Verkoop der rijwielplaten
voer het jaar 1973
DE BENDE VAN
JAN DE LICHTE
De achterlinie
LOUIS PAUL BOON
4
stadskoerier
JUimJ-IUHW—«H»""'!! IIWI—T—TW~~
De Ontvanger der Belastingen te Aalst Ie. Kantoor, Vlaanderenstraat
1, brengt ter kennis van het publiek dat speciale zitdagen voor de
verkoop der rijwielplaten zullen gehouden worden op volgende dagen,
telkens van 9 tot 12 u. en van 14 tot 16 u.
1. op donderdag 1 2-1972 te HERDERSEM op het gemeentehuis
2. op vrijdag 2-2-1973 te HOFSTADE in Café Central, Kerkstraat
3 op maandag 5 2-1973 en dinsdag 6-2-1973 te NIEUWERKER-
Gemeentehuis
4 op woensdag 7-2-1973 te AALST St. Jansparochie Immerzeel
5. op donderdag 8-2-1973 te AALST St. Annakring, Roklijf
6. op vrijdag 9-2-1973 te AALST Café 't Apostelken, Mijlbeek
7 op dinsdag 13-2-1973 te AALST Heilig Hartkring, Dr. De
Moorstraat.
De rijwielen gebruikt door kinderen dewelke op 1-1-1973 de volle
ouderdom van 12 jaar niet hebben bereikt, zijn niet onderworpen
aan de belasting
Kostprijs
AALST 85 Fr rijwiel 135 Fr bromf.
HERDERSEM 100 Fr rijwiel 135 Fr bromf.
HOFSTADE 80 Fr rijwiel 112 Fr bromf.
NIEUWERKERKEN 100 Fr rijwiel 135 Fr bromf.
De verkoop aan de winketten VLAANDERENSTRAAT
begonnen worden op donderdag 1 februari 1973.
AALST zal
ROOD KRUIS
Afdeling Aalst
Cursus
NIJVERHEIDSHELPER
De Afdeling Aalst van het Rood
Kruis van België richt een cursus
■■Nijverheidshelper in
Duur van de cursus 8e lessen,
telkens op woensdag te 19u30.
1e les WOENSDAG 17 JANU
ARI 1973
AMBULANCIER
De Afdeling Aalst van het Rood
Kruis van België richt een cursus
«Ambulancier» in.
Duur van de cursus 8 lessen,
tekens op dinsdag en donderdag
te 19u30.
Ie les: DINSDAG 16 JANUARI
1973.
Lokaal Kattestraat 33 (ingang
langs jeugbibliotheek).
Inschrijven bij
ROOD KRUIS VAN BELGIE
Afdeling AALST
Keizerlijke Plaats 45,
9300 AALST,
Tel. 242.37.
ER WORDT GESLACHT!
Rond 15 januari verschijnt ra-
ketpost van januari en dan zullen
onze dappere R-brigadiers overal
in onze stad de varkentjes gaan
ophalen. En daarmee zullen we dan
aan alle Aalsterse missionarissen
ook hun Nieuwjaar kunnen zenden
een raket der lifede
Vet ze dus deze laatste dagen
nog eens extra
18 januari
Viering van DRIE KONINGEN
met grote wafelslag en hulde
aan Eerw. Heer Pastoor met
zijn 70e verjaardag.
31 januari
Bizondere bijeenkomst Turn-
club Antoine en dansgroep
Valant.
februari
Eerste kaarting voor prijskamp
onder leiding van Hr. De Bondt
voorzitter kaartersclub Ronova.
Wij verwachten al onze leden
MAAR de lidkaart 1973 is ver
plicht. Het bestuur.
KARNAVAL TOMBOLA
Reeds verschéidene maanden
spant het Aalsterse Karnaval-Ver-
bond, V.Z.W. dat bestaat uit een
30-tal Karnaval-verenigingen zich
in om van de grote Karnaval-Tom-
bola een reuze sukses te maken.
(Eerste prijs een Fiat-500 B.T.W.
25 ten laste van de winaar).
Reeds tal van personaliteiten
maken hiervan deel uit
Stortingen (minimum 250 fr.
zijn steeds welkom) te storten op
PCR. 370 van Generale Bank voor
rek. 358812 van Deurwaarder DE
VOS Wellekensstraat 49 - 9300
AALST.
GESPREKAVOND
Is veiligheid, vrede en samen
werking in Europa mogelijk on
danks de verschillen in maat
schappelijk stelsel
^prekers dhr. Ignace Lindemans
hoofd van de studiedienst'van het
A.C.V. te Brussel
dhr. Eugeen Lambrechts, sekreta-
ris van de A.C.O.D gemeente
diensten te Gent.
Op donderdag 18 januari 1973
te 20 uur in de Raadszaal van het
stadhuis, Grote Markt te Aalst.
Inrichters Belgische Unie ter
verdediging van de Vrede - Afd.
Aalst.
-N-T- 66 NADRUK VERBODEN
En Jan de Lichte heeft geen tijd
te onderzoeken of zij goed en wel
dood zij, hij zal straks terugkeren
als ook Jef Ie Houcke zijn verdien
de loon heeft gekregen. Doch die
schurk is reeds ver. Iemand die
rent om zijn leven, is tot het on
mogelijke in staat. En nooit zou
Jan de Lichte hem nog ingehaald
hebben... stond er in een weide
langs de baan geen paard te gra
zen. En zonder zich te bedenken
springt hij op dat paard, en vliegt
hij vierklauwens de baan op, Le
Houcke achterna.
Le Houcke heeft de enige goede
tactiek toegepast. Weg te lopen
van de beide anderen. En tevens
heeft hij zo onmogelijk harde ge
lopen dat hij nu. menselijkerwijze
gesproken, reeds lang buiten schot
moest zijn. Nadat hij de beide
schoten heeft gehoord, kan hij ei
genlijk niet meer. Hijgend, tastend
in de zijde waar hem de adem
blijft steken, kijkt hij even achter
zich om de afgelegde weg te
schatten. En daar ziet hij dat on
gezadelde paard rrïet zijn berijder.
Hij zinkt neer en breekt plots in
snikken los dit is het einde.
Alleen het medelijden van Jan
de Lichte kan hem nog redden.
Een beroep doen op de goedheid,
de eerlijkheid, de zin voor recht
vaardigheid van Jan de Lichte
waar zij allen reeds zo lang mis
bruik van maakten. Doch mede
lijden, erbarmen, en al die andere
vele en schone deugden... waar
heen zijn zij verzwonden Jan de
Lichte kent dat alles niet meer.
En zonder van zijn paard te stij
gen vermoordt hij de knielende Jef
Le Houcke. Alleen als die koud en
levenloos naast de baan neervalt
maakt hij rechtsomkeer, om verder
Pier Putte en Tineke af te maken
Hij komt terug aan de weide,
en ziet er Meulenaere en Vagen-
ende vloekend en briesend rondlo
pen zij hebben de voortstrompe
lende mannen gevolgd, zij zijn de
bloedsporen nagegaan, maar er
gens in het bos moeten de gekwet
sten erin geslaagd zijn de bloed
fontein te stoppen, want almeteens
loopt het spoor dood. Zij kunnen
nochtans niet ver meer gelopen
zijn. En van het paard stijgend,
Meulenaere langs hier zendend
en Vagenende langs daar, door
kruisen zij het bos aan alle kanten
Jevergeefs echter.
Nu, het zal hun dan een voor
smaak geven!» besluit Jan de Lich
te... «Morgen komt ook nog langs
hier.»
De kraaien brengen het echter
uit zegt men. En het zullen diezelf
de kraaien dan zijn geweest, welke
de roep over het land brachten dat
men Jan de Vriese gevonden heeft
in een poel, dat Jef Le Houcke
vermoord lag langs de weg op Ba-
veghem, en dat Tineke en Piet Put
te bloedend, elk met een bal in de
rug, ergens in het een of ander
gat waren ondergedoken. En de
bende herademt de bende van wel
eer hoopt nu op een spoedige te-*
rugkeer van hun aller hoofd nu
gaat alles opnieuw beginnen.
Maar is er één ding ooit op
nieuw begonnen Heeft er ooit
iets twee maal hetzelfde geweest?
Neen, Jan de Lichte stapt ver
der op naar de Leie. En Meulenae
re, die bandiet, waakt er zorgvul
dig over dat zij niemand ontmoe
ten der vroegere vrienden. En af
en toe eens rustend langs hun ver
re weg, zet deze Meulenaere uit
een dat ze nu pas vrij zijn, gelijk
vogels in de lucht.
«Zonder al dat vrouwvolk om ons
heen, voor wier jongen wij te zor
gen hebben. Wij leven buiten de
wet, wij zijn bandieten Ha, ware
ik iemand die vele schone woor
den kon aframmelen, gelijk gij
vroeger, Jan de Lichte, ik zou iets
maken, een rijmpje, een lied, op
de schoonheid van het bandiet
zijn!»
Op hun baan stelen zij alleen
nog om aan hun noooddruft te
voldoen, om in de avond een ste
vig maal te hebben, en een stro
zak waarop zij slapen kunnen.
Neen niet een verlangen naar weel
de en rijkdom en overvloed be
heerst hen. En eigenlijk is het niet
zo makkelijk te zeggen wat hen
dan, in de plaats daarvan, wél be
zielt. Zoals zij daar nu stappen -
het is rond drie a vier uur in de
namiddag - zou alleen hun gesprek
ons een weinig kunnen verklaren
welke drijfveren hen dag en nacht
voortjagen. Vagenende, zich naar
Meulenaere wendend, vraagt hem
juist«Maar hoeveel hebt gij er
nu al kapotgemaakt?»
En Meulenaer tast in zijn herin
nering rond, maar kan dat niet zo
dadelijk zeggen hij heeft ze im
mers nog nooit geteld. En in een
plotse opwelling van mededeel
zaamheid - een biecht zoals men
die almeteens, vroeg of laat, er
toch uitflapt - bekent hij dat het
iets van een ziekte in hem moet
zijn
«Almeteens heb ik daar een
drang naar, en buitensporige goes
ting om iemand door mijn hand
te zien sterven. Zie, ik spreek er u
over, en het begint al. Die man
daar, enkele stappen voor ons uit,
loopt almeteens in mijn weg. Het
is of hij mij iets ontneemt met
daar te zijn, of hij mij benadeelt,
of hij mij iets wreed aan het mis
doen is met daar voor mij uit te
lopen.»
En als in koorts spreekt Meule
naere, terwijl zijn ogen naar die
mens toevlammen.
«Almeteens krijg ik goesting. En
zie, ik héb goesting!»
En zonder zich te beraden stapt
hij vlugger door, met het mes al
reeds verborgen onder zijn gesto
len vest, en zonder boe of ba te
zeggen, steekt hij moedwillig die
mens neer.
Het spijt ons dat wij al zulke
dingen moeten verhalen. Maar
Klijster Licht is nu eenmaal dood,
en in zijn plaats is die vreemde,
verbitterde man gekomen. Stom
en zwijgend verbitterd en met van
koorts doorlopen ogen volgt hij Va
genende en Meulenaere... volgt hij
die eens, hém hebben gevolgd.
Rond negen uur komen zij aan
een brandewijnhuis toe, alwaar zij
zich stilaan zitten te bedrinken.
De waardin is bang voor die
schauwe kerels, van wie er ene
zelfs, mijn hemel, bloedspatten op
zijn frak heeft. En alhoewel deze
angst er niet op verbeteren zal met
heel alleen te zijn, stuurt zij toch
haar dochtertje uit de gelagkamer
weg. Dronken zijn die ruwe kerels.
Maar zo dronken is Meulenaere
toch niet, dat hij niet merken zou
wat de waardin in hen meent te
zien. Daar komt die koorts weer
over hem gekropen, die ziekte
waarvoor hij geen verklaring weet.
En ruzie zoekend schopt hij een
stoel omver die hem in de weg
staat, en drumt hij naar de schenk-
bank toe.
«Waarom stuurt gij uw dochter
tje naarachter?» vraagt hij drei
gend.
«Maar meneer toch, wees kalm,
wees bedaard. Het is rond negen
uur, en dus bedtijd voor dat meis
je!»