DE GAZET VAN AALST
Kultureel centrum
zo gezien
Jules Delafortrie werd
niet vergeten
ONAFHANKELIJK REGIONAAL WEEKBLAD
30e jaargang nr 25 zaterdag 22 juni 1974
Redaktie en Beheer Schoolstraat26 - 9300 AALST
Tel. 241.14 10 fr het nummer
«fDen Dréef van Schottey midden een nog groene zone -
grondgebied Nieuwerkerk*en - zoals reeds eerder gemeld
zal op de weide (links op foto) een nieuw complex van de
Generale Bankmaatschappij worden gebouwd. (Zie onze
vorige editie.)
NEC SPE. NEC METU...
Heel wat belangstelling voor het bezoek van de h. De Croo, Minister
van Nationale Opvoeding, die samen met Staatssekretaris D'Haese-
leer, en parlementairen uit het arrondissement, de Aalstrse burge
meester en Schepenen, alsmede tal van ambtenaren het nieuwe
P.M.S.centrum in de voormalige Pupillenscholen officieel opende.
Vooraf werd nog een Akademische zitting in de Stadhuisfeestzaaf
afgewerkt waar Adviseur-direkteur B. Cantineaux van het P.M.S.-
Centrum na dank aan diverse instanties een toespraak hield, daarin
gevolgd door de h. De Croo. Beide sprekers hielden het bij zinnige
bedenkingen. (Elders in deze krant kan u een bondige samenvatting
lezen van de twee toespraken.)
Burgemeester de Bisschop ontving ook de officiële genodigden in zijn
kabinet en bedacht streekgenoot en welsprekende Minister De Croo,
met een map litografieën van C. J. Hoolans over Aalst in de 19e
eeuw.
DEKENIJ MOLENSTRAAT
Wij hebben een schatting gemaakt hoeveel het Kultureel Centrum
bij de inhuldiging uiteindelijk zal gekost hebben, beginnend met de
onteigeningen in de vijftiger jaren, via de afbraakwerken in 1964,
de subsidies, schadeloosstellingen van geteisterde handelswoningen,
tevens rekening houdend met de schrikbarende prijsstijgingen en
vooral de samengestelde interesten, die men toch nog tot in 1984 of
later zal moeten doorrekenen. Wij geloven dat wij ons Kultureel Cen
trum nooit voor een half miljard zullen krijgen.
Onze handelaars zijn heus niet tegen kostelijke realisaties die de
verheffing van ons volk ten goede komen, maar ook de aktiefsten
onder ons die in kulturele verenigingen staan, beseffen dat die hon
derden miljoenen voor ons Aalsters luxe-paleis ten nadele uitvallen
van de efficiëntere kulturele verenigingen uit Aalst en ver daarbuiten.
Een minister van Nederlandse Kuituur die nog een massa miljoe
nen naar het Aalsters projekt zou afvoeren, zou er evenveel moeten
onttrekken aan kulturele voorzieningen elders in Vlaanderen, waar
men het vlugger en bescheidener kan. En hoeveel jaren zouden niet
alweer verloren gaan in afwachting van de vervulling van niet te hou
den politieke beloften?
Om al deze redenen geloven wij niet meer in de mogelijkheid om
tot een realisatie te komen van het oude projekt, waarover wij ons
in den beginne nochtans verheugden. Wij mogen dan ook niemand
van het huidige noch van het voorgaande college de steen werpen,
maar zien ons verplicht U met aandrang te wijzen op het sterke
verlangen van zovelen die ervan dromen, ooit eens met hun kleinkin
deren de voet te mogen zetten in een reële tempel van schoonheid
en kunst.
Tenslotte verzoeken wij U, initiatieven te nemen om de uitbetaling
te verkrijgen van officiéél vastgestelde schade aan aanpalende han
delswoningen, en danken U bij voorbaat voor Uw moeilijke maar wij
ze beslissing.
BIJ EEN RETROSPEKTIEVE IN BELFORTKELDER
OOK voor vele niet meer zo jonge Aalstenaars zal de retrospektieve
Jules Delafortrie (1880-1935) wel een eerste kennismaking zijn met
de kunstschilder die hij was en wiens artistieke gaven zich in andere
levensomstandigheden, wellicht te volle hadden ontplooid.
Willens nillens evokeert deze retrospektieve - maar dan op een bie-
zondere wijze - aan de grootste, maar toch ook wel tragische bewo
gen periode van het Daensisme mét de mensen die er direkt bij be
trokken en door getekend werden Rond Adolf en Pieter Daens,
Maria en Anne en hun resp. echtgenoten Jules Delafortrie en Albert
Van den Bruele.
Wie opgegroeid is in de familietradities waar het Daensisme ook la
ter als een Credo gold in een betere rechtvaardiger maatschappij,
ontkomt in de Belfortkelder nu niet aan mijmeringen. En wie kan er
bezwaren tegen hebben dat piëteit en sentiment daarmee samengaan.
Tussen het werk van Jules Delafortrie herinnert men zich eens te
meer het woord van Wermeus Buning «Er zijn van die dingen die
niet overgaan».
oOo
Dit is een goed initiatief van de V.V.A.K., van Jan Van der Hulst,
van Fritz Courteaux en hun vrienden.
Met zijn brochure over Jules Delafortrie heeft Jan van der Hulst een
bescheiden maar waardevolle bijdrage geleverd tot het benaderen
van een boeiende figuur.
Dat zondag, slechts weinigen geschaard stonden rond het monument
van Priester Daens moet niemand verdrieten. Niet het uiterlijk ver
toon telt.
«De nawerking van deze eenvoudige, zwaar geslagen man is nog
steeds voelbaar. Thans meer dan ooit», schreef enkele jaren geleden
Leo Picard.
Dus toch.
B
