DE GHEEST, N. V. ^alst
Qraagi overal de Legere gieren der $rou(oerij
VRIJE TRIBUUN
Moscou ontmaskerd
buitenland
Aspirine
Economische Kroniek
Zoo spreken mannen
tot hun volk.
TER OVERWEGING
Koopt Loten
Ze worden verkocht in de BESTE DRANKHUIZEN van Aalst en het Omliggende I I
TWEEDE BLADZIJDE
R.I.P.
Iedereen weet wat deze drie letters
beteekenen Rust in.vrede.
Degrelle zou Uit in gulden letters op
zijn «Pays Réel» kunnen zetten. Niet
dat het Rexisme dood is, may dood
ziek. Er is geen enthousiasme meer in
de Rexgelederen. Er is geen geld meer
in de kas...
Dat er geen enthousiasme meer is,
kunnen wij gemakkelijk zien Vele
«leiders» zijn na kiezing van 11 April,
ontmoedigd, met rede of zonder rede,
gaan rusten... Men hoort er haast niet
meer van.
Paul De Morit, zonder wien Rex in
Vlaanderen geen beteekenis had, heeft
de wapens neergelegd en schrijft niet
meer zijn dagelijksche artikelen in de
«Nieuwe Staat».
Pierre Daye, de Grunne en d'Yde-
Walle hebben er genoeg van een poli
tiek te dienen ti-ie zoo weinig strookt
met de beginselen destijds 0oor het
wordend Rexisme aan den dag gelegd.
Men spreekt niet meer van alles te
overrompelen en «met de massa een
glansrijke victorie te halen op het rot
te regiem».
En wat erger is, de Rexbeweging net
als alle andere ondernemingen door
Leon Degrelle-in het leven geroepen,
heeft geene geldmiddelen meer.
Tragisch wordt in de «Nieqwe Staat»
een oproep tot geldelijken steun aan
de leden gedaan.
Niet duizenden, maar honderddui
zenden millioenen heeft Degrelle noo-
dig om het bestaan van Rex tijdelijk
te verzekeren.
Het Rexisme zit dus werkelijk in
slechte papieren...
Wil dat zeggen dat dit ons ver
heugt
Ja en neen
Ja, omdat op sommige oogenblikken
Leon Degrelle zoo walgend en roeke
loos optrad dat hij voor het land en
lien socialen vrede in ons land een
groot gevaar daarstelde
Neen, omdat het Rexisme pr noodig
is. De zuivering was eene noodzakelijk
heid en sommige personaliteiten door
Rex geweldig aangevallen, zouden nog
hun rol spelen was. Leon Degrelle er
niet geweest. Alle partijen hadden zich
gecompromiteerd in finantieele aange
legenheden en zonder het Rexisme was
alles doode letter gebleven.
Niemand zal dan toch ten plotte dur
ven ontkennen, dat in het geval Bar-
mat de hevige kritiek van Degrelle,
geen grond heeft en dat het poodzake-
lijk is in een demokratische regiem als
het onze, de openbare meening een
ware kijk te geven, vooral wanneer het
gaat over hit beheer van hare openba
re instellingen.
Wij hebben het Rexisme met hart en
ziel bestreden, omdat het door de
schuld van Degrelle en van Degrelle
alleen, ontaarde in het Degrellisme dat
Staatsgevaarlijk bleek.
Dat sluit niet uit, dat wij het zouden
betreuren moest de Rexbeweging heel
en al ten onder gaan.
Niets is zoo noodig, in welkdanig
Staatsregiem, dan eene sterke ernstige
oppositie.
Liever dan de ondergang, zagen wij
een loutering van het Rexisme, zonder
Degrelle een Rexisme dat eene op
bouwende en noodzakelijke oppositie
zou voeren, en dat door de politieke
bevinding geschoold en door ccn ander
man dan het kind van Beauraing, ge
leid, eerlijk èn ernstig met hart en ziel
zou medewerken aan den bloei van ons
land.
Het is voor de heele Rexbeweging
een onheil geweest, door Leop Degrel
le te worden geleid. Het ondankbare
Kind van Monseigneur Picard is bij
machte alles te stichten maar het ligt
nu eenmaal in zijn aanleg, dat alles
wat het- in het leven roept, ook te niet
moet en te niet gaat.
Was na. kiezing Degrelle op het ach
terplan getreden, het Rexisme bleef
bestaan en was leefbaar. Degrelle bleef
en het Rexisme gaat dood.
FIR VER.
DE COMEDIE DER VRIJWILLIGERS.
De Sovjetregeering houdt, wat be
treft, het verleenen van belligerente
rechten,aan de Spaansche oorlogvoe
rende partijen en het terugtrekken
van de vrijwilligers, voet bij stuk. Mais-
ky, haar ambassadeur te Londen, heeft
in de vergadering van het sufe-comité
der noninterventiecommissie zonder,
omwegen verklaard, dat de Russische
Regeering in geen enkel opzicht, wijzi
ging kan brengen in haar standpunt,
zooals zij dat in de vorige vergadering
heeft uiteengezet. Hij heeft, voor dat
Moscou bereid was, de kwestie der bel
ligerente rechten zelf maar onder het
oog te zien, van de Duitsche, Italiaan-
sche en Portugeesche vertegenwoordi
gers, antwoord geëischt op de vraag, of
hun regeeringen, bereid waren te ver
klaren, dat zij het terugtrekken der
vrijwilligers onvoorwaardelijk aanvaar
den.
Is dit het laatste woord van Moscou?
Moscou verkeert in lastig parket. Het
heeft voortdurend moeten doorzeilen
tusschen de eischen der noninterven-
tiepolitiek der groote mogendheden en
die der volksfrontenpolitiek van de
door Moscou geïnspireerde Derde In
ternationale. Zoolang Engeland en
Frankrijk bleven vasthouden aan inte
grale oplossing van het probleem der
buitenlandsche vrijwilligers, en daar
aan niet het verleenen van belligerente
rechten wenschten te verbinden, kon
Moscou gemakkelijk tusschen de klip
pen doormanceuvreeren.
Zich achter Engeland en Frankrijk
verschuilend, bleef het onaantastbaar
staan tegenover zijn twee strategische
vijanden Duitschland en Italië. Het
kon rustig Valencia blijven erkennen
als de eenige wettige Regeering van
Spanje en generaal Franco als rebel
blijven beschouwen. Ook al had het
zich formeel, gelijk Rome en Berlijn,
verbonden, niet slechts geen vrijwilli
gers, maar ook geen wapenen en muni
tie meer naar Spanje te zenden.
De Derde Internationale, verontrust
door den loop van zaken in Spanje,
wegens het offensief van Franco tegen
Bilbao, heeft het bombardement van
Guernica uitgebuit, om ook van de
Tweede Internationale uit, uitspraak
van sympathie en steun, ten gunste
van Valencia te verkrijgen.
De koersverandering in de Engelsche
politiek dwingt Moscou tot het démas
qué. Engeland is bereid, Franco, belli
gerente rechten toe te staan. Dat
druischt rechtstreeks in tegen de po
litiek van de Derde Internationale.
Moscou staat thans voor de onaange
name maar dwingende keuze, openlijk
kleur te moeten bekennen. Het moet
thans kiezen tusschen de ideologisch#
politiek der Derde Internationale, in
het bijzonder die der Fransche Com
munistische Partij, de Volksfrontenpo
litiek, en de nieuwe noninterventiepo-
litiek o'er mogendheden, achter welke
het zich tot dusverre schuil hield. Het
poogt deze keuze te ontgaan, althans
voorloopig uit te stellen, door Italic en
Duitschland, een ondubbelzinnige ver
klaring te ontlokken, ten aanzien van
de vrijwilligers, klaarblijkelijk, om al
dus een geldig motief te vinden tegen
over Engeland en Frankrijk, voor het
weigeren van het toekennen van belli
gerente rechten aan Franco.
Londen, beschouwt de Russen als de
spelbrekers. De ostentatieve bijval, die
lord Plymouth, de voorzitter der com
missie, met de wcorden van Grandi
n.l., cat er een Britsch en niet een Rus
sisch voorstel aan de orde was tegen
de verklaring van Maiski heeft betuigd,
liet aan duidelijkheid niets te wen-
schen over. Deze bijval had tastbaar
het karakter van een demonstratie. Hij
-kan, evenals de zwenking van de En
gelsche noninterventiepolitiek zelf,
slechts verklaard worden uit de politie
ke toenadering, die sedert den laatsten
tijd tusschen Engeland en Italië in de
Middellandsche Zee, groeiende is en
onder geen beding mag worden ge
stoord. Het schijnt, dat Engeland ge
neigd is,tenzij nog, Moscou toegeeft, de
Spaansche politiek verder zonder Rus
land te liquideeren.
Maar als men dat alles overweegt,
komt nu Frankrijk leelijk in het ge
drang het is aan Moscou gebonden
Frankrijk zal tegen wil en dank Rus
land moeten verdedigen.
Het schijnt duidelijk dat Engeland
het roer heeft gekeerd en naar een po
litiek van algemeene verzoening streeft,
ook met Duitschland.
Parijs zal Moscou tot toegeving bren
gen. Dat belooft nog nieuwe moeilijke
toestanden voor het fameus Volksfront.
Het schijnt dat vele vroegere vereer
ders van die instelling, sedert lang hun
vertrouwen hebben verloren in Blum
en Co..., maar daar schrijf ik later
over.
Voor het oogenblik is het curieus, te
weten, hoe Parijs het zal klaar spelen,
gezien de moeilijke positie, waarin
Moscou zichzelf bevindt. E.V.
De weerkaart der internationale
verhoudingen is al zoo onbetrouwbaar
als de kaart van een Maartsch weer-
ken met al zijn buien, of van een
Aprilsch weerken met al zijn grillen.
Niet zoohaast hebben de stralen van
het optimisme ons aller harten ver
blijd en met hoop vervuld, of daar ver
schijnt de dreigende onweerswolk van
het pessimisme weer aan den interna
tionalen hemel, om ons in vertwijfe
ling te doen terugvallen.
En dat is een spelleken dat nu al
duurt, met korter of langer tusschen-
poozen, sinds de vrede wend geteekend.
De Staatslieden hebben de handen
vol met recht te zetten wat omver ge
vallen was, of neer te halen wat gis
teren werd rechtgezet.
Pas enkele dagen geleden wisten de
bladen ons te verzekeren, dat er op
internationaal gebied eene ware op
luchting was ingetreden en dat we be
ter tijden mochten vooruitzien.
Vandaag is dit weer heelemaal ver
anderd. Engeland en Duitschland be
tuigen elkanders goeden wil door het
uitdrijven van journalisten. Zoo iets
leidt tot geen oorlogsconflikten maar
het getuigt toch ook niet van overdre
ven vriendschap.
De Japaners hebben den wereld
kond gedaan, dat hun geschil met hun
ne gele broeders uit het Hemelsche
rijk niet anders dan door een oorlog te
beslechten is,
In Spanje, langs den kant van de
rebellen, zijn de officieren onderling
aan den slag gegaan, terwijl het langs
den kant der republikeinen ook niet
.pluis Is.
Op zee worden schepen gekaapt, lijk
in den tijd van Jan Bar en de vrijbui
ters, doch met minder romantisme.
In de Balkans heeft een godsdienstig
geschil bloedige offers gevergd en er
zijn nieuwe botsingen te vreezen.
In Rusland worden duizenden aan
houdingen gedaan, onder voorwendsel
van een grooten kuisch. Siberië, ge
vangenissen en strafpelotons zijn er
aan de orde van den dag.
In Duitschland beweert men een
heele spionage inrichting ontdekt te
hebben. De personen welke met deze
inrichting in aanraking zijn geweest
worden verzocht zich aan te melden,
zooniet zullen zij van medeplichtigheid
beschuldigd worden en... voegt het be
richt er waarschuwend bij, het weze
herinnerd dat spionage met den dood
wordt gestraft De handbijl van den
beul snakt naar werk.
In Frankrijk steken de kommunisten
het hoofd omhoog om troebelwater te
verwekken, waarin zij dan naar harte
lust zouden kunnen visschen tot meer
dere eer en glorie van... Bolchevi#.
M. Mussolini trekt er op uit naar
Secilië «met geen ander, dan vredelie
vende doeleinden» wordt er uitdrukke
lijk verzekerd.
Laat ons hopen, dat het werkelijk
zoo weze, alhoewel het moeilijk is ge
worden hoop te vestigen op verklarin
gen van alleenheerschers.
Men ziet dat de internationale toe
stand nog ver verwijderd is van de
stabiliteit die onmisbaar is om de vre
de te bestendigen en om, door onder
linge verstandhouding den welstand
weer te brengen.
Dat beteekent nu niet, dat we moe
ten wanhopen. Uit overmaat van kwaad
wordt soms het goede geboren.
En de strijders voor het goede, voor
meer menschelijkheid en rechtvaar
digheid, voor meer toenadering onder
de volkeren, voor meer naastenliefde,
zitten ook niet stil, er kan een tijd ko
men, dat hun stem gehoord en hun po
gen gewaardeerd zal worden.
werkzaamheden gevolgd van de ekono-
mische wereldkonferentie Wie heeft
niet met welgevallen geluisterd naar de
stem van internationale figuren en
organismen
Maar hoe groot was telkens de ontgoo
cheling van deze, die zich lieten be-
invloeden door woorden, en minder re
kening hielden, met de feiten en met
de ruwe werkelijkheid.
BERICHT
WOORDEN EN FEITEN.
De alles belieerschende tegenstelling
Democratie en Vrijheid, vrijere handel,
en met belemmerde munten. Dictatuur.
Autarchie en Wisselcontrole.
Alvorens U een RADIO aan te schaffen,
wend U in volle vertrouwen tot den IMekanieker
MICHEL SCIIOLLAERT
VLIERZELE, MOORLEOEM.
^Ook alle keus van elektrische toestellen, velos
en onderdeelen, aan matige prijzen.
Een groot gedeelte van de wereld,
schijnt thans overtuigd van de nood
zakelijkheid van internationale samen
werking.
Dat streven beheerscht trouwens de
na-oorlogsche buitenlandsche politiek.
Maar meestal is het bij woorden geble
ven, om de eenvoudige reden, dat in
alle internationale bijeenkomsten, bij
na uitsluitend klonk, de stem van
eigenbelang, terwijl de stem van de
wereldgemeenschap slechts heel zelden
werd gehoord.
Lofbare pogingen van groote geesten
liepen te pletter tegen de ikzuchtige
belangen van enkelingen, groepen, na
ties.
Wie heeft het grootste vertrouwen
gehad in den Volkerenbond? Wie heeft
niet met groote toelangstelling de
Beroep op het Wereldgeweten.
De laatste twaalf maanden, heeft het
niet aan goed gemeende waarschuwin
gen ontbroken, en het zou dom zijn, te
ontkennen, dat gedurende dit tijdsbe
stek, geen positieve arbeid werd ge
daan. Maar tenslotte blijft de groote
tegenstelling overheerschen.
Door den mond van den Amerikaan-
schen Staatssecretaris «Cordell Huil»,
sprak midden Juli, het wereldgeweten.
Hij deed eenen oproep voor het herstel
van de vrede door economische en mi
litaire ontwapening, onafscheidbare
begrippen trouwens. Zeven en dertig
naties waren 't akkoord, met de grond
beginselen, door Huil ontwikkeld, maar
de fascistische staten bleven, als naar
gewoonte, het antwoord schuldig
Duitschland, Italië en Japan gaan
voort, cp de voor de wereldeconomie en
wereldvrede zoo noodlottige weg. Eens
te meer bevestigden zij hun kwade
trouw. Ook onze jonge Koning Leopold
III. geinspireerd door de opdracht van
den Heer Van Zeeland, heeft zijne
stem laten hooren.
Wat stelde hij voor
Een organisme voor economische stu
dies in het leven te roepen. Organisme,
dat zou gekenmerkt zijn, door univer
seel karakter, zijn bestendigheid en
zijn onafhankelijkheid. Organisme, dat
voor taak hebben zou, de elementen op
te zoeken voor de reorganisatie van de
wereldeconomie, en dat zich bestendig
zou aanpassen aan de voortdurende
wijzigingen van de economische facto
ren.
Dat voorstel was ingegeven door de
volgende betrachtingen.
Indien wij werkelijk den oorlog wil
len vermijden en de menschen terug
•brengen naar meer. vredelievende in
zichten, dan moeten wij den moed
hebben, de economische kwestie, in al
haar uitgestrektheid onder de oogen te
zien en een oplossing te geven aan de
groote problemen, die zich dreigend
stellen voor gansch de menschheid
de verdeeling van de natuurlijke rijk
dommen, de verdeeling van de ruilmid
delen, de internationale verdeeling van
den arbeid, het evenwicht tusschen dé
landbouw- en de nijverheidslanden.
Welk eene schoone opvatting Een
idealistische opvatting tevens, die
gansch de wereld in bewondering
bracht. P.E.
(Vervolg toekomende week).
In zijn brochure over Vlaamsche Ar-
beidsorde, weerlegt Victor Leemans,
het reactionnair en behoudsgezind op
treden der Kristelijke Democraten in
deze bewoordingen
«Het is noodgedwongen, dat de Kris
telijke democraten den weg hebben
moeten gaan die hun voorgeschreven
werd door een liberaal-marxistische
wereld, door een maatschappij van
bourgeois en proletariërs. Het eenige
wat u in die gegeven orde kon, was in
derdaad «klassenverzoening» prediken;
een samenwerking der standen, was in
een liberaal-marxistischen tijd geen
«•tanden» kunnen bestaan. Het eenige
v/at de christelijke democratie hier dan
ook deed, was streven naar een tacti
sche, formeele overeenkomst van fun
damenteel gescheiden belangengroe
pen.
Nu echter is op grond van de gege
ven volksgemeenschappelijke eenheid,
een nieuwe tijd aangebroken, die es
sentieel verschilt van het negentiende
eeuwsch maatschappij-tij dperk, en die
in zich de voorwaarden vervult voor de
wording van een innerlijke, werkelijke
eenheid der standen. Dat scheidt ons
dan ook van het werk, het verdienste
lijk werk, dat door de christelijke de
mocraten in andere omstandigheden
werd gedaan. De strijd voor de verde
diging van «rechten», wordt nu de
strijd voor de verdediging van de so
ciale «orde», waarin hoogere rechten
dan een liberaal-materialistische we-
jeld geven kon, aan de werklieden ver
zekerd zijn.
Wij vragen ons af, hoeveel personen
bij machte zijn, deze weerlegging te
verstaan.
Indien de Vlaamsch-Nationalisten
werkelijk door Vlaamsche Arbeidsorde,
een Volksorde bedoelen, dat zij dan
toch beginnen, met aan hun volk, een
taal te spreken die door andere perso
nen dan hooger-ontwikkelden, min of
meer kan begrepen worden.
zijner grondstoften, de
voortdurende en zorgvul
dige contróle tiidens de
vervaardiging aoor eer
ste klasse vakmenschen
waargenomen, geven een
volmaakt product;
'Het Product van Vertrouwen,
Vraagt de origineels verpakking met he, BA VER-
kruis en het zegel van do nationale Codex
Het drieste optreden van Degrell
tijdens de laatste vergadering van de
Beheerraad der Nationale Bank, hee
weer eens duidelijk bewezen, dat h
geheele rexistische opzet berust op h
scheppen van troebele toestanden.
Vast is het, dat daar, waar gefaa
wordt, ingegrepen moed worden,
vaste en onvermurwbare hand. Me
moet zich niet in slaap laten wiege
maar den wortel van het kwaad zei
aantasten. In alles moet maat
houden worden, hoeft men zich te hof
den voor overdrijving, die meestal lei(
tot een valsche voorstelling der feite:
Daarom voelen we een zekeren
schuw voor die onruststokers, die mei
te beklagen zijn dan wel te veroordef
len. Het is treurig, te moeten vaststel
len, hoe weinig ze zich- hun politiek e
economisch doel bewust zijn en al hu
betrachten zich beperkt tot eei
heesch geschreeuw om het bestaand
te verdelgen. Hoe ver staat het rexism
hier af, van bijvoorbeeld het liberalij
me, dat een principe voorstaat en vei
dedigt, een leerstelsel opbouwt en ont
wikkelt.
Zij, die de rexistische baldadighede
aanstoken en speculeeren op de groe
pen der ontevredenen, begrijpen niel
willen niet begrijpen dat zij dwalen e:
te vroeg hebben gejuicht. We voeler
dat ze stilaan tot een totale machte
loosheid zullen gedoemd worden en da
ze eenmaal de schrale troost zullen be
waren, te hebben toewerkt, dat doo
hun afbrekende en op sensatie belust
politiek, het vertrouwen een oogen
blik werd ondermijnd en zoo een wijz
•regeeringspolitiek bemoeilijkt
Zij hebben ook aan de goote par
tijen bewezen, dat de inrichting vai
hun innerlijk organisme op eendrach
tig samenwerken moet steunen en da
verdeeldheid leidt naar weerloosheii
en machteloosheid.
Zij hebben bewezen dat hier een
deelte van de bevolking is, bij wie he
misnoegen over zekere heerschendi
toestanden zoo diep geworteld is,
het gretig de gelegenheid aangrijpt de
ze ontevredenheid zoo duidelijk moge
lijk naar voren te brengen.
Daarom is het de plicht van de libe
rale partij dat in te zien.
Zoo er een klasse is, die lijdt onde.
de huidige wereldekonomie, dan is he
wel de burgerij. Daar moet voor
zorgd worden, daar moet men naar d(
zoo dringende middelen uitzien om
gewettigde ontevredenheid te doen ver
dwijnen. Terecht werd voor den werk
man een gunstige levenstoestand
schapen. Dat men echter ook den mid
denstand niet aan zijn lot overlate
R.V.
van de
KOLONIALE LOTERIJ
LIBERAAL MUTUALISTISCH
PREVENTORIUM
HOME EDWARD PECHER
Wij vermelden volgaarne dat de
inhuldiging die op 8 Oogst plaats greep
te Coxyde, St-Idesbald, ook werd bij
gewoond, voor wat aangaat het arron
dissement Aalst, door Volksvertegen
woordiger Behn, Schepen De Stobbe-
leir en Raadslid Cornelis. De eerste
werd uitgenoodigd als Parlementslid,
de twee anderen als Voorzitter der Li
berale Federatie van Aalst en inrich
ters van een feest ten voordeele van
liet Preventorium en dat de ronde som
van 6.000 franken opbracht netto
winst. De liberale Federatie der Stad
Aalst bracht op die manier het hare
bij voor de inrichting van 6 bedden.
De Liberale Federatie
Aalst.
