JEUGD - JEUGD - JEUGD PIET RIELANT detective De irrigatie 1/1 n.v. Standaard-Boekhandel door Lode Stevenberg HET NIEUWE EERSTE KOM MUNIE - MISBOEK volgens de richtlijnen der vernie uwde liturgie ONTMOETINGEN MET DE HEER prachtig gebonden op zeer mooi papier met de muziek der voornaamste gezangen grote keus in plastiek, simili-leder en leder met of zonder custode, in allerlei kleuren gaande van 148 tot 640 fr. Ook voor de kleintjes prachtige misboekjes met talrijke schitterend gekleur de prenten van 30 tot 115 fr. (ST THERESIA - BOEKHANDEL) KAPELLESTRAAT tf AALST TEL. 22&41 Open alle werkdagen van 8 tot 19.30 uur. 13 jï.j, P® WV'-v-vr-K Ui. awwtv:.... Het kostbaarste geschenk dat de natuur aan de mens heeft gegeven is ongetwijfeld het water. Zonder dit onontbeerlijke element zou niets op aarde kunnen groeien en zou leven bijgevolg onmogelijk zijn. De zee is ook een rijke bron van voedsel voor de mens en een transportweg bij uitstek. Het water dat de planten voedt is even belangrijk als de bodem waarin zij groeien. De overbevolking van talrijke gebieden maakt het tot een dwingende noodzaak alle bebouwbare oppervlakten te benutten. De bevloeiing van onvruchtbare, woestijnachtige streken is een noodzaak gewor den voor vele landen om in het levensonderhoud van hun groeiende bevolking te kunnen blijven voorzien. Het onbenut laten liggen van uitgestrekte gronden is een weelde die de mens zich niet meer kan veroorloven. Door bevloeiing kan men van een dorre streek op korte tijd heel vruchtbare landbouwgrond maken, die geschikt is voor het zaaien of planten van diverse gewassen, het aanleggen van tuinen en van weiden. Een lachend landschap volgt aldus een dorre woestenij op. Het geirrigeerde land kan nu ook door de mens als woonplaats worden gebruikt. Hij heeft aldus niet alleen meer voedsel maar ook meer ruimte om te leven. Reeds van oudsher heeft de mens ingezien dat zijn gewassen vol doende water behoefden om te kunnen groeien en tot rijpheid te komen. Zijn eerste pogingen waren erg primitief, maar niettemin doeltreffend op hun eigen manier. Rijstvelden werden met behulp van tredmolens bevloeid. Ossen en andere trekdieren werden ge bruikt om het water van verafgelegen bronnen bij te halen. Sommige beschavingen ontwierpen evenwel veel vernuftiger technieken. De Babyloniers bv. hebben in hun tijd een net van toevloeiingskanalen aangelegd die nu nog de bewondering van deskundigen opwekken. De irrigatiemethodes die thans worden toegepast, voornamelijk in de Verenigde Staten, zijn natuurlijk heel verschillend. Water uit bronnen of stuwdamreservoirs wordt via sloten of pijpleidingen naar het te bevloeien gebied geleid. Het water wordt over de gewassen uitgesproeid door middel van geperforeerde buisleidingen. De po gingen om kunstmatige regens te verwekken worden onverdroten voortgezet. Ofschoon deze methode eigenlijk weinig met de irrigatie te maken heeft, zou zij een kostbaar hulpmiddel kunnen zijn in grote dorre streken. De irrigatie wordt in de Verenigde Staten reeds sinds eeuwen toe gepast. De Indianen, de oorspronkelijke bewoners van het land, ken den reeds een primitieve methode van toevloeiing. Maar het eerste uitgebreide stelsel werd door de Mormonen in de staat Utah aange legd. De leden van deze godsdienstige sekte, die zich kenmerkte door haar strenge zeden, slaagden er in een streek die praktisch een woestijn was in uiterst vruchtbare landbouwgronden te veran deren. Het was een waar meesterwerk in zijn aard. (vervolgt) Rust maar, fluisterde Piet, ik ga even naar de sporen van de vrachtauto kijken, die vannacht de tien kisten bracht. Ik heb mijn zaklantaarn bij, ik trek mijn plan wel. - Ik volg u, reageerde Jan. En ik dan smeekte Dirk. Blijf ik dan alleen achter Iemand moet de wacht houden, ge bood Piet, Het huis mag niet verlaten worden. -Dan blijf ik maar, besliste Jan. Ik ben niet bang. Jan legde zich in het hooi en maakte het zich gemakkelijk. Dirk en Piet sprongen in de treurwiig, wrongen zich rond een tak over de haag heen, liepen de weg op en verdwenen in de richtinf van de gracht. Ze bereikten de plaats waar de kisten waren afgeladen. Ziet ge wei, kreet Piet. Opnieuw een grote olievlek op de grond, net zoals de eersie dag van ons onderzoek. Zei ik het niet, dat de wagen oud en versleten was vroeg Dirk. Die olie komt uit de karter. Ja, ja, nu schiet het mij te binnen. Ge hadt goed gezien, Dirk. En er zal ook een tweede vlek zijn. Ze holden de landweg op, ontdekten een nieuwe vlek, op de plaats waar de wagen een tijdje stilgestaan had, toen Joe met het rode licht zwaaide en de andere gelei der uit de stuurkabine was gesprongen. En de afdrukken vroeg Dirk. Hebt ge uw nota's bij Piet tastte in zijn zak, nam zijn boekje en zijn zaklamp. Ze zetten zich op de knieen en vergeleken. Ja, ja, makkelijk te herkennen. Het zijn dezelfde sporen als de eerste dag. Geen twijfel. De vrachtwagen komt ook regelmatig terug, net zoals de luxewagen, weet ge nog En de nummerplaat vroeg Dirk. Die tekende ik op mijn arm, weder voer Piet. Even nazien. Dirk hield het lampje vast en volgde de doening van Piet. Gek, net hetzelfde nummer, sprak hij. Die kerels besturen twee voertuigen met één nummerplaat. Dat is streng verboden, meende Dirk. Absoluut. Wat een kostbare ontdek king weer. -Gevaarlijke boeven zijn het, sprak Dirk beslist. Die historie van die valse baard en nu die nummerplaat. Laten we er mee ophouden. Dat is niets voor ons. - Wees gerust. We laten ons niet snappen. Komaan, we zoeken vriend Jan op. Ik ben benieuwd wat die weer te ver tellen heeft. Ze kropen overeind en keerden op hun stappen terug. Ze vonden Jan snurkend in het hooi weggezakt. Wel kerel, is dat waken verweet Dirk. Ge wist niet eens dat we op komst waren. Jan rekte zich en geeuwde. Stil, gebood Piet. Stil. Ze keken verrast. - Wat nu Ik hoor een bel rinkelen. Net of het een wekker is. Ze wendden het hoofd naar de slaap kamer van Bill. Hé, ja. En nu houdt het op. Ziet ge wel, het licht wordt daar boven aangestoken. Aandacht, jongens. Oppassen nu. Vlug, we stoppen ons achter de hooiopper, kommandeerde Piet. Bill mag ons niet in de gaten krijgen. Leg het hooi weer op een hoop zoals voorheen, meende Dirk. We mogen geen sporen nalaten van ons bezoek. Ze wachtten. Bill kwam naar het venster toe en schoof het gordijn dicht. Een paar minuten later werd het licht weer uitge draaid, het gordijn verwijderd en het raam opengezet. nadruk verboden vervolgt

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1968 | | pagina 11