Nieuwjaarsperiode in de stad
En ons duizend frank moet op
in jenever en jacob.
ONAFHANKELIJK REGIONAAL,. WEEKBLAD*
ZOALS weleer de ouderen zon»
gen deden de jongeren het hun
achterna op die eerste snotneus-
dagen anno 1974. Maar dan met
een eigentijdse variante ««En ons
duizend frank moet op in jenever
en Jacob.in jenever en Jacob...
Ze stonden aan de hoek van de
Graanmarkt, dinsdagavond jl. eer
zame Aalsterse pendelende wer
kers wijfelend of ze in de richting
van de Stationswijk, van de Var-
kensmarkt of de Grote Markt zou
den gaan.
Vooruit, jongen, vooruit zei een
hunner die zowat de dirigent leek
en die het niet ontbrak aan Vlaam
se woordenschat.
Vooruit, ze spelen een heel jaar
met ons botten. Lichtjes zig zag
dwaalden ze uiteindelijk in de
richting van de Vrijheidstraat
Slechts een voerde een apartheids-
nummertje op en bleef achterwe
ge, zich stevig vasthoudend aan
wat hij dacht een voorvaderlijke
gaslantaarn te zijn, maar wat in
feite maar een deerlijk boompje
was.
Hij bleef halstarrig doof voor de
wekroepen van zijn makker««Jef,
kom voort jongen, ik heb er nog
duizend en ze moet op. En thuis
hebben wij nog een hele ketel ma-
zout».
Maar deserteur Jef was inmid
dels reeds tot bezinning gekomen
zette zijn hoed weer behoorlijk
over zijn grijzende haren, snuitte
zijn neus en droop eenzaam ende
alleen af in de richting van de Var-
kensmarkt.
Het was het laatste beeld van
menselijk nostalgie naar een jaar
dat weeral tot de voltooid verle
den tijd behoort en waartegen
maar een soort kruid blijkt gewas
sen, ook al was het bier dan dezer
dagen weeral goed.
Of de whisky. Een hoger amb
tenaar, geboren Aalstenaar, die
ook te Brussel wat lakens uitdeelt
heeft ons in vertrouwen vertelt dat
hij woensdagmorgen met de wa
gen een kistje whiskyflessen naar
zijn kantoor had meegenomen om
al de lieve personeelsleden op te
vangen die hem alle goeds voor 't
nieuwe jaar zouden wensen.
Zo begon het werkjaar 1974
Pendelende bedienden en ar
beiders sommigen in een
lichte roes, soms opgewacht
door bezorgde of achterdoch
tige vrouwen of dochters aan
het stationsplein. Populaire
café's in het centrum, aan de
rand van de stad of langs
heen de Rijksbanen waar
Yvan Heylens De Werkman
en De Werkvrouw agressief
en bijtend weerklonk en men
danste op de tonen van de
eerste tango's 1974.
ETEN, DRINKEN EN
TEXTIEL
Voor wie de oude en nieuwjaars
periode dagen zijn van nuchter za
kelijk beleid blijkt het allemaal be
ter verlopen dan men aanvankelijk
dacht, gegeven de hamsterwoede
die menig eindejaarsbeurs voortij
dig deed slinken.
Aalsterse handeldrijvende mid
denstanders zijn het vrijwel eens
De verkoopcijfers liggen niet la
ger. Integendeel. Maar het is moei
lijk uit te maken welk het aandeel
is geweest van de normale nieuw-
jaarsrush. Er zal, aldus verschil
lende handelaars tussendoor nog
wel wat ««gehamsterd» zijn.
Textiel had duidelijk de voor
keur vanwege de huisvrouwen, nor
maal in 't vooruitzicht van de prijs
stijging.
Of sommigen precies voor de
eindejaarsfeesten behoefte hadden
aan ettelijke kg. suiker, konserven,
koffie, enz. is twijfelachtig.
Zodat men eigenlijk geen dui
delijk zakelijk beeld heeft. Of toch:
De luxegeschenken zijn wat op de
achtergrond geraakt, met uitzon
dering van juwelen waar ietwat of
veel edel metaal bij te pas komt.
Méér bier en meer likeuren en
meer koffie (héhé) maar minder
wijnen (te duur de Appelations
Controfeés).
De belangrijkste restaurants wa
ren voor eindejaarsavond volge
boekt. Maar men had in de Hore-
cakringen toch de indruk dat meer
dan vorig jaar Oudejaarsavond in
familiekring werd gevierd, wat
reeds sedert ettelijke jaren vooral
eigen is aan Kerstavond.
GEEN CHAMPAGNE A.U.B.
Wie zegthet is niet meer zo
als weleer. Hij vergisse zich niet.
Bomvolle dancings in Hekelgem,
in Liedekerk in de fermettekens
die als paddestoelen uit de grond
rijzen ten behoeve van de jongere
en oudere generaties. Schrik je af
en toe wel opEen Pils van een
behoorlijk biermerk en een abdij
bier,... is - tezamen zei de gele-
genheldsgarpon 70 fr.
Naar de prijs van een feestelij
ke Champagne dierf men niet vra
gen. De f00 fr. was op. Blijft nog
alleen wat wisselgeld voor de Drie
Koningenzangertjes. Maar die ko
men van langsom minder opdagen.
Blijkbaar hebben ze de komeet
nog niet ontdekt.
In tegenstelling met de jongens
van de Reinigingsdienst, enz. enz.
Hef weze hun gegund.
«Geleidelijk voltooid zich een nieuw tijdperk waarin
een zogenaamde welvaart hoogtij vierde.
De paarden bv. werden in feite uit onze samenleving
verdrongen, hoogstens nog dienstig in een circus tot
verrassing van kinderen die deze viervoeters vrijwel
uitsluitend zagen in film, T.V. en prentjesboeken.
Het was ook de tijd dat bossen zo maar werden uit
geroeid. Daar kwam dan wel enige reaktie tegen met
campagnes «Plant een boom».
De welvaartsenergie bleek onuitputbaar.
Uit het Oosten daagden Drie Koningen op, zonen van
de woestijn en kooplieden terzelfdertijd. Wat ze
zeiden schokte onze welvaart.
Hun gehoord hebbende zei Den Uyl in het kille Noor
den Het wordt niet meer zoals voordien, maar we
zullen er niet minder gelukkig om zijn.»
DE GAZET VA
30e jaargang nr 1 zaterdag 5 januari 1974
Redaktie en Beheer - Schoolstraat 26 - 9300 AALST
Tel. 241.14 10 fr het nummer
NEC SPE, NEC METU...
In onze volgende editie
Marcel de BisschopMet
Cantate Domino in Israël.
Op zoek naar de Vrede,
