Op Sintje Merten, patrooin van ons stad, Liepen der veil aad stroijders zat, Pieken de Leigeneer. BBDIëOBOOIhIIëI I IëIIhIISIOBIhIEIIhI De Spekeloosje Ziekte. Madam kaan reikenen. As ne mensj aad werd E10Ih10S1311h11h1 8 0IslSlS0!s!glIsI NE POLIES JEN HOND Oever ehn goei droij mondj stond Olsjt in rep en roer... Op aal d'hoeken van de prinsjtepolsjte strooien wirten der oijzere poolen in de zeppen geleid en oongezien dat toensj alle doagenregenden dat 't goet stonten de strooten vol wooter... de zeppen wooren verstopt. De protjes ginken heere gank... Hee 't a gezien meh schoap Olsjt wer stille- kes oon ehn schikke stad, op aal d'hoeken kommen der grooite spiegels dagge van in d'ien stroot in d'ander kendj zien Es da woor Je joot, meh kindj.... enz. Pieken de Leigeneer hoi da g'hooird, gink nor de potoas zien en, vroeg expli- koosje on nen agent, die hem zoij dat er binnen viertien doagen op alle hoeken zollen schooin grooite spiegels zollen ge- stoon hemmen. Pieken hoi na grooit spoijt omdat'n just gink verhoizen nor Brigge. Dad es na droij mondj geleên. Gisteren zitte men in Brigge^ in ne kalei on de stoosje en Pieken was on 't vertellen, g'hiel zeikes en hoin ons ni herkost. 'K hem azü iensj gelachen, zoij'n... In Olsjt newoor... want ik ben van Olsjt, stoon der spiegels van ne vierkante meiter grooit, op aal d'hoeken van de strooten... en ge kendj toch die boheemers eihn die azu°meh eh kerreken meh ehn elgerken in rondgoon wor dat er van boeven vier of voijï mertekoes op zitten eihn... awei... 'k was iensj op de Place Imperiale... in 't Olsjters de Kastonje vesten en ter stond dor on de Kaïei Cosmo azu ehn elger. In iene kier springt er ne mertekoe van de keire en wipt hem op ienen van die spiegels. Meh zennen iene pooit hielen hem vast, en meh zennen anderen begost op de spiegel Lokoole revie ver op treooter te speilen Lowie (komd op al schrievenen, en trekt zen hoor oit zenne kop) Sakkei, sakker, sakker, dad es grof... 't es te grol... hoi'k da na toch verdiendj Kompeir schildj er iet eh, menhier Lowie och, zwoijgt er ai menhier... 't es te groi... 't es ongelooifelek..., gisteren was ek ne welgezedjen berger, en na nen eiremen sikkeleer. Kompeir Kom toe, ge moetj korroje hemmen, zedde bestoelen Lowie Bestoelen, joi'k en nie'k. 'K hem g'hiel meh leven lank gewerkt en gezwoegd ver eh sengsken te vergeeren, 'k verkooip meh iabriksken en alles, en na, da'k er boeven op was... verlies ek alles, alles... 'k en hem gienen tant nemier, 'k ben^ plat gereneweird 't es droei menhier, 't es droei menhier, 't es droei! YVamoenek na goon beginnen te kesten dat 't kloeke moed gai. Hoe mier dat 'n sleig, hoe mier dat 't volk most lachen. 'T was eh vried gevecht... dennen oap spiekelden op zen broer die in de spiegel zat, -en... va kaleere besch... en bej... he hem... 'k hem er hem moeten afhoolen. en a gai meh ehn klasj op mennen hoed dat'n tot oever men hooire zat... Ik gink ba Pieken boij. Dag ajoin Hoe est eh joon zedde a lank weg oit Olsjt. Eh... ehn mondj of droij Awei... godommesche leigeneer... dei spiegels eihn... wor da ge va klapt ehn bestoon nog nie zee, maan... De stoijlen liggen al droij mondj in de zeppen... ter zen der al ienegte kapot gereên... mor van de spiegels ehn est er gien sproak ne mier, misschien looter, want z'hemmen al de konterbiesjes te minstjen 50 opgesleigen» Pieken begost te lachen... Mag ek na toch iensj gi vortjen vertel len moen 'k doveir ne leigeneir zoijn Op de mert, in ne zeikere kaiei, zoatei ienegte damen en hieren rond ehn toaiel, 't kwamp te pas oever den aaverdom. Mor madam zeit er ienen... «aze ni te noijg krejeis ebn ben... hoe aad zedd goij wel wajer hemmen der gisteren no oever gestrêen, ik en men vraa Wacht iensj...'k was achtien joor aze traadegen... menne maan wast er dertig, en es na dobbel, 't es te zeggen tzestig. ik ben toensj ooik dobbel, dad es 18 en es 36. Kompeir Alles kwoijt, zegde plat gere neweird hoe es da meigelek Nen aa versleite knol zat ne g'hielen dag in zenne zeitel en, alhoewel al diep in de taggeteg hield er he oon van altoijd schooin geklidj te zen. Ha beldj op Lowie, zenne knecht. Lowie, hoe zien ek er oit ben ek korrekt geklidj Joag menhier Stoo men... gelei ni oepen Nies, menhier cc 't Es spoijteg want 'k ben beizeg meh p...eizen. Lowie Ja, hoe es da meigelek hoe kaan ne mensj zu biest zen Ter komd ne kame- root ba moi'j, die schrikkelek veil geldj gewonnen heid meh spekuleiren... mier op ehn mondj azze 'k ik op twintjeg joor. Ha Ha roi meh oon van 't zelste te doen... op ehn mondj toijd zo't verdobbelend geweist hemmen... 't was iet zeiker, t en kost gi kood... alia... ba zu veir da 'k meh loot oever t'oijs liên. 'K steik er zes honderd doejed frangskes in... aal da 'k hoi, en 'k ben ze kwoijt... 't en es gien zalf ne mier oon te stroijken, 'k ben na nen eire men dompeleer, 'k hem van de rneired nog zes konoijnen moeten verkooipen ver eh wa geldj 't hemmen, (ha schrieft gelek eh kindj, snottebellen lank). Wa bleiït er meh na te doen joon, meh op t hangen of te vei- drinken... oi'k nor men dochter geloisterd 1 (ha trekt verom d'hooren oit zenne kop, en o-ood af al snikkeden) t' es te grof... t'es te grof. - AF. VIII. Komineir(tot kompeir)zied het, ventjen, da zen al twie slachtoffers van de speke loosje zikte, op 100 zen der misschien 2 of Lowie was op zoek achter ne poliesjei hond. Landerlu hoi da vernoemen en ba Lowie meh eh jonk honjeken... ecl strootsas. Menheer Lowie, zoekte ge poliesjenhond Jooik maan. n Zi, 'k hem hier ienen meh zcnr: pedegri boy..echt poliesjeras. Es da ne poliesjenhond a es zu mo ger... zen pooiten zen zu lomp en krom. 'k Zeg a dat nen echten poliesjenhoi es, ge meig g'hiel gerest zen... 'khemi papieren... lodj hem iensj groeien... zedj zien... Ehn mondj nor dien... cc Zeg iensj benk, g'hedj me gefopt, ik a dat 't gienen poliesjenhond ehn es. cc Mor 'k zeg a va jo, 'k hem de papien Papieren, papieren..., zied iensj h vet dat'n na es, en hoe kert va loiji, azooi ehn stompe moil... 'k zeg a a 'r gienen poliesjen hond en es Mor alia, 't es wel ne poliesjen hon moor... onder ons... 't es ienen van polis sekret. I 3 die eh wa geldj winnen mor ter zen veil mier die d'er heer broek oon scheen ze willen toensj heer schoi in hooien j zakken atoois, dieper om dieper. Hoei banken eh zend er al ni gesprongen joo I hoeveil wissel agenten ehn zen der al goo riepen meh de zier gewonnen sengsl J van sikkeleers va mensjen on wie d.cs ongelooifelekke winsjten beloeïden Hoeveil hemmen der heer al ni deir kop geschoeten of verdronken, omda plat gereneweird wooren 1 Lotj ge ons liever ons betje sengs bewooren... en, winne men niet wa ze toch niet verliezen. Kompeir üad es woijs gesproeken, 11 lieveken Ze spreiken alted vah ge moor en zemme wajer ni gelikkeg eh 1 zen goe gezond... wajer zien maken noijg geeren... newoor? (geifd heei e dikke beis) wajer hemmen aal wa dad herteken lust en hemmen gienen oei vloed, wajer ehn hemmen toch niet te 1 ooik, ni newoor Lotj ge ehn ander mor spekuleiren, k( wa goon nor hois. Einde,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Den Olsjterschen Tieger | 1930 | | pagina 2