Dirk Martens, de Aalstenaar
stad Stedelijk
leefmilieu
Wonen in de
O)
<o
ONAFHANKELIJK REGIONAAL WEEKBLAD
p
29e jaargang nr ié zaterdag 28 april 1973 Redaktie en Beheer: Schoolstraat 26 - 9300 AALST
NEC SPE. NEC METU.
Tel. 241.14 8 fr het nummer
^7 edurende de periode
1450-1600 telde ons land heel wat
interessante figuren
Sanderus in zijn Flandria lllu-
strata vermeldt achttien Aalsterse
humanisten maar voegt er nog aan
toe ««dat het te lastig zou vallen»
ze allen te vernoemen. «Dierick
Martinus van Aelst, eerste boeck-
drucker te Leuven» is er natuur
lijk ook bij.
Talrijk zijn de hoogleraren ze
doceren te Leuven, te Rostock of
te Heidelberg Hendrik van den
Broeck wordt vier maal tot rector
verkozen te Rostock, hofarts Hen
drik de Smet is drie maal rector
te Heidelberg
Worden eveneens opgenomen in
de galerij van de groten Cornelis
de Schrijver, stadssekretaris te
Antwerpen, tevens filoloog en
dichterPieter Coucke, heraut
van de nieuwe stijlrichting en ge
kend kartonnist voor wandtapijten,
envenals Pieter van Edingen, ««ge-
zeyd van Aelst», die zelfs wand
tapijten leverde voor de Sixtijnse
kapel van het Vatikaan. En was
het niet de Aalsterse Laurens van
Musschenzeie die waardig bevon
den werd om te fungeren als
biechtvader van Margareta van
York, derde vrouw van Karei de
Stoute
Ondanks die vele illustere namen
is het alleen onze Dirk die door
ieder Aalstenaar gekend isHij
is de enige van de vele humanisten
die op het einde van zijn leven de
trek gevoelt naar het geboortenest.
Het is ZIJN grafsteen die 240 jaar
na zijn dood van de Wilhelmieten
overgebracht wordt naar de paro
chiekerk, hij alleen krijgt in 1856
zijn bronzen standbeeld met de
vermelding ««Aan de Aalstenaar
Dirk Martens die het eerst de
drukkunst in België invoerde.» In
ons land weet iedereen welke
stad bedoeld wordt wanneer het
gaat over de ««Dirkmartensstede».
Waarom nu precies Martens en
niet de anderen
Hoe knap de geleerden ook
mochten zijn, hoe mooi de schep
pingen die de kunstenaars hebben
nagelaten, het spreekt niet tot de
verbeeldingvoor het volk ont
breekt het nutselement.
Het boek echter is iets con
creets, iedereen begrijpt het ont
zaglijk belang van het multiplica-
re, van de vermenigvuldiging door
het gebruik van de beweegbare
letters voor de verspreiding van
de ideeën. Daarbij was niet één
van die groten zo heemverbonden,
zo gehecht gebleven aan zijn ge
boortestad ook als hij er niet
vertoefde leefde hij het leven mee
met zijn stadsgenoten
DE OVERGROOTVADER
VAN DIRK MARTENS
Heinric Martens ontmoeten wij
in de oudst bewaarde stadsreke
ning van 1394/95. Hoe lang de
Martensen hier toen reeds verble
ven zullen wij wellicht nooit ach
terhalen omstreeks 1380 was het
plaatselijk archief opgegaan in de
vlammen. Oorkonden van 1385,
1395 en 1414 hebben het over de
stad ««qui a esté du tout arsé, gas
tee et détruite» (volledig geteis
terd, bedorven en vernietigd). De
stadsrekening van 1394/95 is
trouwen één jammerklachtZe
vertelt ons ««dat de steden (hui
zen) vele vaghe liegehen dat
de poort (de gemeente) ghedes-
truweert was dat men tachter
was (met de betalingen) van eer
Aelst verberrende
Heinric Martens woonde in een
huis dat stond ««van voeren de
maerct tot achter in de capelle-
strate». Hij was handelaar en be
zat verscheidene jaarrenten.
Zoals blijkt uit voormelde stads
rekening heeft de stad ghe-
cocht jeghen Heinricke Martins
hout, slyckboemen ende lederen af
te makens daer men de winne me
de scroedt uuten scepen, in de
keldre ende van waghene
Wat betekent dit
Wanneer de te lossen vracht zo
zwaar was dat twee ««ghesellen
vanden werve» of «scroders» die
niet uit de schepen konden dra
gen met een berrie, dan gebruik
ten ze een tuig dat door de stad
geleverd werd. Het was voor een
door FRITS COURTEAUX
dergelijk laad- en lostuig dat Hen
drik het hout had geleverd over
de gladde bomen werden de vaten
wijn voortgeschoven of geschroeid
bij het op- en afladen uit schepen,
van wagens, in kelders. Met het
zagen of timmeren had Martens
niets te maken. In 1398 leverde
hij nogmaals ««5 eeken» aan de
stad. Wellicht was het deel van
zijn eigendom in de Kapellestraat
ingericht als stapelhuis.
Na de dood van zijn vrouw Ma
ria Andries (na 1423) kwam zijn
zoon ««Her Jan Martins Moenic»
bij hem inwonen.
De agenda van de raadszitting
van donderdag, vermeldt een vraag
vanwege B. Van Hoorick over de
««aanwending van de gronden de
Biolley voor sociale woningbouw».
Blijkens de toelichting motiveert
de interpellant zijn vraag als
volgt
«Door de gecumuleerde interesten
worden deze gronden steeds duur
der. Het is dus dringend nodig dat
het schepenkollege en de gemeen
teraad een beslissing nemen om
de gronden ter beschikking te stel
len voor sociale woningbouw.
Zullen de erkende maatschappijen
voor sociale woningbouw hierbij
worden betrokken
oOo
In een vorige editie hebben wij
hier andermaal op de noodzaak
gewezen van een bestuursbeleid
dat een verantwoorde eigentijdse
sociale huisvesting zonder verwijl
aanpakt.
De 17 Ha. gronden de Biolley zijn
in dit verband een uitermate be
langrijk element.
De vraag van het B.S.P. raadslid
komt dus niet te vroeg.
Redelijker wijze kan men ook ver
wachten dat een of ander raadslid
van de meerderheid het kollege
tot meer spoed zou aanzetten.
De meerderheidssolidariteit ofte
camaderie kan toch niet zo broos
zijn dat bv. een kristen-demokra-
tisch-, V.U.-, of liberaal raadslid
zich tot zwijgen verplicht acht.
De cruciale vraag in dit verband
Heeft het stadsbestuur al dan niet
een visie inzake huisvesting.
Zo ja, dan verwachten wij dat het
deze konkreet weet toe te lichten
en duidelijk maakt hoe tot realiza-
ties op relatief korte termijn wordt
overgegaan.
OOO
RAADSZITTING
NAAR NIEUW
REGLEMENT: VELT GEEN
BOMEN MEER WIE WIL
Van de ca. 34 punten die
normalerwijze op de raads
zitting van gisteren donder
dag zouden behandeld wor
den alvast een voorstel tot
reglementering waarbij het
vellen van bomen voortaan
zal onderworpen worden aan
een vergunning van het sche
penkollege.
Reeds eerder heeft gouver
neur De Kinder in die zin aan
gedrongen bij de gemeente
besturen van de provincie.
ONTWERP NIEUW
ZWEMBAD
Benevens een aantal leningen
dienden de raadsleden zich ook
uit te spreken over het advies be
treffende de verkoop van de KOO
gebouwen aan de Kattestraat.
Ook het vaststellen van de voor
waarden voor verhuring aan de
Een nieuw reglement dat ook bomen gaat vrijwaren of het
stadsbestuur kijkt niet langer de kat uitde boom
v.z.w. Sportclub Eendracht
Aalst van de stadseigendom
«Pierre Cornelisstadion» stond
op het programma. Dit huur-
kontrakt vervalt immers einde
april.
Voor de stedelijke politie De
aankoop van vier radio zend- en
ontvangstoestellen. Momenteel
beschikt de politie reeds over
twee soortgelijke apparaten en
deze blijken wel voldoening te
geven.
En dan is er de goedkeuring van
het ontwerp van het tweede
overdekte zwembad aan de Al-
brechtlaan.
Last but not least nieuwe meu
bels voor de kantoren van het
nieuw slachthuis, voor het stads-
gebouw aan de Kapellestraat
(receptiezaal) en dan toch ook
wel het goedkeuren van herstel
lingen aan stadswoningen.
