Parkeren op de Hopmarkt
Over de Schoolstraat ofte
het Puytenvoetwegsken en omgeving.
16
O. M. OOK TER ATTENTIE VAN HET STADSBESTUUR
door
F. COURTEAUX
HET KAPELLEKEN - BEEK
DE MEULESCHETTEKAPEL
SLOT
Door de Fransen werd «de kapelle ter Meuleschetter, in het mid
den van de weg... met last van de zelve af te breken...»» te koop
gesteld in 1799. De waarde werd geschat op 400 fr, maar er daag
den geen kopers op. Ridder Alexander Pauwelaert legateerde de
kapel met inboedel aan de kerk van St. Martinus in 1846; na de
scheiding van de parochiën werd de bidplaats met haar grondbezit
overgedragen aan de pas opgerichte kerk van St. Jozef (1889).
Intussen was het beeldje door de ouderdom danig vermolmd. De
bisschop kwam persoonlijk het kostbare stuk met linnen omwikkelen
en beplakken (1881).
Maar de urbansatie breidde zich uit
De aansluiting van Dirk Martens-, School- en Koolstraat eiste de
verlegging van de beek in 1893. Aangezien de kapel een ware sta-in-
de-weg was voor de uitvoering van de plannen, werd deze afgebro
ken kapel met grond (2a75) werd aan de stad afgestaan; in ruil
ontving de kerkfabriek van St. Jozef twee percelen land, gelegen op
het Duifkensveld, te zamen 1a86, alsook een opleg van 1.750 fr.
De huidige kapel werd opgetrokken naar de plannen van de Aal-
sterse bouwmeester Jules Goethals, een dertigtal meter van de vori
ge verwijderd. Om wille van haar veelhoekige vorm en haar dito to
rentje wordt ze wel eens «de peperbus» geheten. De bouw kostte
3.100 fr, de plechtige inwijding door Mgr. Stillemans, bisschop van
Gent, geschiedde op 9 sept. 1894. Toen werd ook het klokje gegoten
door Van Aerschot te Leuven. Het jaar daarop werd de beek nabij
de plaats van de vorige kapel overwelfd.
Talrijk waren de legaten en offergiften die getuigen voor de hoge
verering waarmee het Mariabeeld omringd werd. Slechts één voor
beeld.
Op 8e september 1869 werd een zilveren kruis, afkomstig van de
abdij van Swyveke (Dendermonde) plechtig afgehaald bij de schen
kers in de Brabantstraat (Alfred Nichelsstraat). Een stoet van blan
ke maagdekens trok de hele stad door, onder het geklingel van de
beiaard. Als beloning ontvingen de kinderen een zakje suikerbonen...
In het begin van deze eeuw, op de zondag na 8 september feest
dag van Onze-Lieve-Vrouw-Geboorte - brachten wij, de kinderen uit
de buurt, jaarlijks een kaarsenoffer. Stoetsgewijs begaven wij ons
naar de kapel, de meisjes kraaknet in 't wit, de jongens stijf in hun
beste pak. Als slot van de plechtigheid kregen wij dan ieder het
traditionele pakje «kindjessuiker»».
Met de tweede wereldoorlog ging de offerande te loor; het onzinni
ge oorlogsgedoe heeft zo menig oud gebruik de doodsteek toege
bracht.
Toch leeft Kapelleke-kermis nog. Nu zijn het vooral de handelaars
uit de Koolstraat die de feestelijkheden inrichten. Andere tijden, an
dere zeden
KAN HET NIET ANDERS
MEN SCHRIJFT ONS
De noodzakelijkheid te kunnen
parkeren in de onmiddellijke nabij
heid van een huis, een bankinstel
ling, van een of ander handelshuis
kan zich opdringen voor een ge
neesheer, een bejaarde, een ge
handicapte.
Een voorbeeld daarvan is de
Hopmarkt, ledereen die met het
Aalsters stadscentrum is ver
trouwd, weet dat men tijdens de
voormiddag en namiddag heel wat
meeval moet hebben om ergens
op dit plein aan een parkeerruim
te te geraken.
Dat kan voor de geneesheer bv.
en nog meer voor de patient die
hij moet bezoeken zeer vervelend
zijn en ook voor een bejaarde, een
gehandicapte die aldaar moet
boodschappen.
Op de Hopmarkt staan tijdens
de zg. kantooruren tientallen
auto's van bedienden uit diverse
banken tot en met deze uit de na-
banken tot en metdeze uit de na
bijgelegen instellingen van het
Groen Kruis en A.B.V.V. enz.
Alle autovoerders die zich bv.
toch wel de moeite zouden kunnen
getroosten hun wagen te parkeren
op het terrein aan de Pontstraat
waar nog steeds voldoende ruim
te is.
Het is een normale menselijke
gemakzucht. Maar als deze men
sen even willen nadenken over
burgerszin of ja, waarom niet
naastenliefde, dan zullen ze het
met ons eens zi-jn dat gemakzucht
niet langer te verantwoorden is.
Twee recente voorvallen Een
zwaar gehandicapte, die gelukkig-
lijk zich nog met een wagen kan
behelpen diende maandag 8 jan.
na heel wat rond toeren verder
door te rijden en vond uiteindelijk
een plaatsje aan de Pontstraat.
Dinsdag 9 februari Een ge
neesheer rijdt een vijftal minuten
rond in de hoop dat ergens toch
een of ander autovoerder de plaats
ruimt, - zonder resultaat - en in
gevolge het éénrichtingsverkeer -
terug via de Zoutstraten - dan
maar parkeren op een onmogelijke
- voor andere autovoerders hin
derlijke plaats - Maar deze genees
heer moest nu eenmaal vrij drin
gend op bezoek bij een patient
aan de Hopmarkt.
Of deze voorbeelden al dan niet
aanspreken, tot daar toe.
Maar het is niet zovanzelfspre-
kend dat de Hopmarkt doorgaans
vrijwel volledig bezet blijft.
Kunnen de direkties van de ban
ken, van de nabijgelegen sociale
instellingen het voorbeeld niet ge
ven Het zou volstaan dat zij in
een mededeling aan hun personeel
er op wijzen dat ook aan de Pont
straat, ja zelfs aan de Houtmarkt,
men zonder moeilijkheden kan par
keren.
En in die mededeling zou men
er wellicht kunnen aan toevoegen:
Blijf jong. Wandel naar uw kan
toor.
Kommerciele instellingen zoals
banken zouden het natuurlijk ook
nog anders kunnen aanpakken.
Vooraf een preciese statistiek.
Het personeel moet op een for
mulier, bijaldien zij per auto naar
hun kantoor komen, signaleren
waar ze het voertuig parkeren.
AKTIE VREDESEILANDEN 1973
De vredeseilanden werden opgericht op initiatief van Pater Pire,
Nobelprijswinnaar van de Vrede.
Pater Pire overleed op 30 januari 1969. «Liefdadigheid is niet on
ze bedoeling. Wij willen deze uiterst arme mensen helpen de hinder
nissen voor hun ontwikkeling te overwinnen, zonder religieuze, philo-
sofische of politiek bijbedoelingen».
In 1962 werd te Gohira, Oost-Pakistan, het eerste «Vredeseiland»
gesticht. Op vijf jaar tijd was de landbouwproduktie reeds verdub
beld.
Het medisch-sociaal programma werd een volledig succes.
Een tweede vredeseiland te Kalakkad in Indiè bestaat reeds 3 jaar.
Voor de verdere ontwikkeling van het project te Kalakkad en om
nieuwe programma's aan te vatten hebben de medewerkers van Pa
ter Pire vele miljoenen nodig.
Om deze miljoenen te verzamelen worden symbolische bouwele
menten (plastieken blokje) verkocht tegen de prijs van 20 Fr. Verle
den jaar werd er in de stad Aalst dank zij de medewerking van de
scholen, banken, jeugdbewegingen en-clubs een som bereikt van
130.000 F.
VERKOOP VAN VREDEBLOKJES op 12, 13 en 14 januari 1973.
Op vrijdag 12 jan. zullen er in Aalst 2 VREDESMARSEN worden
ingericht
Een mars in Mijlbeek, met de jeugdclubs Kuklos, Kreja, Ocarina
en de plaatselijke jeugdbewegingen;
Een mars door het centrum van de stad en die ingericht wordt
door 't Ideetje met medewerking van 't Satelietje, Tuf Tuf Pub,
Sint Jorisclub, Ypsilon, Terlinden en de plaatselijke jeugdbewe
gingen.
Deelnameprijs één bouwblokje 20 F.
Vetrek van de Vredesmarsen te 19 uur.
Op zaterdag 13 jan. verkoop aan alle openbare gelegenheden (cine
ma's, grootwarenhiuzen, kerken, enz.) door verkoopgroepjes,
te 20 u KLEINKUNSTAVOND. Kapucienenlaan 95 Aalst.
Toegang één vredesblokje 20 F.
Op zondag 14 jan. verkoop aan openbare gelegenheden (kerken,
kliniek, hospitaal, voetbalpleinen) door verkoopgroepjes.
Meer inlichtingen zullen je graag gegeven worden door
Gudo Debree, Kapucienenlaan 95, Aalst. - Tel. 733.51
Indien op de Hopmarkt dan
maar vriendelijk verzocht het iet
wat verder te doen... ook bv in
het belang van het kliénteel dat
thans naar de bank komt - je weet
wel haastige zakenlui - en sakke
rend rond toert. Nergens een
plaatsken.
Idem voor de andere instellin
gen. Is het juist dat het Aalsters
Groen Kruis de aanvankelijk voor
ziene parkeerruimte gebruikt voor
een feestzaal. Wie geeft het goe
de voorbeeld
Het is natuurlijk allemaal e,en
noodoplossing. Maar in afwachting
dat het allemaal anders kan, a.y.b.
mijne heren denk aan diegenen
voor wie het nu eenmaal onmoge
lijk is of zeer moeilijk zich de
weelde van een voettocht van de
Houtmarkt, van de Pontstraat naar
het stadscentrum te permiteren.
Inderdaad ook voor u allen is
het leven jachtig. Het is dus zeer
menselijk dat u de wagen zo dicht
mogelijk bij de hand wil hebben,
's morgens, 's middags en
's avonds. Dat u via de ,wasen
tijdig op kantoor zijt. Maar wel
licht - en het is niet ironisch be
doeld - zouden uw direkties de
eerste dagen begrip kunnen, op
brengen bijaldien u enkele minuten
later komt, met als excuus Ik
heb mijn wagen niet meer op de
Hopmarkt geparkeerd. Ik heb.een
eindje moeten lopen
Ook het Aalsterse stadsbestuur
kan het zijne bijdragen en in ho-
gervermelde zin eens van gedach
te wisselen met de direkties van
diverse instellingen rond de Hop
markt.
N.v.r. Bij gebrek aan gege
vens is het natuurlijk niet uit
te maken in welke mate per
soneel van bankinstellingen
van Groen Kruis en A.B V.V.
enz. de Hopmarkt tijdens de
werkdagen bestendig gebruikt
als parkeerplaats.
In elk geval wordt nog steeds
té weinig gebruik gemaakt
van de fraaie parkeerruimte
aan de Pontstraat. En niet
alleen tijdens de werkdagen
Heel wat autovoerders die
's zondags de avondmis in
St. Martinuskerk bijwonen
plaat-en hun voertuig op on
mogelijk plaatsen rond de
kerk.
Onmogelijke plaatsen Het
zou bv. voor de 900, voor de
Brandweer wel eens een hele
karwei kunnen zijn indien zij
's zondagsavond, tussen 17u.
30 a ca. 18 u. via de straten
langsheen de St Martinuskerk
de omgeving van het Oud-
Hospitaal moeten bereiken
Medio december hebben wij
toevallig eens een rekensom
metje kunnen maken Ca.
30 wagens op het parkeer-
plein aan de Pontstraat. Maar
Ca. het dubbele rond de en
nabij de St. Martinuskerk
Terug naar de Hopmarkt
Het is inderdaad toch niet on
mogelijk er een regeling te
treffen ten behoeve o.m van
gehandicapten, van artsen
Een en ander is ook hier
niet zozeer een kwestie van
direktieven maar van mentali
teitsverandering.
