en omstreKen
Overval op postkantoor te Aalst rEobNleeni "logboek
mm
Volgend jaar geen
Aalsterse Week van
Kunst en Kuituur
door twee gewapende kerels
Zijn de bandieten
uit de streek
Met kleine
personenwagen
Wagen
teruggevonden
Parket ter plaatse
Aalst zoekt meer armslag..
100 jaar
Val. De Saedeleer
Eerste Minister
te Aalst op 14 oktober
De wereld
van vandaag
Inhuldiging nieuw
Rustoord voor
bejaarden
de ene brug
is
de andere niet...
Gazet van Aalst
NEC SPE, NEC METU.
DE QAZET VAN AALST
en omstreken
VERSCHIJNT TWEEMAAL
PER WEEK
Kantoor
Schoolstraat 26. Aalst
Telefoon: 241.14
Postrekening. 301.72
6 maandab. 120.F
3 maandab 62,50 F
Jaarabonnement 230.F
22ste JAARGANG Nr. 77
DONDERDAG 6 OKTOBER 1966
2,50 F HET NUMMER
door volksvertegenwoordiger OTTE CARITAS.
Is Brussel totnogtoe het uitver
koren terrein geweest van de gang
sters, dan was het deze maal de
Ajuinstad die in het nieuws kwam
met een brutale overval op een post
kantoor op de Moorselbaan, waarbij
ongeveer 400.000 fr. werd gestolen.
Het was even voor 17 uur toen twee ge
wapende kerels het hulppostkantoor op de
Moorselbaan binnen kwamen en onder be
dreiging van een pistool de postontvanger
de h. Philemon Wauters, en zijn bedienden
verplichtten voor een muurkast plaats te
nemen.
Een van de bandieten hield de postbe
dienden in bedwang terwijl zijn gezel de
laden doorsnuffelde. Zij verdwenen onge
stoord met hogergenoemde buit, terwijl zij
in hun overhaasting een nog groter bedrag
dat in de toonlade voor het grijpen lag,
onaangeroerd lieten.
De twee bandieten hebben werkelijk ge
handeld met een stoutmoedigheid die bij
na ongelooflijk is. Inderdaad, op het tijd
stip dat zij voor hun overval hadden uit
gekozen is het juist zeer druk in deze
straat daar op dat ogenblik vele personen
uit de fabrieken van de omgeving hun dag
taak eindigen. Anderzijds geven de grote
vensters van het postkantoor uit op de
straat, zodat men praktisch van buiten alles
kan zien wat binnen gebeurt.
De twee kerels hadden een nylonkous
over het hoofd getrokken, terwijl een van
hen een alpenmuts droeg waarop nog een
gewone hoed stond. Toen een van de ban
dieten tot de postonvanger en zijn bedien
de «Handen omhoog» riep, hebben beiden
menen een dialect te verstaan uit de streek
van Aalst, zodat het best kan gebeuren
dat zij uit de streek afkomstig zijn.
Dat de kerels trouwens de overval zeer
rustig deden, kon een getuige, de jonge
man Mare De Veylder, die rechtover het
postkantoor woont, best vertellen.
«Ik heb het wagentje waarmee zij zich
verplaatsten aan het postkantoor zien
staan, een verouderde kleine Renault,
waarvan men zelfs de kleur niet meer kon
herkennen. Nadien kwamen er twee man
nen uit het postkantoor en een van hen
nam plaats achter het stuur, deed de motor
draaien en opende dan de deur voor zijn
spitsbroeder. Zij reden rustig in de rich
ting van het centrum en deden zo gewoon
dat ik niet de minste argwaan koesterde.
Het was pas nadien toen ik over de overval
hoorde dat ik besefte dat ik de daders had
gezien.»
Een uitgebreid onderzoek door de Aal-
sterse politie, rijkswacht en B.O.B. met
ook afzetting van alle wegen door gewa
pende politiemannen, leverde toch een re
sultaat op, daar de kleine wagen van de
bandieten werd aangetroffen op de Sint
Annalaan. Hogergenoemde getuige kwam
trouwens de wagen herkennen.
Van de twee bandieten heeft men echter
nog steeds geen spoor.
Het Parket kwam dinsdagavond voor ver
der onderzoek ter plaatse. Verdere gege
vens werden niet verstrekt.
Over enkele dagen wordt de Week van
Kunst en Kuituur geopend te Aalst. Het
is de zevende organisatie en. ook de laat
ste. Deze beslissing is nog niet officieel,
maar het blijkt thans dat iedereen voor een
nieuwe richting is gewonnen.
Nochtans is het programma 66 nog vrij
indrukwekkend, althans voor de kunstlief
hebber die na de eerste kontaktname een
oordeel moet vellen. Zij die de groei van
de Week van Kunst en Kuituur hebben*1
meegemaakt, zullen niet zo erg beroerd
worden. Op kultureel geb'ed heeft Aalst
immers alles geboden wat maar enigszins
kan gewenst worden.
Precies die vaststelling is de grondslag
geweest van het voorstel de Week van
Kunst en Kuituur niet langer in haar Hui
dige vorm te behouden. Wat in de toekomst
zal georganiseerd worden, staat nog niet
vast, maar in elk geval is Aalst van plan
een grotere armslag te verwerven m het
kulturele leven van de provincie Ooat-
Vlaanderen en weilicht ook van het land.
Toen het initiatief werd genomen om
een Week voor Kunst en Kuituur op het
getouw te brengen werd een drievoudig
doel nagestreefd deze week moest een
spoorslag zijn voor het kulturele leven in
Aalst, de belangstelling voor de kulturele
waarden moest opgevoerd worden en tus
sen de kulturele verenigingen moest een
gezonde samenwerking nagestreefd worden.
Nu de zevende Kunstweek in het ver
schiet ligt, mag NU al gezegd worden dat
dit doel is bereikt. Het kulturele leven in
Aalst heeft een spoorslag gekregen, er is
een samenwerking tot stand gekomen en
de kulturele waarden werden meer dan ooit
geherwaardeerd, o.m. Aalsters Toneelver
bond (toneel), tentoonstellingen over plas
tische kunsten (tapijten van Dewit, Van
Saene, Jespers, Tijtgat), de stijgende faam
van de Aalsterse Akademie voor muziek,
toneel en ballet, en tenslotte de groeiende
inspanningen ten bate van de volksoplei
ding, voordl dan in verband met het biblio
theekwezen. Het aantal werken is van
17.000 naar 55.000 gestegen, het aantal
lezers van 2.575 tot 7.000, en het aantal
uitleningen van 32.913 tot 200.000, dit in
een periode van zes jaar. Opvallend is bier
bij wel dat de agglomeratie 31 procent uit
maakt van het aantal lezers.
Hieruit werd de conclusie gemaakt dat
de samenballing van een aantal kulturele
manifestaties in één week overbodig is ge
worden. Dit deed meteen de gedachte rijzen
dat de Week van Kunst en Kuituur ietwat
voorbijgestreefd is en door andere initia
tieven moet vervangen worden.
Deze nieuwe vormen moeten nog gezocht
worden, maar reeds werden enkele interes
sante gedachten vooropgezet in 1967 de
viering van de geboorte van Valerius De
Saedeleer 100 jaar geleden, een retrospec
tieve Pieter Coecke, een muziekuitvoering
door alle Aalsterse koren. Bovendien ook
een bestendige zorg voor het jeugdtoneel,
dat momenteel m de verscheidene toneel
maatschappijen toch nog niet volledig aan
bod kan komen. Het kultureel komitee zou
tenslotte een nauwer kontakt moeten na
streven met de kulturele verenigingen om
een aktie te voeren tot over de Aalst-- -se
grenzen.
Aalst staat dus voor de keuze ofwel
de slaapkamer worden van duizenden men
sen die in Brussel of in de Gentse kanaal
zone werken, ofwel een attractiepool zij
van een agglomeratie van 300.000 mensen
en een degelijke kulturele infrastructuur
verwezenlijken.
Het is duidelijk dat een kunstweek hier
in geen rol kan spelen. Wel andere initia
tieven die in de komende maanden zullen
gezocht worden.
P.E.
OPENING TENTOONSTELLING
«STAATSZAAK IS IEDERS ZAAK..
Eerste Minister Van den Boeynants zal
op vrijdag 14 oktober a.s. een kort bezoek
brengen aan Aalst.
Hij heeft er aan gehouden de tentoon
stel, ing te openen die op die datum in de
feesthalle opent over «Staatszaak is ieders
zaak», de rondreizende expositie, die in
enkele steden al een overweldigende be
langstelling kende.
Aalst is overigens de eerste stad in de
provincie Oost-Vlaanderen die deze ten
toonstelling mag begroeten.
Het programma voor het bezoek werd
nog niet officieel vastgelegd.
De West-Berüjnsc. burgemeester, de
socialist en oud - verzetsman Willy
Brandt heeft vorige week vrijdag bloe
men gezonden aan de dochter van de
thans in vrijheid gestelde Spandau-
gevangene, de gewezen Nazi-minister
Speer.
Brandt wou hierdoor uiting geven
aan zijn achting voor een meisje die
twintig jaar lang al het mogelijke heeft
gedaan om haar vader te doen in vrij
heid stellen.
Heden donderdag, 6 oktober, te 10 uur,
heeft de inhuldiging plaats van het nieuwe
«Rustoord voor Bejaarden» op de wijk St.
Job te Aalst.
Vlaanderen, dat in dit land nog altijd
en op zoveel andere terreinen de eisende
partij blijft, stelt op dit moment gemoti
veerde eisen ï.v.m. het universitair onder
wijs. Ook op dit gebied wil Vlaanderen zijn
toekomst veilig stellen. Van jaar tot jaar
vermeerdert het aantal Nederlandsspre
kende universitairs. Daarom wil het Neder
lands intellectueel potentieel, in zijn taal
gebied, op universitair niveau, ruimere en
betere kansen tot valorisatie veroveren.
Het is een feit, dat het probleem Leuven
nauw verband houdt met het meer en meer
zelfbewust worden van Vlaanderen, met het
bewustworden van de intrinsieke waarden
van de eigen Nederlandse kuituur en taal
en vanzelfsprekend met het stijgend aan
tal Nederlandssprekende universitairs.
De Vlamingen zijn fier, dat de K.U.L.
een wereldfaam geniet. Maar die reputatie
kan haar van haar verplichtingen tegenover
het Vlaams niet ontslaan. De K.U.L. heeft
in de eerste plaats betekenis voor ons land
en meer bepaald voor de jeugd van ons
land.
Vlaanderen wil dat de K.U.L. een vol
waardige uitsluitend Nederlandse uni
versiteit wordt, die volledig in dienst
staat van de ontplooiing der Vlaamse
gemeenschap.
Wie begaan is met de taalhomogeniteit
van het Vlaamse landsgedeelte aanvaardt
met dat de overheveling van de Franstalige
afdeling van de K.U.L. naar Wallonië op
de lange baan wordt geschoven. Vandaar
het groeiend verzet tegen een aanloop tot
de algemene tweetaligheid van «een-zeer
groot-Brussel».
Er bestaat een Franse staatsdienst in de
universitaire gebouwen en een Franse pa
rochiekerk te Leuven. In Heverlee is een
Franse school en te Herent werd een exclu
sief Franstalige universitaire privé-kliniek
opgericht. Dat wijst erop dat heelwat fran
cofone milieu's er alles op zetten om vaste
voet te houden op het Vlaamse taalgebied.
Het probleem Leuven is geeh zaak van
de inrichtende macht van de K.U.L. alleen.
Wegens de belangrijke staatssubsidies, die
dc K.U L. j. -i.l jks ontvangt, is het ook een
zaak. van de gemeenschap en van het par
lement.
De Viaamse gemeeusciiap reageert en
eist e^n totale overheveling van de
Franstalige universiteit naar Wallonië,
niet naar de taalgrens.
De overheveling is onvermijdelijk ge
worden. Daar ai wordt op dit moment in
het Vlaamse land gemobilizeerd en worden
gekoord.neerde akties voorbereid. Dat is
het verwachte gevolg van de ondemokra-
tische weigering van het Belgisch parle
ment de dnloog aan te gaan over het we.,
voorstel Verroken, cat ik als lid van de
pariementa-re commissie voor nationale
opvoeding heb ondertekend.
Klinieken en Dejaarüenieiiuizen richten
een dringende oproep tot aile edelmoedige
mannen en vrouwen van het v iaamse ïanu.
Zij zouden graag aan eike patient een
gastvrij en harteiijx ontnaai verzekeren;
met warme, doch tactvolle be.angsteiiing
elite patient volgen, evenzeer psychoiogiscn
als fysisch; rustig en kalm aan elke patient
de nodige tijd besteden.
Caritas - Gemeenschapsdienst biedt een
kans aan iedereen voor wie medemenselijk
heid geen ijdel woord is, aan iedereen die
de zieken en bejaarden de luxe van een
extra-verzorging wil schenken.
Caritas - Gemeenschapsdienst staat open
voor al diegenen tussen de 17 en de 60 jaar
gn bereid zijn tweemaal vier uur per maand
te heipen m een verplegingsinsteiling en
dat gedurende ten minste vier maanden.
Men moet tevens ook een weekeindcursus
volgen (van zaterdag 14 uur tot zondag
14 uur) waar men vertrouwd wordt ge
maakt met de verplegingsinnchting, de
wereld van de zieken, de belangrijkste tech
nieken van ziekenzorg, de geest die de
Gemeenschapsdienst bezielt. Overnachting
ter plaatse is verplicht.
Inlichtingen te Aalst worden verstrekt
in het St. Augustinusinstituut voor Ver
pleegkunde, Leopoldlaan 19.
ACHTER DE FACADE
Bovenstaande is een bondige samenvat
ting van een mededeling aan de pers
Inderdaad een S.O.S. voor vrijwillige hulp
in verplegingsinrichlingen.
Men kan deze oproep van Caritas slechts
van harte aanbevelen bij diegenen die in
de mogelijkheid zijn metterdaad op de bres
te springen en wier sociaal gevoel nog niet
is afgestompt door de welvaart psychose.
Misschien kan men meteen ook de beden
king maken dat er ergens iets misloopt
wanneer private instellingen genoodzaakt
worden een beroep te doen op de goede
wil. In een maatschappelijke structuur
waar de liefdadigheid nog als «instelling»
dient te functioneren, moet het wel zijn
dat de Staat in zijn taak tekort schiet. En
de Staat is niet alleen de wetgever maar
ook wij allen.
Een oproep als deze van Caritas impli
ceert inderdaad dat er een ontstellend te
kort is aan begrip, aan belangstelling voor
de duizenden zieken, voor de duizenden
ouden van dagen, al e kongressen, alle
liefdadigheid ten spijt. Menselijke nood
gaat dus nog schuil achter de facade van
de welvaart.
Het zou wel kunnen zijn, ook m eigen
stad, waar er bv. een zeer intens kultureel
leven is, de politiek weelderig tiert, de
folklore ruimschoots aan zijn trekken komt.
Als het nu nog eens een zeer harde
winter wordt gaan allen wel weer kolen
bezorgen, oude kledingstukken schenken,
de medelijdende plooi m ons gelaat niet
te na gesproken.
So-ms heeft men de indruk dat de gein-
stutionaliseerde liefdadigheid in dit land
nog steeds voortsukkelt volgens de «nor
men» uit voorbije eeuwen.
Een of ander raadslid te Aalst van om
't even welke partij moest zich ooit eens
bekommeren omtrent de efficiente werking
van een stedelijke sociale dienst.
De ene brug is de andere niet De brug van de Zwarte hoek staat onder
staatsbeheer, met alle gevolgen daarvan. Een specimen uit de 19e eeuw-
se Denderhistoriek. Meteen, voor wie scherp toekijkt, ook een frappant
voorbeeld van wat hier enkele weken geleden werd bedoeld met «Lelijke
Denderstreek». Een goed punt voor de groene beplantingen langsheen
de Dender.
En de andere brug, St. Annabrug, veruit de behoorlijkste brug over het
ganse Dendertraject tussen Ninove en Dendermonde, dateert als wij ons
niet vergissen uit de oorlogsjaren. Van vroegere N.M.B.S.-infrastructuur
creaties krijgen wij aan de hand van dit prentje meteen ook een idee.
A propos, van N.M.B.S. gesproken
een nieuw reizigersstation
Hoe staat het met de plannen voor
