Vraagt overal den Export Zeeberg
der Brouv/erij Vander Schueren. Proeven is zich overtuigen van kwaliteit en smaak
Buitenland
BERICHT
Nog NEVEN Amnestie
Het Liberaal Solidarisme
Een Burgerlijk Alarm
Sociale Politiek
van de Liberale Partij
Kanton AALST
AALST
DE J'UjELTOCHT
Koninklijke Harmonie
Les Vrais Amis Constants
Liberale Vrienden
van Aalst
De Zesde Handelsfoor
BIJVOEGSEL AAN
DE LIBERAAL
ZONDAG 13 JUNI 1937
DERDE BLADZIJDE
We hebben vorige week gemeld dat Dr
Schacht er te Parijs in gelukt was voor Duitsch-
land een speciaal krediet van 200 millioen te
bekomen.
Mag men daaruit besluiten dat de verhoudin
gen tusschen beide landen merkelijk verbeterd
zijn. Eigenlijk kan een economische verstand
houding de beste vruchten afwerpen op politiek
gebied, want gewoonlijk wordt een oorlog voor
afgegaan door een economische spanning,
nochtans zou het in dit geval moeilijk aan te
nemen zijn, dat de bereikte overeenkomst het
begin kan zijn van een oprechte toenadering.
Immers drie voorname kwesties scheiden beide
landen. Het le punt is de Fransche veiligheid,
welke na het verbreken van het Locarnopakt
door Duitschland, sterk verminderde, temeer
daar het Ille Rijk sedert 14 maanden overge
gaan is, tot het oprichten van versterkings-
werken aan deze zijde van den Rijn en dit
nog wel in strijd met het pakt van Genève.
Aan meerdere veiligheid hebbende Fran
schen na den oorlog niets gewonnen.
Men weet dat de Franschen er naar gestreefd
hebben, bij de onderteekening van het vredes
akkoord, om het Rijngebied in te lijven.
Toen dit wat al te sterk bleek, werd de zelf
standigheid van het Rijnland gevraagd, een
scheidingsaktie werd op touw gezet en door
Frankrijk financieel gesteund.
Eindelijk moest men besluiten tot een gewo
ne bezetting van de Rijnstrook, welke door de
Duitsche politiekers tamelijk verkort werd.
Hitier heeft den laatsten knoop doorgehakt.
Daarmee moest Frankrijk zich nieuwe offers
getroosten om zijn verdediging aan te passen.
Een tweede punt is de eisch van Duitschland
om zijn koloniale gebieden terug te bekomen.
Deze vraag werd vooral aan Engeland gesteld,
maar zij geldt ook voor Frankrijk en Belgie.
Nochtans 20 jaar gingen voorbij, Fransche ka
pitalen werden belegd en beginnen nu eerst
vruchten te dragen. Kan zoo 'n vraag wel in
der minne opgelost worden, zonder te schaden
aan belangen en prestige
Een andere spanning ontstond de laatste ja
ren, door de politiek van Duitschland tegen-
uier Centraal- en Oost-Europa.
In Frankrijk heeft men begrepen dat de
Duitschers nooit weer de onvergeeflijke fout
zullen herbeginnen van 1914, om op 2 fronten
tegelijk een aanval te ondernemen. Nochtans
door het Fransch-Russisch defensief akkoord,
zou Duitschland zich verplicht zien weer een
dubbelen aanval te wagen en het is wel dit
akkoord dat voor het Ille Rijk de grootste
struikelblok uitmaakt voor zijn expantie-poli-
tiek. Het streeft verder naar de aanhechting
van Oostenrijk het verbrokkelen van Tjeko-
Slovakije en het uiteen vallen van de «Kleine
Entente».
Deze kleine Staten vooral staan sterk onder
Franschen invloed en van de Fransche schat
kist. En terwijl de Fransche politiek streeft
naar koliektieve veiligheid langs Genève om,
spreekt Hitler van regionale veiligheid met af
zonderlijke pakten buiten den Volkenbond. Hij
voelt zich in deze aktie gesteund door Italië,
terwijl êen toenadering tot stand kwam tus
schen Parijs en Londen. Want ook Engeland
voelt zich ernstig bedreigd in zijn levensbelan
gen door Itaiie, na de verovering van Abessi-
nie. De brutale inmenging van Rome in de
Spaansche kwestie, onder den kreet van «ver
dediging tegen het communisme», schijnt niets
anders te zijn, dan een optreden tegen Enge
land. Mussolinie heeft gehoopt, vasten voet te
krijgen in Spanje om later Gibraltar en Ma
rokko te bedreigen. Het is ook om aan die
kwestie zijn volle aandacht te kunnnen schen
ken, dat hij aan Hitier, vrije hand laat tegen
over Oostenrijk en Centraal Europa.
Het is evenwel klaar dat Engeland en Frank
rijk niet zullen laten begaan.
SPANJE. De internationale toestand, wel
ke vorige week veel wantrouwen verwekte na
den aanval op den Dmtschen kruiser «Deutsch-
land», het bombardement van Almeria door een
Duitsch eskader en het vertrek van de Duit
sche en Italiaansche vertegenwoordigers uit het
niet-inmengingskomiteit» te Londen, is nu
eenigzins opgeklaard.
De Duitschers hebben verklaard, dat het in
cident gesloten was, na het bombardement van
de haven en dat geen verdere strafuitvoeringen
voorzien waren. Aan den aanval op den kruiser
twijfelt ook niemand, alleen werd de wraakne
ming op de bevolking van Almeria algemeen
betreurd. Duitschland had zonder twijfel beter
gehandeld door eerherstel te eischen langs di-
p.omatieken weg. Een Engelsche nota werd nu
gestuurd aan de betrokken landen om de kon-
trool te hernemen en beter in te richten, der
wijze dat ook veiligheidsmaatregelen zouden
voorzien worden voor de aanwezige oorlogsche
pen van de vier vloten. De Duitschers eischen,
dat bij een gebeurlijken aanval, gezamenlijk
zou opgetreden worden om de schuldigen te
straffen.
De besprekingen zijn in gang en men hoopt
te Londen, weldra een gunstig resultaat te
kunnen boeken.
ROME. Te Rome bevindt zich op het
oogenblik de Duitsche Generaal von Blomberg.
Minister van Oorlog. Hij heeft besprekingen
gevoerd met Mussolini en Ciano, militaire in
richtingen bezocht en manceuvers bijgewoond
van leger en vloot. Hij zal zich alzoo een duide
lijk bee'd kunnen vormen van de Italiaansche
en Engelsche machten, welke hij vroeger ook
kon bedijken. Allerlei geruchten deden de ron
de omtrent het sluiten van een militair ak
koord tusschen Rome en Berlijn. Men kan zich
inbeelden wat een herrie, dit in de internatio
nale kringen zou teweeg brengen. Gelukkig
werd dit bericht tegengesproken en het is te
wenschen dat het maar bij een bericht blijve.
BERLIJN. De spanning tusschen het Ille
Rijk en het Vatikaan, gaat immer in stijgende
lijn. Na de geweldige aanvallen van Goebbels
heeft Hitier in een toespraak verklaard, nooit
een politieke aktie van een godsdienstige groep
te zullen dulden. Meer dan 300 katholieke scho
len werden opnieuw gesloten, bij gebrek aan
leerlingen.
Hij heeft ook gewezen op de misselijke toe
standen, welke in de landen met democratisch
regiem bestaan. Hij bedoeide daarmee natuur
lijk .11 de eerste plaats Frankrijk, waar tegen
woordig nogal misbruik gemaakt wordt van het
stakingsrecht. Eigenlijk heeft Hitier vergeten
te zeggen, dat ze in die democratische landen
geen concentratie-kampen hebben, waar dui
zenden opgesloten worden voor hun eigen ze
kerheid.
scheidene Duitsche en Japansche konsu'.aten in
sommige Russische steden.
LUXEMBURG. Zondag hadden in het
Groot Hertogdom de verkiezingen plaats. Men
weet dat voor eenige weken de regeering een
voorstel had ingediend om de kommunistische
partij te ontbinden en onwettig te verklaren.
De extremisten hebben evenwel een vooruit
gang geboekt, zoodat het voorstel van de re
geering waarschijnlijk zal verworpen worden.
YOUGO-SLAVIE. De reis van Minister
von Neurath naar Belgrado wekt groote be
langstelling, vooral in Frankrijk. De Fransche
pers laat er zich niet gunstig over uit. De be
volking van Belgrado heeft den Duitschen Mi
nister verder niet zeer hartelijk ontvangen.
Verscheidene manifestaties moesten door de
politie met geweld onderdrukt worden.
Met deze zijn wij zoo vrij te melden, dat het
Redactlekomiteit zich het recht voorbehoud, de
artikels die niet onderteekend zijn, niet meer
in te Iasschen. De Redactie.
LEGERNIEUWS.
OPROEP AAN DE MILITIANEN DER KLAS
1938
De militianen der klas 1938. die gedurende
hun militairen dienst wenschen te dienen als
autovoerder of auto- en trakteur-mekanieker,
aanpasser mekanieker, teekenaar, auto-elektrie-
ker, wapenmaker, ve'.omaker, smid. draaier en
te'efonist-seiner, mogen hun aanvraag richten
aan den bevelhebber van het 5e Linieregiment,
Kazerne Luitenant-Generaal Baron Drubbel, te
Antwerpen.
Te vervullen voorwaarden voor de telefonis
ten-seiners 1) ten minste gansch het lager on
derwijs genoten hebben (4e graad) 2) de 2
landstalen machtig zijn.
De aanvragen mogen gedaan worden, na voor
hec Wervingsbureel te zijn verschenen, maar
nochtans voor den 15 Juni 1937.
Deze militianen zullen nadien geroepen wor
den om 'n geschiktheidsproef te ondergaan.
Het voldoen van deze proef, verzékert hun.
buiten onvoorziene gevallen, hun aanduiding
voor het regiment hunner keuze.
Deze week werd ons een artikel toegezonden
over AMNESTIE, als wederantwoord op de
«Vrije Tribuun». Het beslaat dus buiten de
verantwoordelijkheid van de Redactie.
DE LOR-MAYER VAN CORK
Die WAP is waarlijk een fijne ironist, in
wiens gezelschap men zich niet moet vervelen.
Als bewijs van de Engelsche edelmoedigheid
tegenover zijn verraders, laat hij ons de begra
fenis van den Burgemeester van Cork, die van
honger in het gevang omkwam, bijwonen. Dat
is nog sterker dan de humor van Bernard
Shaw.
In dergelijke omstandigheden zou de Natio
nale Raad van de Liberale Partij, die Waps
sympathie heelemaal niet schijnt te genieten,
evenmin als de U.F.A.C., die de publieke vijand
blijkt te zijn wel, beide zouden zeker onzen
«NATIONALEN» BORMS een begrafenisplech
tigheid van eerste klas niet weigeren.
Zoo grootmoedig als het Enge sefce Bestuur,
zouden we ons zeker toonen op elke kaars een
Vlaamsch wapen, en de Viaamsche Leeuw zou
mogen weerklinken stil of luid zooveel als
men maar wenschen kan.
Maar de manier waarop WAP het amnestie-
vraagstuk zou oplossen, is wat schrikwekkend.
VERBROEDERING VAN HET VELDLEGER.
WAP heeft dus de kans gehad, te Londen, de
begrafenis van den Lord-Mayer van Cork bij te
wonen. Maar de Manifestatie van de U.F.A.C.
heeft hij stellig niet gezien en van de ge
moedstoestand en de verlangens van de Oud-
Strijders, heeft hij zeker niet het flauwste be
nul. Dat kan hij niet he'pen «Charel was te
jong», maar dat hij zich dan onthoude, ten
einde geen grove domheden te zeggen. Dat zou
tenminste bewijzen dat hij verstand en takt
bezit.
NATIONALE RAAD VAN DE LIBERALE
PARTIJ.
Heeft WAP ook ooit een zitting van den Na-
tionaien Raad bijgewoond, «die Vereeniging
van menschen van zeer rijpen leeftijd» als wij
hem moeten gelooven Het is misschien nut
tig, hem een weinig inlichtingen nopens de sa
menstelling van die vereeniging te verschaffen.
Er bestaan «Jonge Liberale Wachten» en ook
«Universitaire Vereenigingen» en indien tus
schen de afgevaardigden geen onmondige kin
deren zijn, nemen de mindere dan vèertig jaar.
er toch een ruime plaats in en men heeft be-
statigd, dat de jongste, de hevigste bestrijders
van de amnestie waren.
WAP'S LIBERALE POLITIEK.
Ongetwijfeld is die onbekende WAP niet zon
der politieke ambities, hoort hem maar met 'n
suikermond van onze politieke en nationale
vrijheden en van die Regeering die reeds zoo
veel goeds verricht heeft spreken.
Wel, nu is het aan mijn beurt, hem een goe
de raad te geven. Vermits hij de vertegenwoor
diging van den Nationalen Raad niet goed
keurt, dat hij dan tenminste een wijzigingsont-
werp voorlegge aan den Heer Dokter BEHN,
Voorzitter van de Liberale Federatie van het
Arrondissement Aalst, met verzoek die vraag
op de eerstkomende dagorde te plaatsen.
WIP.
HOOFDSTUK I.
L'ENEANT TERRIBLE
MOSCOU. In Rusland doet men nog altijd
aan «groote kuisch». Vooraanstaande personen
u:t militaire en politieke kringen, werden uit
hun ambt ontzet of opgesloten.
#élfs spreekt men van het sluiten van ver-
Is iemand bang' voor verandering 7
Wat kan er toch wel zonder verandering tot
stand komen
Wat is aan de natuur van het heelal wel
dierbaarder dan die verandering, en waaraan
is zij meer gewoon Kunt gij zelf een bad ne
men indien het hout geen verandering onder
gaat Kunt gij u voeden indien het voedsel
niet verandert Kan iets anders van hetgeen
dat bruikbaar is. aan zijn doel beantwoorden
zonder verandering Ziet gij dus niet in, dat
uw verandering hetzelfde is en op dezelfde wij
ze noodzakelijk voor de natuur van het heelal
Marcus Aurelius VII-18
Den Heer J. Crockaert schreef in een hoofd-
artikel van het dagblad «Le Soir» dat de wilde
botten (les sauvageons) die men ziet woekeren
in de oude Katholieke en de reeds bejaarde So
cialistische Partij, door hun levenskracht en
jeugd, het voortbestaan van het oude idealisme
moeten verzekeren.
Die passus teekent treffend de levensloop der
politieke leerstellingen.
Inderdaad, het Rexisme, het Vlaamsch Na
tionalisme en het Dinaso, verzamelen de afval
lende krachten der Katholieke Partij en het
Communisme of Daugisme zijn de vergaarbak
ken der wegloopende Socialisten.
Door hun jeugdig dynamisme en hun ver
nieuwde opvattingen beletten deze extremisti
sche groepen den ieurgang van den boom waar
uit ze zijn gesproten.
Anders gezegd, de politieke gedachten on
dergaan de eeuwige wetten van ebbe en vloed,
van leven en dood, van actie en reactie, en de
kwijnende stelsels moeten in hun schoot, de
wilde botten van de toekomstige ideeën dragen.
De verandering, gebracht door deze wilde
botten is niet eene afloochening van het oude,
maar eene aanpassing aan eene evolueerende
samenleving. Het is eene ingieting van warm
bloed, een «probeeren» van nieuwe kleederen
aan de oude «body».
Aan den drempel eener studie over het Libe-
raal-Solidarisme richten wij ons tot de mild-
begrijpende geest der oudere partijgenooten,
die soms, in een voor ons overdrevene gehecht
heid aan de leerstellingen hunner jeugd,
stroomopwaarts roeien om de zee te bereiken
Geef ons onze kans
Wij willen de wilde botten zijn der vrijzin
nige gedachte
Wij staan paraat, met nieuwe strijdmidde
len, om tot het volk te gaan met onze warme
Liberaal-Solidaristische overtuiging.
Steun ons Begrijp ons
Wij willen enkel de bestendiging van de
vrijzinnige gedachten en hunne aanpassing aan
het stroomend leven.
Sedert 1830 is de doctrinaire leerstelling der
Liberale Partij ongewijzigd gebleven.
Hebben wij in de laatste 20 jaren niet moe
ten betreuren dat, niettegenstaande de merk
waardige inspanningen onzer voorgangers, een
gestadige achteruitgang onzer electorale krach
ten werd vastgesteld
Was het niet bij gebreke aan wilde botten»,
dat de afvallige liberalen overgingen naar so
cialisme, rexisme, vlaamsch nationalisme
Was het niet bij ontstentenis aan «Dynamis
me» dat de jeugd onze rangen ontweek
Wie zou deze vragen ontkennend durven be
antwoorden
Het Liberaal-Solidarisme is een balsem tegen
verstarring, want de politieke leerstellingen die
verstarren, worden gelijk die gedroogde blade
ren, die men in ouderweteche salons aantreft
ze weerstaan vele jaren en behouden tamelijk
hun vorm en uitzicht, maar op een zekeren dag
is er iemand die de deur tc hard toeslaat en
door den windtocht vallen de bladeren in pul
ver en stof...
Laat ons hopen, dat niemand de deur zal
toeslaan, vooraleer de bladeren werden ver
nieuwd.
Wij richten ons ook tot het onstuimige hart
der jeugd kom, vier met ons uwe vrijzinnige
overtuiging bot Zonder vaar noch vrees om
ver en erover wees vierkantig SOLIDARIST!
Verkondig overal dat de bladeren van het
ouderwetscn salon werden vervangen, dat nu.
wij strijden voor vrijheid, verantwoordelijkheid
en solidariteit, leerstelling van zelfverbetering
en sociale opoffering
Gij zuit aldus de kruisridders worden van
een doctrine, die het uitendelijk samenvloei-
ingspunt is van de verschillende zedelijke en
politieke strekkingen van de laatste eeuw...
Gij zult misschien ook «l'enfant terrible»
worden voor Minister van State: Paul Hymans,
waar wij weten dat dezen beminden en ver
grijsden strijder in zijn hart, deze kinderen
gaarne ziet, en dat deze kinderen, als de beste
van zijn levenswerk niet zullen vergeten...
V. Sabbe
A. Van Glabbeke
V. Tahon
A. Lahaye
De hedendaagsche internationale toestand is
rijk aan verrassingen.
Niemand twijfelt er trouwens aan, indien er
zich ernstige verwikkelingen moesten voordoen,
dat deze aanstonds zouden gepaard gaan met
militaire maatregelen, welke een paniek onder
de bevolking zouden teweeg brengen.
Gezien deze omstandigheden, hebben de ver
antwoordelijke overheden als een kapitalen
plicht, waaraan zij zich niet kunnen onttrek
ken
Te voorzien en te zorgen voor de bescherming
der bevolking tegen luchtaanvallen, bij gebeur
lijke gewapende botsingen. Zeker
Verschillende stedelijke overheden, hebben
reeds hun plicht ten volle begrepen, zij hebben
verschillende alarmdiensten ingericht, schuil
oorden gebouwd en hulpdiensten in het leven
geroepen.
Ook hebben zij een weinig minder dan een
jaar geleden, beschermingsproeven tegen lucht
aanvallen bijgewoond.
Deze proeven, met zeer geringe middelen on
dernomen. hebben hunne vruchten gedragen,
zonder echter een algemeen karakter van vei
ligheid voor de bevolking te bewerkstelligen.
Inderdaad, het is onbetwistbaar dat, om de
bevolking op een doeltreffende manier te be
schermen, in geval van luchtaanvallen, het
voor alles het belangrijkste is, ze op tijd te
kunnen verwittigen.
Gewoonlijk rekent men op de telefoon en
men stelt zich gerust met te denken, dat, in
geval er gevaar dreigt, men op tijd zal gewaar
schuwd worden door een centrale dienst.
Toch heeft men wel gedacht, dat er in een
streek overvloedige inrichtingen zijn, die allen
op het zelfde voorzienigheids telefoonsignaal
wachten. Welnu, in werkelijkheid bestaat er op
dit- oogenblik niets dat toelaat, achtereenvol
gens en onmiddellijk, aan elk der belangheb
bende lokaaldiensten, de alarmsignalen over te
brengen, waarvan per slot van rekening de
veiligheid der bevolking afhangt.
Alleen de Bell-Telefoon Compagnie, heeft
zich in dézen samenloop van omstandigheden
verbonden tot het oplossen van een zeer be
langrijk punt. dat voorzeker in korten tijd in
ons land een toepassing zal krijgen ên waarop
wij later, na er de toepassing van gezien en
het nut ervan ondervonden te hebben, zullen
terug komen. p.e.
Het Liberaal Congres van 1846, wees op de
dringende noodzakelijkheid, wettige maatrege
len te treffen om het lot der werkende klas te
verbeteren. De liberalen welke het bewind in
handen namen vanaf het volgende jaar, zijn
zeker niet te kort gebleven aan de verplichtin
gen waaraan zij onderschreven hadden.
In 1850 werd op voorstel van Frère Orban, de
algemeene Spaar- en Lijfrentkas gesticht op
voorstel van Rogier, een wetgeving op de mu
tualiteiten. In 1859 legde Rogier een wetsvoor
stel neer betrekkelijk de regeling van het werk
der vrouwen en der kinderen, doch, werd jam
mer genoeg door het Parlement niet gevolgd.
Hij bewees alzoo dat de leer van laten voort
duren niet volstrekt was, dat zij zich moest
aanpassen aan de noodwendigheden van de
sociale hervorming en vooruitgang, en dat de
Staat niet kon onverschillig blijven wanneer er
spraak vas, verandering toe te brengen aan
ongeoorloofde misbruiken.
Deze eerste gewaagde poging werd ten ande
re hernomen in 1888 door Funck en Delhougne,
ofschoon het uur der realistische democratie in
Be'gie nog niet geslagen had.
Kort na de stichting van de Spaarkas, zoo
belangrijk in haar gevolgen, kwam in 1863 de
afschaffing van het artikel van het Burgerlijk
Wetboek, dat als misdaad beschouwde het en
kel feit zich te vereenigen tot verdediging van
zijn beroepsbelangen.
Men moet terugkeeren tot het tijdperk dat
een hervorming werd voorgesteld en verwe-
zentlijkt, om zich een denkbeeld te vormen
van haar groote verdiensten.
De liberale wetgever begreep dat het ontwa
ken van den syndikalen geest het onweerstaan
baar gevolg was van de groote hervormingen
in de nijverheid, en dat het recht van vereeni
ging op het terrein van verdediging der stoffe
lijke belangen, een ware behoefte van de sa
menleving was geworden. Hij wist zich aan de
ze nieuwe behoefte aan te passen en zoo het
nieuw artikel 310 strenge maatregelen voor
schreef op gebied van bescherming van de vrij
heid van den arbeid, was het niettemin een
heilzame evolutie van ons inwendig recht.
Zoo men toevoegt, dat in 1873 het Pariement
een wetgeving op de coöperatieven stemde, wet
geving waarvan het initiatief aan het voor
gaand liberaal bestuur te danken was, moet
men openbaar verklaren, dat de drie noodza
kelijke instrumenten van de emancipatie der
werkende klas, het syndicaat, de mutualiteit en
de coöperatief, te danken zijn aan de liberalen
welke men ons heden afschildert als suppor
ters van de reactie, als getrouwe instrumenten
van de kapitalistische belangen.
Grove onrechtvaardigheid, want hun ver
dienste was des te grooter daar hun handeling
niet overeenstemde met het gevoel van een
groot aantal kiezers met meervoudig stemrecht
en dat zij op geen andere erkentelijkheid
mochten rekenen, dan op deze, waardig onder
allen, het gerust geweten, na volbrachten
plicht.
Het liberaal gouvernement van 1878 zag zich
genoodzaakt al zijn aandacht te wijden aan
het vraagstuk van het onderwijs.
Het was nochtans dit bestuur dat het ver
plichtend werkboekje afschafte. Men zegde dat
dit boekje een vreeselijk wapen was onder op
zicht van stoffelijke en zedelijke rlr .l'king.
Dan kwam het tijdperk gedurende hetwelk
de Liberale Partij nog slechts een macht van
oppositie en controle uitoefende.
Zij nam voorzeker, dank de werking van
haar vooruitstrevenden vleugel, deel aan het
opmaken van de sociale wetgeving naar de
overeenkomst van 1886, maar het is slechts
rond de jaren 1900 dat zij opnieuw al haar in
vloed uitoefende op den gang der zaken. Vanaf
1903 nam Paul Hymans, de nieuwe jonge leider
een belangrijk en gewaardeerd deel aan de op
making van de wet op het herstel der arbeids
ongevallen. Sedert dien hebben onze congressen
telkenmale het stijgend belang doen uitschij
nen dat wij nemen in zake verwezenlijking van
een betere maatschappij, meer broederlijk,
meer eerbiedig van de ware menschlievende
rechtvaardigheid aan hand en geestarbeider
gansch den eerbied van zijn wettige rechten
toekennend.
Hier dient de nagedachtenis herinnerd te
worden van den diepbetreurden Edouara Pe-
cher, want het oogenblik is gekomen dat "het
ontwerp, welke de groote droom was van zijn
leven, op het punt is werkelijkheid te worden.
Nooit zullen wij vergeten, met welken zorg,
met welke geestdrift, met welke kennis, met
welk geweten, hij het zoo ingewikkelde vraag
stuk van de sociale verzekering bestudeerde
ten einde het te begrijpen en op te lossen.
Ziedaar wat de Liberale Partij in het verle
den deed in het domein van de Sociale Wer
ken.
De Liberale Partij is geen partij van klassen.
Zij verdedigt de belangen van allen en tracht
ze te harmoniseeren voor het algemeen welzijn
van de gansche maatschappij.
Zoo zij politieke maatschappijen, bonden en
Jonge Wachten bezit, waar menschen van allen
rang en stand zich ontmoeten, zoo zij ten allen
tijde maatschappijen heeft geteld waar men in
t gemeen de kunden en wetenschappen beoe
fent, dient er ook vermeld te worden dat zij
sedert jaren haar mutualiteiten en haar be
roepsverenigingen heeft gesticht.
Er zijn in de massa honderden, duizenden
werklieden, ambachtslieden en kleine burgers,
die niet willen van het klerikaal juk of van de
socialistische partij.
Het is onzen plicht ze nulp en bijstand te
bieden. Hieraan komen wij zeker niet te kort,
en wij moeten onze werking al meer en meer
uitbreiden.
Een proef is er reeds in de aanzienlijke uit
breiding van den Nationalen Bond der Liberale
Mutualiteitsfederatien van Belgie, welke heden
85.000 gezinshoofden en 200 000 deelnemende
leden telt.
In het domein der beroepsverenigingen heeft
men insgelijks een groote bedrijvigheid ont
plooid. Hier heeft men jammer met groote
moeilijkheden te kampen. De ongerustheid, ja
zelfs de tegenkantingen vanwege sommige on
zer leiders, ons wat laat ingrijpen, zijn oorzaak
van het nog betrekkelijk gering getal deelne
mers. Men doet er in verhelpen, en verder op
den weg van vooruitgang. Het signaal is gege
ven, het gemoed onzer troepen is bewonderens
waardig, de verspreide krachtinspanningen
worden vereenigd, het getal aangeslotenen
6tijgt van dag tot dag. Weldra zal men met
ons rekening moeten houden, zelfs daar waar
tot heden onze werking niet voldoende begre
pen is.
De sociale actie begrijpt twee takken, gansch
verschillend
a) De Mutualiteit,
b) Het Syndicalisme.
De mutualistische vereenigingen in Belgie
kunnen de wettelijke erkenning bekomen en
gebeurlijk op Rijkstoelagen aanspraak maken,
overeenkomstig de wet van 23-6-1894 op de
maatschappijen van O.B., op de wet van 30-7-
23, die de erkende mutualiteitsvereenigingen
toelaat te versmelten de eene en de andere
dezer wetten laat zelfs toe, onder zekere voor
waarden tot de ontbinding van deze organis
men over te gaan
De sociale werken vormen de spil eener par
tij.
De gezonde arbeider moet de verzekering
hebben, dat in geval van ziekte hij het noodige
aan zijn familie zal kunnen verschaffen.
Het is door de mutualiteit F-iléén dat hij er
toe zal geraken.
Ziedaar het doel dat wij kost wat kost willen
bereiken.
De zekerheid van den werkman en zijn fa
milie alzoo bekomen zijnde, zal de algemeene
voortbrengst voordeeligerwijze er door bein-
vloed worden en de openbare veiligheid zal ver
werking van ALLEN.
Wij vervullen dus een taak van sociale vrede
en eendracht en wij hebben recht op mede
werking van allen.
Om dit doel te bereiken moeten de maat
schappelijke werken op moderne wijze zijn in
gericht. De liberale Mutualiteit «Edward Pe-
cher» bestaat in iedere gemeente van het kan
ton Aalst in alle lokaliteiten van eenig be
lang der kantons Herzele en Ninove. Hare in
richting heeft niets te benijden aan dergelijke
instellingen van andere partijen.
Dat de werklieden, bedienden, kleine nering
doeners, landbouwers tot ons komen en dat de
liberale nijverheidsbazen en groote handeiaars
hun personeel aanraden zich in een Liberale
Mutualiteit en Syndikaat in te schrijven de
eerste zullen zich voordeelen aanschaffen wel
ke zij elders niet vinden en allen zullen nut
tig werk doen voor de partij.
Alle inlichtingen over mutualiteit, pensioenen
en syndikaat worden kosteloos verschaft ter
wederzijïïsche bureelen Hoofdzetel Windmolen
straat, 12, te Aalst.
van de
Aan den optocht van Zaterdag 3 Juli, te 20.45
ure, of aan den optocht van Harmonien en
Fanfaren, op Zondag 4 Juli, te 14.30 ure, door
de «Oude Garde» bij haar honderd vijftig
jarig bestaan ingericht en waarvoor 4.500 fr.
premien zijn voorzien.
Volgende vereenigingen zonden reeds hun
toetreding in
De Dekenij der beide Zoutstraten Aalst
De Dekenij van de Kattestraat, Aalst
«De Vuurkruisen», Aalst
De Koninklijke Bond van Oud-Onderofficieren
De Handboogmaatschappij «St-Sebastiaan»
De Nationale Bond van Verminkten en Invali
den
De Fanfare «Tot Heil des Volks», Aalst
De K.K. Harmonie «Al Groeiend Bloeiend»
heid»
De Rederijkamer «De Catharinisten»
De Stedelijke Vrije Brandweer
De Tooneelmaatschappij «Voor Taal en Vrij
heid
De Handboogmaatschappij «St-Servatius»,
Aalst
De Maatschappij «De Ware Vrienden», Aalst
De K.K. Harmonie der Etablissements Delhaise
uit Brussel
La Royale Harmonie «St-Cécile», uit Ronse
Société Royale Musique et Rhétorique, uit Has
selt
De K.K. Harmonie «Ste-Cecilia en Vereenigde
Vrienden», uit Eekloo
De Fanfare «Kunst Veredelt», uit Beirvelde
De K.K. Fanfare «Ste-Cecilia», uit Ereinbode-
gem
De K.K. Fanfare «Door Eendracht Groot»,
Erembodegem
De Muziekmaatschappij «Voorwaarts», uit Ni
nove
De K.K. Harmonie «Orpheus», uit Geeraards-
bergen
De Muziekvereenigingen uit Zoftegem, St-Lie-
vens-Hautem, e.m.a.
Deze lijst is op verre na nog niet voiledig.
De feestelijkheden staan buiten de politiek.
Elke Vereeniging kan haar inschrijving nog
sturen aan den heer Maurice De Boe, Sekreta-
ris, Vlaanderenslraat, Aalst.
Zijt gij reeds lid van de partij
Neen
Wacht niet langer en laat U zoo spoedig mo
gelijk inschrijven.
Het lidmaatschap is vastgesteld op 5 fr. per
jaar.
Deze geringe bijdrage zal U toelaten, de
partijvergadering, ingericht door de Federatie,
bij te wonen alsook de Poll.
Terzelfdertijd zult U de leiders in staat stel
len, een regelmatige en standvastige propagan
da te voeren.
Steun Uwe partij
Wees de naam van «Liberaal» waardig
Op 18, 19, 21, 22, 25, 26, 29 Juli en 1 Augus
tus, wordt te Aalst voor de zesde maal een
HANDELSFOOR ingericht, in de ruime loka
len der Oud-Pupillenschool.
De roem der AALSTERSCHE HANDELS
FOOR is niet meer te maken.
De feestelijkheden die zullen worden inge
richt, verzekeren een grooten toeloop van volk.
De deelnemers zullen dan ook op zich niet
laten wachten.
Alle verdere inlichtingen zijn te verkrijgen
op het Sekretariaat, dat gevestigd is op het
Stadhuis (Oud-Militiezaal) en open is van II
tot 12 ure. Telefoon Nr 11.
Belanghebbenden, bespreek bijtijds uw
«stand».
