DE GHEEST, N. V. Jlalst
draagt overal de Legere gieren der £rou(i>erij
Buitenland
De Ministerieele Krisis
Ze worden verkocht in de BESTE DRANKHUIZEN van Aalst en het Omliggende 1 1
TWEEDE BLADZIJDE
ring en de Fransche munt heeft reeds
de helft harer waarde verloren. En
meteen de renten, obligaties, de wed
den en loonen, de spaargelden, de huis
huren, de pensioenen, alle inkomsten
ea adle kapitalen, die in een vaste som
franken worden uitgedrukt.
Dit ls hetgeen men, van den anderen
kant beschouwd, het duur leven noemt.
Dit wil zéggen, dat het vleesch, de
treins, het suiker, de boter, het brood
ea de cinema zijn opgeslagen.
De wisselkoers spreekt dezelfde taal
als den slachter en den bakker. Of men
dea koers van den dollar of dezen van
een beafstuk raadpleegt, het antwoord
luid hetzelfde de Fransche volks-
frcntfrank is tweemaal min waard dan
de frank Poincaré.
Speculatie, zeggen de communis
ten.
Welk een dwaasheid, antwoordde
M. Chautemps zelf in zijn toelichting.
Wat is spekuleeren Spekuleeren is
koopfen en verkoopen op krediet, of
volgens de geijkte uitdrukking koo-
pen en verkoopen op termijn.
Iedere spekulant, die franken ver
koopt zonder ze te bezitten, moet zich
vroeg of laat toch franken aanschaf
fen, om ze aan zijn afnemer in den be
paalden termijn te kunnen afleveren.
De spekulatie kan bij kleine waarden
kunstmatige stroomingen verwekken
wanneer het echter een reuzenwaarde
als de Fransche frank betreft, dan be
staat er geen partikulier welke rijk ge
noeg is om tegen den Staat te spelen.
Een spekulant is noch voor, noch te
gen den frank hij houÜt zich steeds
bij de partij die hij zeker acht.
Een voorbeeld De behoudsgezinde
regeering te Londen heeft steeds ver
trouwen ingeboezemd en het pond
wordt gevraagd haii M. Blum, het vo
rige Fransche regeeringshoofd, te Lon
den opgetreden, het pond ware even
goed gekelderd geweest als de Fran
sche frank.
Een frank is geen geheimzinnig we
zen, geen éénling die leeft en sterft
buiten de natie. Het geld is de wiskun
dige uitdrukking van de waarde van
het land het is sterk als 't land sterk
is, het is zwijmelend als 't land zwij
melt, het is ziek en verlaten, wanneer
het land zieltogend en uitgeput ligt.
Er bestaat geen krisis voor den
frank, maar wel een 'krisis van 't land
zelf Frankrijk.
De daling van den frank is de daling
van alles van den Staat, der finan
ciers, van den handel, van 't gerecht,
van de politie, van het werk, van d*
eerlijkheid, van den burgersgeest en
van den landbouw. Het is de ontredde
ring van de ministeries door de gunste
lingen-heerschappij, de besmetting
van het syndifcalisme door demagogie
of volksverleidings-politiek, de neer-
buateling van den Franschen uitvoer
handel door de geweldige vermindering
der produktie. Het is de anarchie der
publieke diensten het zijn de onwet
tige en ongewettigde bezettingen der
fabrieken, die door de overheid geduld
worden. Het is de nederlaag der Fran
schen op de Olympische spelen, het is
dfs vijf maanden vertraging der ten
toonstelling, 'het is de overrompeling
van Frankrijk door het gespuis van
twee werelden, het is het parlement
voor twee derden bestaande uit min
derwaardigen, niet-intellectueelen.
Het is de Fransche school, die de va-
de rlandsiliefde aan de kinieren niet in
prent het is de hulde van de luiheid
het is Moscou dat werkt onder het ver
duldig oog der Fransche overheden.
Niet de frank moet men verzorgen,
maar Frankrijk. Als Frankrijk het be
ter zal stellen, zal de frank van zelf ge
nezen.
Lezer, denk er aan, het is
klein Belgie, een ernstige
zing.
voor ons
vingerwjj -
De tegenwoordige manier welke in
Frankri j k, doch ook wel in ons land,
gebruikt wordt om het land van zijn
ziekte te genezen bestaat in de oude
kwakzalvers-remedie pleisters leggen,
doch de kiem der ziekte zelf wordt niet
verwijderd. Het is daarom ook dat se
dert een .tiental jaren dezelfde moei
lijkheden zich steeds in denzelfden
vorm opnieuw voordoen.
Tegenover zware ziekten moeten
groote geneesmiddelen worden aange
wend. Dat men niet aarzele. De Marxis
tische invloeden moeten worden ver-
gruizeld dan alleen kan een bliksem
snelle heropleving de redding van het
Fransche volk verzekeren.
WAARHEEN MOET DË LIBERALE
PARTIJ
Vóór drie weken werd er druk
sproken over het heengaan van M.
Zeeland.
Nu is het ontslag ingediend.
Van Liberale zijde moet er een vaste
gedragslijn vastgesteld worden tot heil
onzer partij, en ook van het land.
De toestand is heel anders dan vóór
eenige jaren.
Vóór eenige jaren, stonden twee be
langrijke partijen tegenover elkander
katholieken en socialisten.
De twee groepen waren nagenoeg
even sterk in getal, met een voorsprong
voor de katholieken.
En de liberale partij stond tusschen
beide, als een soort scheidsrechter, die
de balans kon doen overhellen naar de
eene of andere zijde.
Toestand die aan onze vrienden zóu
toegelaten hebben, in werkelijkheid het
richtsnoer der regeering vast te leggen,
op voorwaarde dat onze partij kon ge
bruik maken van haar onafhankelijk
heid.
Ongelukkig genoeg, verstond de libe
rale leiding niet genoeg welke machts
positie door haai- kon ingenomen wor
den, en liet zich te veel op sleeptouw
nemen.
Jn plaats van de vingerwij zingen te
geven, volgde zij maar al te dikwijls,
m naam van het openbaar belang, zeer
rekbare benaming van zedelijke capi
tulaties.
De politieke schandalen, het op
groeien van het rexisme onder de ka
tholieke partij verzwakten de katholie
ken.
Noodgedwongen, ditmaal, en omoat
de alles verslindende crisis dreigde, liet
de liberale partij de redding toe der
poli txo - f in anciee Ie inrichtingen van
rechts en links.
De verkiezingen van 1936 kwamen
den bestaanden toestand heel en al
veranderen.
De katholieke partij, verscheurd
duor onderlinge twisten, viel letterlijk
uiteen.
En de socialistische partij werd de
talrijkste groep in het Parlement.
En drong ook zijn wil op aan de an
dere partijen.
Het uithangbord Van Zeeland bleef
bestaan, en in den schijn konden de
katholieken nog beweren, dat zij aan
de leiding bleven.
Maar het socialistische blok bleek de
sterkste te zijn.
Meer en meer werden de katholieken
verdrongen, en de socialisten dwongen
M. Van Zeeland hun wil te gehoorza
men.
Na de verkiezing van M. Van Zeeland
in April 1937 kwam een zonderlinge
toestand te voorschijn.
Waarschijnlijk had M. Van Zeeland,
gedurende zijn campagne, verbintenis
sen genomen tegenover taai-extremis
ten, en tegenover socialisten.
Aan de taalextremisten scheen de
amnestie toegezegd, die de socialisten
beloofd hadden te stemmen, indien
hun ook voldoening gegeven werd on
der vorm der vermaarde kaderwet, van
pensioenwet en andere wetten, en op-
gediongen tot socialistische doeleinden.
Dit bracht cpscnudding teweeg bij
de liberalen.
Vruchteloos, daar er in de regeering
personen zaten, die zich letterlijk op
gedrongen -hadden als Ministers, en die
het behoud van het Ministerie verre
boven hun liberale overtuiging plaat
sten.
Van de katholieken ook kwam er ge
weldige tegenkanting. Van daar de be
weging waarvan wij de uitwerking za
gen in het congres van 17 Oktober, na
de mislukte samenkomst van Lophem,
die tot doel hadden de eenheid der ka
tholieke partij te herstellen, en het so-
ciiaistisch juk af te werpen.
Welke moet onze houding zijn
Wij moeten vooral onze onafhanke
lijkheid als partij bewaren.
Het moet uit zijn met Ministers die
zich aanstellen buiten den wil of tegen
den wil hunner partij.
Onze piartij mag niet meer aan den
leiband loopen.
M. Coulonvaux had duizend maal ge
lijk, wanneer hij zegde dat, in geval
van samenwerking, onze partij diende
vertegenwoordigd te worden door
«IJZEREN mannen», die in de Regee
ring een waakzaam oog zouden houden
op de handelingen hunner collega's der
andere partijen.
Maar een eerste vraag dient gesteld
te worden
Moeten wij ons laten inlijven in een
nieuwe Regeering
De vroegere «ijzeren mannen», zijn
te dikwijls plooibaar gebleken, hetgeen
onze partij heeft gesehaad.
Reeds voor den oorlog, zijn alle po
gingen tot kartel noodlottig gebleken
voor onze. partij.
Integendeel, telkens zij haar onaf
hankelijkheid heeft betoogd, hebben
wij vooruitgang gemaakt.
De voórdeelen eener ministerieele
deelneming kunnen niet opwegen, te
gen de behoefte die het land heeft aan
een partij die den vooruitgang betracht
door individueele inspanning, ervaring,
verlichting en gerechtigheid, buiten
alle slagwoorden, en alle overdreven
tusschenkomst van den Staat, waar
achter te dikwijls bijzondere belangen
schuilen. J-
BIJ HET AFTREDEN VAN
M. VAN ZEELAND
De beslissing is dus gevallen. De Hr
Van Zeeland diende zijn ontslag in.
Reeds vóór enkele weken had de
Eerste-Minister het voornemen uitge
drukt af te treden. Op dit oogenblik
reels was hij van gevoelen dat het po-
-litiek klimaat niet van aard was om
hem toe te laten zijn zending voort te
zetten.
Op stellig aandringen ziijner collega's
der Regeering aanvaardde hij niette
min van nog aan 't bewind te blijven.
Maar intusschen zijn nieuwe inciden
ten ontstaan. Het parket van Brussel
heeft de vraag om inlichtingen over de
Incidenten der Nationale Bank in een
gerechtelijk onderzoek veranderd.
Hij diende zijn ontslag in om het
gerecht zijn vrijen loop te laten.
Deze vrijheid gaat toelaten aan den
heer Van Zeeland, hij die gedurende
dertig maanden aan niets anders dan
aan zijn land heeft gedacht, eindelijk
nu eens aan zich zeiven te denken.
Terwijl hij het meest overheerlijk
economisch, financieel en sociaal her
stel wist te verwezenlijken, ging er
geen dag voorbij of de Eerste-Minister
werd overladen met de laagste beleedi-
gingen, den vuigsten laster.
Daaraan hielp zelfs de katholiek-
flamingaintische pers mede
Wij bleven eerlijk en oprecht
Daarom ook moeen wij bekennen,
dat met M. Van Zeeland een uitzonder
lijke kracht verdwijnt en dat het on
dankbaar zou zijn niet te herinneren
aan al zijn welslagen op het oogenblik
dat ons land in een bijna niet te red
dende financieele krisis verkeerde.
M. Van Zeeland was het mikpunt
eener vuile pers. Rex en Cie zullen zich
de handen wetten.
Daarom ook moeten wij bekennen,
eerlijke lieden, dat het ontslag onher
stelbaar is. Maar wij verwachten intus
schen dat hiij gewroken zal optreden
uit een lastercampagne waarvan M.
Degrelle (als een echt katholieke opge
voed en te Leuven geschoold) de lei
ding had genomen.
Wij blijven den Eersten-Minister
toch dankbaar voor al zijn pogen Bel
gie te redden. E.V.
punt.
Sommigen veronderstellen nog de
mogelijke uitsluiting van Rusland uit
het komiteit.
En indien Frankrijk moest overgaan
tot het openstellen van zijn Zuider
grens
Is het wel zeker, dat Engeland dit
gebaar onvoorwaardelijk zou steunen
Deze mogelijkheid werd dan ook
reeds besproken tusschen Berlijn en
Rome. Het schijnt wel daarvoor, dat de
Duitsche gezant te Londen «von Rib-
bentrop» naar Rome is gegaan om met
Mussolini te spreken. Over dat bezoek
weet men weinig en veronderstelt men
alles. Dat de Spaansche zaak behan
deld werd is zeker. Men denkt dat er
ook gesproken werd over een mogelij
ke uitbreiding tot Italië van het anti-
kommunistisch pakt tusschen Duitsch-
land en Japan, ook over de koloniale
eischen van Duitschland welke door
Italië zouden gesteund worden.
De Duitsche Regeering heeft immers
besloten over te gaan tot het vormen
van een Ministerie voor koloniën en
dat wil wat zeggen.
Onder de gebieden welke terug zullen
geëischt worden bevindt zich het deel
dat bij Belgisch Kongo werd gevoegd.
stelde oplossing door de Britsche Re
geering heeft den toestand nog veel
verslecht.
KORTE BERICHTEN. In het komi
teit van niet-inmenging is men Dins
dag tot betere verhouiingen gekomen.
De vertegenwoordiger van Italië heeft
inderdaad nieuwe positieve voorstellen
gedaan. Met uitzondering van Rusland
schijnen de andere vertegenwoordigers
t'akkoord.
BERLIJN. De verhoudingen tus
schen Duitschland en Tjeko-Slovakije
zijn weer ernstig gespannen. In dit
land leeft immers een sterk gegroe
peerde Duitsche minderheid welke na-
tionaal-socialistisch gestemd is. De
leiders van deze groep ontzien niets en
trachten maar steeds incidenten uit te
lokken om de spanning naar een hoog
tepunt te drijven. Dat de Duitsche pers
dan elke gelegenheid te baat neemt om
de zaken te verergeren en in een ver
keerd daglicht te stellen is best te be
grijpen. Een zeden schandaal van de
ergste soort, een manifestie met belee-
digend karakter aan het adres van
Tjeko-Slovakije, een hardhandig op
treden van de politie, alles wordt
systhematisch omgekeerd en als zoo
veel aanvallen bestempeldtegen de
Regeering van Berlijn.
Een protest van Praag wordt zonder
meer van de hand gewezen. Het doel
van Duitschland is ongetwijfeld den
toestand voor Praag onhoudbaar te
maken en alzoo een breuk te bewerk
stelligen met Rusland en Frankrijk.
Men denkt algemeen, dat een geweld
dadige aktie van Berlijn tegen Tjeko-
Slovakije mogelijk is.
ge-
Van
LONDEN. Het komiteit van «niet-
inmenging» te Londen in de Spaansche
kwestie, heeft nog maar weinig vorde
ringen gemaakt. Vorige week scheen
men tot een oplossing te kunnen ko
men, nadat Italië een meer inschikke
lijke houding had aangenomen. De ver
tegenwoordiger van Mussolini, ver
klaarde zich eindelijk gunstig gestemd
voor het sturen van een internationale
en neutrale zending naar de beide
fronten in Spanje, om het aantal
vreemde strijders na te gaan.
Hij verklaarde zich zeifs bereid een
symbolische terugroeping te aanvaar
den van een bepaald aantal langs bei
de kanten.
Doch de vertegenwoordiger van Mos
cou drong aan, op een evenredige te
rugroeping in de verhouding van ten
minste 5 uit het kamp van Franco te
gen 1 uit het leger van Madrid. Toen
wijzigden Duitschland en Portugal ook
hun houding en verklaarden zich niet
te willen vastleggen aan cijfers, welke
het komiteit zou voorstellen. Om de
moeilijkheden dan nog cp te stapelen,
verklaarde Grandi dat elk besluit van
het komiteit met algemeenheid van
stemmen moest gewettigd worden, ter
wijl hij wel wist, dat zoo iets, door de
positie van Rusland alleen onmogelijk
kan bekomen worden.
In die voorwaarden meende Minister
Eden voor Engeland, dat het hem
haast nutteloos scheen, nog verder te
praten.
Het hoofddoel van Italië en Duitsch
land blijft nog steeds een kwestie van
tijd te winnen.
Generaal Franco doet bepaald ern
stige vorderingen op de Noorder-Fron
ten. Een groot deel van zijn leger zal
naar Madrid kunnen gestuurd worden
om het offensief op de hoofdstad te on
dernemen. Een mogelijke inname van
Madrid, zou een geweldigen weerslag
hebben in en buiten Spanje, alhoewel
dit waarschijnlijk nog niet het einde
zou beteekenen. Het is evenwel te be
twijfelen of Frankrijk zal blijven wach
ten naar een beetje goeden wil uit Ro
me en Berlijn.
De Fransche vertegenwoordiger heeft
immers aangedrongen op een spoedige
oplossing in het komiteit van niet-in
menging.
Het is nu weer reeds een paar we
ken dat men aan het vergaderen is en
men staat nog immer aan het vertrek-
ITALIE. Op dit oogenblik wordt
in Italië- een groot proces afgehandeld
waarbij een aantal Italianen voor
kommunisme terecht staan. Het is ook
niet al-les goud wat in Italië blinkt. Er
zijn ernstige verschijnselen waar te
nemen van onrust en ontevredenheid,
vooral in de werkersklasse, den mid
denstand en de handelaarskringen. Het
enthousiasme rond Abessinië is onge
twijfeld voorbij. De massa voelt niet
veel voor de gevaarlijke inmenging in
Spanje. Het Italiaansche volk is ook
niet heel pro-Duitsch gezind en dan
die al te langdurige spanning met
Frankrijk en vooral met het vroegere
bevriende en machtige Engeland de
afgedankte en gekwetste strijders uit
Abessinië en Spanje de 'Laatste gewel
dige financieele lasten op de groote be
drijven, dit alles heeft het vormen van
een groot aantal nieuwe koncentratie-
kampen noodzakelijk gemaakt. Uit
sommige deelen van het land worden
openlijke pogingen van tegenstand te
gen het regiem gemeld.
Verder is de werkloosheid groot en
de politie zeer sterk en streng. Vrijheid
kent men ér natuurlijk niet meer.
CHINA. In verband met den oor
log in China zal binnen kort een ver
gadering der negen mogendheden te
Brussel gehouden worden, welke voor
co-el zou hebben den toestand in het
verre-Oosten te onderzoeken en een
overeenkomst tusschen de twee par
tijen te bewerken. Waarschijnlijk zal
de conferentie e enigen tijd verdaagd
worden wegens het aftreden van het
Ministerie Van Zeeland. De Belgische
Regeering heeft de nitnoodigingen ver
zonden. Die van Berlijn en Moscou
moeten nog besproken worden. Waar
schijnlijk za-1 Tokio niet aan de be
sprekingen deelnemen en denkelijk zal
de vertegenwoordiger van Italië de
zaak van Japan verdedigen.
Men noemt het een eer voor Belgie,
dat daardoor het middenpunt gewor
den is van de groote politieke gebeur
tenissen.
In sommige kringen verwacht men
veel van deze conferentie, vooral omdat
Amerika van de partij is.
Koning Georges III van Engeland,
heeft op 26 Oktober, de eerste gouver
nementszitting onder zijn regeering
geopend.
Het Nederlandsch budget voor 1938
werd neergelegd. Het wijst op een ster
ke uitgaaf voor de landsverdediging.
MINISTERIE VAN POSTERIJEN,
TELEGRAFIE EN TELEFONIE.
AANWERVING VAN ELECTRICIENS
Eerlang zal bij de Regie van telegraaf
en telefoon een vergelijkend examen
afgenomen worden voor plaatsen van
electricien.
Minste leeftijd van toelating tot het
examen 19 jaar,, van indiensttreding
20 jaar.
Hoogste leeftijd bij de in dienstroe-
ping 35 jaar (40 jaar voor de oudstrij
ders en gelijkgestelden).
Andere voorwaarden Belg zijn
van goed gedrag, leven en zeden zijn
in voorkomend geval, aan de militaire
verplichtingen voldaan hebben.
De rangschikking van de candidaten,
zal overeenkomstig de wet van 3 Au
gustus 1919 .voorkeur aan de strijders,
gemobiliseerden, enz.) geschieden.
Aan de candidaten wiorden twee proe
ven opgelegd
1) Privaat onderricht Vlaamsch of
Fransch dictaat vragen over de regels
van de rekenkunde en met metriek
stelsel van maten en gewichten.
Elecitriciteit (programma der
verheidsscholen)
2) Mond dingen en practische
gen over de theoretische kennis,
eischt voor de eerste proef.
Bezoldiging 13,800 frank tot 18,000
frank per jaar, gebeurlijk vermeerderd
met de gezinsvergoeding en het gewes
telijk bij loon.
De aanvragen, opgesteld op het daar
toe bestemd formulier, bekleed met een
postzegel van 20 fr., dat de candidaten
zich dn de verschillende postkantoren
kunnen aanschaffen, moeten ten laat
ste op 15 November 1937, bij de exa
menscommissie voor het werklieden-
personeel (hoofdbestuur van telegraaf
en telefoon, Munt, te Brussel) toeko
men.
mj-
vra-
ver-
PALESTINA. Ook in Palestina
heerscht de grootste onrust. Geen dag
gaat voorbij zonder aanslagen tegen
de Britsche overheden of moeilijkhe
den tusschen Joden en Arabieren.
Buitenlandsche agenten voeren pro
paganda tegen Londen en de voorge-
MINISTERIE VAN ARBEID EN
SOCIALE. VOORZORG.
2 OCTOBER 1937. Koninklijk Besluit
tot uitbreiding der wet van 8 Juli 1936,
betreffende de jaarlijksche betaalde
verlofdagen op ondernemingen en in
richtingen, waar 5 a 9 personen worden
tewerkgesteld.
LEOPOLD III, Koning der Belgen,
Aan allen, tegenwoordigen en toeko
menden, HEIL.
Gelet op de wet van 8 Juli 1936, be
treffende de jaarlijksche betaalde ver
lofdagen en, inzonderheid, op de twee
laatste alinea's van artikel 1 daarvan,
luidende als volgt
Zijn uitgezonderd, de ondernemin
gen en inrichtingen waar enkel de le
den van het gezin, onder het gezag, het
zij van den vader, hetzij van de moe
der, hetzij van den voogd., arbeiden»
alsmede de ondernemingen en inrich
tingen, waar minder dan tien personen
zijn tewerkgesteld.
De bepalingen van de wet kunnen
evenwel bij Koninklijk Besluit uitge
breid worden, tot de ondernemingen en
inrichtingen die minstens vijf personen
te werk stellen
Overwegende- dat, bij de speciale re
gelingen omtrent het betaald verlof,
ingevoerd overeenkomstig artikel 4 van
voormelde wet en op grond van de in
paritaire commissies gesloten akkoor
den, de wettelijke voorschriften betref
fende de betaalde verlofdagen reeds op
een groot aantal kleine ondernemingen
werden toepasselijk gemaakt
Overwegende dat de ervaring heeft
laten blijken, van het nut, de toepas
sing der wet, waarvan sprake, te veral-
gemeenen, en dat er diensvolgens aan
leiding toe bestaat, gebruik te maken
van het recht, voorzien onder artikel 1,
laatste alinea der wet van 8 Juli 1936,
waarbij aan den Koning de macht
wordt verleend, om de bepalingen dezer
wet toepasselijk te maken op onderne
mingen en inrichtingen, waar 5 k 9 per
sonen worden tewerkgesteld
Op de voordracht van onzen Minls-
(Zie vervolg op 3e bladz.)
