PFF KLAK» o in de
FUSIE in de C V P.
belangstelling
OPROEP AAN
AALSTERSE AKTEURS
ONAFHANKELIJK REGIONAAL WEEKBLAD NEC SPE NEC METU
DE GAZET VAN AALST
29e jaargang nr 13 zaterdag 31 maart 1973 wm Redaktie en Beheer: Schoolstraat 26 9300 AALST Tel. 241.14 8 fr het nummer
Pater ODILON DU FOUR, vikaris-
generaal van het Indiase bisdom
Raigarh-Ambikapur, die zoals we
reeds in onze vorige editie meld
den, op 60 jarige leeftijd overleed.
Heden zaterdag te 11 uur wordt
ter zijner nagedachtenis een
plechtige eucharistieviering ge
houden in de St. Jozefskerk.
Op de agenda van een voorbereidende C.V.P.vergadering, gisteren
donderdag, stond een bespreking van de fusieproblematiek Senator
W. Verleysen is voorzitter van een dergelijke werkgroep.
In de C.V.P. bestaat nog lang geen eensgezindheid betreffende
het standpunt ter zake.
Terwijl W. Verleysen duidelijk opteert voor een zg. grote fusie
(bevolking ca. 100.000), zijn anderen voorstander van een beperkte
fusie. Deze gaan er hierbij van uit dat decentralizatie tot doel heeft
de beheersorganen dichter bij de bevolking te brengen, wat in een
groots opgevatte fusie-gemeenschap niet het geval is.
Het huidig schepenkollege is weinig enthousiast t.o.v. een fusie
tegen 1976.
De interkommunale solidariteit zoals deze thans aan bod komt in
de agglomeratie is inderdaad weinig bemoedigend voor een fusie op
korte termijn.
BERICHT
'J oor de T.V.Kwïs over Dirk Martens en de
Volksspelen die in dit verband gepland worden zoekt
de '"laar - T.V. (Direktie Kuituur Ontspanning)
een akteur die de rol van 's lands eerste drukker kan
>!k.-r Hiert.'.e wordt clan ook een beroep gedaan
op de Aaisterss toneelverenigingen om hun leden die
idee! 'oor deze vertolking in aanmerking komen
te verzoeken kcntakt te nemen met de Heer Schepen
van Onderwijs en Kuituur, uiterlijk voor 31 maart as.
Kabinet KaUestraai en niet zoals voorheen reeds
wsrd geschreven Kapellestraat).
De kandidaten dienen aan volgende voorwaarden te
voldoen
Max. 40 jaar en lid van een Aalsterse toneelvere
niging. Vertrouwd met het A.B.N. en het Aalsters
dialekt.
Normaal fysiek voorkomen. Gestalte max. 1,70 m.
Enige kennis van het leven van Dirk Martens en
da vaderlandse geschiedenis 15e eeuw strekt tot
aanbeveling.
De kandidaten mogen evenwel geen kommerciesl
beroep uitoefenen of een of ander politiek man
daat bekleden, (cfrm. Satuut B.R.T. Antie-Sluik-
reklame).
Zij moeten tijdens de weekeinden vanaf 15 augustus
tot 15 september as. zich ter beschikking kunnen
houden van het inrichtend komitee, en uiteraard ook
op 22 en 25 april voor de voorbereiding en opname
van de T.V.Kwis ten stadhuize.
Zij moeten zich persoonlijk aanbieden HEDEN ZON
DAG tussen 10 en 12 uur, in het kabinet van de Bur
gemeester voor een testgesprek met een jury, be
staande uit twee leden, afgevaardigd door het Dirk
Martenskomitee en drie leden namens de Vlaamse
T.V.-Direktie Kuituur en Ontspanning.
De toevertrouwde opdracht zal gehonoreerd worden
op basis van de vigerende tarieven van de Vlaamse
T.V.-B.R.T.
Mogen wij, ten persoonlijke titel, de Aalsterse akieurs
vragen dat zij niet zouden nalaten hun kandidatuur
te stellen.
Na afloop van de testgesprekken zal aan alle kandi
daten een lunch worden aangeboden in de nieuwe
ontvangstzaal aan de Kapellestraat.
Het kollege.
LEGENDARISCHE SCHELM UIT MOORSEL
Tijdons de eerste decennia
van deze eeuw had het nabu
rige Moorse! een bewoner die
zowat in de ganse streek als
«Pee Klak» een wel utizonder-
fijke reputatie had. Iemand die
toen reeds het maatschappe
lijke (sic) leven zoals het
draaide en waaide niet au sé-
rieux nam, die niet kon begrij
pen waarom de rijken zo rijk
waren, de armen zo arm.
Een man die in zich een stuk
sken Wannes Raps, Tavi, Ro
bert en Bertrand, en andere
contestanten avant la lettre
verenigde.
Voor de oudere generatie een
bijna legendarische schelm,
maar met vele kwaliteiten
een eerlijk mensenhart - weze
het dan niet volgens de vroe
gere en ook nog wel huidige
begrippen, verkoper van ste
kende zalven tegen allerlei
kwalen.
Zijn groot «tekort» was wel
dat hij de wetten anders in
terpreteerde dan normalerwij
ze door het Gezag wordt ver
wacht en aanvaard.
Een dergelijke kijk op het le
ven bracht Pee Klak onvermij
delijk in botsing met de loka
le en andere autoriteiten.
Maar voor zover we ons nog
herinneren uit het boek over
deze Moorselnaar moet hij de
kunst hebben verstaan om het
regionale mensdom door zijn
fratsen allerhande, tot spon
taan tot niet te bedaren lach
buien geïnspireerd hebben.
Meteen is onze Moorselse Pee
Klak een nooit gehonoreerd
kleinkunstenaar.
GELUKKIG
«PEE KLAK» is inderdaad een
van die weinigen uit de streek over
wie een boek is verschenen dat
momenteel aan zijn derde editie is.
Het enige boek, zonder literaire
pretenties van Ben Putteman, tot
in 1956, schoolhoofd van «De
Arend» aan de Binnnentraat, en
sedertdien op rust.
Uit het eveneens naburige Baar-
dsgem afkomstig, heeft Ben Putte
man als jong onderwijzer Pee Klak
van nabij gekend. En de «fameuze»
schelm leefde nog toen Ben Putte
man reeds zijn boek schreef. Toen
reeds een zestiger was hij gelukkig
met dit relaas over zijn bont be
staan..
Maar tegen eigen verwachting
in, heeft Pee Klak het verschijnen
ervan, in 1931, niet meer mogen
beleven. Hij was reeds in 1926 ter
ziele gegaan. Wat jammer was,
vertelt nü de auteur, want Pee
Klak had gehoopt het boek zelf in
de streek te kunnen verkopen en
er een stuiver aan te verdienen.
«T PRISON ZIJN
TWEEDE TEHUIS»»
In die dertiger jaren werd
«Pee Klak» zowat het lijfboek
van de toenmalige jeugd én
van de volksman.
Een eerste oplage van 3.000
ex., een wel hoog cijfer voor
die tijd.
Uiteraard was «Pee Klak»
geen heilige, en dat betekende
dat de auteur die de figuur
ten voete uit schilderde de min
of meer autentieke «taal» van
de Moorselnaar hanteerde.
Wat als we ons goed herinne
ren menigmaal het fronzen van
een eerbaar katoliek onderwij-
zershoofd tot gevolg had.
Aanbevolen lektuur, was «Pee
Klak» nu niet precies in de
zeer deftige middens.
En de tegenstanders vonden
sommige fratsen nogal hoogst
onfatsoenlijk.
Daarenboven werd Pee Klak
tientallen keren met de rech
ter gekonfronteerd, met alle
gevolgen van dien. Was hij
dus geen voorbeeld van ie
mand met staats^urgaszin.
Het «prison» was voor de
man een vertrouwd beeld.
Ben Putteman herinnert zich
«ik geloof dat hij een 53 keer
heeft moeten zitten, wegens
allerlei streken». Maar in de
grond een goedhartige kerel
die opgegroeid was in die
specifieke 19e eeuwse sfeer
van de Moorselse wijk Ste
venkapel.
Die door het leven ging, on
geletterd, zijn brood verdien
de o.m. als kwakzalver, maar
hielp waar de nood het
grootst was in dat Moorsel
en omgeving in de tijd van
het «Arm Vlaanderen».
Nog wel tijdens de oorlogsjaren
bleek een Brussels uitgever van
een reeks waarin ook een volksuit
gave van «De Vlaschaard» versche
nen was, geïnteresseerd aan een
nieuwe editie van Puttemans
«Pee Klak».
En zopas is dan een derde edi
tie verschenen, nadat herhaaldelijk
bij de auteur hiervoor werd aan
gedrongen.
Een jeugdzonde, zegt B. Putte
man, over wat weleer de bestsel
ler van de streek was.
In elk geval het zoveelste oud
volksboek dat het blijkbaar op
nieuw doet in deze tijd van hyper
moderne literaire massaproduktie.
De jeugd, vooral dan de Moor
selse jeugd zal de vraag stellen of
Pee Klak alias Domien De Rop
ooit wel geleefd heeft.
Aleen de ouderen kunnen nog
weten dat hij gestorven is in een
huizeken in de schaduw van het
Moorselse Kasteel.
