Eert Vader en Moeder.
hunner leiders tijdens hun Congres, te
Brussel gehouden in 1891, zijne lielde tot
de arbeidende klas doen uitschijnen toen
hij zegde: Wij moeten maken dat het lot
van den arbeider onverdragelijk wordt
geen balsem mag hem toegediend worden
om zijne wonden te lieelcn anders niet
dan hem ophitsen tegen al wat hem duur
baar en heilig is, om des te gemakkelijker
ons doel te kunnen bereiken, doel dat wij
allen betrachten, en dat hier op uit komt:
Weg met den Katholieken Godsdienst!
Weg met hot Pausdom Weg met de ge
kroonde hoofden! en Leve de Revolutie!
Wie gaat die oproermakers in hunnen ge
vaarlijken strijd tegenhouden Onbe
twistbaar de Katholieke Godsdienst
Christus'leer, die aan eenieder de plicht
oplegt elkander te beminnen. Om dit te
kunnen verwezenlijken, lezers, roep ik u,
als arbeider, toe: Vereenigt u met uwe
katholieke broeders: sticht vakvereeni-
gingen, helpt de sociale kwestie te zamen
met onzen Standaard oplossen aan
schouwt het gevaar der woelgeesten, die
alles dreigen te vernielen en die hunne
slachtoffers onder de diep beproefde wer
kersbevolking trachten te vinden. Mogen
wij zoo het miskende werkvolk aan die
rampzalige tiranen overleveren Neen,
duizendmaal neen onze plicht is, wij
leden van de Katholieke Kerk, overal
waar nood is, hulp te verschaffen.
Op dan, broeders, gehoor gegeven aan
de stem van onzen H. Vader vereenigt u
allen onder een en het zelfde vaandel,
moedig op de bres gesprongen en gestre
den tegen de hcdendaagsche dwaalleeren,
gestreden tegen het socialismus, dien
aartsvijand van den kristenen werkman,
dien verdelger van het grootste goed dat
wij bezitten ja, onzen Godsdienst willen
wij bewaren, en tevens ook, benevens
het beoefenen onzer plichten,onze rechten
eischen en zorgen voor ons bestaan. Ver
eenigt u met ons, werkbroeders, en wij
zullen winnen wal wij willen, omdat wij
willen wat recht is.
Een fabriekwerker
't Verbazend Reddingsmiddel.
Wij zien, zoo schrijft de Patriote, da
gelijks eerekruisen toekennen aan do
moedige holden die hun leven in gevaar
stellen om dat van hunnen eveumensch
te redden, 't. Zij dat men liet vernielend
vuur trotsere om er oen bejaard man of
klein kind uit te halen, 't zij dat men
plotselings iu 't water springe om den ou-
gelukkigen drenkeling te redden, 't zij dat
men het verschrikt en op hol geraakte
paard vastgrijpe om het in zijne dolle
vaart tegen te houden, men heeft eene
groote daad verricht, men heeft de alge-
meene bewondering en goedkeuring weg
gedragen, en men bekomt liet kruis van
éeré; en waarlijk, 't is verdiend. Waarom
diezelfde goedkeuring en onderscheiding
niet toekennen aan iemand die zonder
—o
Op eene der hellingen van het Vogeezische
gebergte hangt een huisje, netjes en pro-
perkes onderhouden, bewoond door brave
cn goede christenen; Lorenzo, de schrijn
werker en zijne vrouw Beatrix.
Een dochterke van 15 jaren, werkzaam
en godvreezend, was liunnc vreugde en
hun troost.
Ieverig werkten zij te zamen om het da-
gelijksch brood te verdieucn. Erwas geen
overvloed, maar wanneer men de twee
einden van het jaar kon aan ecu knoopen,
was men tevreden en gelukkig.
En nogtans, hij den eersten oogslag iu
ien huiseiijken kring geworpen, kon men
allicht bemerken dat ook het verdriet
■Jaar was binnen gedrongen. Moeders
r>ognu waren soms rood van het weenen
i. wanneer Lorenzo aan zijne schaafbank
stond,hoorde men allicht een zucht zijnen
boezem ontsnappen en zag men hem ter
.vuik*/nel weemoedigen blik het kruis
beeld laiiSehonwen.
Van waar die droefheid? Helaas! er
was ook oen «eon, oan jongen van 16ja-
zijn eigene dagen onmiddelijk in gevaar
te brengen, niettemin zijnen evenmeusch
van eeue gewisse dood zou bevrijden? Des
aangaande dient het publiek ingelicht tc
worden. Zoo bij voorbeeld, iemand wordt
uit het water of uit eeuen lang geslote-
nen teerput, enz. opgehaald en men vindt
er gcene teekenen van leven meer aan,
is het zeker dat hij dood is? Neen, en de
ondervinding leert dat zelfs wanneer de
ademhaling is afgebroken, wanneer het
lichaam koud is, wanneer de oogen onbe
weeglijk openstaan en dat de pols niet
meer slaat, dat dan nog van veertig tot
zestig minuten het leven in zulken per
soon kan blijven zonder dateenig teoken
lietverrade. In dat geval, wat moet men
doen? Volgens den geleerden Laborde,
moet men den bedreigden persoon van 18
tot 20 maal per minuut met geweld de
tong uit den mond trekken, en zulks voort
zetten, tot dat men het leven zie terug-
koeren. Is dat zoo moeielijk? Wilt gij tot
de decoratie komen eu uwen evenmensch
dienstig zijn, onthoud het en zeg het
voorts.
Vergoeding der militianen-
De HH. Helleputte, Jansseus en an
dere Volksvertegenwoordigers hebben een
voorstel in de Kamer neergelegd strek
kende om de vergoeding aan de militianen
van 10 franken per maand op 30 franken
te brengen.
Dees wetsontwerp werd maandag 11.
door M. Helleputte ontwikkeld eu door
de Kamer in aanmerking' genomen.
Onze moedige en onvermoeibare verte
genwoordiger M. Woeste trad het wets
ontwerp krachtdadig bij.
Het is immers rechtvaardig dat de mi
litianen, die door het lot aangewezen
worden om naar de kazerne te trekken,
zooveel mogelijk schadeloos gesteld wor
den.
Wat meer is, het beter betalen der mi
litianen zou onvermijdelijk voor gevolg
hebben dat het getal vrijwilligers jaar
lijks zou aangroeien, en dat in afwach
ting van een vrijwilligersleger,de geringe
burger, ja zelf de ambachtman, zich een
rcmplarant zou kunnen aanschaffen.
Die voorgestelde maatregel is dan op
recht democratieh in den waren zin van 't
woord.
Ge zult denken, vriend lezer, dat de
zoogezegde volksvrienden, van alle kleur,
dit voorstel bijtreden?
Ge kent die volksbedriegers niet
De socialisten, Auseele aan 't hoofd,
roepen en tieren tegen het voorstel.
En Janson, in de Kamer, verzet er zich
tegen alsof hij de vermeerdering uit zij
nen zak moest betalen.
Hoe legt gij die zonderlinge houding
reu, nauw de kinder jaren ontwassen,
maar die zich reeds groot waande, en
volgens hemGod noch ouders meer van
doen had om door de wereld te geraken.
Het dorpsklokje sloeg 12 uren en Bea
trix had het schrale middagmaal opge
diend. Men zette zich aan tafel.
Waar is mijn zoon? vroeg Lorenzo
met bevende stem.
Marten? zegde de moeder, ik kan niet
peinzen waar hij zoo lang blijft, de lieve
jongen.
Do lieve jongen, sprak vader verwij
tend; zeg liever ongehoorzame jongen
indien hij niet verandert.
Oh! Vader, hij zal wel veranderen,
heb slechts een beetje geduld.
Ja,ja,Maria,ware hij zoo braaf alsgij...
Op het zelfde oogenblik werd de deur
geopend en een jongen, lang opgeschoten,
treedt lomp cn onbeleefd binnen en zon
der goeden dag zet hij zich neder.
Waarom komt ge zoo laat? vraagt koud
weg de vader.
Ik ben hier, dit is genoeg, antwoordt
do jonge bengel en hij neemt de vork in
de hand
Zoo niet sprak Lorenzo. Die wil eten
aan mijnen talel, doet eerst zijn gebed.
Bid Marten.
uit, zult ge vragen
't Is geheel eenvoudig
De socialisten en meester Janson, voor
staanders van den persoonlijken en alge-
mecnen krijgsdienstAlleman soldaat
is hunne leus
Ehwel, ziehier hunne berekeuing:
Hoe meer, zeggen zij,het huidige lotings
stelsel als onrechtveerdig voorkomt, hoe
meer hoop van den persoonlijken dienst
te zien zegepralen.
Dit stelsel verbeteren, hetzelve rccht-
veerdig en aannemelijk maken voor het
volk, ware dus de zegepraal van alleman
soldaat verwijderen.
Eu daarom willen die huichelaars niet
dat de toestand verbeterd worde!!!
Die hclsche handelwijze doet nadenken
op zekere bedelaars die zich van eene
wonde bedienen om het medelijden op
zich tc trekken.
Te vergeefs biedt men hun geneesmid
delen aan die hunne kwaal zouden doen
verdwijnen.
De woiule moet open blijven.
Zoo niet, ware 't bedelen uit
Antwoord aan onzen vriend
August'
August vraagt in ons vorig nummer
waarom men voor de oude werklieden
geen pensioenkas zou kunnen inrichten.
Vriend August, leest onzen Standaard,
nummer van 27 Mei, engij zult zien dat
de Standaard op voorhand uw plau ver
dedigt.
Zoodus dat alle werklieden die het wel
meenen met hunnen stand, meêdoen met
den Standaard.
Men schrijft ons uit Borsbeke, 29 Mei
1894
Eenige opmerkingen nopens het artikel
DE BESCHERMRECHTEN OP
DE GRANEN van Zondag laatst.
Vervolg.
3" Onwcdcrlcqqclijk is het dot de werk
man belang heeft zijn voedsel te kunnen
koopen aan den laagst mogelijken prijs.
Dit zal niemand betwisten. Maar zal men
de landbouwers blijven blinddoeken ?Zal
dit argument zelve de oogen niet openen
der boerenwerklieden Inderdaad,hebben
de werklieden in 't algemeen er belang
bij zoo goedkoop mogelijk gevoed te
worden, zij hebben er evengroot belang
bij zoo goed mogelijk gekleed te zijn, zich
zoo goedkoop mogelijk allerhande huis-
voorwerpen en gerief van dagelijks
gebruik aan te schaffen. Welnu is dit niet
al beschermd door de grensrechten Zie
slechts de opsomming iu De Landbouw»
Neen.
En waarom niet, slechte kerel
Ten eerste, omdat gii mij dit voedsel
schuldig zijt en ten tweede omdat hetgeen
gij mij geeft, geenen vaderons verdient.
Lorenzo staat recht eu zijne oogen
vlammen van gramschap en verontwecr-
diging.
Ellendige't is zoo dat go spreekt tot.
uw vader. HaIk ben u dat voedsel ver
schuldigd en wat doet gij om het te ver
dienen? Van 's morgens tot 's avonds op
straat loopen met slempers eu deugcuie-
ten, terwijl ik, uwe moeder, uwe zuster
werken cn slaven om u eene bete brood
te kunnen bezorgen Is het zoo dat gij het
vierde gebod verstaat?
Alloallo! vader, men paait geen jon
gen van 16 jaren meer met die oude ge
boden. Dat was goed in mijne kinderja
ren als ik van niets beter wist maar nu,
wat raakt mij nog dc catechismus met
zijne ouderwetsche voorschriften
Marton, schreeuwde de vader, Marton,
zuchto de moeder, waar hebt gij zulke
dingen geleerd?
Waar ik ze geleerd heb? Wel, bij nien-
scbeu die er meer van weten alsgij, die
zich weinig bekommeren met don klap
van 18 februari 1894.
De nijver aars zijn nimmer en overal
dezelfde Beschermers voor hun zelve
vrijhandelaars voor den landbouw. Waar
om altijd twee maten en twee gewichten
Kleederen, werktuigen, meubels, por-
celeinen, glas, ijzer, koper, zink, enz.,
alles is belast met rechten gaande van
5, 10 tot 20 °lo De douanenrcchten in
Belgie bedragen ongeveer 30,000.000 fr.
en onder dit belangrijk cijfer komt de
landbouw slechts voor 1,300.000 fr.
(komende van de inkomrechten op het
vee, naar de wet van 1887.) Die 30 mil-
lioenen zijn dus om zoo te spreken
inkomrechten die uitsluiteliik de nijver
heid beschermen. En de landbouwers zou
men voortdurend voor 13, 14 fr. waren
willen doen afgeven die hun zelf. 10, 17
fr. kosten
4° Legt hm st weiden aan, zegt nog de
schrijver. Het is den eonigen schijnbaar
goeden middel die hij geeft, want de
groententeelt, overal uitgebreid cn toege
past, zou deze waren zoodanig in prijs
doen dalen dat men weldra er verre zou
van zijn ze als winstgevend te mogen
beschouwen. De markt van Londen is
overweldigd en de prijzen zijn niet zoo
hoog dan men wel dunkt. Dit blijkt uit
het verslag van de door het Staatsbestuur
onlangs ter plaats gezonden afgevaardig
den.
Maar heeft de achtbare briefwisselaar
wel eens de gevolgen oveiwogen van het
aanleggen van kunstweiden Zou er hier
dan nog wel eene daghuur voor de boeren
werklieden te verdienen zijn
Ofwel deze zouden genoodzaakt zijn
allen naar Frankrijk te gaan werk zoeken
niet alleen in den zomer, maar zelfs gedu
rende den winter Ofwel zij zullen met
hunne struische leden en stevige armen,
eene geduchte concurrentie komen doen
aan het werkvolk der steden.
In de eerste veronderstelling dat ze
naar Frankrijk trekken zullen de mosse
len daar ook niet onvermijdelijk den
visch doen afslaan en zullen deze, die
nu gaan, en met een schoon sommeken
afkomen, waarmede zij iedereen kunnen
voldoen en winkeliers en nijveraars laten
leven, dan niet met ijdelo beurs terug-
keeren
In het tweede geval zullen de stedelin
gen, zoo bijzondere als werklieden, niet
de eerste zijn om te morren tegen de
indringing en de concurrentie der buiten-
werklieden De stedeliug zelve heeft er
dus het grootste belang bij dat do boeren
stand bloeit eu dat er inkomrechten
gesteld worden.
Inderdaad volgens de opname van 1880
waren 34 van den bebouwden grond
met graangewassen bezaaid (zie recence-
ment general, page 41.) Dit, maakt op
2,000.000 hectaren die dc schrijver aan
neemt, 680.000 hectaren, ('t is eigenlijk
934.663 hectaren, omdat in dc 3-1 °/0 de
bosschen begrepen zijn.) Veronderstel
lende uat men daarvan 1/3 in kunstwei-
van pastoors of kwezels. In de boeken, in
de dagbladeu die zij mij bezorgen.
Engij leest zulke schriften, mijn kind,
vraagt de moeder?
Zeker, zeker, en ik ben wel van zin van
er niet van af te zien.
Mijn zoon, spreekt Lorenzo op plech
tige cn strengen toon, als het zoo was dan
zag ik u liever dood vallen voor mijne
voeteu. In alle geval, gaat liii voort, en
zijne hand valt lood zwaar neder op den
schouder van zijn verdwaald kind, ik ben
hier de meester; waar zijn die boeken?
waar zijn die dagbladeu?
Dat zijn mijne zaken, brult de ellendeling,
en in eencn sprong staat bij recht en met
uitdagende» blik zijn vader aanschou
wend, dreigt bij hem met de toegebalde
vuisten.
Lorenzo zakt ineen op zijn stoel moe
der en zuster weenen en klagonongeluk
kige, gij hebt uw vader bedreigd, wee ul
Hij moest mij maar gerust laten, ant
woordt dc verstokte zoon... En zich plot
selings omkecrende vlucht hij naar zijne
kamer.
Wordt voortgezet.
