Tragisch
levenseinde
van
bekende
jonge
Aalstenaars
schokt
bevolking
Met drie in een bed in stedelijk hospitaal
In memeria
Fritz git
Marleen
Van der Stock
«t ARM AALST
P\64*.
co*
ONAFHANKELIJK REGIONAAL WEEKBL
i
DE GAZET
27e jaargang nr 15 Zaterdag 10 april 1971
Redaktie en Beheer
AALST
NEC SPE, NEC METÜ...
Solstraat 26 - 9300 AALST Tel. 241.14 6,50 fr het nummer
ZELDEN heeft een tragisch ongeval waarbij Aalstenaars om het
leven kwamen, tijdens de laatste jaren, een zo diepe ontroering en
medeleven gewekt als dit waarbij de 31 jarige Fritz van der Stock
en zijn zuster, Marleen echtgenote H. Van Moorter zondagmorgen
rond 9 u te Arcis-sur-Aube, nabij Troyes (Frankrijk) om het leven
kwamen. De lezers kennen vrijwel allen het relaas van het auto
ongeval waarbij ook nog een bejaarde dame uit de tegenliggende
wagen om het leven kwam.
In het ziekenhuis te Troyes verblijven, zwaar gewond de echt
genote van wijlen Fritz van der Stock, Veerle Wellekens, en het
zoontje Peter, in de nabijheid bezorgde familieleden. H. Van Moorter
werd overgebracht naar het ziekenhuis te Aalst voor verdere ver
zorging.
Het onstellende nieuws bereikte reeds zondagmiddag familie en
vrienden te Aalst. Een groepje Aalstenaars, o.w. de burgemeester
was er dezelfde dag ter plaatse en keerden in een mistige ochtend
van zondag op maandag terug.
Te Troyes was de Belgische konsul een voorbeeld van hulpvaar
digheid, de plaatselijke Gendarmerie Nationale buitengewoon voor
komend: En ook een ziekenhuis dat in alle opzichten bewondering
afdwingt.
HET GEZINSDRAMA TE LEDE
Woensdag drong te Lede vrij vlug het
verschrikkelijke nieuws door van een ge
zinsdrama dat zich enkele uren voordien
heeft voorgedaan in een anders zo rusti
ge woning aan de Stokstraat.
De postbode Wilfried Desoeter stelde
bij zijn terugkeer tot zijn verbijstering
vast dat zijn echtgenote Rosalie Blon-
deel midden een bloedplas lag en ge
leidelijk aan het einde van haar krachten
was, dra daarop trof hij zijn vierjarig
dochtertje Kathy levenloos nabij het bad.
Het bleek dat de jonge vrouw ten
prooi was aan een geweldige inzinking
en haar dochtertje zou verdronken heb
ben, dan achteraf zou getracht hebben
zelfmoord ie plegen. De ongelukkige
moeder werd naar het ziekenhuis over
gebracht waar men hoopt haar te kun
nen redden.
Innig medeleven
Voor de families is er ongetwijfeld het innig medeleven, spontaan,
uit ter harte vanwege de bevolking te Aalst en omgeving. Op de
traditionele Paasvreugde drukt zwaar de pijnlijke schaduw van de
dood van twee kinderen uit het gezin Van der Stock dat reeds
vroeger door het verlies van een zoon werd getroffen.
Wie vindt de woorden die het oeverloze leed van de families te
Aalst en te Erpe moet milderen Men mijmert rond het vers van
een Vlaamse dichter De lente zal ons nooit verlaten, waar wij
ook blijven in de tijd. Zij houdt met glimlachend erbarmen haar
armen over ons gespreid».
Die lente, in de visie van de dichter, is de grote Hoop, het Ge
loof dat het leven ergens doorloopt.
Begrafenisplechtigheid maandag as.
Maandag 12 april as. worden wijlen Fritz van der Stock
en mevr. Marleen Van Moorter-Van der Stock ten grave ge
dragen.
De uitvaartplechtigheid Bijeenkomst aan het rouwhuis,
Moutstraat 5 om 9.30, waarna de kerkelijke dienst te
10u30 in St. Maartenskerk.
Paasklokjes bloeien altijd..
Het behoort tot de geplogen
heden of tot de beperkte mogelijk
heden van het stedelijk ziekenhuis:
Af en toe ziekenbedden die opge
steld staan in de gangen. Niet
leeg. Maar met een patient, leder
een weet het nu stilaan. Reeds
vroeger werd hier in ons blad
deze situatie uit de doeken ge
daan.
Maar dinsdag werden we ander
maal gealarmeerda door mensen
die wellicht voor het eerst met
dit aspekt van de Belgische zie
kenzorg gekonfronteerd geen
vrede blijken te nemen met deze
Aalsterse way of life.
In de namiddag konden wij ons
dan zelf vergewissen: Zeven a acht
bedden, stonden inderdaad ander
maal in een der zijgangen van het
stedelijk ziekenhuisEendagspa-
tientjes die een lichte keel- of
neusoperatie hadden ondergaan.
Maar die zeven of acht bedden
waren amper voldoende. In enke
le twee kinderen, en in één bed...
drie kinderen. Onvermijdelijk een
beetje bloed hier en daar. Daar-
rond nerveuze moeders of groot
moeders duidelijk hunkerend naar
het einde van de dag: Tenminste
thuis hebben hun kinderen een
behoorlijk bedje.
Acht u dat normaal vroegen
wij enkele mensen in de gan
gen van het stedelijk hospi
taal
Iemand die met de situa
tie vertrouwd is zei ronduit
«Het is een schandaal
Maar hier in het hospitaal
kunnen wij er niet aan ver
helpen. Het zijn diegenen die
het voor 't zeggen hebben,
de politici die dringend het
nodige moeten doen, maar
ja...».
Een moeder Dit is de
eerste, maar ook de laatste
keer dat ons dit overkomt:
Geen bed voor een kind. Wat
voor een stad is dat.
in kringen van het stads
bestuur: Er zijn in totaal 338
bedden inbegrepen de 55
van de Kraaminrichting. Er
zijn geen bedden in reserve.
In juli as. wordt begonnen
met de uitbreiding van
het ziekenhuis waardoor bij
komend 60 bedden, elk in
een aparte kamer, voorzien
zijn.
Wanneer dit gerealiseerd zal
zijn 250 werkdagen zijn
voorzien, neem dus een jaar.
Wij wachten op de goedkeu
ring van Volksgezondheid
voor de plannen van een
Tehuis voor Bejaarden te
Mijlbeke, waardoor het St.
Lievensgesticht zou ontlast
worden en meteen meer ruim
te vrij komt.
Het dossier is echter vanwege
provinciale diensten naar
Brussel overgemaakt, instee
van naar Aalst, Daardoor
blijft ook dit aanslepen. Ad
ministratie hé.
(Lees elders in ons blad
Modern ziekenhuiswezen te
Aalst).
«Wij zijn maar als de biaren
in de wind
A. Roland Holst
Ais veelbelovende bloesems
zijn ze ons in de lente van
hun leven ontvallen.
Wij kunnen de leegte in onze
harten slechts vullen met al
les wat zij ons tijdens hun
leven gegeven hebben. Het
was helaas kort, maar rijk
aan schone en goede dingen.
Hun volksverbondenheid en
vlaams - nationaal ideaal be
leefden zij in een onvoorwaar
delijke trouw, rechtlijnigheid,
eerlijkheid en offervaardig
heid.
Belangloos en in volle over
gave hebben zij zich steeds
ingezet op alle nederige
posten, waar de partij hen
riep.
Steeds en overal hebben zij
hun medemensen vreugde en
blijheid bijgebracht. Wegens
hun oprechte en diepe socia
le bewogenheid tellen zij on
der alle Aalstenaars zonder
onderscheid vele vrienden.
Zij sloten zich met hun waar
heid en principes niet op in
een ivoren torentje, maar
droegen ze door talrijke
menselijke kontakten in alle
eenvoud uit.
Frits en Marleen, wij geloven
dat jullie dood slechts een
verandering van woning is.
Moge de Heer van het leven
jullie daar in zijn volle vreug
de en vrede opnemen.
F.D.B,
