en omstraKen
Hartstochtelijk pleidooi voor
de Denderstreek in de Kamer
Zonnig één mei-week-end
DE PLANNEN VOOR
NIEUW ZIEKENHUIS
Voltooiing Aalsterse Ringlaan niet voor 1970
<2>e CYTleiboon\
Aalstenaars zwermden uit
Optochten, vlaggen en leuzen
De snelste...
EURO FAIR-PLAY 1966
Interkommunale samenwerking noodzakelijk
Oazet van Aaist
NEC SPE, NEC MET U
VERSCHIJNT TWEEMAAL
PER WEEK
Kantoor
Schoolstraat 26, Aalst
Telefoon 24114
Postrekening: 381.72
3 maandab. 62,50 F
6 maandab. 120.F
Jaarabonnement 230,F
22ste JAARGANG Nr. 35
DONDERDAG 5 MEI 1966
2,50 F HET NUMMER
VOLKSVERTEGENWOORDIGER VAN HOORICK
WIJ ZIJN HET BEU ONZE NO OD TE KLAGEN.
DENDERSTREEK KAN GEEN ACHTERBLIJVEND GEBIED BLIJVEN
AALSTERSE AJUINEN
«Intussen wordt deze streek
steeds meer een verlengstuk
van Brussel, niet alleen door
het expansieritme van de Brus
selse agglomeratie, maar ook
door de afwezigheid van welk
ritme ook in de Denderstreek,
die al te stiefmoederlijk wordt
bedeeld.»
Tijdens de' Kamerzitting van don
derdag li. heeft volksvertegenwoor
diger Van Hoorick, ter gelegenheid
van de bespreking van de begroting
van Openbare Werken 1966, een
hartstochtelijk pleidooi gehouden
voor de Denderstreek, waarvan hij
de diverse noden aanklaagde ten
aanzien van een nationaal beleid
dat ter zake is beperkt gebleven tot
een opeenstapeling van vriendelijke
beloften en dit door de opeenvol
gende ministers sedert 1960.
Sinds jaren staan wij hier voor de
ministers van Openbare Werken als
voor een klaagmuur, zei de h. Van
Hoorick. «lie o.m het erbarmelijke
wegennet \an de streek schand
vlekte.
De lezer zal zich herinneren dat wij
hier in een vorige uitgave de aan
dacht vestigden op enkele voorhis
torische exempels van staats- pro
vincie- c-n interkommunale wegen.
Samen met de recente tussenkom
sten van volksvertegenwoordiger R.
Otte moge dit pleidooi van zijn kol-
lega Van Hoorick een nieuwe aan
loop betekenen die moet leiden tot
een efficiënte ministeriele belang
stelling voor de streek.
Een verlengstuk van Brussel
In zijn toespraak zei de h. Van Hoorick
o.m Door iedereen wordt de Denderstreek
geciteerd om de overdreven arbeidsmobi
liteit en het gebrek aan werk in eigen
streek.
Intussen wordt deze streek steeds meer
een verlengstuk van Brussel, niet alleen
door het expansieritme van de Brusselse
agglomeratie, maar ook door de afwezig
heid van welk ritme ook in de Dender
streek, die ai te stiefmoederlijk werd be
deeld.
Werken die onontbeerlijk zijn voor de
industriële vestigingen en die een onmid
dellijk rendement kunnen hebben, zoals de
Noorderiijke omleiding te Aalst en de Oos
telijke omleiding te Ninove, blijven op
uitvoering wachten ondanks de beloften
van de opeenvolgende ministers sedert
1960.
Ik wrijf dit de huidige minister niet
aan, aldus de h. Van Hoorick, vermits de
h. De Saeger een krediet voorziet voor een
nieuwe brug op de Westeiijke omleiding te
Ninove en beloofde de Oostelijke omlei
ding aldaar in 1967 uit te voeren. Noch
tans vernamen wij inmiddels dat de ring
te Ninove niet zou opgenomen zijn in het
vijfjarenplan en dat het Noordervak van
de ring tc Aalst naar 1970 zou worden
verschoven. Mogen wij vernemen of dit
met de waarheid strookt
Ontsluiting Zuid-Oost-Vlaanderen
Spreker wees ook op het feit dat er niet
de minste vooruitzichten bestaan inzake
de N.Z. weg, vertrekkende van de E3 in
Craig Breedlove, 28 jaar, bereikt met zijn wagen een snelheid
ivan meer dan 965 km per uur. Dit is het record ten huidige
dagen verwezenlijkt.
Een van de folkloristische gebruiken in
de Dirk Martensstede is gedurende vele
jaren de planting van een meiboom ge
weest. Dat werd overigens in vele wijken
gedaan, waar nadien een vreugdedans werd
gedaan rond de boom, symbool van de in
trede van de meimaand.
De inwoners van de Borluutstraat in de
omgeving van het stedelijk ziekenhuis ken
nen die traditie zeer goed. Maar toch zal
er dit jaar geen meiboom geplant worden.
Enkele spuiters hebben de oorzaak hiervan
besparingen op de stadsbegroting in
klinkende taal omgezet.
Op de straat werd immers een klein
houten gewrocht in mekaar getimmerd,
omfloerst met de kleuren rood en wit
van de stad Aalst en met het opschrift
«Nieuwe Meiboom. Zeer klein ingevolge
besparingen door de stad Aalst.»
Deze «boom» stond helemaal op de rij
weg en was dus uiteraard een hinder voor
het verkeer, maar zelfs voorbijrijdende
politie- of rijkswachtmensen hebben niets
ondernomen om het te doen verwijderen.
Uit sympatie wellicht voor de «getroffen»
inwoners en... voor de zon van mei...
de omgeving van Lokeren over Dendermon-
de, Aalst en Ninove naar Zinnik (zoals
is voorgesteld door het Sodegecplan
n.v.r.) door de minister zelf als zeer nood
zakelijk voor de streek geacht.
Er is evenmin een vooruitzicht voor de
ontsluiting van Zuid-Oost-Vlaanderen, waar
de ontvolking kan gestopt worden door
een snelweg Brussel Geraardsbergen
Ronse, naar Kortrijk en Doornik, waarbij
niet alleen zuidelijk Vlaanderen, maar ook
nooderlijk Henegouwen zou zijn gediend.
Preciese vooruitzichten
Zo blijven wij dan in het arrondisse
ment Aalst met erbarmelijke wegen zitten,
zoals de smalle en bochtige weg tussen
Aalst en Ninove, zoals het dodenvlak Ni-
nove-Schepdaal op de rijksweg nr. 9. Al de
gemeentebesturen tussen Nmove en Dil-
beek hebben aangedrongen op het aanleg
gen van een derde rijstrook, wat mogelijk
zou zijn door dc verwijdering van de spo
ren van de buurttram die door een auto
buslijn zou kunnen worden vervangen.
Wij wensen i: :ize streek effektieve
verwezenlijkingen, duidelijk omschre
ven vooruitzichten die niet steeds op
nieuw verdaagd worden, omdat wij
het beu zijn onze nood te klagen en
wij de Denderstreek met haar 550.000
inwoners niet langer als een in alle
opzichten achterblijvend gebied willen
laten over het hoofd zien.
De h Van Hoorick onderstreepte
nog dat hij de politiek van de minister
niet betwistte, maar haar alleen ontoe
reikend achtte. Het departement zal
inderdaad tegen 1970 wel enkele we
gen van internationaal belang hebben
voltooid, maar slechts fragmentarisch
tegemoet zijn gekomen aan de noden
van de Denderstreek.
K.S.C. Eendracht Aalst behaalt de
het XVIe Tornooi der Miniemen Euro
De Europese fair-play beweging is vijf
tien jaar lang bezig geweest op opvoed
kundig en sportief gebied, binnen het ka
der van het Internationaal Tornooi der
Miniemen.
Zij gaat uit van de overtuiging, dat wan
neer sportbeoefenaars zich jong vertrouwd
maken met de eerbied voor de anderen,
dat een waarborg betekent voor meer ver
broedering onder de mensen van morgen.
Zij wil dat ideaal nastreven over alle
grenzen heen door jonge sportbeoefenaars
uit verschillende landen samen te brengen.
Ze beoogt door middel van de sport de
jeugd een morele vorming te geven, de
betrekkingen tussen de mensen te verbe
teren en tevens een Europees bewustzijn
tot stand te brengen.
Haar initiatiefnemers zien in dit Euro
pese rendez-vous van het fair-play moge
lijkheden voor een humanisme in de mo
derne tijd. Dit streven is immers geheel
gericht op de Mens.
wisselbeker van Prins Alexander in
Fair-play.
Maandag 2 mei heeft de jeugd van K.S.C.
Ee-dracht Aalst een prachtige prestatie
geleverd door voor de eerste maal het
Tornooi der Miniemen te winnen, dit ten
overstaan van een deeiname van meer dan
100 ploegen uit clubs en uit het officiële
en het vrije onderwijs, uit verschillende
landen van Europa Duitsland. Belgie,
Frankrijk, Nederland, Italië, Luxemburg.
Men kan zich de vreugde voorstellen bij
deze jonge knapen toen zij uit de handen
van Prins Alexander de Wisselbeker aan
dit tornooi verbonden in ontvangst moch
ten nemen.
Afgevaardigde H. Becqué deelde in de
eer met volgende ploeg
Boriau Mare, De Koninck Kudy, De Neef
Firmin, Van der Haegen Paul, Wijnant
Daniel, Roeland Frans, Van der Eist Mar
cel, Van Delsen Eugeen, Van de Winkel
Albert, Schouppe Paul, Rubbrecht Maurits,
Janssens Enk, Van den Bempt William,
Everaert Robert, Dierickx Johan.
Een reeds lange traditie getrouw was
dus uok tijdens het één mei-weekeinde
de zon van de partij.
De aktieve partijgangers allerhande wa
ren zondagvoormiddag druk in de weer.
De Grote Markt-terrassen kregen het na-
elfuren-mis-klienteel en boven het stadhuis
stak eenzaam in het felle zonlicht de lands-
vlag.
Maar even na de middag waren de leuzen
vergeten en kwam de hunkering om er
maar eens uit te zijn aan haar trekken.
Blijkbaar was het Aalsters stadspark te
klein voor de honderden wandelaars, zodat
sommigen met terugschrokken voor speur
tochten m de Osbroekse beemden en op
het sportstadion.
Het klem-toerisme bloeide m de nabij
gelegen oorden als Ilekelgem, Overmere-
en Berlare-Donk, waar het traditionele
kiienteel in grote mate aanwezig was.
Een mei-weekeinde bracht in elk geval
reeds een voorsmaakje van de grote trek
die in 't verschiet ligt.
Meer socialisten dan vorig jaar in een
rustige en kleurrijke 1 mei stoet, die in
de voormiddag doorheen het stadscentrum
trok. Niet al.een uit Aalst, maar ook uit
tal van andere gemeenten uit het arron
dissement waren afvaardigingen opgeko
men.
In de optocht stapten o.m. mee volks
vertegenwoordiger Van Hoorick. senator
Van der Bruggen, raadsleden Nichels, Ver-
nimmen, Van Droogenbroeck, De Geest,
enz.
Opgemerkt werd ook de aanwezigheid
van oud-raadslid R. De Smet.
Opmerkelijk was de vrij sterke ACOD-
fraktie.
De PVV had daags voordien de vice-
premier W. De Clercq uitgenodigd op haar
Een mei-feest. Het Een mei-feest, zei de
PVV-minister, is niet langer meer het voor
recht van een of andere groep of klasse.
Het is duidelijk voor iedereen die be
zorgd is omtrent de ziekenzorg in het Aal
sterse dat de Dirk Martensstede dringend
behoefte heeft aan een nieuw stedelijk
ziekenhuis. Naast een drietal poliklinieken
is de ziekenhuis-verzorging er afgestemd
op de O.L. Vrouwkliniek en het St. Elisa-
beth-ziekenhuis, dat door de Commissie van
Openbare Onderstand wordt uitgebaat.
De toestanden in het stedelijk ziekenhuis
kunnen reeds sinds enkele jaren niet meer
aanvaard worden. De gebouwen en instal
laties worden met de mogelijke middelen
steeds aangepast aan de moderne eisen,
maar met de beschikbare bedden kan men
in geen geval een degelijke verzorging
waarborgen. Indien de cijfers worden aan
vaard die onlangs nog op de raadszitting
van Aalst werden aangehaald 1.020
noodzakelijke bedden voor Aalst en zijn
agglomeratie van 175.000 mensen dan
komt de huidige, capaciteit nauwelijks tot
het strikte minimum.
Het is natuurlijk niet alleen een pro
bleem van verzorging. Ook de financiële
kant speelt een grote rol. Door de verlie
zen die thans geboekt worden in de ver
zorgingsinstellingen van de COO heeft men
altijd opgezien naar een investering die
vele honderden miljoenen zou vergen.
Maar nu het probleem zo acuut is ge
worden, aanvaardt eenieder dat een inspan
ning moet gedaan worden. Meerderheid en
oppositie zijn het er over eens dat de be
rooide financie.e toestand geen argument
mag zijn om de ontwerpen op de lange
baan te schuiven. Er moet iets onderno
men women.
DE EERSTE STAP
De eerste stap werd gezet de COO
heeft beslist een nieuw ziekenhuis te bou
wen voor 600 bedden. De uitgave wordt
geraamd op 510 miljoen, maar zal wellicht
het miljard bereiken. Meteen nam de COO
de beslissing op de terreinen van het hui
dige hospitaal een uitbreiding te voorzien
met zestig bedden in een nieuwbouw die
ongeveer 12 miljoen zou vergen.
Daarmee zou de ziekenzorg in de onmid
dellijke toekomst enigszins kunnen worden
verbeterd. Ondanks enkele kleine wrijvin
gen zijn deze beide beslissingen momenteel
uit het stadhuis van Aa;st vertrokken voor
de lange lijdensweg naar de hogere minis
teriele diensten. Dus moet men zich geen
illusies maken omtrent de afhandeling, hoe
groot ook de wil en de overtuiging is om
er de meeste spoed achter te zetten.
DE OMLIGGENDE GEMEENTEN
Tussen het stadsbestuur en de COO werd
een eerste ontwerpregeling onderzocht om
trent de financiering de Staat en Provin
cie zouden natuurlijk maximaal subsi
diëren, terwijl de stad 10 °ft zou bijdragen,
wat een uitgave van minimum 50 miljoen
zou betekenen. Indien de stad deze fond
sen zou moeten verstrekken wanneer uit
eindelijk de bouw zou aangevat worden
de terreinen zouden gelegen zijn in de
omgeving van het nieuwe rustoord voor
bejaarden op Sint Job zouden de inves
teringen op andere fronten volledig lam
gelegd worden. Daarom zou de COO zelf
alle middelen uitputten die mogelijk zijn
alvorens de (slechte) Aalsterse stadskas
zou aangesproken worden.
Maar ook het tekort in de uitbating zal
aan de orde komen. Het onderzoek over
het aantal patiënten heeft uitgewezëïi dat
minstens vijftig procent van de verzorgde
zieken afkomstig zijn uit de omliggende
gemeenten. Voor de tekorten moet echter
de Aalstenaar alleen inspringen, vermits
hij de noodzakelijke belastingen moet be
talen.
Inspanningen om tot een intercommu
nale werking te komen hebben nog niet
veel aarde aan de dijk gebracht, maar het
is duidelijk dat alleen in die richting een
oplossing moet gezocht worden. Eventueel
zou men in Aalst zelfs overwegen langs
wettelijke beschikkingen de commissies
van Openbare Onderstand uit de omgeving
te betrekken in het bijdragen van de no
dige fondsen. Hierbij zou dan uitgegaan
worden van de vaststelling dat vele COO
uit de omgeving over meer financiële mid
delen beschikken dan de stad Aalst zelf.
Die problemen zuilen dus de bouw van
een nieuw ziekenhuis beinvloeden.
