uit heimwee naar Sion
te wenen aan Babels stroom.
Wij hingen de harp aan de wilgen
en droomden een broze droom.
Zij maanden ons aan om te zingen;
ontvoerders en beulen saam.
|Zij zeiden: uw zangen uit Sion,
,in vrolijkheid hef ze aan!
Hoe zouden wij zangen des Heren
doen klinken in 't vreemde land?
Jeruzalem, die U vergeten
vergeten hun rechterhand.
Mocht aan mijn gehemelte kleven
mijn tong, zo ik U vergat:
jJeruzalem, toppunt van leven,
mijn enige vreugdestad.
benk na en vergeld de verdrukkers
lïeruzalems lijdensdag.
Zij riepen: ««Vooruit, werp haar
neder!»
jtotdat zij ten gronde lag.
Verwoestende dochter van Babel,
leil hem die uw daden wraakt,
lie weldra uw kinderen komt halen
in tegen de rotsen slaat.
Jeugdig stilleven of
aanloop tot een
prettig Paasverlof
Op het politieke vlak beschouwen wij
een democratisch gezagsvorming als haast
vanzelfsprekend. Hiermede willen wij nu
niet beweren, dat de democratie niet on
ophoudelijk het voorwerp is van discussie
Het tegendeel is waar. Maar het is toch
treffend, dat al het geredetwist over de
democratie eigenlijk veel meer gaat over
de concrete vormen, die een democratisch
bestel in een bepaald land aangenomen
heeft, dan over het begrip zeif. De me
ningsverschillen slaan op het functione
ren van de instelling met de uitgespro
ken bedoeling te streven naar meer doel
treffende vormen, waarin de medeverant
woordelijkheid van de staatsburgers beter
tot recht kan komen.
WAAROM DEMOCRATIE?
Waarom beschouwen wij een democra
tische gezagsopbouw als een zo wezenlijk
bestanddeel van het politieke bestel? Om
dat wij daarin de uitdrukking vinden van
een welbepaalde visie op de menselijke
persoon en op zijn toebehoren tot de bre
dere volksgemeenschap.
Wij zien de mens eerst en vooral in zijn
eigenheid: die fundamentele drang van
elk menselijk wezen om zichzelf te reali
seren, zichzelf te zijn, met ai wat dit be
vat aan eigenheid en persoonlijkheid. In
onze ogen is daarom elke persoon on
schendbaar en wij vorderen voor hem een
reeks persoonsrechten op, die niets anders
zijn dan de concrete uitdrukking van het
recht om mens te zijn en als mens te
leven.
Wij zien vervolgens de mens in zijn
even wezenlijke sociale verbondenheid.
Slechts in en door een onophoudelijke wis
selwerking met de medemens kunnen wij
onszelf realiseren. Bovendien voelen wij,
dat wij gemeenschappelijk voor een op
gave staan, die het persoonlijke bereik
veruit overtreft: de wereld te omvormen
tot een menselijke wereld, waarin de
persoon beter en vollediger tot ontplooi
ing kan komen. Maar in dat alles kunnen
wij geen onderscheid maken tussen de
mensen: alle mensen zijn fundamenteel ge
lijkwaardig. Hier wortelt het probleem
van de democratie. Want uit de sociale
verbonderheid enerzijds vloeit de noodza
kelijkheid voort om op een geordende
wijze met andere mensen samen te leven.
Dit veronderstelt het bestaan van gezag-
de morele macht om op een bindende wij
ze het samenspel van vele mensen te or
denen. Maar anderzijds, aangezien alle
personen fundamenteel gelijkwaardig zijn,
kan niemand beweren, dat hij van nature
geroepen is om dit gezag over anderen
uit te oefenen. Vergeefs zoeken wij dan
ook de rechtvaardiging van het gezag in
de persoon van de gezagsdrager. Slechts
bij de gezagsonderhonge kunnen wij dit
vinden: zijn verantwoordelijkheidsbesef,
incluis zijn verantwoordelijkheid tegen
over zijn sociaal toebehoren, dwingt hem
de noodzakelijkheid van het gezag te aan
vaarden en een deel van zijn verantwoor
delijkheid over te dragen op bepaalde
personen en instellingen.
POLITIEKE EN ECONOMISCHE
DEMOCRATIE
Zo gezien kan het ons niet verwonderen
dat een democratisch gezagsopbouw. een
zekere graad van politieke rijpheid en vol
wassenheid vraagt. De beschavingsgeschie
denis der volkeren vangt haast vanzelf
sprekend aan met periodes, waarin het
onvolwassen volk op een of andere manier
bevoogd wordt. Maar uiteindelijk zien wij
dat de groei van beschaving en ontwikke
ling ook het staatsbestel doet evolueren
naar meer democratisch gezagsvormen. In
onze Westerse wereld staan wij voor het
voldongen feiL bij de huidige ontwikke
lingsgraad van onze bevolking kunnen wij
ons niet meer neerleggen bij om het even
welke vorm van politieke voogdij.
Opvallend is het dan, dat er zo'n grote
afstand bestaal tussen het politieke en
het economische leven. Op het politieke
vlak hebben wij een democratische struk-
tuur. Op het economische vlak kennen wij
een steeds toenemende oligarchie: het
economisch leven wordt geleid door een
Vervolg derde bladzijde
