Die vuile Margarine
Opgelet.
Eert Yader en Moeder.
AARDIG.
Stomme boer, het zijn leugens
Het Drievoudig Verbond.
De volksvriend Woeste.
Zoo wierd over eenige dagen op ons
bureel, betiteld die vervloekte stof die
dient om onze boter te vervalschen, om
den landbouwer tot den bedelzak te bren
gen en om onzen armen en geliefden werk
man eenen slechten boterham te doen
eten. Maar schept moed, landbouwers en
werklieden, de wetgevers die wij met
October naar de kamers gaan zenden,
zullen er ras mede gedaan hebben en het
verbruik van margarine om boter te ver-
valschen zal welhaast door strenge wet
ten en zware lasten van onder ons
verdwijnen.
LASTER.
't Is ongelooflijk welke leugens en
lasterredens de scheurmakers tegen de
kandidaten der katholieke partij weten
uit te brengen, 't Is bijzonderlijk op M.
Baron Leo Bethune dat zij het gemunt
hebben. Zouden die liefhebbers misschien
meest met die kandidatuur geteisterd
worden O dwaasheid en dolle woede I
Wat eenen naam aanvallen wiens deftig
heid en waarde door iedereen zoowel
bekend zijn 1
Gaat maar voort, scheurmakers, laag
en zeer laag zijt gij reeds gedaald inde
openbare meening van 't deftig volk
maar welhaast telt gij goene aanhangers
meer dan het schuim dat alle troebele
waters gemakkelijk voortbrengen en in
hunnen stroom medeslepen.
Wij kondigden verledene week aan dat
M. Baron Leo Bethune, Voorzitter van
den katholieken Werkmanskring van
Aalst, zijne kandidatuur zou laten voor
dragen in den Poll der afgevaardigden
van zondag, 2d0° September. Door valsche
geruchten heeft men trachten rondte-
strooièn dat zulks onwaar is en dat
M. Baron Bethune die, overigens al ge
daan heeft wat hij kou om aan den wil zij
ner vrienden te wederslaan zich niet zou
laten voordragen. Nochtans wij wisten
opperbest dat het optreden van M. Bet
hune als kandidaat derwijze vereischt
wierd dat deze heer waarlijk aan zijne
plichten tegenover de katholieke werklie
den van Aalst en de katholieke partij zou
te kort gebleven zijn indien hij zijn naam
aan den poll niet onderworpen had. Al
leen deze gedachte heeft hem bewogen,
en wij krijgen onder de oogen de circu
laire die hij eindelijk aan de algevaardig
den van geheel het Arrondissement heeft
rondgestuurd, en die wij hier laten vol-
Aai.st, 30 Oogst 1894
MT
Ik heb de eer uwe ondersteuning te
vragen in den Poll der katholieke kiesver-
gadering van 2d6U september, Zondag
aanstaande.
Nergens heb ik tot nu toe mijne kandi
datuur gesteld en iedereen weet dat mijn
naam eerst en vooral vooruit gezet is
geweest door de tegenstrevers die ik
bestreden heb, en dat ik persoonlijk mij
liever zou onthouden hebben: Indien ik
mij nu aan uwen keus voorstel, doe ik het
9B Vervolg.
Marten scheidde met innige dankbaar
heid van zijnen vriend. Het dacht hem als
was er een lood zwaar pak van zijne
schouders gevallen en voor den eersten
keer boorde een lichtstraal van geluk door
de duisternissen zijner wanhoop. Ja, hij
zou beproeven een ander leven te begin
nen zich op te beuren uit den poel zijner
ellende en het verloren geluk zijner kinder
jaren weder te vinden.
Welgemoed stapte hij huiswaarts.
Reeds was de duisternis gevallen en de
voetweg die langs eene beek heenkronk-
kelde was door eene fijne regenvlaag
gansch doorweekt. Marton dacht aan
geen gevaar maar alleenlijk aan de toe
komst die nu vol hoop voor zijne oogen
kwam opdagen.
Plotseling doorklieft een heldere blik
semstraal den zwarten schoot der wolken.
alleenlijk om te beantwoorden aan het
dringend verzoek mijner talrijke vrienden
van stad en buiten, en bovenal der
weldenkende werklieden onzer stad die
zulks van mij vereischen.
Mijne gedachten en mijn programma
zijn genoeg gekend 't is een programma
van werkzaamheid en van oprechte ver
kleefdheid aan de belangen van burger,
landbouwer en werkman.
Ik heb vertrouwen in den uitslag van
den Poll, waaraan ik overigens op voor
hand verklaar mij in alle geval te onder
werpen, zoo als het de plicht is van eenen
echten katholieke.
Aanvaard, M de uitdrukking mijner
hoogachting en ware genegenheid.
Baron Leo BETHUWE-
Voorzitter van den katholieken werk
manskring.
Wanneer onze volksfoppers op de eene
of andere buitengemeente een meeting
houden, dan vinden zij geene woorden
zoet en schoon genoeg om de buitenlieden
te kunnen om den tuin leiden en hun in
hunne netten te vangen,'t is dan boerken
van hier en boerken van daar.
Maar geheel anders gelegen is het
wanneer zij in herbergen zitten te praten
Ziehier het bewijs welke wij aan onzen
moedigen confrater - De Stad, Ninove
van zondag laatst ontleenen
Verleden zondag was 't meeting te
Okegem. Gelijk het overal gebeurt, na de
meeting liepen de roelanders de herbergen
af, vergezeld van eene beschonkene lijf
wacht.
In eene herberg,aan de statie, ontstond
eene discussie tusschen van den eenen
kant M. L. statiebedlende van Santbergen
en eenen letterzetter, en van den anderen
kant zekere advocaat en andere scheur
makers.
Onmogelijk hier al de gezegdens weer
te geven van eene hevige woordenwisse
ling die ten minste eene uur lang geduurd
heeft.
Op zekeren oogenblik werd de twist
heet... voor de roelanders.
Waarom, vroeg M. L., waarom
wilt gij de oft bewaarders wegkegelen, zij
die niet alleenlijk bewijzen gegeven heb
ben van groot talent, maar die zoo menig
vuldige en zulk uitstekende diensten
bewezen hebben aan godsdienst en land
bouw, en waarom wilt gij in hunne plaats
mannen zetten, die nog groen zijn van
onder tot boven en onder alle opzichten
die op de wereld nog niets anders ver
richt hebben als kwaad en die door daden
reeds bewezen hebben dat ze niet
bekwaam zijn om de zending te vervullen
waarmee ze gelast zijn
Wat bedoelt gij
De brugge van Impegem
In plat vlaamsch gezegd, ant
woordde letterlijk de advocaat gij liegt
er aan
Marten ontsteld en als verblind slibbert
op den kant der beek en tuimelt in het
klotsende water.
Gelukkiglijk heeft hij nog bewustzijn
genoeg om zich aan eenen afhangenden
wilgentak vast te klampen. Met inspan
ning van krachten tracht hij omhoog te
klimmen maar zijn rechterbeen is als ver
lamd en weigert allen dienst. Eene grie
vende pijn rilt door zijne aderen, doch hij
murmelt met gelatenheid
Er bestaat een vierde gebod.... Ik
heb het verdiend.
Dan begint hij om hulp te roepen
doch het duurt lang eer iemand in die
eenzaamheid zijn noodgeschreeuw kan
waarnemen.Eindelijk hoort hij in de verte
eene stem weerklinken. Harder, angsti
ger stijgen zijne wanhopige kreten en
welhaast voelt hij zich door vier stevige
armen tot op den boord der beek getrok
ken-
Men ondervraagt hem maar hy ant
woordt niet.— Bleek en roerloos blijft hij
liggen hij is in bezwijming.
Wanneer hij eene uur nadien de oogen
opent ligt hij uitgestrekt op een bed in de
Dat is waar, dat is waar,riepen ver-
schilligen.
Menschen, dat hoort gij, dat zijn de
argumenten van eenen advokaat, van
eenen kristen demokraat gij liegt er
aan.
Ik kan tegen u niet klappen, gij zijt
er te dom voorwedervoer de groote
volksvriend.
De boeren trokken luidruchtig partij
tegen de roelanders.
Meester advocaat werd het gewaar.
Jongens, zei hy, drinkt ne keer, ik
geef nog nen tournée.
Oh, onderbrak scheurmaker n° 2,
wat wilt gij daarop antwoorden, 't is
een stomme boei*
Wat zegt gij daar, vroeg M. L...,
gij... gij durft zeggen dat ik een stomme
boer ben
I... kikikik heb dat niet gezegd.
Gij hebt het zeker gezegd en ik neem
tot getuigen al wie hier in huis is.
Ja, riep men van alle kanten, gij hebt
het gezegd.
I...kikikik heb dadada...da niet
gezegd.
De heer Van D... sprong recht en zei
zwijg, snotneus, gij hebt het gezegd en
voor u bijzonderlijk is dat schande,
Gij ziet, geachte lezer, daar zijn nog
maals de roelanders in hunne volle naakt
heid 1
De eene, een advocaat, een opgeblazen
kaalzak die de representanten keers wil
likken voor de wille van het smeer, en
die, tot vijf maal toe, bot gezet en verplet
terd door de bewijsvoeringen van een
eenvoudigen statiebediende, tot vijf maal
toe zich geweerdigd uit te roepen - In 't
plat vlaamsch gezegd, gij liegt eraan. Ik
kan tegen u niet klappen, gij zijt er te-
dom voor
De andere, een rakker die binnen tien
jaar nog zal rieken naar den koeistal, en
die, in stad komt strijden voor lotsverbe
tering van boer en werkman, die schrijft
dat de boerenstiel de edelste is van allen,
die nogthans aan den edelsten van alle
stielen verzaakt om hier zijn dagelijks
brood te komen afbedelen van de ver
vloekte en verwenschte steemans, en die
onbeschoft genoeg is in tegenwoordig
heid van boeren en werklieden te verwij
ten aan een deftigen en eerlijken jonge
ling Gij zijt een stomme
boei*.
Daar staan ze.de huichelaars,de schein-
heilige volksmannen
Verdienen die heldendaden geene plak
brieven op al de gemeentehuizen van ons
arrondissement
Leve hetDrievoudigVer-
bond, volgens Van Beveren, een der
kopstukken der socialisten te Gent, die in
eene meeting zijner partijgenooten voor
de samenwerking tusschen de socialisten,
radikalen en doctrinairen gesproken
heeft.
ruime zaal van het hospitaal. Twee ge-
neesheeren onderzoeken het gewonde been
en oordeelen de afzetting noodzakkelijk.
Eene zuster van liefde spreekt hem
troost en moed in het harte en hij, hij
murmult haar in het oor
Ik heb het verdiendhaal gauw
eenen priester.
Het uur der verzoening was dus einde
lijk voor den verdwaalden jongeling ge
komen. Met tranen in de oogen, met
brekend en rouwmoedig harte doet hij de
bekentenis zijner schuld en wanneer de
dienaar des Heeren het zalvend woord der
vergiffenis had uitgesproken, dan straal
den zijne blikken van zalige ontroering en
van innig geluk
Nu ben ik gereed, sprak hij; dat de
heelmeesters hun werk maar beginnen.
De pijnlijke bewerking werd gedaan en
met den besten uitslag bekroond. Marten
blijft twee volle maanden bedlegerig maar
hij is in eenen anderen mensch herscha
pen. Geene klachten komen over zijne
lippen maar hij sticht al de zieken door
zijn geduld en zijne onderwerping. Hij
dankt de brave zusters, die engels van
De liberalen, zegt hij, »ja zijn onze
n vijanden, maar onwillekeurig openen
zij toch den weg tot verdere ontwik-
keling.... op zijn socialistisch.
En hij legt zijne zienswijze uit
s Ik weet ook dat er in het liberalism
beginselen zijn die lijnrecht met de on-
zen in strijd zijn, doch bij het klerika-
lism in dit nog veel erger.
n Wij willen niet van hunne onbeperkte
b economische vrijheid; wij achten
den eigendom niet on-
n Nchendbaar, wij weten dat de
loonslavernij slechts (Hoor het cóüectif
b bezit van grond en arbeidsmiddelen kan
n vernietigd worden, maar dit kan men
n slechts bereiken met eene ontwikkelde
n arbeidersbevolking. En hiertoe kan eene
n liberale regeering doormengd
n met socialistisch bloed,
ons onwillekeurig steunen.
Geene duurzame ontwikkeling zonder
verplichtend onderwijs
Geene bevolking kan eene socialisti-
n sche overtuiging krijgen, zoolang ze
onder de heerschappij van het Room-
n sche klerikalism ligt gebogen.
Dus, volgens de bekentenissen van den
socialisten leider
Wie zijn de grootste vijanden van het
socialism Do katholieken.
Wie helpen het socialism? De liberalen.
De Patriote van zondag, in ant
woord op de vrijmetselaarsgazet - La
Reforme r welke de scheurmakers onder
steunt, schrijft het volgende Tijdens
de herziening in de Wetgevende Kamers
van het Landelijk Wetboek, al de oude
gebruiken, al de oude rechten, zoo voor-
deelig voor den geringen man, zijn
bestreden geweest door de liberalen en
't zijn de katholieken, 't is vooral onze
achtbare vriend M. Woeste die de
verdedigers geweest zijn.
M. Woeste is de verdediger niet in
woorden, maar in werken, van de be
langen van den geringen man.
En dat schrijft - Le Patriote - die zoo
lang verbitterd is geweest, niemand weet
waarom, op zijnen weldoener en verde
diger M. Woeste I
Wat zullen do scheurmakers uit a Klokke
Roeland en uit 't Land van Aalst,
daar van zeggen, zij die de deugnieterij,
de eerloosheid zoo verre drijven van te
durven schrijven dat M. Woeste vijandig
is aan het volk en er in de Kamer met
minachting van gesproken heeft
Die kwanten zullen zwijgen,hopende dat
er toch hier en daar de eene of de andere
dommerik hunne leugens zal inzwelgen 1
Liegt maar, liegt maar toe zegde de
godshater Voltaire - er zal toch altijd iets
van overblijven.
En dat zijn de mannen die zich gedurig
achter een priesterskleed verschuilen,
gelijk de wolf onder een schaapsvel.
liefde en zelfsopoflering voor de»- teedere
zorgen waarmede zij hem omringen en
dagelijks vindt hij in zijn onderhoud met
den priester de gelukkige stonden van
vroeger weder.
Hij verlangt nochtans vuriglijk naar
het uur van zijne volledige herstelling,
want een heilige en duurbare plicht blijft
hem nog te vervullen. God heeft hem
vergiffenis geschonken maar hij moet ook
nog het verzoeningswoord hooren uit den
mond van zijn miskenden vader. Hij
twijfelt geen oogenblik aan zijne genegen
heid en aan zijne liefde, maar zal hij nog
het geluk hebben hem op aarde weder te
vinden Misschien is de arme grijsaard
ook reeds onder het gewicht van zijn leed
bezweken en tot de laatste rustplaats
gedragen. Hem omhelzen, hem troosten,
hem beloonen voor zijne vaderzorgen
ziedaar de gratie die hij in al zijne gebe
den van den Hemel afsmeekt.
Heb moed en betrouwen, mijn zoon,
spreekt hem de priester toe. God zal zijn
werk niet onvoltrokken laten.
Wordt voortgezet.
