Alfons den dertiendjen heid ons ga zet geleizen,
Woor dat den "Tieger„ zu fel werd gepreizen,
De Klokken va Rooimen.
De gehoijmzinnege klok.
T
8"
Hij gaf er niet om.
Verojzeken ver kinjeren.
Uit een kindermond.
DIESIS.
Ne liepen.
Asse me klein wooren gink ons moeder
meh ons smeires in den hof 't zooterdoags
veir Poossen, en toensj vonten men door
schooin dikke poosoijren die de klokken
loote vallen hoi'n da mokte z'ons woijs
asse men kinjeren wooren... newoor, mor
naa moete ze dormei nimmer veir den dag
komme zee hi hi hi.
In 't loilekkerland vindje voijvers met
woijn in wor da gebakke vissen in zitten
door zen beiremen va soiker vliegen de
kiekenen gebreên in anne mond in de plosj
va koijn liggen d'er oijren op de stroot,
g'hetj zever t'oproapen..da mokte z'ons
ooik woijs, eihn, asse me kinjeren wooren
door ehn moete z'ooik ni mier mei aïkom-
men eihn hi hi hi.
Na, damme min of mier grooit zen en eh
betje verstand beginnen te kroijgen, wille
z'ons woijs moaken da de woorhed mag
gezeid werren... allei toe kindj... wajer ehn
gelooiven der jist nimmendaalen van... zi...
eh veirbeldj
As nen agent iemand op ieter dood
betropt meh te zondegen teigen 't neigeste
en tiendje gebod, 'n magg'n dad nog allensj
ni vertellen... 'k en spreek van Olsjt ni zeê
cei oei cei... hier in Olsjt meigd' alles doen
en zeggen... in den Osbroeck ooik
In onze leste nimmeroe hemmen ge-
schreiven oever de gehoijmzinnige klok,
tentooingesteldj in de vitrin van de kinjeren
Proot.
Wajer hemmen geschreiven waffere kin-
jere proot dammen dor allemool g'hoird
hemmen.
Na es de proijskamp gedoon en zen d'oit-
sloagen gekost.
'T was eh grooit weirk ver de jurie, want
ter wooren rond de zeiven honderd ant-
woerden, en mor twintjeg proijzen.
Dat er schaa antwoerden boij wooren,
door 'n es gienen twoijfel oon. Wajer zol-
len der geeren ienigte va geleizen hemmen,
moor 't schantj dat 't verboeien was van
hooiger hand want de kinjeren Proot 'n
waan ons absoliet niet loote zien.
I'
2"
3e
4e
5°
6"
9"
ioe
IX"
12"
13"
i4e
15°
i6c
iT
i8e
ig°
20'
Hier
proijs
es den oitslag
HH. Van de Putte Georges.
Ikke.
Callebaut Frans.
Peiken den ienen eirem.
Kestelijn J.
De Munck.
Van der Hulst Frans.
Boulonne Edouard.
Singelyn Leon.
De Haeck Robert.
Gits L.
Chaumont Maurice.
Mevr. Ruyssinck Clementine.
HH. De Ryck Os.
D'Hoir Pr.
R. De Smet-Duval.
Schollaert J.
Rummens P.
Hermans L.
Bornhals Jean.
Hertelek proficiat oon de winners... ze
meigen der staatelek ne goeien Tieger op
zetten. Deizen oitslag es g'eksposeird veir
ée vitrin en allemool de winders meigen
heere proijs goon afhoolen.
't Was pecies'n procesje in de Lange
Zaastroot... 't volk stond tot 't halve va
kassoij, den otobis 'n kost allensj nimmer
deir. Ter es dor nog al 't ien en 't ander
gesmoesd.
Ter was door ienen die mordikus preten-
deirden dat da gink in verbindink me d'her-
lozje die in da spel hangt die door op de
mert on de graa stien stoot, ik zoij dat da
toch ni meigelek was, dat die strooien toch
lozzen deir 't gelas van da spel en deir
't gelas van de vitrin ni 'n kosten goon 1
O gie sikkeleer, zoij'n en de radio,
toensj As ze in Teloeze spreiken est in
'n gesloete plosj, en, meh aal a deiren en
en vensters toe. kee dad opvangen meh
ne Kaater, en teis es mor van op de mert
A ja, 'k moste kik denne jongen geloijk
geiven, moor 'k zoij toch das ze ni geloijk
'n ginken, vier kieren heit'en weiste zien en
't scholt hem ieder kieren nen halve miniet.
Ellebee.
Een heer wandelde in de Zoutstraat en
zag er eens bijna een ongeluk gebeuren.
Heel zenuwachtig zei hij tot den jongen
Waarom let ge niet beter op uw
broerken, het scholt weinig of hij was over
reden.
Dat is niets, meneer, antwoorde
mekkes, we hebben thuis nog precies den
zelfden. Kastal".
Dolfken (8 joor) en Mathileken (io joor),
wooren beizeg meh in nen diksioneir te
bloiren.
-Zi ne kier, Mathileken, Victor Hugo,
1802-85, wa wiltj da zeggen eh
Dad ehn weit ek ni, zee Dolfken, 't es
misschien de nimmeroe van zennen telefoon
Ne gelierden (teige zeh meissen), zi,
Marie, ver a te belooinen ver a twintjeg
jooren goeien diensjt hem'k gisteren annen
noam gegeven on ehn nieve mikroeb.
Twie klein maskes klappen
Ik ben va zin van ni te traan veir men 1
dertig joor.
En ik ben va zin van nooit gien dertig
joor te werren veil" da'k traan.
Allei, toe, kom binnen.
'k En teif ni, zol annen hond ni boij-
ten eh j
'T es just da da'k zol willen weiten, j
'k en hem hem nog mor va te meiret. i
Zeg iensj, vrinjeken, es a mamaken
t'hois
Wacht, menhier, 'k zal a 't meisen
zennen, zoij wetj wa das ze moet antwoe-
ren...
Adolfken
Zeg ma, wanneer verjaart gij
Den 8 Juli, ventje.
En verjaart pa dan ook
Zeker mijn jongen.
Dan zijt gij zeker tweelingen, hé,
maken Kastar.
Bernaar was on 't vertellen
T'es vried wa slechte betoldjers dat er vu
serre woe rdeg zen en wa trikken dat ei
gebreukt werren ver on klaa te geroaken.
A zooi est er hier in 't stad ne mensj dis
bekost stoot ver alted twie kieren 't zelste
te betooien ('t hofstoi). Zeh meissen hoi
droij honderd frang te goet en 'n kost er
oon geroaken. Op ne zeikere meiret hoi
beslist van ni op te stoon en in heer bedde
bleiven te liggen tot as' z'heer droij hou.
derd koegels hoi.
Menhier wirt ongerest en riep van oon
den trap.
Marie
gien antwoerd.
Marie T'es al neigen iêren,
gien antwoerd.
Marie zedde ziek eh
Joik 'k en stoon ni op.
Menier zond sebiet om nen doktoer.
Marie wirt onderzocht.
Schiltj er iet eh Mieken
Aa, 't zeddet goij Es de deir tos
eh loisterd iensj, teigen aa ma'k da tocl
zeggen... 'k hem hier al ne g'hielen toiji
droij honderd pisjen te goed en de knol ehn
wilj meh ni beschollemen. 'k ben va zin vai
bleiven te liggen tot as'n afdokt... door ehn
hee goij gien remeide veir, eihn menier dei
doktoer.
Den doktoer schidj in ne lach.
«As 't mor dad'n es, Marie... dt
remeide es opperbest... schoifd op, 'k zi
meh ba aa leggen want ik hem hier al lanl
zes honderd frang te goed.
Chaleken moest tegen zijn goeste mei
met moeder naar de kerk om naar dei
kruisweg te gaan.
Peinst toch eens, den kruisweg, die tocl
zoo lang is, als moeder meegaat, en Chak
ken was juist te volle in zijn spel.
Ter was niet aan te doen hij moest mee
Docht hem dat moeder wel een geslegei
uur per statie bleef staan.
Eindelijk, geraken ze aan de VIP statie
die juist bij de deur der kerk hing, en Cha
leken hoorde de jongens die buiten
't kerkplein zulk plezier hadden, en u..
door't gerreke van de deur kwamen teekei
doen naar Chaleken.
't Ging te ver, Chaleken 'n kon 't
meer zien
nif
En Chaleken ging naar buiten.
Kastar.
