OPENING van
BRONSON'S club
Het is niet al goud wat blinkt,
óok toermalijnen, opalen en topazen
schitteren in Simonne Hof mans zegswijzen
Vrijdag 16 december 1983
Alfons en Elise
bieden U van 20 tot 22 uur
een welkomsdrank aan.
Vredeplein 13 AALST
Iedereen welkom
8 - Nieuwe Gazet van Aalst 16 december 1983
Mw. Muylaert toont aan dat elk onderdeeltje in haar
kunst juweel maar 1 keer in dezelfde vorm voorkomt.
Geeft IJ nog altijd de voorkeur aan het
uildokteren van uw eigen werkwijzen
S. Hofman: Bij het experimenteren ver
spil je misschien wel meer tijd, maar toch
ontdek je op die manier veel technieken,
die trouwens toch niemand je zal wijsma
ken.
NGvA Wat is uw essentiële vertrekpunt
hij het maken van uw juwelen
S. Hofman Wel, het is eigenlijk de parel
of de edelsteen zelf, die me ertoe inspi
reert hem op een bepaalde manier te om
kleden. Het is alsof ik een ode, een hulde
breng aan een oeroude materie, aan de
edelsteen die eeuwen in de aarde zit voor
aleer hem op te delven.
A: L' werkt niet alleen met edelste
nen, doch vooral veel met parels...
S. Hofman: Ik werk graag met al wat
echt is. Trouwens, het werken niet parels
komt ook wel wal voort uil het feil dat
een Belg dikwijls schrik heelt van wat
kleur. Ten beetje te lui om hun fantasie
te laten werken of een gebrek aan durf is
hiervan wel eens de oorzaak. Zelf houd
ik heel veel van kleuren en van rijk
getinte stenen.
NGvA Kr wordt dus toch wel wat reke
ning gehouden met het publiek
S. Holman: Als ik een juweel kreccr
denk ik er niet aan ol liet al dan niet /.al
verkopen. I lel kan zelfs gebeuren dal hel
soms maanden in de etalage ligt, /onder
dat iemand ernaar om kijkt. Niettemin is
het zo, dal ik bij hel maken van een snoer
ol hanger liet piaktisclie niet uil hel oog
wens te verliezen. Ik zorg er dan ook
voor dal éénzelfde juweel bvb. zowel als
hariger als als speld kan gedragen wor
den. Ten juweel moet ook altijd draag
baar blijven. He grote boodschap die ik
aan mijn juwelen wens mee te geven is
trouwens, dal ze nog mooier worden
door hei dragen. Zo zie ik bij hel maken
van een juweel ook dikwijls een bepaald
type voor ine, bvb. iemand met blonde
krullen of een sportief persoon...
NGvA Kan uw werk in een bepaalde
stroming binnen de juwelenkunsl onder
gebracht worden
S. Hofman Stromingen kan je eigenlijk
meer onderscheiden bij de klassieke
juweliers. Zo had je rond 1900 de Ju
gendstil en dan de Art-deco stijl, ont
sproten vanuit het klassieke juweel. Bij
de moderne juwelenkunstenaars heeft
iedereen wel wat z'n eigen st ijl en is er
moeilijk een lijn te trekken, al vind je bij
de modejuwelen natuurlijk wel trendset
ters.
NGvA Voor de tentoonstelling 'Belgian
Jewels Today» heeft U zich laten inspire
ren door een aantal Vlaamse zegswijzen.
Vroeger hebt U zich echter wel aan min
der konkrete onderwerpen gewaagd
S. Hofman Ja, vroeger heb ik altijd ab-
strakt gewerkt. Maar in al het abstrakte
en in al het a-symmetrische heb ik toch
steeds getracht mijn werk een evenwich
tige vorm mee te geven. Het is trouwens
niet omdat iets krom en Scheef is, dat het
mooi zou zijn.
NGvA Welke juwelen heeft U gekozen
om in Washington tentoon Ie stellen en
waarom
S. Hofman Wel, vooraleer iemand toe
te laten tot de tentoonstelling heeft men
een pre-selektie doorgevoerd op basis
van ingezonden foto's en dia's. Iemand
heeft mij toen aangeraden om vooral
snoeren in te dienen, omdat deze mijn
sterkste punt blijken te zijn en omdat
anderzijds vele kunstenaars gemakkelij
ker armbanden en hangertjes schijnen te
maken. Voor Amerika had ik dan ook
meer zin om iets konkreets uit te beelden
en heb ik me gebazeerd op Vlaamse zegs
wijzen, zoals o.a. 'Koningen hebben
lange armen', 'Zij die met gouden netten
vissen zullen zeker nimmer missen' of
'Werken is zalig, zei de begijn en ze klop
ten met 7 een ei'. Nu is in Washington
aan die achtergrondbeiekenis wel niet
zoveel aandacht geschonken Zelf zijn
we daar ook niet speciaal gebleven om
alles in het lang en het breed uit te
leggen...
NGvAVertelt U eens wat meer «ver
deze ervaring in de V.S.
S. Hofman: Wel het is zo dat de ten
toonstelling zeer veel belangstelling
gekend heeft. Er werd een overzicht
gegeven van alles wat België op dit
moment aan moderne kunstjuwelen te
bieden heeft en dat maakt een dergelijke
tentoonstelling ook zo boeiend. Gemid
deld kwamen 150 bezoekers per dag. Het
zeer belangrijke Amerikaanse kunstma
gazine «Ornament» is wel 5 keer terugge
komen voor foto's en interviews. Daar
naast was er nog belangstelling van de
Washington Post, die zomaar eventjes 3
kolommen in haar kunstrubriek aan de
tentoonstelling heeft gewijd. Je moet
weten dat het vrij zeldzaam is als kunste
naar in deze krant vermeld te worden.
En dan zijn er ook kontakten gelegd voor
de toekomst. Nu moet ik wel zegegn dat
we de gelegenheid daartoe vooral te dan
ken hebben aan de inrichtster mevrouw
Renard. Zelf kan ik me voor dergelijke
dingen moeilijk inzetten. Dat is trouwens
altijd al zo geweest.
NGvA Hoe bedoelt U
S. HofmanWelja, ik heb al heel wat
tentoonstellingen achter de rug, doch
welke allemaaTen hoeveel juist dat weet jk
niet meer. Ik ben daar eigenlijk zeer onbe
kommerd in. Mijn public relations ver
zorg ik absoluut niet.
Naar verschillende vernissages ben ik nog
niet eens geweest.
Bv. het uitnodigen van mensen, hen iets
toesteken opdat het voor ons zou
opbrengen, dat doen wij niet.
Wie komt is welkom, maar geforceerde
ontmoetingen voor eigen profijt, daar
aan doen wij niet mee.
Zo heb ik ook jaren mijn juwelen hele
maal niet gesigneerd. Ik vond het veel
prettiger dat de mensen zo'n kunstjuweel
kochten, gewoon omdat ze het mooi von
den en niet omdat het van Simonne Hof
man was.
Achteraf hebben dan nog veel mensen
gedacht dat mijn man de auteur was van
die kunstjuwelen. Ze kwamen dan in de
winkel en vroegen speciaal naar 'mijn
heer'. Ik riep dan mijn man en liet hem
maar doen. Dat deerde mij niet. Het is
pas driejaar geleden dat ik begonnen ben
met in de etalage kaartjes met mijn naam
naast de eigen kreaties te leggen.
Heel wat mensen zijn mij toen komen
vertellen dat ik mezelf toch al wat nadeel
had berokkend door niet eerder bekend
heid te geven aan mijn werk. Maar ja, is
dat allemaal zo belangrijk
NGvA Hoe reageert de klassieke juwe
lier op de ontwerpen van moderne kun
stenaars
S. Hofman: De modejuweliers zijn er
duidelijk bang voor dat de moderne
kreaties het klassieke juweel zouden ver
drukken.
Maar zoiets zal nooit gebeuren. Boven
dien zijn kunstjuwelen nooit voor de
massa, ook al door het feit dat de prijs de
verkoop nogal beperkt.
Een ander aspekt van die gespannen sfeer
tussen de klassieke en de kreatieve ont
werpers. is bovendien het feit dat een
modejuwelier dikwijls het risico niet wil
lopen om moderne, unieke juwelen in
zijn etalage te koop aan te bieden.
NGvAHebt IJ er al eens aan gedacht
om in Aalst tentoon te stellen
S. HofmanAch, het zou dan zijn alsof
je rechtover je deur een tentoonstelling
zou openen. In Affligem, dat zou me wel
aanstaan. Men heeft me dat trouwens al
eens gevraagd om daar in het Kultureel
Centrum tentoon te stellen, maar dat is
dan niet doorgegaan omwille van de hoge
verzekeringskosten
NGvAWat is de mooiste kritiek die U
ooit te beurt is gevallen
S. Hofman Wel, in de Washington Post
heeft men naar aanleiding van de ten
toonstelling 'Belgian Jewels Today' drie
lijntjes gewijd aan mijn juwelen. Als ik
dat Engels juist interpreteer, dan zou het
zijn alsof mijn juwelen uit de aarde ont
sproten zijn, meer dan ze gemaakt wer
den.
Dat is voor mij een zeer groot kompli-
ment, want zo heb ik het ook voor met
mijn juwelen. (ID)
Iedereen in Aalst kent wel de juwelierszaak Muylaert uit de Nieuw-
straat. Wat vele Aalstenaars echter niet weten is dat de unieke, ietwat
extravagante hangers, ringen en armbanden die schitteren in de eta
lage, van de hand zijn van mevr. Simonne Muylaert-Hofman zelf.
Dat deze kunstenares niet meer aan haar eerste juweeltje toe is blijkt
niet alleen uit de verfijning van haar werkstukken, doeh ook uit haar
palmares van tentoonstellingen en gewonnen prijzen.
De meest recente bekroning op hel werk van mevr. Muylaert was de
uitnodiging om deel Ie nemen aan een groepstentoonstelling over
hedendaagse Belgische juwelen in Washington D.C.
De eer van een dergelijke exhibitie, bovendien de drempel die je dient
te overschrijden voor de verovering van de wereld van het kunstju
weel in de V.S., valt je natuurlijk alleen maar te beurt als je al meer
dan eens bewezen hebt, dat je een 'juweeltje van een ring of speld'
kan maken.
Welke stadia mevr. Muylaert hiervoor doorlopen moest, vertelde ze
ons met al haar levendigheid.
NGvA HeC verbaasde ons enigszins dal
L eigenlijk aulodidakl bent. U hebt
nooit een bepaalde opleiding voor iiw
vak gevolgd.
S. Hofman Ja, ik heb altijd al geëxperi
menteerd, ook toen ik nog jong was. Zo
ontwierp ik ondermeer mijn eigen kle
ding. Wat juwelen betreft, ben ik begon
nen met email. Eigenlijk leerde ik dit van
een vriendin, die daarvoor een korte kur-
sus had gevolgd. En dan maar experi
menteren. Mijn broer, een kunstschilder,
hielp mij trouwens met het uitzagen en
oppoetsen van het koper. Ik verkocht
toen ook mijn geëmailleerde stukjes aan
de Galerij Wauters inmiddels al 20
jaar geleden en daarna aan Tenchilla.
Zelfs grote stukken zoals sculpturen en
patenten voor kerken en abdijen maakte
ik destijds.
Toen echter plots die emailoventjes op de
markt kwamen, was het gedaan met de
emailverkoop.
Zo'n pakket met oventje en email inclu
sief kostte ongeveer 1.000 frterwijl de
klanten bij ons 300 tot 1.500 fr. voor een
geëmailleerd juweel betaalden.
Ondertussen was ik wel al begonnen met
het uittekenen en ontwerpen van juwe
len, maar ik liet ze uitvoeren door ande
ren. Dat beviel me echter niet altijd:
iemand anders kan zo'n juweel niet exact
weergeven, zoals je het zelf in je gedach
ten hebt.
Ik ben dan op zoek gegaan naar nieuwe
technieken om mijn juwelen zelf te
maken. Het is wel moeilijk om dergelijke
dingen aan de weet te komen de beoefe
naar van een bepaalde techniek staat
soms onder kontrakt bij een grote juwe
lierszaak en mag zijn geheim niet prijsge
ven. Zo ben ik in Duitsland terechtgeko
men en daar heb ik dan mijn beginmate
riaal gekocht.
NGvAIk veronderstel dat L' inmiddels
hier en daar wel al wat had opgevangen.
NGvABeslaat er dan onder de krea
tieve juweliers een sfeer van 'spreken is
zilver, zwijgen is goud'
S. Hofman Ach, inmiddels is er al veel
meer bekend geworden. Bvb. de wastech
niek die reeds in de oudheid bij de Inca's
toegepast werd voor het maken van
juwelen en bronzen beelden.
Nu nog maak ik de vormen in was en
kunnen de juwelen achteraf in goud,
zilver of brons gegoten worden. Enkel
het inzetten van de steentjes gebeurt door
een technieker. Wel bepaal ik zelf waar
en op welke hoogte bvb. een diamantje
moet gezet worden.
NGvAAls we de snoeren en andere
juwelen bekijken, zien we dat symmetrie
of een ander 'geometrisch ontwerp' zoals
A. Bontridder schrijft, ver zoek is.
S. HofmanJa, dat klopt. In mijn snoe
ren is elk onderdeeltje verschillend. Het
zou veel gemakkelijker zijn om me te
beperkten tot 1 vormpje, doch ik kan het
niet nalaten om de materie te manipule
ren. Ik moet er kunnen in werken en zo
zie je ook pas je verschillende mogelijk
heden. Bovendien hebben goud en mine
ralen, zoals ze uit de grond opgedolven
worden, ook geen vaste maar veeleer gril
lige vermen. Dat is juist wat me fasci
neert. Ook wat de kleuren betreft, tracht
ik met mijn juwelen altijd zoveel moge
lijk de kleur van zuiver goud te evenaren.
De mensen zeggen wel eens«Uw goud is
altijd zo roze». Maar zo is ook de kleur
van 24 karaats goud
NGvA De natuur in al haar vormen is
uw belangrijkste inspiratiebron
S. HofmanJa, ook het vegetale, een
blaadje of een stengel, tracht ik in mijn
juwelen te verweven. Ik wens me niet
te laten beïnvloeden door anderen. Ik
denk trouwens, als je dat teveel toe
laat, dan blijf je jezelf niet. Vroeger
had ik zelfs een beetje schrik om me in
het werk van anderen te verdiepen.
