Het is wel een bewijs flat fle bieren DE BLIECK m letter sijn, daar se weel gedronken worden.
Da most jist on moij veirevallen
Possensje weirk.
[IQDöDDlËIDCöDSiaiïSDIiDnOnDÖD
G3D[£nnQDDEnDi:Dönn©D©Dll
'k Zat oeverlest..., ne goeien oeverlest,
in 't park op 'n bank, teigen den ballon-
voijver beizeg meh in de gazet te leizen...
't was 't er g'hiel stillekes... gien leefdege
ziel te spannen. In iene kier komt er door
van achter nen hil, eh schooin jonk madam
meken meh eh klein kinjeken op heeren
eirern. Ze knikt op moij en zedj heer neivest
moij op de bank. Ik knik weir en luim iensj
noor 't kïndj... Was meh dadde eh lieS
molleken... A dja dja... dja dja... zee 'k
't molleken lacht op moij 'k toek iensj op
zeh kinneken A dja dja... tj tj tj t kin
jeken grimmelt Mamaken grimmelt
ooik en... alia toe... zeg dadda on men-
hier... da da, menhier zegt ze za doveir
nog eh wa wachten, eihn menhier
Je joos, madam
Domei schoiide'k eh wad op en las voersj
in men gazet... want ge kenj ni weiten...
ter most iensj ehn voiltong passeiren 't zo
sebiet zen Wetj het aal eh, meh schoap,
Ja, ja, mehkindj... 'k hem't veil' men oijen
ooigen gezien... ze loijn in t park in
makanders erremen enz.
Da madameken was g'hiel zeikes van
moijn gedacht, want ze schoei ooik op nor
't ander hoeksken. In iene kier begintj da
bloeiken te keelen... te keelen da'k er woor-
lek kompasje mêe hoi.
Mamaken wiegdet het ehn betjen op heer
schoetjen... huüsit... huüsjt... zwoijgd
agaakes toe... meh zoeteken g'hedj geh
destekes, newoor, meh lieveken... joos...
da lieveken hei destekes, O, djo djo djo djo
djodjo... zwoijgd agaakes toe..., mamaken
zal a eh loezeken geiven... ehn dik vet
ioezeken... ja Mamaken stak heer recht
hand van boeven in heer bloes, schepten
iensj, trok heer schaavers op, boeg heer
loijï nor veiren en holdjen ehn goei poeisje
kinjereiten boeven.
Zoeteken vreii giljeg meh heer klein
moileken teigen da melkpenneken en kost
ni rap genoeg 't toetjen vast hemmen. Ik
Lowie en Jef op zwadder,
of de geschiedenis van twie olsjtersche motosiklisten.
3e Vervolg.
Na gink de kat op de kooire looipen. Ons
gedacht en hei nooit ni geweist van de
woestoijn in te trekken. er oin geloegen
en wer wooren gestrait. Verom kieren en
tirite men ni, ze zolle wel gepeisd hemmen
dammen broekschroijvers wooren.
Allêe, alles ne kir goed oeverwoegen, en
we reiten voersj.
Wa zollen ehn goei voijï iêren veil' roijn
en langs nen andere weg weir kieren.
Weir oin toch aal ons geriei mei g'hat,
ehn grooite tent, ne witten hoed, ne giêle
kerf reseirve vievers twie leere bezzen meh
woijnen tien-Hessen wooter, zu gezeid, zu
gedoon wa reiten tot 's noenes, ons tent
opgesleigen, ehn broksken g'heiten, ne kir
elk" on zen bezze woijn gedronken en ehn
betje gerest. Wa zoagen geêr in de veirte
eh procheken en Jef waa door per Sors nor-
Marienes en Felechien hoin alle twie eh
klein stik in heere meden, ze waan ne kier
schaa doen en wooren teigen ien on t prei-
velen. Ze veranderden de letteren van heer
woerden van plosj. Wie kaan der verstoon
wa das ze na oijgentlek gezeid hemmen
Hier zi
Marinus Felechien Ki hme stegoe po
nen gieter.
Felechien Kiooik.
Marinus Emeiog
Felechien Kioj wrooeh
Marinus Wrooeh
Felechien Se't omij drieen
Marinus Ron de Kiea Tnecral
Felechien Nnike
zat te loimen van achter men gazet... of
g'het zeli wordj
Noor ienege trokken, liet da lieveken
heer liesken schieten, en rekten heer ver
nor moij te zien,... mamaken loerden ooik
iensj nor moij en ons ooigen kwampen
makanderen teigen.
Oh, madam zoij 'k ge moedj a ver
moij ni geneiren, 'k hemme kik ooik klein
geweist...
't Lieveken begost verom te biceten gelek
eh klein lemmeken leih... leih eh leih... 1
Mamaken pakten heer melk penneken
vast meh heer vol hand, 't bibberongsken
tissen heere middevinger en heere woijs-
vinger... vreif het ienege kieren oever da
zoeteken heer monjeken, en deê aal
heer devooiren ver der iet in te kroijgen,
jnor gien avans,zoetekenbleiï voersj hoilen.
Da spel begost op mamaken heer zeêne-
weên te weirken en in iene kier mokt z'heer
kood.
Wie na zwoijgen staateriksken..., hier
zie nem, pak ze... toe... nem alla, wiê ze
oi ehn wiê ze ni nem ge moei 't zeggen
zêe, anders geiï z'k on menhier...
Menhier... da wazze 'k ik
Ellebee.
toe roijn, 't was stikkend iêt, mensjen lief,
ik hoi geere nog eh wa bleive liggen, mor
Jef en waa ni. Alles opgerold en toegevaa-
ven, en meh kloeke moed zedjegen men
ons in gank.
Assemen a zu al ehn hiér of droij gereên
oin wooren men nog atoois eiven veir van
da procheken as veer dammen oonreeten.
Jef kreig schrik, sleig hem eh krois, prei-
velden eh schietgebeideken en verwekten
zen akte van beraa. Lowie joon zoijn,
de woestoijn werd ons grafzonder land-
koort, zonder kompas...hoe geroaken men
dor ooit
i Tien gezeid gelek as 't ander, 'k en was
toch ooik op meh gemak ni. Ik begost al te
peizen op 't geen da'k vroeger in de boeken
geleizen hem... dat door veil geremtes
gevonnen werren va mensjen die verdoeldj
wooren, en van dest en honger gestorven
wooren. 'K rappeleirden meh ooik dak
ieveranst geleizen hem dat de nacht door
j in eene kier valt en 'k zoij teige Jef van ons
Houdt borst en voeten warm...
Vooral uwe voeten
Drooge voeten, warme voeten... ja, koopi
uwe schoenen, pantoffels, galochen, (waais
het sneeuwwater absoluut niet door kan]!
bij Jozef LAMBRECHT,
Kattestraat, 21, Aalst.
Schooin Marieken was getraad meh nf|l
maan die veil aaver was as ze zoij. Mol
't was ienen meh veil poem en schooi!
Marieken hiel g'hiel veil van schooin toilet-B
ten. As ze mor op 'n schooin baal of kon-B
seir kost paradeiren ten was ze kontent
Ze woendjen in 'n schooin villa azu binnei
en boiten 't stad.
Op ne zeikeren oaved hoi ze kennel
gemokt meh ne schooine jongen op 'n baal
Ienegte kieren meê gedanst... eh fleskei
champagne gekrokt en 't er wird afgesproe
ken dat 'n heer 's anderdoags s'oave
mocht kommen bezoeken as heere maai
weg was. Ze zol deir de veister eh stikskei
van voijf santiemen loote vallen, da v.aB
't tieken dat 'n mogt binnen kommen,
De knol stond der al ne g'hielen toijd ttl
wachten... De pooirt goot oepen - ter komB
nen otomobil boiten en radj voersj. - 'T was»
Marieken heere maan die 'n bezoek gin!»
bringen on Alidor.
De venster goot oepen, ter bolt eh geldj-SB
stiksken oever den boijgank en de vensteB
goot verom toe.
Marieken zitj te wachten in heere schooiB
nen zoijn penjwoijr... Ze wacht eh kottier..!
ehn half hier... Noor ehn iêr begintj z'heel
noagelen af te boijten. Ze begintj te schriel
ven... meh heer voeten te stampen... noo!
twie iêren pak z'eh postierken vast eifl
smoijt het kapot en nóor droij iêren..1
hooirt z'en iene kier de knol kommen dl
trappen opgelooipen.
T'enjen oosom komt 'n binne gesterml
meh de voijf santiemen in zen hannen
Verekskejeird mé, menne lieven ingel!
mor k'en hem ze naa mor iest gevonnen .1
tent op te sloon en door te vernachten
op tien menieten was alles geried on
maksjienen teigen iên gezedj en ons ten
opgesleigen.
Ver Jef korroje te geiven begost ik dl
nogge ne kir op 't hooien van ons resepse.,jj
mor baatJef was meh zen gedachten we,
g'hiel zeeker wassen op zen vraa
't peizen
Mor alla mensje lief, steldj heil' da veirel
zu veir as ge zien kendj... zapd... gloeien!
zand, anders ni as zand... gien bumkonl
gie gezzeken, gien beiremken... niet, met!
en in iene kier was 't donker.«op godB
genade zoij Jef, en ha loij hem neer, ifl
iloktender meh boij, mor gien avans van tl
sloapen zêe !_- ons keel was drooig... onz|
woijn was oit, en on ons wooter tifte mei
pekanst ni oon kommen. - Ter vloegel
nachtroaven oever onze kop en in de veir!
hooirde men wilje biesten hoilen. Dad es d:
kosjten nacht da'k va g'hiel meh leven
beleefd hem.
