Bekende spotfiguren va
weleer in het Aalsterse
Wijlen OscarHoutman en cycles Thompson. In 1927 overwinnaar van
de «Schaal Seis» te Merksem.
Fiets-mekanieker 1920 en verdeler, met twee poulains. Rechts Gk
Van Geit en Frits Dierickx, links. Beiden uit Erembodegem.
1913 en op vaste pion.... de eerst «coureur». Pionnier van de Oen-
derstreek Wielersport de heer Achiel De Cort (Erembodegem).
Vóór de T.V., Milaan San Remo,
tijdens de laatste kilometersde
Italiaanse Wielercrack Felice Gi-
mondi demareert, vóór twee van
onze Belgische profsMare de
Meyer en Jos Huysmans.
De 31-jarige Italiaanse Kampi
oen laat ongemoeid en met «brio»
de hele karavaan Internationale ve
detten achter zich, en rent «met
bekwamen spoed» naar de «Fi
nish».
Men moet willens nillens, een
tikje eerbied opbrengen voor deze
sympatieke Italiaan.
In deze pracht-atleet, zie ik met
een maar dan veel jaren terug en
in een waaier van sportgebeuren
onze ErembodegemnaarWijlen
Oscar Houtman, die in de Wieler
sport startte als 16-jarige Onder
beginneling en in een rekordtijd de
veroveraar was van zo een ontel
baar getal zegetrofeeën maar van
een nog grotere massa vurige sup
porters.
Zoals Gimondi op de fiets zit
(en dit zullen velen met mij eens
zijn) zo zat hij, Houtman, en
steeds de hele koers even flink en
robust, op zijn stalen paard.
Daar zien we zojuist Gimondi
triomfantelijk over de eindmeet
bollen, de kadans in zijn soloren
van de laatste tien kilometers was
«sans rivale», zo-ook hield Hout
man er telkens tot over de aan-
komstlijn een onhoudbaar tempo
op na en dirigeerde hij iedere wed
strijd, zou men nu zeggen, «a la
Merckx».
De invazie van supporters die
telkens opdaagde alwaar hij ook
aanzette, zowel uit Aalst als om
liggende. Dhr. Roggeman van de
Houtmarkt die vele jaren met wij
len Dr. Tistaert de bezielers van
de «Denderstreek-Renners» was
bracht uit de Ajuinstad steeds een
massa bewonderaars mee naar
iedere wedstrijd waar Oscar aan
zette.
In de twintiger tot de dertiger
jaren bezit «de Club» na «Kure-
gem Sportief» een stal van de bes
te Belgische wielerkampioenen, te
veel om er hier geen enkele te
vergeten, toch kunnen we niet na
laten er hier enkele te noemen.
Te beginnen met J. Van Ister-
dael (Liedekerke), G. Van Geit
(Erembodegem), Puttemans, De
Bolle (Teralfene), G. Baetens,
Moens (Welle), F. Bonduel
(Baasrode), Rom. Ghijse!s( Den-
derwindeke), Edg. De Caluwé,
Van Impe R. en Cont. (Mere), Fr.
Dierickx en later M. Rogiers uit
Aalst en Arijs (id.), de De Ber-
lenger's enzovelen, enzovoort.
Van al dezen was O. Houtman
de meestgevierde en vereerde,
Staafke Van Geit de meestgeliefde
sportfiguur.
Houtman won zijn eerste koers
op een «Cycles J. De Cort» uit de
galerij van de plaatselijke pion
nier der wielersport (zie foto) en
dit in 1925, het volgend seizoen
sleepte hij niet minder dan 23
overwinnigen in de wacht op (Cy
cles Thompson) waaronder de
Jaarlijkse «Grote Paasprijs van de
Denderstreek» (120 km.).
Kapellenburg (Holland 100 km)
Grote Prijs Thompson te Geraards-
bergen (120 km), op 30 augustus
te Merksem de «Schaal Seis» voor
Profs, Onafhankelijken en alle Ka-
tegorieën (175 km), benevens nog
een hele reeks andere triomfen.
Meteen was zijn overgang naar
de Onafhankelijken een voldongen
feit.
HET DRAMA VAN «DE RONDE
VAN VLAANDEREN» (1930):
Bij guur weder startten die
voormiddag 82 renners voor de
toenmalige super-eersteklasser, het
zag er naar uit dat het een echte
winterdag ging blijven niettegen
staande de lentetijd reeds was in
getreden. Uit een grijs-grauwe
lucht en een ijzige wind viel er
lichte stofhagel welke ne een zes
tigtal km. ontaarde in een ware
sneeuwstorm.
Toen de renners, helemaal ver
deeld in fdeinere groepjes, de Ede-
lareberg bovenkwamen, was er een
tweetal voorop n.l. O. Houtman
en Fr. Bonduel, met een minuut
voorsprong lieten ze de stad Oude
naarde, alsmede de rest van de
ronderenners achter zich.
Deze afscheiding vermeerderde
met de kilometer, doch ook de
natuurelementen lieten niet af en
ontketenden een voor die tijd van
het jaar hels rekord van hagel,
sneeuw en wind op kop.
Vele coureurs zaten half bevro
ren op hun fiets, anderen gaven
met reden op en zochten beschut
ting tegen de snerpende kou.
Doch voor aan kampten de twee
dapperen tegen een waren step-
penwind, hun voorsprong bedroeg
om en bij de vijf minuten.
Frans Bonduel gekend als ster
ke «fondloper» en geen spurter,
besefte dat deze Ronde niet op
zijn palmares zou komen hij loste
dan ook weinig af, wellicht uitkij
kend naar de onkans van zijn «ri-
vaal».
Beiden beseften maar al te
goed Wee diegene van hen beide
die in zulk syberisch weder ook
maar het minste defekt zou lijden.
Helaas I Toen gebeurde het
drama amper 15 km van de aan
komt te Wetteren, tussen Oomber-
gen en Hillegem voelde Houtman
met benepen hart dat zijn achter
ste tube het stilaan begaf, rukte
nog tot buiten de kom der gemeen
te aan de kop en moest tenslotte
gekomen op de toenmalige kas
seikoppen en in vlakke veld van de
fiets stappen, de voorsprong be
droeg alsdan bijna zes minuten.
Moederziel alleen en in een' bij
na «anctartisch-uitziend» land
schap, deed hij het onmogelijke
om met door koude versteven vin
gers de lekke band van de velg te
krijgen, ook die kleefden door de
koude letterlijk aan mekaar. Wan
hopig opkijkend en onmiddellijk
poging na poging aanwendend
zichzelf te redden, gingen
nadig kostbare minuten
(de volgmoto was in een
betrokken geweest). Ho
voelde weldra de invloed vs
barre koude op zijn lichaam.
Wanhopig wenend zag hij
het eerste peieton hem voorl
den... toen daagde hulp oj
moto met als duozitter, zijn
ger wijlen Petrus Stalpaei
Erembodegem, deze kon na
moeite de tuben omwisselen.
Bijna heel doorkouden t
Houtman terug op de fiets,
de moed van iemand die zfc
maar niet verloren gaf ten
van bovenmenselijke inspaol
lukte hij er nog in een no
tempo te ontwikkelen.
Spijtig echter, de kostbar
was onherroepelijk verloren,
een mini-tornado in de brie
sneeuwwind wist hij nog de
groep in te lopen, net vóór dl
komst en plaatste zich nog
Frans Bonduel had de Rond
wonnen.
Een hardnekkige verkov
hield hem nadien nog enkel
ken buiten koers, doch in hl
gende zomerseizoen was h|
kens weer «de renner die ai
koers cachet gaf».
De ..Ronde» echter had
een te harde mep gegeven.
het praktisch nooit meer v<
te boven gekomen, voeg 1
dat hij nog dat jaar zijn sol
dienst moest doen.
Toch boekte Oscar Houtmit
dien nog menige mooie zege,
heel machtig op piste en reet
een prachtjaar in 1929.
Van hem getuigde onlangs
een oud-renner en dorpsge
Oscar was het Symbool van
Denderstreek langs de baan.
Onze sympatieke oud-renn»
(Staafke) Van Geit ook, wol
Onderbeginneling en wel ii.
vijf koersen, in '21 als Begin»
(nu Junior), gapte hij er 26,
daat in 1921-22, sleepte hij
na zijn afzwaai 12 wedstrijd
de wacht. In 1923 n.l. kwaï
met niet minder dan 31 ovi
ningen naar Erembodegem
werd Piste-renner als Oafha»
ke.
Samen met Puttemans
Van Geit een zeer geducht
droomduo. Zij zegevierden
17 maal in snelheid, afstand -
lossingskoersen, eerst op Aut
«Automoto) nadien op A.D.I
Wielersupporters uit de
derstreek kijken wellicht met
verlangen uit naar de rijzende
ren van deze tijd om onze
hemel door hun geschitter
men versieren en voelen
dat tikje heimwee nog een»
herneming in die zin te mogei
leven.
Aan de jonge wieleratletel
de Denderstreek zeggen we
daag en morgenAAN U
WOORD EN DE DAAD II
G. DE SCHEPPER
